lnw online: [ปิดปรับปรุงชั่วคราวค่ะ]

ลำดับตอนที่ #28 : ดันเจี้ยน: ทะเลดวงดาว(2)

ปูเสฉวน
lv 5
hp/mp 48/18
dropped item: กระดองปู ก้ามปู ขาปู หมวกปู(rare)


แม้ว่าเจ้าปูเสฉวนที่ชายน์เพิ่งจะย่างสดไปนั้นจะมีอยู่เกลื่อนกลาด  หาง่ายซะจนชายน์ไม่ต้องรู้สึกผิดไปได้   แต่ไอ้การจะต้องมาตายเพราะไอ้มอนสเตอร์กระจอกงอกง่อยที่ขนาดใช้เวทย์อ่อนด๋อยที่สุด จัดการแล้วเดี้ยงสนิทเนี๊ยะนะ!  นรกชัดๆ!

ทั้งสายเวทย์ที่ชายน์เลือกเล่นดันเป็นสายฟ้าที่ไอ้ปูงี่เง่าตัวนั้นดันแพ้ทางจังๆ ด้วยน่ะสิ...

ดูเหมือนคนอื่นจะไม่มีปัญหาเรื่องสายเวทย์มากนัก  มอรอนเล่นสายดิน  ส่วนรีรี่เล่นสายลม  เวทย์ที่อ่อนที่สุดของพวกเขายังคงมีพลังโจมตีน้อยพอที่จะไม่ฆ่าปูบ้านี่ในทีเดียวแล้วปล่อยให้มันวิ่งเข้ามาเอาก้ามโง่ๆ ของมันแทงพวกเขาได้   เอมีลีฟเล่นสายไฟก็ยังพอว่า  ทว่าคนที่ดูจะโชคร้ายหน่อยคงเป็นบายที่เลเว่ลนำชาวบ้านไปไกลแล้ว...แม้เวทย์ไฟจะไม่แพ้ทางกัน  แต่พลังโจมตีก็มากพอที่จะฆ่าปูได้ในนัดเดียว

"ฮ่าๆๆๆ"  ชายน์นึกสมน้ำหน้ามัน  บายหันมาเหล่ตามอง

และแล้วพวกเขาก็ต้องทำสิ่งที่ยายจีเอมอีรีย่ารู้แล้วต้องกรีดร้องแน่ๆ

เขาต้องอัพเวทย์สายอื่น...



ทำ ใจอยู่นานกว่าจะกดอัพสกิลสุดห่วยแตกอย่าง water spring ที่พอร่ายแล้วจะมีน้ำฉีดออกมาจากปลายนิ้วมือเหมือนชิ้งฉ่องได้  ว่าแล้วทั้งชายน์และบายก็รีบหันไปใช้สกิลอนาจารนั่นกับปูเสฉวนทันที!

เจ้าปูรักสงบหันขวับกลับมา  เดินเฉไปเฉมาพุ่งเข้าหาชายน์  ยกกล้ามใหญ่ๆ เข้าโจมตีเขาทันที!

จึก

การ โจมตีครั้งแรกแค่สะกิด  ชายน์มองหลอดเลือดตัวเองแล้วถอนหายใจอย่างอนาถ  ยืนให้ปูมันจิ้ม จิ้ม ต่อไป...นี่เขาต้องรออีกกี่ชาติเนี๊ยะกว่าจะตาย  แต่ก็เอาเหอะ  เพื่ออนาคตที่ดีกว่าเขายอมทน!




หลังจากที่ โดนก้ามปูแทงครั้งสุดท้าย  ตัวละครของเขาก็เลือดหมดซักที (นับเป็นการรอคอยที่น่าทรมานโคตรๆ)  ทันใดนั้นแทนที่จะมีคำสั่งเลือกให้เขากลับเมืองหรือยังคงอยู่ที่เดิมอย่างปกติ   ร่างของเอลฟ์หนุ่มกลับถูกดึงลงทะเลไปแทน!  ผ่านน้ำลึกใสสีมรกตที่ส่องประกายระยิบระยับราวกับดวงดาว  จมดึ่งลงไปเรื่อยๆ สู่ก้นทะเล  ลึกลงไป  ลึกลงไป...

