เล่ห์ร้าย กลายรัก (ตอนจบแล้วจ้า)

ลำดับตอนที่ #35 : ถ่ายภาพแต่งงาน

ถึงวันที่นัดหมาย ภีมภัทรมารับธัญวลัยที่บ้าน เพื่อจะไปถ่ายภาพแต่งงานตามที่ได้นัดไว้ที่ Wedding Studio ที่เดิม เมื่อมาถึง พนักงานคนเดิมก็มาต้อนรับอย่างดี และเชื้อเชิญให้ธัญวลัยและภีมภัทรไปลองชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาว ที่ทางร้านได้เตรียมไว้ บางชุดก็เป็นชุดที่ทั้งคู่ได้ลองไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว บางชุดก็เป็นชุดที่มาใหม่ที่ทางร้านนำมารับรองไว้ เพื่อนำมาใช้ในการถ่ายภาพ ซึ่งจะทำให้การถ่ายภาพระหว่างเจ้าบ่าวเจ้าสาวมีหลากหลาย และให้มีหลายสไตล์ รวมถึงมีชุดแต่งงานประจำชาติต่าง ๆ ไว้ด้วย ซึ่งสร้างความตื่นเต้นให้กับธัญวลัยอย่างมาก เมื่อได้มาเห็นชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวของประเทศเกาหลี

            “คุณภีม...ฉันอยากลองชุดนี้ด้วยได้ไหมง่ะ” ธัญวลัยชี้ให้ภีมภัทรดูที่ชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวของประเทศเกาหลี ภีมภัทรส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วย ธัญวลัยไม่ละความพยายามออดอ้อนสุด ๆ “นะ....นะ...นะ..ฉันอยากลองชุดนี้นะ..นะ...นี่คุณดูสิ  เห็นภาพถ่ายเขาไหมง่ะ...น่ารักจะตาย...นะ...นะ..นะ.” ธัญวลัยชี้ภาพเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่ลองชุดแต่งงานประจำชาติเกาหลี มีการทำท่าทาง ซารางเฮโยคู่กัน (ฉันรักเธอ) ซึ่งในภาพนั้นเป็นที่ถูกอกถูกใจธัญวลัยมาก ๆ เพราะโดยส่วนตัวธัญวลัยเป็นคนที่ชอบซีรี่ส์เกาหลี ดาราเกาหลี นักร้องเกาหลี ทั้งหนัง ภาพคอนเสิรต์ ซีดี ของนักร้องคนโปรด เธอจะต้องซื้อมาเก็บไว้เป็นของรักของหวงเธอของสะสม ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีอิทธิพลมากสำหรับเธอ หากอันไหนที่เกี่ยวข้องกับเกาหลีเธอมักจะขอมีส่วนเกี่ยวข้องหรือมีเอี่ยวด้วยทุกครั้ง และแน่นอนครั้งนี้เธอจะต้องไม่พลาด

               
                “ไม่” ภีมภัทรตะโกนใส่ธัญวลัย ธัญวลัยใช้มุกเดิม ๆ ที่เคยใช้กับที่บ้าน นำมาใช้กับภีมภัทรทันที เพราะมันมักจะได้ผลเสมอ “โห..คุณภีมนะ..ฉันอยากใส่นี่ นะ...น่า....นะ แป๊บเดียวเอง” มือของธัญวลัยเกาะกุมไปที่ไหล่ภีมภัทร ทำหน้าตาแบ๊ว ๆ น่าสงสารใส่ภีมภัทร  ภีมภัทรเห็นท่าทางของธัญวลัยทั้งน่าสงสารและน่าเอ็นปนกึ่งรำคาญนิด ภีมภัทรถอนหายใจยอมทำตามที่ธัญวลัยขอร้อง “โอเค...ผมยอมก็ได้” ภีมภัทรรับปากพร้อมยกมือทั้งสองข้างยอมแพ้กับความตื้อ และลูกอ้อนของธัญวลัย

