ลำดับตอนที่ #47
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : สงครามที่บ่อน้ำแห่งกาลเวลา: การต่อสู้ของชายน์ (rewrite)
การต่อสู้ระหว่างมอรอนและเรสดูท่าจะได้ผลแพ้ชนะแล้ว ส่วนทางด้านของโซรอสที่ติดพันอยู่กับสองเอลฟ์ก็ยังดูวุ่นวายยากจะรู้ผล...
พระองค์ หญิงชาวมนุษย์ค่อยๆ พยุงตัวเองขึ้นมาจากโตรกผา...ดีนะที่เธอฝึกสกิลตีนตุ๊กแกมาตั้งแต่ตอนอาศัย อยู่ในเหมือง...มองไปเบื้องหน้า ทะเลสาบที่เคยเงียบงันบัดนี้เกลียวคลื่นม้วนตัวอย่างบ้าคลั่ง เกิดวังน้ำวนขนาดใหญ่ที่ใจกลางทะเลสาบ แผ่นดินสั่นสะเทือน สายลมพัดพรู พลันที่ค่อยๆ เห็นรูปปั้นหินดำสนิทขนาดยักษ์โผล่ขึ้นมาจากกลางวังน้ำวนนั้น ส่วนหัวโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำมาก่อน ตามด้วยปีกคู่ใหญ่ที่แผ่กว้างราวกับจะโอบทั้งท้องฟ้าเอาไว้ มันคือรูปปั้นหินรูปนกอินทรีขนาดเท่าตัวคน ดวงตาทำจากอัญมณีสีแดงก่ำราวเลือด จงอยปากของมันส่องแสงเรืองรอง ปรากฏม้วนคัมภีร์เก่าๆ ขาดๆ คาบติดอยู่ที่จงอยปากของมัน
Great Eagle (MVP Boss)
lv 88
hp/mp 33500/5000
dropped item: ม้วนคำภีร์ในตำนาน
"สมบัติในตำนาน..." เธอตกตะลึงพรึงเพริศไปชั่วครู่ ผิวน้ำเริ่มเรียบสงบลงแล้ว พระองค์หญิงยื่นเท้าจุ่มลงไปในน้ำ...ในโลกแห่งชีวิตจริงเธอก็พอๆ ว่ายน้ำได้อยู่บ้าง หวังว่ามันคงจะใช้ได้กับสระน้ำในโลกแห่งเกมนี้นะ ว่าแล้วเธอก็เริ่มลุยลงไปในน้ำ มุ่งเข้าไปหาสมบัติในตำนาน กระโปรงบานฟูฟ่องลอยตีโป่งทำให้เธอยิ่งทุลักทุเล กวักมือซ้ายขวาน่าสมเพชพิกล
อีกนิดเดียว...ม้วนสมบัติอยู่แค่เอื้อม
พลัน ที่กระแสน้ำพัดวนอีกครั้ง ร่างกระโปรงบานของพระองค์หญิงถูกคลื่นซัดออกห่างจากรูปปั้นหิน พลันที่อินทรีหินมีชีวิต นกอินทรีหินเริ่มขยับปีก ลมพัดรุนแรง ก่อนที่ร่างใหญ่โตของมันจะค่อยๆ ยกตัวขึ้นสู่อากาศพร้อมๆ กับสมบัติในตำนาน!
อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบ เอลฟ์สายฟ้าเพิ่งขึ้นมาจากโตรกผาได้ เขามองไปเบื้องหน้าอย่างตื่นตะลึง สมบัติในตำนานอยู่กับนกอินทรียักษ์ที่ลอยอยู่บนฟ้า
สายไปแล้วหรือ...
เขาไม่มีทางยอมให้อาณาจักรเอลฟ์ต้องดับสูญไปหรอก!
คลื่นน้ำจากทะเลสาบบิดมวนอีกครั้งก่อนจู่โจมเข้าหาเอลฟ์หนุ่มอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาตั้งรับ แต่มวลน้ำนั้นกลับหยุดชะงักเบื้องหน้าเขา บิดม้วนก่อเป็นร่างของพรายน้ำสาว ร่างสีฟ้าใสๆ จางๆ ใบหน้าและเรือนผมนั้นช่างคุ้นตา
ดวงตาสีน้ำเงินเข้มลึกล้ำของมันประสานกับเอลฟ์หนุ่ม
ดวงตาคู่งาม...ของหญิงสาวผู้จมนิรันดร์กาลอยู่ใต้ห้วงท้องทะเล...
