เล่ห์ร้าย กลายรัก (ตอนจบแล้วจ้า)

ลำดับตอนที่ #25 : ซินแส

                ระหว่างที่กำลังมุ่งหน้าไปยังบ้านของซินแสที่เง็กจูแม่ของธัญวลัยได้ทำการนัดไว้ ธัญวลัยจึงเริ่มบทสนทนาขึ้น

                “มาม้า แล้วมาม้าไปดูฤกษ์แล้วหลวงพ่อท่านว่าอย่างไรบ้างคะ”

                “อูย แม่นมากเลยธัญ ท่านบอกว่าอีก 4 เดือนเป็นฤกษ์แต่งงานที่ดีที่สุด” เง็กจูและภรณ์พรรณยิ้ม ๆอย่างอารมณ์ดี

                “ห๊า!!! อีก 4 เดือนเหรอมาม้า” ธัญวลัยตกใจกับสิ่งที่ได้ยินเพราะมันเร็วมาก ๆ จนเธอไม่ทันตั้งตัว

                “ใช่ เป็นไง ดีใจมากเลยใช่หรือเปล่า” มาม้ากระเซ้าธัญวลัย

                “จ๊ะ แม่ ดีใจม้ากมากเลย” ธัญวลัยรับคำพลางยิ้มแห้ง ๆ เพราะไม่อยากให้มาม้าของตนต้องเสียใจ แต่ก็ลอบทำหน้าเหี่ยว 

                ภีมภัทรเองก็มีอาการไม่ต่างกัน เพียงแต่ไม่พูดออกมา จึงฟังอย่างสงบ จนภรณ์พรรณถามขึ้นบ้าง

                “ไงลูก ดีใจไหมได้ฤกษ์เร็วสมใจแม่จริง ๆ อ้อ!! หลวงพ่อท่านยังกล่าวอีกนะว่า ลูกกับหนูธัญเป็นคู่ที่เหมาะมาก หากได้แต่งงานกันจะเป็นคู่ที่เกื้อหนุน ส่งเสริมกันและกัน แม่ได้ฟังก็ปลื้มใจมากเลยรู้ไหม” ภรณ์พรรณกล่าวอย่างอิ่มอกอิ่มใจที่ลูกชายจะได้เป็นฝั่งเป็นฝาเสียที อีกทั้งได้คู่ดีตามที่หลวงพ่อท่านทักไว้ ทำให้สีหน้าของภรณ์พรรณดูมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

                “ดีใจครับแม่ แต่เรากำลังจะไปดูกับซินแสท่านหนึ่ง หากซินแสให้ฤกษ์ไม่ตรงกันจะทำไงล่ะครับ” ภีมภัทรถามด้วยความสงสัย

                “ไม่เห็นเป็นไรเลย คุณภีม เอาไปให้ท่านดูนะ หากไม่ตรงก็ค่อยมาเลือกดูอีกทีว่าจะเอาวันไหนกันดีไงคะ” เง็กจูกล่าว

                “อ้อ! ครับๆ” ภีมภัทรรับคำอย่างเข้าใจ

                ส่วนธัญวลัยไม่สนใจสิ่งใดแล้ว ณ วินาทีนี้ เพียงแต่ภาวนาอยู่ในใจลึก ๆ ว่า “สาธุ ขอให้บุญกุศลที่ลูกได้ทำในวันนี้ ส่งผลขอให้ซินแสอย่าให้ฤกษ์ตรงกันเลย ให้ช้าไปยังปีหน้า หรือปีโน่น  ๆ เลยได้ยิ่งดีสาธุ”

                พอมาถึงบ้านของซินแสที่เง็กจูได้นัดไว้ ก็มีคนเข้ามาต้อนรับและเชื้อเชิญให้ทั้งหมดไปยังห้องรับรอง เพราะซินแสอยู่นั่งรออยู่ที่ห้องดังกล่าวแล้วนั่นเอง

                “สวัสดีค่ะซินแสเข่ง ดิฉันและก็คุณพรรณที่นัดไว้น่ะค่ะ และนี่ก็เวลาเกิดของลูก ๆ ของพวกเราค่ะ” เง็กจูจึงยื่นกระดาษที่ได้มีการบันทึกวันเดือนปีเกิด และเวลาเกิดของคนทั้งสองยื่นให้กับซินแสเพื่อทำการดูดวง