                “เย้....ดีใจที่สุดเลยง่ะ คุณภีม...คุณเนี่ยจริง ๆ ก็น่ารักนะเลยรู้ตัวไหม” ธัญวลัยชมอย่างเอาใจที่ภีมภัทรตามใจเธอ ภีมภัทรได้ยินถึงกับอมยิ้มกับคำชมของธัญวลัยไม่ได้

                
              “โอเค  งั้นเดี๋ยวเราก็ลองชุดกันเลยดีม่ะ” ธัญวลัยเสนอ

                “เดี๋ยวก่อน...ผมว่าเราลองชุดอื่นดูก่อนไหม ส่วนชุดนี้ไว้ทีหลังก็แล้วกันนะ” ภีมภัทรเสนอเพราะยังไม่อยากจะลองชุดเกาหลีอะไรนี่เร็วนัก ให้ลองชุดอื่นถ่วงเวลาไปก่อน เพราะตัวเขายังทำใจไม่ได้กับการใส่ชุดแต่งงานประจำชาติของเกาหลีอะไรเนี่ย มันดูแปลก ๆ ในความรู้สึกของเขา

                “ก็ได้...เพราะถึงยังไงซะคุณกับฉันก็ต้องลองชุดนี้อยู่ดี ไม่ช้าก็เร็ว” ธัญวลัยยิ้มร่าเริง

                ภีมภัทรเห็นว่าธัญวลัยคล้องตามจึงไม่ให้เสียเวลา จัดการเรียกพนักงานในร้านมาพาธัญวลัยไปลองชุดเจ้าสาวทันที ส่วนตัวเขาก็ต้องลองชุดเจ้าบ่าว เพื่อถ่ายภาพแต่งงานตามที่ได้ตกลงกับทางร้านไว้

                เซ็ทแรกที่ทางร้านจัดเตรียมชุดไว้ให้คือ ชุดลำลองของทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาว ชุดของเจ้าบ่าวเป็นเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กางเกงขายาวสีขาว ชุดของเจ้าสาวเป็นเดรสสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อน ตรงช่วงเอวของชุดมีโบว์สีขาวคาดข้างอยู่ข้างเอว ซึ่งเป็นชุดที่ทางร้านจัดไว้ให้เข้ากับเจ้าบ่าวเจ้าสาว เซ็ทแรกนี้ทางร้านได้จัดเตรียมสตูดิโอเอาไว้ด้านบนของร้าน การลองชุดแรกช่างภาพอธิบายการถ่ายภาพในเซ็ทแรก เพื่อต้องการให้เจ้าบ่าวและเจ้าสาวนั้นไม่เกร็งไปกับการถ่ายภาพ เมื่อทั้งภีมภัทรและธัญวลัยไปลองชุดออกมาเห็นกันและกันก็ตกใจ เพราะปกติธัญวลัยนั้นจะเห็นภีมภัทรในชุดทำงานซึ่งนั้นก็เป็นแบบทางการแต่วันนี้ชุดที่ทางร้านจัดมาให้เขานั้นมันดูเท่ห์และแตกต่างไปกับทุก ๆ ครั้งที่เธอเห็นเขา มันไม่สามารถบรรยายออกมาได้มากมายนัก แต่ในความรู้สึกของธัญวลัยนั้น เห็นว่าวันนี้ภีมภัทรมีเสน่ห์ และก็ดูดี เป็นธรรมชาติ เสื้อเชิ้ตลำลองสีฟ้าอ่อนที่ปลดกระดุมเม็ดบน ทำให้เห็นแผงอกที่ดูบึกบึน ไร้ขนรุงรักให้เกะกะลูกตา อีกทั้งบ่งบอกถึงความแข็งแรงกำยำ ล่ำเท่ห์ ไม่แพ้ดาราชายสมัยนี้

                
                    ส่วนภีมภัทรก็ตะลึงไปกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า นี่คือธัญวลัยสาวห้าวคนนั้นจริงหรือ  ชุดเดรสสายเดี่ยวสีฟ้า

