lnw online: [ปิดปรับปรุงชั่วคราวค่ะ]

ลำดับตอนที่ #6 : เหมืองน้ำตา: ครูฝึกกับลูกศิษย์ [rewrite]

กฎข้อแรกของเกมออนไลน์: เมื่อเริ่มเล่นใหม่  คุณจะต้องทำการเก็บเลเว่ล อาจจะเก็บโดยครูฝึก (trainer)ที่ทางเกมได้ออกแบบมาให้ หรือจะเป็นให้ผู้เล่นด้วยกันช่้วยดูแล (tank) ให้ก็ได้




เหมืองน้ำตา

...เหมืองน้ำตา  ดันเจี้ยนที่อ่อนที่สุดและใกล้ที่สุดในบริเวณเมืองแพนดอร่า  เป็นเหมืองโบราณตั้งแต่สมัยอารยธรรมมนุษย์โบราณล่มสลาย  ทว่าในปัจจุบันกลับต้องปิดตัวลงเนื่องจากไม่มีเทคโนโลยีเพียงพอที่จะดำเนิน การต่อไป   อนึ่งคือไม่รู้จะขุดแร่ออกมาทำอะไร   ทำให้ปัจจุบันนี้เหล่าเพลเยอร์มักใช้เป็นสถานที่เก็บเลเว่ลแทน...

ชายน์หันไปมองเพื่อนร่วมกลุ่มคนแรก(ที่เขาคงไม่นับชายน์เป็นเพื่อน)  โซรอสเป็นชายร่างสูงผู้ซึ่งดำรงตำแหน่งถึงมหาเสนาบดีกลาโหมแห่งแพนดอร่า  ยามปกติมักไม่พูด ไ่ม่คุย แต่ยังไงตอนนี้เขาก็กลายเป็นครูฝึกจำเป็นให้แก่พระองค์หญิงฝึกหัดอย่างชายน์ไปเรียบร้อยแล้ว



เบื้องหน้าของทั้งสองคืออุโมงค์ลึกที่เจาะเข้าไปในเนินเขาเตี้ยๆ  เนินเบื้องหน้าก็ดูจะแห้งแล้งไร้สิ่งมีชีวิตใดๆ  เมื่อทหารเฝ้าหน้าเหมืองสองคนเมื่อพบประสบกับเสนาบดีกลาโหมผู้เลื่องชื่อแล้วก็รีบทำความเคารพเตรียมตัวเก็บข้าวเก็บของหนีทันที

"ยังไม่ถึงเวลาเปลี่ยนยาม"  โซรอสเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน  คว้าคอเสื้อของทหารสองคนนั้นเหวี่ยงกลับไปประจำการณ์


ชายน์มองไปรอบๆ...บรรยากาศอึมครึมกดดันแบบนี้เนี๊ยะนะที่ครูฝึกเขาบอกว่าเป็นดันเจี้ยนที่อ่อนที่สุด!  พระองค์หญิงกวาดตาไปเจอสัตว์ประหลาดรูปเยลลี่สีเหลืองกำลังกระโดดไปกระโดดมาอยู่บนผืนหญ้า  นึกลองใช้ดาบที่สังฆราชให้มาคู่กายพระองค์หญิงเสียหน่อย


กฎข้อที่สองของเกมออนไลน์: มอนสเตอร์ที่ดูอ่อนด๋อยกระจอกงอกง่อยที่สุดในเกมอาจจะมีความแข็งแกร่งยิ่งกว่าบอสหากคุณไม่มีการศึกษารายละเอียดของมันที่ดีพอ!


แล้วมีหรือชายน์จะทำพลาด  เขาเรียกหน้าจอรายละเอียดของเกมขึ้นมาต่อหน้าัทันที  เพียงแค่เลื่อนกรอบที่ลอยอยู่ตรงหน้าไปทางมอนสเตอร์ตัวไหน  ทั้งชื่อ เลเว่ล พลังชีวิต พร้อมไอเทมที่ตกก็ปรากฎขึ้นมาบนจอภาพทันที

slame เมือก
lv 25
hp/mp 10/8
dropped item เมือก เืมือกสีทอง เมือกสีทองศักดิ์สิทธิ์(rare)


โหย...ขนาดชื่อมอนสเตอร์อีเกมนี่มันยังสะกดผิดเล้ย!  แล้วพลังชีวิต(hp)อ่อนขนาดนี้มีหรือจะคณามือพระองค์หญิงอย่างเขา!  ชายน์ตวัดดาบที่ห้อยไว้ข้างเอว  วิ่งเข้าไปฟันมอนสเตอร์อ่อยด๋อยนั่นทันที!