                ซินแสรับมาและพิจารณาดูอยู่สักพักคำนวณดวงดาว เวลาตกฟากของทั้งคู่  ถึงกับหัวเราะออกมาเสียงดัง สร้างความตกใจให้กับทุกคนไม่เว้นแต่ธัญวลัย

                “ฮ่า ฮ่า ฮ่า คู่นี้เป็นคู่ที่ดีมากเลยนะ จะได้อยู่กันไปจนแก่เฒ่าโน่นแน่ะ เป็นคู่ที่เกื้อหนุนกันมา แต่ผู้หญิงเนี่ยนิสัยไม่ยอมใครดื้อ  แต่ผู้ชายเป็นดวงที่สามารถเอาชนะผู้หญิงได้นะเนี่ย หากมีทุกข์ทั้งคู่ก็จะช่วยเหลือกันและกันได้ดีเหมาะกันมาก”

                “เหรอค่ะ” เง็กจูถามด้วยน้ำเสียงที่สดใสดูมีความสุข

                “เอ่อ...หากทั้งคู่จะแต่งงานกัน จะได้ฤกษ์ดีเมื่อไรคะ” ภรณ์พรรณถามบ้าง

                “โอ๊ะ...4 เดือนหลังจากนี้ เป็นฤกษ์ที่ดีที่สุดสำหรับทั้งคู่ วันxxxxเดือนxxxx ปีนี้ล่ะ 555” ซินแสกล่าวอย่างอารมณ์ดี

                ธัญวลัยที่นั่งอยู่ด้วยถึงกับหน้าเสีย คิดในใจว่า “เฮ้อ ผลบุญที่ทำวันนี้ทำไมไม่ออนไลน์เลยว่ะ” ด้วยความคิดดังกล่าวที่อึดอัดอยู่ในใจ ด้วยนิสัยของธัญวลัยจึงเอ่ยกับซินแสตรง ๆ ขึ้นมาว่า “เอ่อ..ซินแสคะ หากไม่ใช่อีก 4 เดือนที่ว่ามานี้จะเป็นวันไหนอีกได้บ้างคะ”

                คำถามของธัญวลัยทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องถึงกับอึ้งไปกับคำถามนั้น บรรยากาศชะงักงันไปถนัดตา ต่างจากเมื่อตะกี้

            ภีมภัทรถึงกับนิ่งอึ้งไป มองหน้าธัญวลัยเพราะคิดไม่ถึงว่าธัญวลัยจะพูดเช่นนี้

                เง็กจูได้ยินบุตรสาวพูดเช่นนั้นก็ไม่พอใจตีแขนที่ธัญวลัยกระซิบกับธัญวลัย “ธัญ แกพูดอะไรออกมาน่ะหืม”

                 “โอ๊ย...มาม้าคะ คือหนูมีเหตุผลนะ” ธัญวลัยอ้างเหตุผล เพราะมิฉะนั้นโดนมาม้าเล่นงานอีกแน่นอน

ธัญวลัยหันไปพูดกับซินแสเข่งต่อ“เอ่อ..ที่หนูถามน่ะคะ คือ ว่าตอนนี้ตัวหนูกับว่าที่สามีกำลังยุ่ง ๆ เรื่องธุรกิจส่วนตัวกันอยู่ หนูกลัวว่าจะจัดงานไม่ทันน่ะคะ ซินแส” ธัญวลัยแก้ตัวแบบหวุดหวิด

                ภรณ์พรรณได้ยินคำกล่าวอ้างของธัญวลัยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เฮ้อ...ป้าก็นึกว่าหนูธัญไม่อยากแต่งงานเสียอีก ได้ยินอย่างนี้ก็โล่งใจ” ภรณ์พรรณกล่าวโล่งอก

            ตรงกันข้ามกับภีมภัทรที่รู้ดีว่า สิ่งที่ธัญวลัยพูดไปก็เพราะไม่อยากแต่งงานกับเขา คำกล่าวอ้างที่ธัญวลัยพูดมานั้นก็เผื่อที่จะยืดเวลาการแต่งงานออกไป

