ลำดับตอนที่ #33
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : ดันเจี้ยน: บ่อน้ำแห่งกาลเวลา (0)
เมื่อจัดของพร้อมสรรพเรียบร้อยแล้ว เหล่าเอลฟ์ก็พร้อมออกเดินทาง
ชายน์หาซื้อเสื้อผ้าใหม่เช่นเดียวกัน (หลังจากเห็นชุดใหม่ของบายแล้วอิจฉาตาร้อน) คราวนี้เขาเลือกเสื้อเกราะอ่อนๆ สีฟ้าใสใส่ไว้ด้านใน เมื่อยามที่สัมผัสโดนมันจะหยุ่นๆ หยุ่นๆ เหมือนกับเป็นเจลเหลวๆ สวมทับด้วยเสื้อคลุมสีน้ำเงินปกสูง คาดเข็มขัดที่เอวและข้อเท้าเพื่อที่จะทำให้เคลื่อนไหวสะดวกขึ้น เงินทองที่ได้จากการขายไอเทมจากทะเลดวงดาวมีไม่น้อยเลย... เขายังเลือกซื้อโบว์ผูกผมสีฟ้าอันเล็กๆ แล้วส่งให้ยายจีเอ็มจอมโหดอีกด้วย
"หาาาา ให้ชั้นหรอยะ?" อีรีย่าทำหน้าเหวอหวา
"ใครเค้าให้เธอ" ชายน์ว่า ทำเอาจีเอมหน้าจ๋อย "ฝากเอาไปให้มารีนด้วย...เอ้อ! หมายถึงถ้าแวะไปที่ทะเลดวงดาวเมื่อไร ฝากโยนลงทะเลไปด้วยน่ะ"
"อืออออออ" จีเอมสาวตอบ เก็บโบว์นั้นลงไปในกระเป๋าสะพาย "เอาล่ะเมื่อพร้อมแล้ว ออกเดินทางกันได้!" อีรีย่าเรียกคทาสีเหลืองของเธอมาเบื้องหน้า ก่อนตั้งท่าหวดไม้กอล์ฟ ที่ดูๆ แล้วพวกเขานี่แหละจะโดนหวด!
"คุณจีเอมไม่มาด้วยกันหรือคะ?" รีรี่ร้องถาม ทว่าจีเอมสาวส่ายหน้า
"ยังต้องทำอะไรอีกหลายๆ อย่างที่นี่น่ะ เสร็จแล้วจะตามไป" ว่าแล้วชีก็หวดไม้คทา พลันแรงที่มองไม่เห็นก็เหวี่ยงร่างของเอลฟ์ทั้งห้าลอยขึ้นไปบนอากาศ พุ่งทะยานไปยังทิศตะวันออกทันที
"ฝากด้วยนะ" อีีรีย่ามองตาม
หันกลับไปเบื้องหลัง กระแสน้ำในสระน้ำกำลังหมุนอย่างปั่นป่วน แล้วค่อยๆ เกิดร่างของงูน้ำยักษ์หน้าตาเหมือนเจ้างูที่บ่อน้ำ...ทว่าใหญ่กว่าเป็นสิบเท่า! โผล่ขึ้นมา ขู่เสียงฟ่อๆ แผ่แม่เบี้ยมืดฟ้ามัวดิน...
---------------------
หลังจากการเดินทางตามรอยลูกกอล์ฟจบสิ้นลง ทั้งห้าก็มาตกลงในเขตชายแดนของอาณาจักรเอลฟ์ ท้องฟ้าที่นี่เป็นสีเทาหม่นๆ ไร้สีสัน ไกลๆ หมู่เมฆครื้มกำลังก่อตัวทะมึนๆ ป่าที่นี่ก็ดูจืดชืด ไร้ชีวิตชีวา ใบไม้สีดำๆ เกรียมๆ ทุกสิ่งดูเงียบสงัด ไร้สุ้มเสียง มองไปรอบๆ เหมือนดูภาพถ่ายเก่าๆ โมโนโทน...ชายน์ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยให้ตายสิ!