มันแตกโผล่ะอย่างง่ายดาย  ชายน์กระหยิ่มยิ้มย่อง

"ไหนล่ะไอเทมที่ดรอป"  พระองค์หญิก้มลงเก็บไอเทมทันที

"ตาย...ห๋อง..."  โซรอสสบถ

พลันที่ก้อนเมือกเหล่านั้นดิ้นขยุกขยิก ก่อนเปลี่ยนร่างกลายเป็นสไลม์เมือกนับสิบๆ ตัวห้อมล้อมพระองค์หญิงไว้!  ตัวเมือกสีจืดๆ เริ่มกลายเป็นสีแดงฉาน  ทั้งหมดมีเป้าหมายคือชายน์!

"อีองค์หญิง! นี่เธอรู้จักดูเลเว่ลมอนสเตอร์ก่อนโจมตีบ้างไหมห๊า!"  โซรอสตวาด  ก่อนกระโจนเข้าไปตะลุมบอนกับฝูงสไลม์

...อันที่จริงแล้วสไลม์เมือกเป็นมอนสเตอร์อย่างท้ายๆ ที่ผู้เล่นในเกมนี้อยากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย  เพราะแม้ว่ามันจะมีพลังชีวิตเพียงนิดเดียว  ทว่าร่างของมันสามารถแตกกระจายและเพิ่มจำนวนได้อย่างมหาศาล...  ชายน์เอี้ยวซ้าย หลบขวา แม้จะหนีรอดการโจมตีจากมอนสเตอร์ผีดิบนี่ไปได้  แต่ทว่าก็ไม่อาจลดจำนวนพวกมันได้เลย...

"ถอยไป!"  โซรอสตวาด  เหวี่ยงดาบจ๊าบโคตรคู่กายเขาขึ้นมาเบื้องหน้า  ก่อนรวบรวมสติปลดปล่อยท่าไม้ตาย

"Exocist!"  เมื่อปลายดาบชี้ไปทางฝูงมอนสเตอร์  พลันที่เกิดบอลประกายไฟฟ้าขนาดใหญ่ยักษ์ที่ปลายดาบ  เหล่าทหารคุมหน้าเหมืองพากันหนีตายกันจ้าละหวั่น  บอลไฟฟ้าขยายใหญ่ขึ้น  ใหญ่ขึ้น  ก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังกลุ่มมอนสเตอร์เป้าหมาย!

ผืนดินทะลุกลายเป็นรอยกระสุนไฟฟ้าที่ยิงไปเป็นทางยาว  ถางป่าเบื้องหลังยาวไปอีกสุดลูกหูลูกตา  ทว่ากระสุนนั้นไม่ได้โดนแค่ฝูงสไลม์เมือก  กลับโดนร่างของพระองค์หญิงเฟอะฟะเข้าอย่างจัง!

โซรอสเบิกตากว้าง  ก่อนทอดถอนใจ  "Exocist เป็นท่าไม้ตายขั้นสุดยอดที่ผู้ถูกโจมตีมีโอกาสรอดแค่ 0.001%  เห้อ! ฆ่าพระองค์หญิงแห่งแพนดอร่าไปจะโดนลงโทษอะไรรึเปล่านะ...ถ้ามีโอกาสเราคงได้พบกันอีก  อาแมน"

ทันใดที่เสนาบดีแห่งแพนดอร่าต้องอ้าปากกว้าง  เพราะ 0.001% มันกำลังยืนอยู่ในหลุมตรงหน้าเขาแล้ว!

"เอ่อ...เมื่อกี้กรูรอดมาได้ไงอ่ะ?"  พระองค์หญิงชายน์ถามกลับ  มองไปรอบๆ...สไลม์พวกนั้นถูกสลายเป็นอากาศธาตุอย่างเรียบร้อย  หากตัวเธอกลับยังยืนรอดปลอดภัยหายห่วง  จะมีก็แค่ปลายผมน้ำตาลอ่อนที่หงิกๆ งอๆ มีกระแสไฟฟ้าแล่นเปรี้ยะๆ อยู่ก็เท่านั้น...



