ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fiction] ณ สนามเด็กเล่น - TaoKacha

    ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่9 วันของเรา

    • อัปเดตล่าสุด 11 ส.ค. 56


    เป็นอีกหนึ่งวันที่ถึงแม้จะตื่นเช้าแต่ความสดใสกลับเข้ามาแทนที่ทุกอาการง่วงงุนอาจะเป็นเพราะนาฬิกาปลุกเรือนน้อยส่งเสียงสดใสและวิธีปลุกที่แสนน่ารักตามแบบฉบับที่ผมคงหาไม่ได้จากที่ไหน

    ความสุขมันเริ่มต้นในวันธรรมดาในแบบที่ไม่ต้องไขว่คว้าแค่มีใครข้างกายก็อิ่มจนล้นนี่มันดีจังเลยนะครับ 

     

     

    "พี่เต๋ามัวแต่กอดน้องคชาแบบนี้เมื่อไหร่จะได้ไปทะเลล่ะครับ" อ่า... ก็ตัวนิ่มๆหอมๆมานานให้กอดใครมันจะอยากลุกไปไหนล่ะครับ แต่เพื่อโลกทัศของน้อง ผมยอมลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้
    
    
    ทริปนี้เราเดินทางกันด้วยรถตู้ครับ คุณน้าผู้ชายเป็นคนขับมีคุณน้าผู้หญิงนั่งคุยเป็นเพื่อนด้านข้าง โซนหลังที่เหลือจึงเป็นของอีกสี่ชีวิตให้ได้จับจองกันตามใจชอบ ผมเปิดประตูเข้าไปก็เจอคนที่พอจะคุ้นหน้ากันอยู่บ้างในชุดเสื้อแขนกุดสีสะอาดตาอวดกล้ามได้รูปสมส่วน

     

    "สวัสดีครับ" ในฐานะที่ผมเด็กกว่าถึงจะไม่ค่อยถูกชะตาแต่เรื่องมารยาทเป็นสิ่งสำคัญ เขารับคำผมพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตร ดูใจดีมากและยิ่งมากขึ้นไปอีกเมื่อเขาขยับที่ข้างกายพร้อมเอ่ยปากชวนน้อง

     

    "น้องคชามานั่งกับคุณอาไหมครับ วันนี้คุณอาเอานารูโตะเล่มใหม่มาด้วยนะ จะสอนน้องคชาอ่านดีไหมครับ" น้องตาวาวขึ้นมาทันทีเลยครับ อากาศวันนี้สำหรับผมเริ่มไม่สดใสเท่าไหร่ พาตัวเองผ่านเบาะหน้าไปนั่งด้านหลังสุดเว้นที่ให้น้องเค้นท์นอนเหยียดยาวตรงกลางก็พยายามจะข่มตาหลับบ้างแบบที่ชอบนอนบนรถ แต่ไม่ว่ารถจะเคลื่อนตัวออกไปไกลแค่ไหนเสียงคนสองคนก็ยังเข้ามารบกวนให้นอนไม่หลับอยู่ดี
     
    ผมรู้ว่าผมมันเป็นไอ้ผู้ใหญ่งี่เง่าแถมคิดหยุมหยิมเรื่องไม่เป็นเรื่อง
    แต่ผมหวงของผมนี่หว่า
    ผมรักของผมใครจะทำไม! 
     
    คว้าสามาร์ทโฟนมาเสียบหูฟังเปิดเพลงจังหวะมันส์ๆกลบความน่ารำคาญได้พักเดียวก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทับบนอก กลิ่นหอมอ่อนเฉพาะตัวคลายความสงสัยได้รวดเร็ว แต่ผมยังไม่พร้อมจะกลับไปเป็นพี่เต๋าใจดีของน้อง ขอหลับตานิ่งๆแบบนี้อีกซักพัก 
     
    เส้นผมนุ่มหอมละอยู่ใต้คางชวนให้รู้สึกเพลิดเพลิน น้องจับมือของผมไปพาดไว้บนตัวเขาให้กอดกระชับตัวเล็กแบบที่ชอบทำ แรงเต้นของหัวใจเราผสานกันเป็นจังหวะเดียว พอลืมตาขึ้นมาถึงได้เห็นว่าน้องก็มองผมอยู่ 
     
    “น้องคชาง่วง ขอนอนด้วยนะครับ” 
     
    “อ่านการ์ตูนจบแล้วเหรอครับ” อ่า...ยอมรับก็ได้ว่าผมงอน แต่น้องไม่รู้หรอกครับ การกระทำของเขาเองก็ไม่ใช่การง้อ เป็นเพียงความน่ารักที่แสดงออกให้เห็นบ่อยๆเท่านั้น
     
    “ยังไม่จบครับ แต่น้องคชาอยากนอนกับพี่เต๋า” 
     
