ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : แตกหัก
"บอกแล้วไงว่านายอย่าสอด!" เสียงตะคอกลั่นดังขึ้นก้องไปทั่วอุโมงค์
บัดนี้กลุ่มเอลฟ์หน้าใหม่กลับมารวมตัวกันอยู่ที่อาณาจักรแห่งเอลฟ์แล้ว รีรี่กำลังพักรักษาตัวอยู่บนฟูกนุ่ม...โดยมีหมอเอลฟ์ NPC กำลังทำการรักษาบาดแผลที่ไหล่ของเธอ ชายน์รู้ดีว่าจริงๆ แล้วรีรี่ไม่ได้รู้สึกเจ็บหรอก (เกมนี้ออกแบบมาโดยไม่ให้ผู้เล่นได้รู้สึกถึงความเจ็บปวด) ทว่าแผลเบื้องหน้าก็เหวอะหวะ น่ากลัว ทำเอาเขารู้สึกเจ็บแทนไปไม่ได้
"Wolf of Jupiter เป็นสัตว์สายฟ้าระดับสี่! เวทย์สายฟ้าอย่างนายทำอะไรมันไ่ม่ได้หรอก!" บายยังคงกระแทกเสียงแรง ดวงตาถมึงตึงมองชายน์ราวกับคาดคั้นเอาความผิด
"บาย...พอเหอะ" รีรี่เค้นเสียงพูด
"รีรี่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากซักหน่อย" ชายน์ว่าเสียงแผ่ว
"!@#$%^" บายระเบิดคำด่า ก่อนเหวี่ยงลูกไฟใส่ชายน์อย่างเหลืออด ทว่าเขากระโดดหลบอย่างว่องไว เสกสายฟ้าพุ่งเข้าใส่เอลฟ์ใจร้อนบ้างเป็นการตอบแทน!
"เดี๋ยวก็ตายกันทั้งคู่หรอก!" มอรอนตวาดลั่น พลันที่เกิดกำแพงหินขึ้นขังบายเอาไว้ที่ในซอกอุโมงค์ กันชายน์เอาไว้ข้างนอก ส่วนเจ้าเอมีลีฟตัวเล็กกำลังนั่งขดอยู่ที่มุมอุโมงค์อีกแห่ง ท่าทางหวาดกลัว "เราเป็นทีมเดียวกันมาฆ่ากันแบบนี้ได้ไง!"
"ใครว่าล่ะ..." ชายน์กระซิบเสียงแผ่ว ก่อนถีบเท้าร่วงหล่นจากอุโมงค์ไป
ตู้ม! ซ่า....
น้ำเย็นๆ กรีดแทงหัวของเขา ชายน์โผล่ขึ้นมาบนพื้นน้ำ ค่อยๆ ว่ายน้ำท่าลูกหมาตกน้ำกลับไปยังฝั่ง หอบหายใจรัว...ใช่ซี่! เขามันตัวถ่วง! เขามันก็แค่ไก่อ่อน! แต่ทำไมบายถึงไม่เห็นความสำคัญของเขาบ้างเลยนะ! ทำไมทุกคนถึงได้มองเขาแบบนั้น!!!
"ไอ้หนู..." เอลฟ์เฒ่าเดินมานั่งข้างๆ ชายน์ขยับตัวเบือนหน้าหนีเขา "ใจเย็นๆ ก่อนแล้วค่อยพูดจากัน ตอนนี้ทั้งบายและเจ้าต่างก็..."
"ผมไม่ผิด!" ชายน์ตะคอก ไม่รู้ว่าน้ำที่ไหลอยู่บนหน้านี่มันน้ำจากสระหรือน้ำตากันแน่นะ "บายนั่นแหละที่ไม่เคยฟังผมเลย!"
"ก็ผิดกันทั้งคู่" ตาเฒ่าว่า "แต่ทุกคนต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง บายเขาก็มีเหตุผลของเขา...เขาเป็นห่วงรีรี่มากพวกเราก็รู้"
"ใช่! แล้วผมล่ะ!" ชายน์ผลุบลุกขึ้น "ในเมื่อไม่เห็นผมสำคัญแล้ว ผมก็จะออกจากกลุ่ม! ทีมที่เข้ากันไม่ไ้ด้น่ะซักวันมันก็ต้องแตกอยู่แล้วนี่!"
"ชายน์!?"
[หากคุณเลือกที่จะออกจากทีม ก็เดินไปจากตรงนี้เลย!]