"เธอคือ..." น้ำเสียงแห้งผาดจนแทบไม่อาจล่วงจากลำคอ "มารีน..."
พระองค์หญิงที่อยู่เบื้องล่างหลับตาลงตั้งสติขณะถูกพัดไปตามกระแสน้ำ เกยตื้นผงาบๆ อยู่ริมฝั่ง...ก่อนจะหยิบอาวุธคู่ใจของเธอออกมา เจ้าหญิงเล็งปลายอาวุธไปที่รูปปั้นหินลอยได้...มั่นใจได้ทีเดียวว่ากระสุนลมปัญญาอ่อนของเธอไม่มีทางสะกิดแม้แต่ขนรูปปั้นบอสนี่... พลันที่นกอินทรีหันมาทางเธอ ดวงตาหินแดงก่ำฉายลำแสงพุ่งตรงมาทางพระองค์หญิงราวกับไซคอปจากเรื่องเอ็กซ์เมน! ยังดีทีเธอ luck เกินร้อยกระโดดหนีทัน ไม่งั้นคงเป็นจุณเหมือนซากกระโปรงกระโจมเธอแน่
พลันที่รูปปั้นยักษ์นั้นถูกห่อหุ้มไว้ด้วยลมพายุหมุน! ที่ปลายยอดของพายุหมุนนั้น เป็นร่างของพรายน้ำสาวสวย
"อูเฮเลลา...สายฟ้ามายา!"
เสาสายฟ้าปรากฎขึ้นรอบลมพายุนั้น ก่อนที่จะส่งกระแสไฟฟ้าแล่นปราดเข้าสู่ใจกลางลมพายุหมุน พุ่งตรงสู่ร่างของอินทรีหิน ค่าพลังโจมตีของสายฟ้าทวีคูณขึ้นด้วยธาตุน้ำจากพายุหมุน แต่ก็ทำได้เพียงเรียกความสนใจของบอสนกยักษ์จากเจ้าหญิงชาวมนุษย์ไปยังเอลฟ์หนุ่มสายฟ้าเท่านั้น
แต่ก็เพียงพอให้เจ้าหญิงอ้าปากค้าง นึกอยากรู้จักผู้เล่นจอมถึกผู้นั้นขึ้นมาทันที
ไม่ทันขาดคำ ศรสายฟ้าเล็กๆ ก็ปักเข้าให้ที่กลางร่างของเจ้าหญิง ทำเอาหลอดเลือดลดไปครึ่งแถบ
"ถือเป็นคำทักทายจากเผ่าเอลฟ์นะ เจ้าหญิง" เอลฟ์สายฟ้าผู้ยืนอยู่อีกฟากของทะเลสาบหัวเราะหึหึ
เจ้าหญิงฝืนยกร่างของตัวเองขึ้น เล็งปลายดาบไปอีกฝั่งของทะเลสาบ ...ไม่ได้การ...ต่อให้เอลฟ์บ้านั่นเก่งกาจแค่ไหน แต่ก็เห็นอยู่ชัดๆ ว่าสายฟ้าทำอะไรนกหินธาตุดินไม่ได้เต็มที่ และขืนถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ ฝ่ายเอลฟ์ก็คงจะล้มบอสและเอาสมบัติไปได้เป็นแน่...
เธอจึงตัดสินใจยิงกระสุนลมกระจอกงอกง่อยออกไป
เป้าหมายไม่ใช่ที่เอลฟ์ผู้ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของทะเลสาบ แต่เป็นที่ม้วนคัมภีร์ ณ จอยปากของนกอินทรี!
กระสุนลมอัดเข้ากลางม้วนคัมภีร์อย่างจัง ม้วนคำภีร์ผล้อยร่วงจากปากนกหิน ตกลงสู่ผืนน้ำเบื้องล่าง....
บางทีมันก็ต้องมีวิธีเคลียร์เควสโดยไม่ต้องฆ่าบอสบ้างแหละ!