     
    เราเลยได้นอนกอดกันแบบนั้นจนแวะทานมื้อเช้าในเวลาที่สายกว่าเดิมแต่ไม่มีใครบ่นหิวซักคำ น้องร่าเริงมากกับการเลือกเมนูอาหารญี่ปุ่น ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมเที่ยวทะเลถึงแวะทานอาหารญี่ปุ่นครับ ร้านสไตล์น่านั่งเป็นของเพื่อนสนิทของคุณน้าทั้งสองที่เลือกเปิดในย่านชุมชนหากห่างไกลจากตัวเมือง ถึงจะเป็นร้านอาหารเลื่องชื่อในย่านนี้แต่จำนวนแขกมากมายไม่ได้ทำให้รู้สึกวุ่นวายแม้แต่น้อย 
     
    เราแวะที่นั่นพอให้เพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยเขาได้คุยกันพอหายคิดถึงก็ต้องลาจากเพื่อจุดหมายต่อไป เบาะหลังสุดยังคงเป็นที่ประจำของผม มีน้องมานอนหนุนตักเล่นหุ่นยนต์ตัวเล็กที่พกมาด้วย ปล่อยให้เขาสนุกอยู่กับโลกของจินตนาการต่อไปเงียบๆโดยไม่รู้ว่ากำลังถูกอัดวีดีโอไว้
     
    ผมแค่อยากเก็บภาพน่ารักๆในวัยเด็กของเขาไว้ให้มาก เผื่อว่าถ้าเขาโตขึ้นแล้วได้เห็น จะได้รู้ว่าตัวเองน่ารักแค่ไหน และผมก็เชื่อว่าวันข้างหน้าความน่ารักของเขาจะไม่ลดลงเลยแม้จะเปลี่ยนรูปแบบไปบ้างก็ตาม 
     
    ไม่นานเราก็มาถึงที่หมายครับ ทะเลสวย น้ำใสน่าเล่นมาก คชากับเค้นท์จ้องจะวิ่งลงทะเลอย่างเดียวดีที่ผมห้ามไว้เสียก่อน
     
    ไม่ได้หรอกครับ แดดร้อนเกินไปกลัวน้องจะป่วยหลังสนุกก็คงไม่ดี สู้ให้แดดร่มกว่านี้ค่อยเล่นน่าจะดีกว่า เราเลยพากันเข้ารีสอร์ทที่จองไว้ บ้านพักหลังใหญ่มีถึงสี่ห้องนอน เลยกลายเป็นว่าห้องหนึ่งเป็นของคุณน้าทั้งสอง อีกห้องที่มีประตูเชื่อมของคู่พี่น้องตัวเล็ก และอีกสองห้องที่เหลือสำหรับอีกสองคนคือผมกับ...คุณอาของน้อง แบบนี้ก็ดีครับ ผมขี้เกียจลำบากใจถ้าต้องนอนห้องเดียวกัน 
     
     
    กว่าจะจัดของเสร็จก็ล่วงเข้ามื้อเที่ยงพอดี เที่ยวมันก็ดีแบบนี้แหล่ะครับ นอน ตื่นมาทาน เล่นสนุกสนานกับคนที่เรารัก เผลอแป้บเดียวก็มานั่งทานอาหารอร่อยๆกันอีกแล้ว มื้อเที่ยงของเรายังดึงความตื่นเต้นของน้องได้เหมือนเคยกับอาหารทะเลที่มีปูตัวโต น้องจับมันไปวางแปะบนหัวเค้นท์ก่อนจะหัวเราะสนุกสนาน แกล้งคนอื่นได้นี่มีความสุขจริงๆเด็กดีของผม 
     
    “มาครับ เดี๋ยวคุณอาแกะให้” มือที่กำลังแกะกุ้งของผมชะงัก เมื่อน้องสนใจวิธีแกะปูมากกว่า จากที่เคยแกะให้สลับจานระหว่างคชากับเค้นท์ คราวนี้ผมเลยหันไปวางในจานน้องเค้นท์อย่างเดียว น้องคนเล็กเขาตอบแทนน้ำใจผมด้วยการตักปลาให้แถมยังเผื่อแผ่ไปหยิบถ้วยน้ำจิ้มให้พี่ชายตัวเอง
     
    ถึงจะเป็นน้องคนเล็กแต่เค้นท์กลับคุ้นชินกับการดูแลคนอื่นมากกว่าอาจเป็นเพราะต้องดูแลพี่ชายอยู่เสมอ น่ารักดีนะครับผมว่า 
     
    “อะไรน่ะ ทำไมพี่เต๋าแกะกุ้งให้เค้นท์คนเดียว” น้องหันมาถามทั้งที่ในมือทั้งสองข้างของตัวเองยังถือกล้ามปูไม่วาง เด็กขี้หวงเอ้ยยยย 
     
    “กินปูให้หมดก่อนสิครับ จะกินคนเดียวให้หมดเลยหรือไง” น้องทำปากยื่นไม่พอใจ ผมเลยยื่นกุ้งไปให้ไม่ทันที่เขาจะรับเข้าปากผมก็ดึงกลับมาใส่ปากตัวเองไว้ก่อน แล้วก็ต้องตกใจเพราะน้องพุ่งเข้ามางับกุ้งที่ผมคาบไว้จนปากเราสัมผัสกัน 
     