"กราฟิกโคตร!@#$%^&" ชายน์บ่น
"นั่นก็แสดงว่าเรามาถึงเขตแดนที่ต่อกับดินแดนมนุษย์แล้วไง" บายว่า ดูท่าเขาเองก็ไม่ชอบอยู่ที่นี่นานนักเหมือนกัน รี่รี่ขยับเข้ามาเดินใกล้เขาอีก
ทุกอย่างที่นี่มันดูเงียบเกินไป ง่ายเกินไป ทุกสิ่งที่มากเกินไปมักจะน่ากลัวเสมอ!
"แย๊ก!!!" ชายน์แหกปากลั่น หันขวับไปยิงศรเวทย์ใส่สิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวอยู่ไม่ห่างออกไปนักทันที
กิ๊ซซซ...เสียงร้องดังขึ้นเบาๆ ชายน์วิ่งตามเสียงนั้นไปก็ต้องถอนหายใจอย่างสมเพช...ที่แท้ก็แค่ลิงลมกระจอกตัวหนึ่งที่บังเอิญวิ่งเข้ามาในอาณาเขตการรับรู้ของเขานั่นเอง
"ชายน์! นายทำอะไรไม่ดูอีกแล้ว ถ้าเกิดว่าเป็นศัตรูขึ้นมาล่ะ?" บายว่า เอลฟ์หนุ่มเก็บไอเทมเรียบร้อยแล้วลุกขึ้นจุ๊ปากส่ายหัวไปมา
"ไม่เอาน่าๆ บาย บ่นมากแก่เร็วนะ นายอ่ะคิดมากไปแล้ว" ทันใดที่หนุ่มหันขวับ ร่ายศรเวทย์อีกอันใส่เป้าหมายที่เคลื่อนไหวอยู่ไกลลิบๆ
"เงียบ!" คราวนี้ไอ้ลิงน้อยของชายน์แหกปากพูดขึ้นมาเป็นภาษาคนได้ด้วยสิ! เอลฟ์ทั้งห้าหันมามองหน้ากันอย่างตะลึงงัน ความเครียดเข้าปกคลุม ไม่ห่างออกไปนัก...คือกลุ่มเพลเยอร์ชาวมนุษย์ติดอาวุธครบมือที่กำลังเตรียมพร้อมต่อสู้ทุกเวลา!
งานเลี้ยงฉลองเริ่มขึ้นแล้ว!!!
[ไปยังเนื้อหาต่อไป]
ชายน์หาซื้อเสื้อผ้าใหม่เช่นเดียวกัน (หลังจากเห็นชุดใหม่ของบายแล้วอิจฉาตาร้อน) คราวนี้เขาเลือกเสื้อเกราะอ่อนๆ สีฟ้าใสใส่ไว้ด้านใน เมื่อยามที่สัมผัสโดนมันจะหยุ่นๆ หยุ่นๆ เหมือนกับเป็นเจลเหลวๆ สวมทับด้วยเสื้อคลุมสีน้ำเงินปกสูง คาดเข็มขัดที่เอวและข้อเท้าเพื่อที่จะทำให้เคลื่อนไหวสะดวกขึ้น เงินทองที่ได้จากการขายไอเทมจากทะเลดวงดาวมีไม่น้อยเลย... เขายังเลือกซื้อโบว์ผูกผมสีฟ้าอันเล็กๆ แล้วส่งให้ยายจีเอ็มจอมโหดอีกด้วย
"หาาาา ให้ชั้นหรอยะ?" อีรีย่าทำหน้าเหวอหวา
"ใครเค้าให้เธอ" ชายน์ว่า ทำเอาจีเอมหน้าจ๋อย "ฝากเอาไปให้มารีนด้วย...เอ้อ! หมายถึงถ้าแวะไปที่ทะเลดวงดาวเมื่อไร ฝากโยนลงทะเลไปด้วยน่ะ"
"อืออออออ" จีเอมสาวตอบ เก็บโบว์นั้นลงไปในกระเป๋าสะพาย "เอาล่ะเมื่อพร้อมแล้ว ออกเดินทางกันได้!" อีรีย่าเรียกคทาสีเหลืองของเธอมาเบื้องหน้า ก่อนตั้งท่าหวดไม้กอล์ฟ ที่ดูๆ แล้วพวกเขานี่แหละจะโดนหวด!