>>>>>>>>>>>>>


เดินทางร่วมกันมาได้สักพักแล้ว  พวกเขาเข้าไปในเหมืองได้สักพักแล้ว บรรยากาศภายในอุโมงค์แห่งนี้ไม่ได้แตกต่างไปจากเกมออนไลน์อื่นๆ มากนัก  มืด แห้ง  โคมไฟเก่าๆ พังแหล่มิพังแหล่จะสว่างขึ้นเมื่อมีผู้เล่นย่างกรายเข้าไป  มอนสเตอร์ที่อัครมหาเสนาบดีแนะนำให้กับเขาในช่วงแรกๆ ก็คือพวกลูกตุ่น 

แต่ขนาดแค่มอนสเตอร์เลเว่ลต่ำสุด  ยังทำเอาชายน์ตายคาที่กลับเมืองแทบไม่ทันเลย!

"เห้ย! เป็นครูฝึกภาษาอะไรเนี๊ยะ?"  พระองค์หญิงบ่นกระปอดกระแปดขณะถ่อกลับมายังดันเจี้ยน  มีเสนาบดีหนุ่มนั่งหาววอดๆ รอ

"ข้า เกลียด คนอ่อนแอ"  เขาพูด  "แค่นี้ก็ต้องให้คนอื่นช่วยๆ  แล้วชาตินี้คิดจะดูดเลเว่ลคนอื่นไปตลอดชีวิตเลยรึไง?"

เจอด่าเข้าแบบนี้เกรียนชายถึงกับเลือดขึ้นหน้า...ไม่ช่วยก็ไม่ช่วยสิโฟร๊ย!!!  เขาวิ่งกลับเข้าไปในเหมืองตัวตุ่นก่อนจะหวดดาบใส่เจ้าลูกตุ่นตัวแรกที่เขาเห็นหน้าอย่างคั่งแค้น

อั่กๆๆๆ แอ๊กๆๆๆๆ อ๊ากๆๆๆ แอ๋ว แอ่ว.....

"หึ พยายามก็ทำได้นี่"  เสนาบดีจอมโหดเดินเข้ามา เก็บหมวกตัวตุ่นเข้ากระเป๋าตัวเอง  ก่อนเดินลึกเข้าไป  ไม่ได้สนใจใยดีชายน์ที่กำลังนอนพะงาบๆ พลังชีวิตเกือบหมดนั่นเลย!



เลเว่ลสูงขึ้นไปหน่อยก็จะเป็นแม่ตุ่น พ่อตุ่น ปู่ตุ่น และโคตรตุ่น  จนตอนนี้ชายน์เริ่มรู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับชนเผ่าตุ่นมากขึ้นทุกที... 

"ไหนขอดูค่าสเตตัสหน่อย"  จู่ๆ ครูฝึกจอมโหดก็เรียกหน้าต่างดูค่าสถานะของพระองค์หญิงขึ้นมา (ทำไมชายน์รู้สึกเหมือนโดนถอดเสื้อล้วงความลับยังไงชอบกล)   "ค่าความโชคดี lucky เต็มร้อยเลย  แต่ค่าพลังอื่นๆ ห่วยแตก  ถึงว่าทำไมหลบการโจมตีของข้าได้ตลอด"

"โอ๊ะแน่นอน ก็ชั้นมันเมพขิงๆ นี่!"  ชายน์อวด ก่อนจะหวดดาบใส่ตัวตุ่นข้างตัว  เจ้าตุ่นตัวนั้นโจมตีกลับ  อั่ก! แค่โดนเข้าไปทีเลือดพระองค์หญิงก็ลดเหลือแค่หนึ่ง!

บรรพบุรุษตุ่น
lv 55
hp/mp 7800/3000
dropped item N/A


"ตายโหง"  เสนาบดีหนุ่มรีบชักดาบด้ามใหญ่มาเบื้องหน้า ...ยายเจ้าหญิงตรงหน้า ถ้ามีคะแนนซุ่มซ่ามจะให้เต็มร้อยเลยเอ้า!...  เพราะตุ่นตรงหน้าคือ miniboss ที่นานน๊านนนทีจะโผล่ออกมาจากดินให้ผู้เล่นเห็นซักที  แถมยังเป็นมินิบอสที่รักสงบสุดๆ เพราะไม่เคยโจมตีใครก่อนอีกด้วย...