[ถ้าคุณกำลังเลือกเล่นตัวละครฝ่ายมนุษย์อยู่ คลิกทางนี้]
[ถ้าคุณกำลังเลือกเล่นตัวละครฝ่ายเอลฟ์อยู่ คลิกทางนี้]
พระองค์ หญิงชาวมนุษย์ค่อยๆ พยุงตัวเองขึ้นมาจากโตรกผา...ดีนะที่เธอฝึกสกิลตีนตุ๊กแกมาตั้งแต่ตอนอาศัย อยู่ในเหมือง...มองไปเบื้องหน้า ทะเลสาบที่เคยเงียบงันบัดนี้เกลียวคลื่นม้วนตัวอย่างบ้าคลั่ง เกิดวังน้ำวนขนาดใหญ่ที่ใจกลางทะเลสาบ แผ่นดินสั่นสะเทือน สายลมพัดพรู พลันที่ค่อยๆ เห็นรูปปั้นหินดำสนิทขนาดยักษ์โผล่ขึ้นมาจากกลางวังน้ำวนนั้น ส่วนหัวโผล่ขึ้นเหนือผิวน้ำมาก่อน ตามด้วยปีกคู่ใหญ่ที่แผ่กว้างราวกับจะโอบทั้งท้องฟ้าเอาไว้ มันคือรูปปั้นหินรูปนกอินทรีขนาดเท่าตัวคน ดวงตาทำจากอัญมณีสีแดงก่ำราวเลือด จงอยปากของมันส่องแสงเรืองรอง ปรากฏม้วนคัมภีร์เก่าๆ ขาดๆ คาบติดอยู่ที่จงอยปากของมัน
Great Eagle (MVP Boss)
lv 88
hp/mp 33500/5000
dropped item: ม้วนคำภีร์ในตำนาน
"สมบัติในตำนาน..." เธอตกตะลึงพรึงเพริศไปชั่วครู่ ผิวน้ำเริ่มเรียบสงบลงแล้ว พระองค์หญิงยื่นเท้าจุ่มลงไปในน้ำ...ในโลกแห่งชีวิตจริงเธอก็พอๆ ว่ายน้ำได้อยู่บ้าง หวังว่ามันคงจะใช้ได้กับสระน้ำในโลกแห่งเกมนี้นะ ว่าแล้วเธอก็เริ่มลุยลงไปในน้ำ มุ่งเข้าไปหาสมบัติในตำนาน กระโปรงบานฟูฟ่องลอยตีโป่งทำให้เธอยิ่งทุลักทุเล กวักมือซ้ายขวาน่าสมเพชพิกล
อีกนิดเดียว...ม้วนสมบัติอยู่แค่เอื้อม
พลัน ที่กระแสน้ำพัดวนอีกครั้ง ร่างกระโปรงบานของพระองค์หญิงถูกคลื่นซัดออกห่างจากรูปปั้นหิน พลันที่อินทรีหินมีชีวิต นกอินทรีหินเริ่มขยับปีก ลมพัดรุนแรง ก่อนที่ร่างใหญ่โตของมันจะค่อยๆ ยกตัวขึ้นสู่อากาศพร้อมๆ กับสมบัติในตำนาน!
อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบ เอลฟ์สายฟ้าเพิ่งขึ้นมาจากโตรกผาได้ เขามองไปเบื้องหน้าอย่างตื่นตะลึง สมบัติในตำนานอยู่กับนกอินทรียักษ์ที่ลอยอยู่บนฟ้า
สายไปแล้วหรือ...
เขาไม่มีทางยอมให้อาณาจักรเอลฟ์ต้องดับสูญไปหรอก!
คลื่นน้ำจากทะเลสาบบิดมวนอีกครั้งก่อนจู่โจมเข้าหาเอลฟ์หนุ่มอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาตั้งรับ แต่มวลน้ำนั้นกลับหยุดชะงักเบื้องหน้าเขา บิดม้วนก่อเป็นร่างของพรายน้ำสาว ร่างสีฟ้าใสๆ จางๆ ใบหน้าและเรือนผมนั้นช่างคุ้นตา
ดวงตาสีน้ำเงินเข้มลึกล้ำของมันประสานกับเอลฟ์หนุ่ม
ดวงตาคู่งาม...ของหญิงสาวผู้จมนิรันดร์กาลอยู่ใต้ห้วงท้องทะเล...