ธัญวลัยใส่อยู่สามารถแปลงร่างธัญวลัยจากสาวห้าวมาเป็นสาวหวานได้เหมือนกันหรือนี่ ความขาวที่ธัญวลัยมีกับสีของชุดมันดูเข้ากันราวกับชุดที่เธอใส่นั้น มันทำขึ้นมาเพื่อธัญวลัยเพียงคนเดียว ผมยาวที่ปล่อยสลายในตอนแรก ถูกปั้นแต่งด้วยการ ดัดผมให้เป็นลอนตามกระแสแฟชั่น บนศรีษะของธัญวลัยประดับด้วยมงกุฎดอกไม้ที่ทางฝ่ายคอสซูมเป็นคนจัดหา ใบหน้าที่ไร้การแต่งเติมในตอนแรก กลับถูกปัดแต่งด้วยบัชออนสีหวาน ริมฝีปากเรียวเล็ก ถูกบรรจงเติมด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนดูอย่างเป็นธรรมชาติ

ภีมภัทรและธัญวลัยต่างก็แอบปลื้มกันและกันอยู่ในใจ แต่ไม่แสดงออกมา  เมื่อทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาวแต่งตัวเสร็จ เจ้าหน้าที่ของร้านจึงพาทั้งคู่ไปยังห้องสตูที่ได้มีการเซ็ทฉากไว้

เซ็ทแรกของการถ่ายภาพในเช็ทนี้คือสวนสาธรารณะที่มีต้นไม้ ดอกไม้และต้นหญ้าเล็ก ๆ โดยทางฝ่ายจัดฉากมีการนำหญ้าปลอมมาปูวางไว้เต็มพื้นที่ที่อยู่ในฉาก จัดแจงให้ธัญวลัยนอนลงบนพื้นหญ้าโดยมีผ้าสีขาวลายลูกไม้ปูทับพื้นหญ้านั้น และช่างภาพสั่งให้ธัญวลัยนอนลงไปที่ผ้าปูนั้น จำลองบรรยายกาศให้เหมือนเจ้าบ่าวเจ้าสาวมาปิกนิกกันข้างนอกที่สวนสาธารณะ ซึ่งข้างหน้าของธัญวลัยเป็นตะกร้าหวายและมีอาหารอยู่หน้าตะกร้าวางไว้เต็มไปหมด ส่วนภีมภัทรก็ให้ทำท่ากึ่งนอนโดยให้แขนท้าวศรีษะไว้ และช่างภาพคนดังกล่าวยังกำกับให้ภีมภัทรจ้องหน้าโดยส่งสายตาหวาน ๆ ไปให้ธัญวลัยที่กำลังนอนเล่นอยู่ ธัญวลัยมีอาการเขินสุด ๆ เพราะไม่เคยโดนใครจ้องหน้าใกล้ ๆ ขนาดนี้ เธอพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่ก็หลุดขำออกมาไม่ได้ “ฮ่า ฮะ ฮะ” ภีมภัทรที่กำลังอินสุด ๆ ถึงกับถอนหายใจด้วยเซ็ง ตบหน้าผากตัวเองดังป๊าบ ตำหนิธัญวลัย“นี่คุณ...เป็นอะไรเนี่ย อยู่ ๆ ก็ขำออกมา” ธัญวลัยที่ยังไม่หยุดขำก็พูดไปหัวเราะไป “ก็...ก็ ฮ่ะ...ฮ่ะ...มันแม่ง ๆ ยังไงก็ไม่รู้ ฮ่ะ ฮ่ะ”

ช่างภาพและทีมงานทุกคน ต่างมีอารมณ์ไม่ต่างกับภีมภัทร แต่ก็มีเสียงปลอบใจจากทีมงานคนหนึ่ง “โอเค...ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเราถ่ายกันใหม่นะคะ เอ่อ...เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวคงจะยังเขิน ๆ กันอยู่ ไม่เป็นนะคะ ไม่ต้องเครียดค่ะ เอ้า...ขอน้ำให้เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวหน่อย”