                “ไม่ต้องห่วงไปหรอกหนู เพราะหากหนูแต่งงานกันไปตามวันและเวลาที่ซินแสจัดให้นะ กิจการจะไปได้อย่างรุ่งเรืองเพราะทั้งตัวหนูกับแฟนเป็นคู่ที่สมพงษ์กัน ช่วยกันเกื้อหนุนส่งผลให้กิจการรุ่งเรือง รุ่งเรือง 555” ซินแสกล่าวอย่างอารมณ์ดี

                “เอาล่ะ เดี๋ยวซินแสจะให้วันและเวลาในการแต่งงาน ฤกษ์สวมแหวน เข้าห้องหอให้เสร็จ รอแป๊บนึงนะ เดี๋ยวขอเวลาคำนวณดาวก่อน” ว่าแล้วซินแสก็ก้มหน้าก้มตาเปิดตำราโหราศาสตร์ที่อยู่ข้างหน้า เพื่อทำการคำนวณวันและเวลาในการแต่งงานของทั้งคู่ และก็จดใส่กระดาษ สักพักจึงยื่นกระดาษนั้นให้กับเง็กจูมาม้าของธัญวลัย ซินแสจึงกล่าวว่า “นี่คือวันและเวลาในการแต่งงาน ฤกษ์ในการสวมแหวน และเข้าห้องหอนะ ขอให้โชคดีล่ะ”

                “ขอบคุณมากค่ะ ซินแสเข่ง” เง็กจูรับกระดาษจากซินแสพร้อมยื่นซองเป็นค่าดูให้กับซินแสเข่ง

            “ขอบคุณมากเลยค่ะ ซินแส” ภรณ์พรรณกล่าวแบบยิ้ม ๆ

                ซินแสรับซองจากเง็กจู ก็บอกถึงการใช้ชีวิตคู่ว่า“การใช้ชีวิตคู่นั้น ต้องรู้จักให้อภัยกันและกัน ไม่ถือโทษโกธรกัน อย่าเอาความคิดของตนเองเป็นใหญ่ ควรไว้ใจซึ่งกันและกัน ให้เกียรติกัน นั่นแหละคือวิธีที่จะทำให้ชีวิตคู่ยั่งยืนนานหวังว่าทั้งคู่คงจะเข้าใจนะ”

            “ครับ/ค่ะ” ภีมภัทรและธัญวลัยรับคำจากซินแสเข่ง

                สักพักทั้งหมดจึงขอตัวลากลับ เพราะซินแสได้มีนัดกับลูกค้าท่านอื่นต่อ เมื่อทั้งหมดออกมาจากบ้านพักของซินแสเข่ง ก็มุ่งหน้าไปที่ร้านอาหาร เพราะนี่ก็เลยเวลาอาหารกลางวันมามาก แต่ทุกคนล้วนไม่มีอาการอยากอาหารเลย เง็กจูและภรณ์พรรณมีอาการอิ่มทิพย์ อิ่มอกอิ่มใจ กับการไปหาฤกษ์ครั้งนี้ทั้งพระอาจารย์ที่วัดและซินแสเข่งต่างก็พูดตรงกันในเรื่องของวันแต่งงานระหว่างธัญวลัยและภีมภัทร

ส่วนธัญวลัยนั้นมีสีหน้าครุ่นคิดตั้งแต่ออกมา เพราะกังวลว่าทำไมงานแต่งงานถึงรวดเร็วปานนี้ เธอตั้งตัวไม่ติด และไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี  ภีมภัทรมีอาการไม่ต่างจากธัญวลัย อีกใจดีใจที่ได้แต่งงานเพราะแผนการที่คิดไว้เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น อีกใจก็เห็นใจธัญวลัยที่อยู่ดีๆ ต้องมาแต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รักและรู้จักกันมาก่อน 
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ถูกใจกันบ้างไหมเอ่ย ช่วยโหวตและเม้นต์ให้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ช่วงนี้อยากให้ผู้อ่านทุกท่านระวังในเรื่องของคำพูด การติดต่อสื่อสารและการเดินทางจะมีปัญหานะคะ และก็การเสียเงินย่อย การบาดเจ็บบริเวณแขน ขา มือ เท้านะคะ