    “อร่อยจังเลยยยยย” เด็กทะเล้นล้อเลียนเลยโดนคุณน้าดุให้
     
    “น้องคชาอย่าไปแย่งพี่เขาสิลูก ทานทีละอย่างให้หมดก่อน ไม่พอค่อยสั่งใหม่ก็ได้ อย่าหวงของกินนะ” น้องก็เชื่อฟังอย่างว่าง่าย แต่มีแอบส่งสายตาให้ผมแกะให้เป็นระยะๆ เด็กแสบนะครับ ยังไงก็แสบวันยันค่ำ
     
     
     
     
     
     
     
     
    เราวอร์มเครื่องก่อนลงทะเลด้วยการแหวกว่ายในสระของทางรีสอร์ท คุณอาของน้องกับเค้นท์ลงไปเล่นก่อนแล้ว แต่สำหรับตัวเล็กของผม ตอนนี้ทำได้เพียงส่งเสียงดังคุยกับคนในสระเพราะต้องทาครีมกันแดดเสียก่อน ไม่ได้หรอกครับ ถึงแดดจะร่มแล้วก็ใช่ว่ารังสี UV จะจางไปกับแดด นวดครีมให้น้องจนซึมเข้าผิวทั่วตัวถึงได้ยอมให้เขาลงไปเล่นน้ำ และแน่นอนว่ามีผมตามไปไม่ห่าง 
     
    สระว่ายน้ำแบ่งโซนตื้นลึกไว้อย่างดีแต่ก็ยังกลัวเด็กที่ว่ายน้ำไม่แข็งจะพลาดท่าจมลงไป น้องดำน้ำเก่งใช้ได้เลยครับ เขาเล่นสลับกับวิ่งขึ้นไปทานของว่างบนสระ ผมที่เริ่มเหนื่อยเลยไปช่วยป้อนขนมน้องดีกว่า 
     
    “โอ้โหหหหห” น้องหลุดเสียงออกมาพร้อมทำตาโตตื่นตาตื่นใจกับอะไรซักอย่าง ผมเลยมองตามสายตานั้นไปถึงได้เห็นคุณอาเจ้าของซิกแพ็คกำลังพาตัวเองขึ้นจากน้ำก่อนจะเดินตรงมาหาเราทั้งคู่
     
    “อาณัฐทำยังไง คชาอยากมีแบบนี้บ้าง” เด็กน้อยตรงเข้าไปลูบคลำหน้าท้องของคุณอา ยอมรับว่าผู้ชายคนนั้นมีรูปร่างที่สวยมาก ดูรักสุขภาพและดูแลอย่างดีถ้าไม่มีเรื่องขุ่นข้องหมองใจจากทิฐิของตัวเองผมคงนั่งคุยและปรึกษาเรื่องนี้กันได้อย่างออกรส 
     
    “ถ้าน้องคชาอยากมีคุณอาจะสอนให้ ต้องทำแบบนี้นะ น้องคชาจับข้อเท้าคุณอาไว้นะครับ ไม่เอาดีกว่า นั่งทับลงไปเลยก็ได้ แล้วก็ทำแบบนี้นะ เขาเรียกว่าซิทอัพนะครับ” คุณอาของน้องนอนราบกับเก้าอี้พลาสติกก่อนจะยกตัวเองขึ้นมาแต้มจูบลงบนหน้าผากของน้องทุกครั้งที่ซิทอัพยกตัวเองขึ้น เด็กดีของผมที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวหัวเราะชอบใจ
     
     
     
    รู้ว่าเป็นแค่อาหลาน
    รู้ว่าเขาแค่หยอกล้อกัน
    รู้ว่าทั้งคู่บริสุทธิ์ใจ
     
    แต่จะทำไงได้วะ
     
    ก็ผมมันไม่บริสุทธิ์ใจนี่!!!
     
     
     
     
     
     
     
    To be con
     
    ฮัลโหลววววววววว สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกท่านค่ะ มาอีกแล้วกับฟค 50% ฮืออออ คือไม่ชอบเลยอ่ะกับการลงฟิคกระปิดกระปอย แต่ทำมาสองตอนแล้ว แย่ๆๆๆๆ เดี๋ยวตอนต่อไปจะพยายามมาแต่งให้เร็วที่สุดนะ 
    ส่วนตอนนี้ก็พบกับพี่เต๋าโหมดงี่เง่า ขี้งอน แอบหึง อีกแล้วครับท่านนนนน มันจะอะไรของมันนักหนา เอาน่า รักเด็กต้องอดทน ฮรี่ๆ ไปดีกว่า ขอให้สนุกกับฟิคนะคะ แล้วพบกันค่ะ
     
    ด้วยรัก
    จาก...ณ 
    
    
    
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×