สักพักเมื่อทั้งธัญวลัยและภีมภัทรได้พักดื่มน้ำและตั้งสติ ก็เริ่มการถ่ายภาพต่อทันที ฉากนี้ยังคงเป็นภาพเดิมอยู่ ภีมภัทรขู่ธัญวลัย “นี่คุณ....หากคุณไม่สามารถสะกดอารมณ์ความขำที่มีอยู่ในตัวล่ะก็ ผมเนี่ยจะดับให้ดู” ธัญวลัยค้อนขวับ “นายจะทำอะไร” ภีมภัทรยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ พูดกันให้รู้แค่สองคน “อยากลองไหมล่ะ....หากอยากลองก็ทำดู คุณจะได้เห็นแน่ ๆ” 

“เชอะ...ใครจะไปสน” ธัญวลัยพูดคนเดียว

ทีมงานเริ่มส่งเสียง “เอ้า...เจ้าบ่าวเจ้าสาวพร้อมนะครับ ช่างไฟ ตากล้องพร้อมแล้วนะครับ”

“ค่ะ/ครับ” ธัญวลัยและภีมภัทรต่างพูดพร้อมกัน

               ภีมภัทรและธัญวลัยต้องแสดงอาริยาบถในท่าเดิม ธัญวลัยพยายามกลั้นอารมณ์เขินเต็มที่เธอยิ้มและเกือบจะหลุดขำออกมา ภีมภัทรเห็นอาการดังกล่าวก็รู้ทันทีว่าเซ็ทนี้กว่าจะผ่านคงยากแน่ เข้าจึงตัดสินใจก้มหน้าจูบที่หน้าผากของธัญวลัยทันที

ธัญวลัยเกิดอาการช็อก กับสิ่งที่ภีมภัทรทำ

“โอเคครับ...ภาพสวยงามมากเลย หวานจริง ๆ” ช่างภาพตะโกนบอกทีมงาน “เอ้า...เตรียมตัวเช็ทฉากต่อไป”

“นี่นายบังอาจมากเลยนะ” ธัญวลัยต่อว่าภีมภัทร แต่ภีมภัทรกลับมีสีหน้าเฉยเมย ไม่สนใจในสิ่งที่ธัญวลัยต่อว่าเขา แถมยังตอกหน้าธัญวลัยอีก “ก็คุณน่ะ เป็นคนท้าทายผมเองนะ ผมบอกไว้แล้วใช่ไหมผมจะจัดการเอง  อ้อ...แล้วก็จำไว้ด้วยนะว่าหากคุณยังแผลงฤทธิ์อีก ผมจะไม่ทำแค่นี้แน่” ว่าเสร็จภีมภัทรหันหลังเดินไป ทิ้งธัญวลัยได้แต่ฮึดฮัดอยู่อย่างนั้น “ไอ้..ไอ้หื่น...ไอ้บ้ากาม” ธัญวลัยตะโกนด่าภีมภัทร ภีมภัทรที่เดินไป หันกลับไปพูดกับธัญวลัยเบา ๆ เพื่อให้รู้กันสองคน “อยากลองไหมล่ะ ผมจะพิสูจน์ให้ดูว่าคนเขาบ้ากามหรือเกิดอาการหื่นขึ้นมาเขาทำกับอย่างไร อยากรู้ก็แผลงฤทธิ์อีกสิ” ภีมภัทรท้าทายกึ่งขู่
           
                 ธัญวลัยทำตาขวางได้แต่หงุดหงิด หน้าง้ำไม่พอใจสุดกับสิ่งที่ได้ยินจากปากภีมภัทร “ก็ได้.....ก็ได้ แต่นายห้ามทำไอ้แบบเมื่อตะกี้อีกนะ ฉัน-ไม่-ชอบ” ธัญวลัยกระแทกเสียงส่งท้ายก่อนจะเตรียมตัวถ่ายภาพต่อไป

ภาพที่สอง ทั้งภีมภัทรและธัญวลัยต่างอยู่ในชุดเดิม ที่ฉากประกอบเดิม ช่างภาพคนเดิมมาอธิบายให้ภีมภัทรและธัญวลัยได้เข้าใจถึงภาพต่อไป เพื่อให้ทั้งสองถ่ายทอดอารมณ์ของความรักออกมา