เจ้าตุ่นเ่ฒ่าเตรียมจะโจมตีพระองค์หญิงอีกครั้ง แต่พลันถูกฝ่าเ้ท้าของเสนาบดีหนุ่มถีบกระเด็นไปอัดกำแพง  แต่ก็ปะทะเข้ากับกรงเล็บขาวที่กรีดลงไปบนขาของเขาเป็นทางยาว

โซรอสกระโจนกลับมาตั้งหลัก  เขาวาดดาบไปเบื้องหน้า

"Electrical Charge!"  ก้อนประจุไฟฟ้าพุ่งเข้าใส่ร่างของตัวตุ่นเฒ่า  อุโมงค์เริ่มถล่มเพราะพลังทำลาย  มันชักดิ้นชักงอก่อนจะมุดหายไปในโพรงดิน

เสนาบดีหนุ่มยัังคงกวาดตามองไปรอบๆ อย่างระแวดระวังภัย...ต่อให้เป็นเขาเองในตอนนี้ก็ยังไม่แน่เลยว่าจะสู้เฒ่าตุ่นนี่ได้รึเปล่า 

"โซรอส...."  พระองค์หญิงเรียกหาเสนาบดีหนุ่ม  น้ำเสียงอ่อนระโหยโรยแรง

โซรอสรีบวิ่งเข้าไปพยุงร่างอ่อนปวกเปียกใกล้ตายของพระองค์หญิงเอาไว้  ดวงตาสองคู่ประสานกันเป็นครั้งแรก  ท่ามกลางอุโมงค์ที่เริ่มจะยุบถล่ม...

"โซรอส...ท่าน...เป็นอาจารย์ที่ดี  ปกป้องข้า..."  พระองค์หญิงกล่าว  กุมมือของเสนาบดีหนุ่มเอาไว้ "แ่ต่ข้าคงจะไม่รอดแล้ว...ข้าคงต้องจากไป..."

"จะบ้าหรอไง?"  โซรอสรีบหยิบขวดแก้วบรรจุของเหลวขาว  เทน้ำยากรอกปากพระองค์หญิง  เพียงแป๊บเดียวค่าพลังของชายน์ก็กลับมาเต็มเปี่ยมฟิตปึ๋งปั๋งเหมือนเดิม

"แหม! ท่านเป็นห่วงข้าล่ะสิ!"  พระองค์หญิงกระเซ้าเหย้าแหย่  พลันที่ร่างของเธอจะตกลงบนผืนดิน

โซรอสมองผ่านไป  อุโมงค์ที่เพิ่งยุบถล่มตัวลงมา่เมื่อครู่หยุดสั่้นไหวแล้ว  ค่อยปรากฏเส้นทาอุโมงค์ใหม่ที่ไม่เคยปรากฏบนแผนที่มาก่อน

"เอาล่ะ  พระองค์หญิง  ท่านก็เลเว่ลสิบกว่าแล้ว  จบหลักสูตรการฝึกแค่นี้แล้วกัน"  เขาว่าห้วนๆ โยนเจ้าอุปกรณ์หน้าตาเหมือน GT 200 ให้องค์หญิง  "เดินตามที่ไอ้นี่บอกทางก็จะถึงทางออก  เราแยกกันตรงนี้แหละ"  ว่าแล้วคนตัวใหญ่ก็ลุกขึ้น ทว่าแผลฉกรรจ์ที่ขาทำให้เขาต้องทรุดลงบนพื้นอีกครั้ง

"นาย! บาดเจ็บนี่!"  พระองค์หญิงรีบหายาสมานแผลให้พระอาจารย์  ทว่าหญ้าโง่ๆ ก็ทำให้พลังของเสนาบดีหนุ่มไม่ขยับเลยสักนิด   "แล้วยาเพิ่มพลังเมื่อกี้ล่ะ?"

"หมดแล้ว"  เขาตอบ  กัดฟันลุกขึ้น  "เส้นทางต่อจากนี้ไปอันตราย  ท่านเป็นผู้หญิงอ่อนแอกลับออกไปก่อนเถอะ"

"โซรอส..."   ชายน์มองตามแผ่นหลังใหญ่ทีี่ค่อยๆ กระโผลกกระเผลกเข้าไป  "ข้ามีเรื่องที่จะต้องบอกท่าน..."

"อะไรฮึ?"

"จริงๆ แล้ว...จริงแล้ว..."  พระองค์หญิงสูดลมหายใจลึกๆ  "ตรูเป็นผู้ชายเฟ้ยยยย"



............



[คราวนี้ถึงทางเลือกของท่านล่ะ!]


[แม้ชั่วโมงเรียนจะจบลงแล้ว  แต่การผจญภัยเพิ่งเริ่มขึ้นต่างหาก!  รีบวิ่งตามโซรอสเข้าไปยังอุโมงค์ลึกลับแห่งนั้นด้วยกันเลยสิ!]

[การฝึกหัดช่วงแรกจบแล้ว! พยายามชักชวนให้โซรอสที่กำลังบาดเจ็บอยู่กลับออกไปจากอุโมงค์แห่งนี้ด้วยกัน!]