ชายน์เบิกตาก ว้าง  เมื่อฝูงแมงกระพรุนใสสีชมพูอ่อนแหวกว่ายผ่านเขาไป  ทั้งยังปลาวาฬตัวยักษ์ที่เขียนลายเรืองแสง  แล้วเขาก็ถูกดูดเข้าไปในถ้ำใต้ทะเล  ชายน์สำลักน้ำ  ค่อยๆ พลิกตัวตื่นขึ้น...เขามายืนอยู่ในโถงของถ้ำกว้างแห่งหนึ่ง  หินงอกหินย้อยส่องประกายพริบๆ  เขามองไปรอบๆ อย่างตกตะลึง!

"กรี๊ดดดด"  เสียงกรีดร้องแหลมสูงดังก้องมาตามทางในถ้ำ  ชายน์หันกลับไปมอง แล้วก็สบสายตากับ...

โฮกกกกกกกกกกกกก

ม้าทะเลตัวใหญ่สูงท่วมหัวละสายตาจากกำแพงลมของรีรี่ที่กำลังป้องกันเธอไว้จากการโจมตีของม้าทะเลยักษ์   ดวงตามาดร้ายแบบนั้นบอกว่ามันไม่ได้มาดีแน่!  พอสบสายตาเข้ากับเอลฟ์หนุ่มม้านั่นก็เปลี่ยนใจพุ่งเข้าหาชายน์ด้วยความรักทันที!

แล้วหรือจะรอช้า  ชายน์รีบร่ายเวทย์โจมตี  "Water Spring!"   สายน้ำฉีดปู้ดๆ ออกมาจากปลายมือ  เจ้าม้า(น้ำ)สะบัดแผงคอเอาน้ำออก  ก่อนพุ่งเข้าโจมตีชายน์อีกครั้ง

โฮกกกกกกกกกกกกก

"แว๊ก!!!!"  คราวนี้เอลฟ์หนุ่มหันหลังกลับวิ่งหางจุกตูด(มีหางด้วยหรอนาย?) 

ทันใดนั้นเสาหินขนาดใหญ่ยักษ์ก็พุ่งลงปักเข้าที่กลางลำตัวของเจ้าม้า  ม้าสะบัดตัวแท่นหินนั้นพังในพริบตา  มอรอนอยู่ไม่ห่างออกไปนัก  กำลังร่ายเวทย์ชุดที่สองเพื่อกักม้า(น้ำ)นรกนั่นไว้

"นายท่านเจ้าคะ  ใช้เวทย์สายฟ้าสิเจ้าคะ"  เสียงเล็กๆ เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างๆ เขา  ชายน์เริ่มได้สติ  รีบๆ เรียกเอาเวทย์สุดจ๊าบของเขาขึ้นมาทันที 

"Thunder Spike!"  สายฟ้าฟาดเข้าที่กลางลำตัวของเจ้าม้าทะเลอย่างแม่นยำ  กระแสไฟแล่นปราดไปทั่วร่างกายของม้า  ชักดิ้นชักงอ  ก่อนจะล้มลงไปกองบนพื้นทันที

ค่าประสบการณ์ที่ไม่ได้กระดิกมานานแล้วของชายน์พุ่งพรวดจนเกือบเลเว่ลอัพ  เอมีลีฟที่เพิ่งวิ่งเข้ามาสมทบกำลังมีแสงห้อมล้อมอยู่รอบตัวอันเป็นสัญญาณว่าเขาเลเว่ลขึ้นไปเรียบร้อย   ชายน์หันกลับไปมองเจ้าม้าอย่างตื่นตะลึงพลางเรียกข้อมูลมันขึ้นมาดู...อูแม่เจ้า!  เก็บเลเว่ลอยู่ในนี้อีกแป๊บเดียวรับรองเลเว่ลพุ่งถึงห้าสิบแน่!

"เอ่อ... ข้า..."  เสียงเรียกใสๆ เสียงเดิมเรียกให้เขาหันกลับไปมอง  พบกับพรายเด็กหญิงผู้หนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น  อายุน่าจะไล่เลี่ยกับเอมีลีฟ   "ข้าขอบคุณท่านมาก  ผู้ช่วยชีวิตของข้า!  ข้าชื่อมารีน  ให้ข้าเดินทางไปกับพวกท่านด้วยนะเจ้าคะ..."




[ไปเนื้อหาต่อไป]