[แต่หากคุณยังเลือกที่จะนั่งอยู่เคลียร์กับมอรอนก่อน เลือกที่นี่]
บัดนี้กลุ่มเอลฟ์หน้าใหม่กลับมารวมตัวกันอยู่ที่อาณาจักรแห่งเอลฟ์แล้ว รีรี่กำลังพักรักษาตัวอยู่บนฟูกนุ่ม...โดยมีหมอเอลฟ์ NPC กำลังทำการรักษาบาดแผลที่ไหล่ของเธอ ชายน์รู้ดีว่าจริงๆ แล้วรีรี่ไม่ได้รู้สึกเจ็บหรอก (เกมนี้ออกแบบมาโดยไม่ให้ผู้เล่นได้รู้สึกถึงความเจ็บปวด) ทว่าแผลเบื้องหน้าก็เหวอะหวะ น่ากลัว ทำเอาเขารู้สึกเจ็บแทนไปไม่ได้
"Wolf of Jupiter เป็นสัตว์สายฟ้าระดับสี่! เวทย์สายฟ้าอย่างนายทำอะไรมันไ่ม่ได้หรอก!" บายยังคงกระแทกเสียงแรง ดวงตาถมึงตึงมองชายน์ราวกับคาดคั้นเอาความผิด
"บาย...พอเหอะ" รีรี่เค้นเสียงพูด
"รีรี่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากซักหน่อย" ชายน์ว่าเสียงแผ่ว
"!@#$%^" บายระเบิดคำด่า ก่อนเหวี่ยงลูกไฟใส่ชายน์อย่างเหลืออด ทว่าเขากระโดดหลบอย่างว่องไว เสกสายฟ้าพุ่งเข้าใส่เอลฟ์ใจร้อนบ้างเป็นการตอบแทน!
"เดี๋ยวก็ตายกันทั้งคู่หรอก!" มอรอนตวาดลั่น พลันที่เกิดกำแพงหินขึ้นขังบายเอาไว้ที่ในซอกอุโมงค์ กันชายน์เอาไว้ข้างนอก ส่วนเจ้าเอมีลีฟตัวเล็กกำลังนั่งขดอยู่ที่มุมอุโมงค์อีกแห่ง ท่าทางหวาดกลัว "เราเป็นทีมเดียวกันมาฆ่ากันแบบนี้ได้ไง!"
"ใครว่าล่ะ..." ชายน์กระซิบเสียงแผ่ว ก่อนถีบเท้าร่วงหล่นจากอุโมงค์ไป
ตู้ม! ซ่า....
น้ำเย็นๆ กรีดแทงหัวของเขา ชายน์โผล่ขึ้นมาบนพื้นน้ำ ค่อยๆ ว่ายน้ำท่าลูกหมาตกน้ำกลับไปยังฝั่ง หอบหายใจรัว...ใช่ซี่! เขามันตัวถ่วง! เขามันก็แค่ไก่อ่อน! แต่ทำไมบายถึงไม่เห็นความสำคัญของเขาบ้างเลยนะ! ทำไมทุกคนถึงได้มองเขาแบบนั้น!!!
"ไอ้หนู..." เอลฟ์เฒ่าเดินมานั่งข้างๆ ชายน์ขยับตัวเบือนหน้าหนีเขา "ใจเย็นๆ ก่อนแล้วค่อยพูดจากัน ตอนนี้ทั้งบายและเจ้าต่างก็..."
"ผมไม่ผิด!" ชายน์ตะคอก ไม่รู้ว่าน้ำที่ไหลอยู่บนหน้านี่มันน้ำจากสระหรือน้ำตากันแน่นะ "บายนั่นแหละที่ไม่เคยฟังผมเลย!"
"ก็ผิดกันทั้งคู่" ตาเฒ่าว่า "แต่ทุกคนต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง บายเขาก็มีเหตุผลของเขา...เขาเป็นห่วงรีรี่มากพวกเราก็รู้"
"ใช่! แล้วผมล่ะ!" ชายน์ผลุบลุกขึ้น "ในเมื่อไม่เห็นผมสำคัญแล้ว ผมก็จะออกจากกลุ่ม! ทีมที่เข้ากันไม่ไ้ด้น่ะซักวันมันก็ต้องแตกอยู่แล้วนี่!"
"ชายน์!?"
[หากคุณเลือกที่จะออกจากทีม ก็เดินไปจากตรงนี้เลย!]
[แต่หากคุณยังเลือกที่จะนั่งอยู่เคลียร์กับมอรอนก่อน เลือกที่นี่]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น