คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ชื่นมื่น
ภัตตาคารอาหารจีน บรรยากาศการทานอาหารเต็มไปด้วยความชื่นมื่น ทั้งเตี่ยธัญวลัยและพ่อของภีมภัทรต่างก็ดวลเบียร์กันอย่างเมามัน
“อย่างนี้ต้องฉลอง เอ้าเฮ”
“คุณใหญ่ เติมหน่อย” เถ้าแก่เพียวหรือเตี่ยของธัญวลัยรินเบียร์ให้กับเป็นใหญ่อย่างอารมณ์ดี
“นี่เถ้าแก่เพียว เรื่องสินสอด ผมจะจัดให้อย่างเต็มที่ ไม่ให้น้อยหน้าใคร” เป็นใหญ่กล่าวอย่างอารมณ์ดี นั่นอาจเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป
“โอ๊ะ...คุณใหญ่ ผมไม่ซีเรียส” เตี่ยธัญวลัยโบกมือ
“ผมขอให้ลูกสาวผมได้คนดีนะ อย่างภีมน่ะนะ ผมไม่ขออะไรมาก ขอแค่เหล้าดี ๆ สักขวดพอ555” เตี่ยธัญวลัยกล่าวเสร็จก็ยกแก้วชนกับเป็นใหญ่และเบียร์ดื่มอย่างอารมณ์ดี
“เวร” ธัญวลัยตบหน้าผากตัวเองและสบถออกมาเบา ๆ เมื่อได้สิ้นเสียงเตี่ยผู้เป็นบิดาที่บอกว่าไม่ขออะไรมากขอแค่เหล้าขวดเดียวจะยกเธอให้ทันที สร้างความอับอายให้เธอเป็นอย่างมาก เพราะตลอดเวลา เป็นที่รู้กันในหมู่เพื่อน ๆ ว่า หากจะเอาตัวเธอไปเที่ยวไหนก็ตามต้องได้รับอนุญาตจากเตี่ยก่อนเสมอ ทำให้ธัญวลัยออกจะภูมิใจอยู่ลึก ๆ ว่าเตี่ยหวงลูกสาว เป็นเพราะเธอน่าตาดี เป็นเรื่องธรรมดาปกติที่ลูกสาวสวย พ่อ แม่ต้องหวงเป็นธรรมดา แต่สิ่งที่ได้ยินในวันนี้ทำให้เธอถึงกับเสียจิตไปเลยทีเดียว
ส่วนภีมภัทรที่ทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ถึงกับกลั้นหน้าไม่อยู่ หัวเราะออกมาเบา ๆ เพราะขำในสิ่งที่เตี่ยธัญวลัยพูด จึงหันไปกระเซ้าธัญวลัยทันที “555 นี่คุณ ดูพ่อคุณจะรักคุณม้ากมากนะเนี่ย
“นี่นายปากเนี่ย เก็บไว้แตกหน้าหนาวดีกว่าไหม” ธัญวลัยตอกกลับและก็ใช้ตะเกียบคีบเป็ดย่างใส่จานให้กับภีมภัทรและพูดว่า “นี่ถ้าหากปากมันว่างมากนักนะ กินเข้าไปเนี่ย ๆ จะได้ไม่ต้องพูดมาก น่ารำคาญ”
“นี่คุณ
“ใช่ เหมาะสมกันจริง ๆ ว่าไหม สงสัยต้องหาฤกษ์เร็ว ๆ เสียหน่อยแล้ว” พ่อของภีมภัทรกล่าว
“จริงด้วย” ภรณ์พรรณแม่ภีมภัทรรับคำทันที
“แต่อั๋วว่าไม่ต้องก็ได้ เอาฤกษ์สะดวกนั่นแหละ555 เฮือก” เตี่ยธัญวลัยกล่าว และมีอาการเริ่มเมาแอลกอฮอล์
มาม้าธัญวลัยเสนอตัว “ไม่ได้นะเฮีย เอ่อ...นี่คุณพรรณ ฉันรู้จักซินแสคนหนึ่งนะดูแม่นมาก เดี๋ยวเราสองคนนัดกันไปดูฤกษ์กันไหม”
“เอาสิ ฉันก็รู้จักพระเก่งคนหนึ่งเหมือนกันท่านดูแม้น แม่น งั้นแม่ธัญไปกับฉันนะ เอาวันอาทิตย์นี้ไหมสัก 10 โมงเช้า เราไปพร้อมกันสองที่เลยเอาไหมเดี๋ยวฉันจะให้ภีมไปรับคุณที่บ้านนะ”