           “ภาพต่อไปนะครับ ผมอยากให้เปลี่ยนอริยาบทบ้าง เจ้าสาวนั่งลงตรงที่เดิมนะครับ ส่วนเจ้าบ่าวกึ่งนั่งกึ่งนอนเอามือท้าวไว้ก็ได้นะครับ ให้ทำเหมือนมาปิกนิกกันเป็นภาพต่อจากภาพเมื่อตะกี้นะครับ เจ้าสาวครับเอาอาหารที่ทีมงานเตรียมมา เอาไปป้อนใส่ปากเจ้าบ่าวนะครับ และก็ยิ้มหวาน ๆ ด้วยนะครับ” ช่างภาพกำกับก่อนจะประจำที่เพื่อทำการถ่ายภาพ

                 ภีมภัทรและธัญวลัยพยักหน้าด้วยความเข้าใจในสิ่งที่ช่างภาพหนุ่มได้อธิบาย ธัญวลัยคำรามในใจ “ถึงตาฉันเอาคืนบ้างแล้ว..นายภีม งานนี้นายตาย!!!”

              ธัญวลัยนั่งพับเพียบหยิบแซนวิชที่ทีมงานได้จัดวางอยู่ใกล้กับตะกร้า ซึ่งเป็นฉากประกอบเดิมขึ้นมาเพื่อเตรียมจะป้อนให้กับภีมภัทร ส่วนภีมภัทรกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจคิดว่าธัญวลัยไม่กล้าแผลงฤทธิ์เป็นแน่ เขาจึงทำท่าทางให้เหมือนกับที่ช่างภาพกำกับเพื่อให้ได้ภาพที่สวยสมใจ เมื่อทั้งคู่พร้อม ช่างภาพจึงส่งเสียงให้ธัญวลัยเตรียมตัว “เอ้า...เจ้าสาวครับ เอาแซนวิชป้อนใส่ปากเจ้าบ่าวเลยครับแล้วก็ยิ้มให้กันขอแบบซึ้ง ๆ หวาน ๆ นะครับ ไม่ต้องมองมาที่กล้องนะครับ ภาพมันจะออกมาเป็นธรรมชาติ เสมือนว่าพวกคุณทั้งสองมาปิกนิกกันนะครับ” สิ้นเสียงการกำกับของช่างภาพธัญวลัยยิ้มหวาน ๆ ที่แฝงด้วยความโหด ทำท่าทางตามที่ช่างภาพต้องการ ภีมภัทรอ้าปากรอแซนวิชของธัญวลัยที่คอยป้อนให้เขา ทั้งคู่มีสายตาที่ยิ้มให้กันและกัน สวยสมใจช่างภาพ 

          “เอ้า...เยี่ยมครับ ภาพสวยมากครับ เตรียมตัวถ่ายภาพต่อไปได้ครับ” เมื่อได้ภาพที่สมใจทีมงานก็สลายตัวเพื่อเตรียมงานกันต่อทันที ธัญวลัยได้โอกาส เอาแซนวิชยัดใส่ปากภีมภัทรอย่างรวดเร็ว ภีมภัทรที่ไม่ทันตั้งตัวถึงกับสำลัก “แค่ก....แค่ก” ธัญวลัยเห็นอาการของภีมภัทรก็ลุกขึ้นยืนหันมายิ้มเยาะเย้ยภีมภัทร แล้วเดินจากไปทิ้งให้ภีมภัทรสำลักแซนวิชอยู่อย่างนั้น  

  ธัญวลัยเยาะเย้ยใส่หน้าภีมภัทร "จำไว้ทีหลัง อย่ามาหือกับฉัน"

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ช่วยเม้นต์และโหวตด้วยนะคะ ตอนนี้ก็ไม่รู้จะเป็นที่ชื่นชอบของผู้อ่านหรือเปล่า แต่งอยู่ต่างนานแน่ะกว่าจะได้ ^ ^ ยังไงก็ฝากได้ด้วยนะคะ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนเลยค่ะ