"คุณจีเอมไม่มาด้วยกันหรือคะ?" รีรี่ร้องถาม ทว่าจีเอมสาวส่ายหน้า
"ยังต้องทำอะไรอีกหลายๆ อย่างที่นี่น่ะ เสร็จแล้วจะตามไป" ว่าแล้วชีก็หวดไม้คทา พลันแรงที่มองไม่เห็นก็เหวี่ยงร่างของเอลฟ์ทั้งห้าลอยขึ้นไปบนอากาศ พุ่งทะยานไปยังทิศตะวันออกทันที
"ฝากด้วยนะ" อีีรีย่ามองตาม
หันกลับไปเบื้องหลัง กระแสน้ำในสระน้ำกำลังหมุนอย่างปั่นป่วน แล้วค่อยๆ เกิดร่างของงูน้ำยักษ์หน้าตาเหมือนเจ้างูที่บ่อน้ำ...ทว่าใหญ่กว่าเป็นสิบเท่า! โผล่ขึ้นมา ขู่เสียงฟ่อๆ แผ่แม่เบี้ยมืดฟ้ามัวดิน...
---------------------
หลังจากการเดินทางตามรอยลูกกอล์ฟจบสิ้นลง ทั้งห้าก็มาตกลงในเขตชายแดนของอาณาจักรเอลฟ์ ท้องฟ้าที่นี่เป็นสีเทาหม่นๆ ไร้สีสัน ไกลๆ หมู่เมฆครื้มกำลังก่อตัวทะมึนๆ ป่าที่นี่ก็ดูจืดชืด ไร้ชีวิตชีวา ใบไม้สีดำๆ เกรียมๆ ทุกสิ่งดูเงียบสงัด ไร้สุ้มเสียง มองไปรอบๆ เหมือนดูภาพถ่ายเก่าๆ โมโนโทน...ชายน์ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยให้ตายสิ!
"กราฟิกโคตร!@#$%^&" ชายน์บ่น
"นั่นก็แสดงว่าเรามาถึงเขตแดนที่ต่อกับดินแดนมนุษย์แล้วไง" บายว่า ดูท่าเขาเองก็ไม่ชอบอยู่ที่นี่นานนักเหมือนกัน รี่รี่ขยับเข้ามาเดินใกล้เขาอีก
ทุกอย่างที่นี่มันดูเงียบเกินไป ง่ายเกินไป ทุกสิ่งที่มากเกินไปมักจะน่ากลัวเสมอ!
"แย๊ก!!!" ชายน์แหกปากลั่น หันขวับไปยิงศรเวทย์ใส่สิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวอยู่ไม่ห่างออกไปนักทันที
กิ๊ซซซ...เสียงร้องดังขึ้นเบาๆ ชายน์วิ่งตามเสียงนั้นไปก็ต้องถอนหายใจอย่างสมเพช...ที่แท้ก็แค่ลิงลมกระจอกตัวหนึ่งที่บังเอิญวิ่งเข้ามาในอาณาเขตการรับรู้ของเขานั่นเอง
"ชายน์! นายทำอะไรไม่ดูอีกแล้ว ถ้าเกิดว่าเป็นศัตรูขึ้นมาล่ะ?" บายว่า เอลฟ์หนุ่มเก็บไอเทมเรียบร้อยแล้วลุกขึ้นจุ๊ปากส่ายหัวไปมา
"ไม่เอาน่าๆ บาย บ่นมากแก่เร็วนะ นายอ่ะคิดมากไปแล้ว" ทันใดที่หนุ่มหันขวับ ร่ายศรเวทย์อีกอันใส่เป้าหมายที่เคลื่อนไหวอยู่ไกลลิบๆ
"เงียบ!" คราวนี้ไอ้ลิงน้อยของชายน์แหกปากพูดขึ้นมาเป็นภาษาคนได้ด้วยสิ! เอลฟ์ทั้งห้าหันมามองหน้ากันอย่างตะลึงงัน ความเครียดเข้าปกคลุม ไม่ห่างออกไปนัก...คือกลุ่มเพลเยอร์ชาวมนุษย์ติดอาวุธครบมือที่กำลังเตรียมพร้อมต่อสู้ทุกเวลา!
งานเลี้ยงฉลองเริ่มขึ้นแล้ว!!!
[ไปยังเนื้อหาต่อไป]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น