“เอ่อ..คุณพรรณเรียกฉันว่าเง็กจูก็ได้นะจ๊ะ” มาม้าธัญวลัยกล่าวเพราะไหน ๆ ก็จะมาเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วเรียกอย่างงั้นอย่างนี้คงดูไม่สนิทกันเท่าไร มาม้าจึงอยากให้มีความเป็นกันเองจึงบอกชื่อของตนไปเช่นนั้น เพราะน้อยคนนักที่จะรู้จักชื่อแซ่ของเธอ นอกเสียจากคนสนิทเท่านั้น
“ก็ได้จ๊ะ คุณเง็ก” ภรณ์พรรณรับคำ “เออ..แล้วเราจะไปดูฤกษ์กันกี่โมงดีล่ะคุณเง็ก”
“นั่นนะสินะ..... เอ่อ...งั้นอาทิตย์นี้ 10 โมงเจอกันดีไหมคุณพรรณ”
“ตกลงเลยค่ะ”
ภรณ์พรรณจึงบอกกับภีมภัทรทันที “ภีมอาทิตย์นี้ลูกต้องไปกับแม่นะ แม่ตกลงกับคุณเง็กไว้แล้ว”
“ครับแม่ ผมน่ะไม่ขัดข้องอยู่แล้ว” ภีมภัทรรับคำมารดาเพื่อจะยั่วธัญวลัย
“งั้นด้วยลูกต้องไปกับมาม้าด้วยนะธัญ” มาม้าหันมาสั่งธัญวลัยที่นั่งกินข้าวหน้ามุ่ยเพราะยังเคืองเตี่ยอยู่นั่นเอง
“อะไรนะม้า” ธัญวลัยตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะมันเร็วจริง ๆ จนเธอเหวอไปเลย
“แก อย่าคิดจะขัดคำสั่งมาม้านะธัญเชียวนะ” มาม้าขู่ธัญวลัย
“โอ้ว.......แม่เจ้า” ธัญวลัยได้แต่สบถเบา ๆ อนาถตัวเอง และหันไปบอกเฮียอ๋องเบา ๆ “เฮีย เบรกเตี่ยหน่อยสิ เมาแล้วก็อย่างงี้ทุกที” เฮียอ๋องจึงได้แต่มองยิ้ม ๆ ภีมภัทรนึกขันถึงบรรยากาศบนโต๊ะอาหารเย็นมื้อนี้ มันช่างมีความสุขเสียจริง ๆ
หลังจากทานอาหารเสร็จและก็สมควรแก่เวลา ครอบครัวภีมภัทรจึงขอตัวลากลับ
“เถ้าแก่เพียว” นายเป็นใหญ่เอ่ย
“ไม่ต้องเรียกเถ้าแก่หรอกครับคุณใหญ่ ผมบอกแล้วไงว่าเรียกผมว่าเพียวเฉย ๆ เพราะอีกไม่นานเราก็กากี่นังกันแล้ว
“ครับคุณเพียว เดี๋ยวผมกับครอบครัวลากลับบ้านก่อนแล้วกันนะครับ สวัสดีครับ ขอบคุณมากสำหรับอาหารมื้อนี้นะครับ” นายเป็นใหญ่กล่าวลาเตี่ยธัญวลัย และบอกลามาม้าของธัญวลัย
ธัญวลัยและเฮียอ๋องยกมือไหว้ลาเป็นใหญ่และภรณ์พรรณ ส่วนภีมภัทรก็ยกมือไหว้ลาเตี่ยและมาม้าธัญวลัย เมื่อบอกลากันเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองครอบครัวจึงแยกย้ายกันกลับบ้านเพราะสมควรแก่เวลาแล้ว
ระหว่างที่กลับบ้าน ธัญวลัยอดรนทนไม่ไหว บอกกับเตี่ยไปตรง ๆ “เตี่ย รู้ไหมวันนี้นะ เตี่ยทำหนูขายหน้ามาก พูดไปได้ยังไงเนี่ย เอาเหล้าดี ๆ สักขวดยกหนูให้เลย โห่ ทำไปนะเตี่ยเนี่ย” ธัญวลัยกล่าวด้วยความน้อยใจ
“คร่อก ฟี้ คร่อกฟี้” เสียงกรนของเตี่ยธัญวลัย
“เตี่ยหลับไปแล้วไอ้ธัญ สงสัยกินเบียร์เข้าไปมาก อีกอย่างเตี่ยสิ่งที่เตี่ยพูดคงไม่ตั้งใจคงจะกรึ่ม ๆ จากเบียร์นั่นแหละ น่านะอย่าถือสาเตี่ยเขาเลยที่พูดจาอะไรอย่างนั้นออกไป อย่าถือเตี่ยเลยน่านะ” เฮียอ๋องกล่าวแบบปลอบใจน้อง และขับรถต่อไป
“เฮ้ย!! เซ็งจิต” ธัญวลัยได้แต่ฮึดฮัด อยู่อย่างนั้น
มาม้าส่ายหน้าด้วยความเอือมระอาสุด ๆ ทั้งสามีและลูกสาว
มาอัพให้แล้วนะจ๊ะ
ความคิดเห็น