"เธอคือ..." น้ำเสียงแห้งผาดจนแทบไม่อาจล่วงจากลำคอ "มารีน..."
พระองค์หญิงที่อยู่เบื้องล่างหลับตาลงตั้งสติขณะถูกพัดไปตามกระแสน้ำ เกยตื้นผงาบๆ อยู่ริมฝั่ง...ก่อนจะหยิบอาวุธคู่ใจของเธอออกมา เจ้าหญิงเล็งปลายอาวุธไปที่รูปปั้นหินลอยได้...มั่นใจได้ทีเดียวว่ากระสุนลมปัญญาอ่อนของเธอไม่มีทางสะกิดแม้แต่ขนรูปปั้นบอสนี่... พลันที่นกอินทรีหันมาทางเธอ ดวงตาหินแดงก่ำฉายลำแสงพุ่งตรงมาทางพระองค์หญิงราวกับไซคอปจากเรื่องเอ็กซ์เมน! ยังดีทีเธอ luck เกินร้อยกระโดดหนีทัน ไม่งั้นคงเป็นจุณเหมือนซากกระโปรงกระโจมเธอแน่
พลันที่รูปปั้นยักษ์นั้นถูกห่อหุ้มไว้ด้วยลมพายุหมุน! ที่ปลายยอดของพายุหมุนนั้น เป็นร่างของพรายน้ำสาวสวย
"อูเฮเลลา...สายฟ้ามายา!"
เสาสายฟ้าปรากฎขึ้นรอบลมพายุนั้น ก่อนที่จะส่งกระแสไฟฟ้าแล่นปราดเข้าสู่ใจกลางลมพายุหมุน พุ่งตรงสู่ร่างของอินทรีหิน ค่าพลังโจมตีของสายฟ้าทวีคูณขึ้นด้วยธาตุน้ำจากพายุหมุน แต่ก็ทำได้เพียงเรียกความสนใจของบอสนกยักษ์จากเจ้าหญิงชาวมนุษย์ไปยังเอลฟ์หนุ่มสายฟ้าเท่านั้น
แต่ก็เพียงพอให้เจ้าหญิงอ้าปากค้าง นึกอยากรู้จักผู้เล่นจอมถึกผู้นั้นขึ้นมาทันที
ไม่ทันขาดคำ ศรสายฟ้าเล็กๆ ก็ปักเข้าให้ที่กลางร่างของเจ้าหญิง ทำเอาหลอดเลือดลดไปครึ่งแถบ
"ถือเป็นคำทักทายจากเผ่าเอลฟ์นะ เจ้าหญิง" เอลฟ์สายฟ้าผู้ยืนอยู่อีกฟากของทะเลสาบหัวเราะหึหึ
เจ้าหญิงฝืนยกร่างของตัวเองขึ้น เล็งปลายดาบไปอีกฝั่งของทะเลสาบ ...ไม่ได้การ...ต่อให้เอลฟ์บ้านั่นเก่งกาจแค่ไหน แต่ก็เห็นอยู่ชัดๆ ว่าสายฟ้าทำอะไรนกหินธาตุดินไม่ได้เต็มที่ และขืนถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ ฝ่ายเอลฟ์ก็คงจะล้มบอสและเอาสมบัติไปได้เป็นแน่...
เธอจึงตัดสินใจยิงกระสุนลมกระจอกงอกง่อยออกไป
เป้าหมายไม่ใช่ที่เอลฟ์ผู้ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของทะเลสาบ แต่เป็นที่ม้วนคัมภีร์ ณ จอยปากของนกอินทรี!
กระสุนลมอัดเข้ากลางม้วนคัมภีร์อย่างจัง ม้วนคำภีร์ผล้อยร่วงจากปากนกหิน ตกลงสู่ผืนน้ำเบื้องล่าง....
บางทีมันก็ต้องมีวิธีเคลียร์เควสโดยไม่ต้องฆ่าบอสบ้างแหละ!
[ถ้าคุณกำลังเลือกเล่นตัวละครฝ่ายมนุษย์อยู่ คลิกทางนี้]
[ถ้าคุณกำลังเลือกเล่นตัวละครฝ่ายเอลฟ์อยู่ คลิกทางนี้]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น