ร่างกายที่บอบบางแต่พิเศษมากกว่าผู้หญิงทั่วไป. .เดินเค้ามาในป่ามืดมิด แสนน่ากลัว
'ลูกต้องย้ายบ้านนะ พ่อสัญญากับเพื่อนพ่อไว้แล้ว'
สักพักก็เห็นประสาทหลังใหญ่ ที่เหมือนไม่ได้มีคนดูแลมานาน เถาวัลย์เลื้อยเป็นย่อมๆ ไม่มีแสงที่สามารถรอดเข้ามาได้
น่ากลัวชะมัด. . .
ก็อก ก็อก ก็อกก
แอดด. . .
"OxO เฮือก ป. .ประตูเปิดเอง"
ชั้นรวบรวมความกล้าเดินเข้าไป
ผิดคาดแหะ ข้างในประสาทกลับดูหรูหรา. .ก็ไม่ได้แย่นะ
ปัง!!
"ป. .ประตูปิดเองอีกแล้ว" ชั้นไม่อยากอยู่ที่นี่ แต่ถ้ากลับไปพ่อด่าแน่ๆเลย อย่าว่าแต่พ่อด่าเลยชั้นยังไม่รู้เลยว่าจะออกไปจากป่าบ้าๆนี่ยังไง ก็ต้องยอมๆอ่ะนะ เห้ออออออออ ก็ไม่รู้จะออกไปยังไงชั้นเลยจำใจเดินตรงไป จนไปสะดุดตากับผู้ชายหน้าตาดีที่นอนอยู่บนโซฟาในห้องโถง
"นายๆ"
"นายยยย ตื่นสิ"
"ย่าห์ นาย!!"
ทำไมผิวเค้าถึงขาวซีดเหมือนคนตายยังงั้นละ ชั้นค่อยเดินเอามือไปจ่อที่ปลายจมูกของเค้า
"กรี๊ดดดดดดด ค..เค้าไม่หายใจแล้ว"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น