ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : รักสามเส้า
"เห้ย เมิเอาไวะ!!!" แฮที่อะลาวาพวเ็เนิร์ที่อบยุ่ับเสสิ้า (ประมาว่า เ้าหึอะ - -) "อบูิ" แฮเริ่มโมโหให่ "พอเหอะแฮ ั้นอโท..." เสสิ้าที่อยู่้าหลัแฮพู "เส เธอไม่เี่ยว ไปะ" เสียอแฮเริ่มแผ่วลานั้น้ปล่อยอเสื้ออพวเ็เนิร์ "เมิำไว้เลยนะว่าเสเป็นอู ไอ้พวปลายแถว" แล้วแฮเินาไป... "แฮ พวนั้นเ้า่วยานั้นนะ เ้าไม่ใ้พวอัอินนะ" เสเรี่มึ้นเสีย แ่แฮไม่โ้อบอะไร "๊อ เส!!!" เสียอิบอมที่ัึ้นาห้อพยาบาล "บอม!!!"แฮวิ่อย่าีใเมื่อเห็นเพื่อนรั ิบอม้วย "แฮ!!!" "ิถึเทอมานะ" แล้วทั้สอสวมอัน [*o*] แฮรู้สึว่าทำไมร่าายมันไม่อุ่น แฮเลยหันหน้าไป "บอมิถึเสอะ" แฮเหลือบไปเห็นิบอมอเสแน่น "ไอ้บอม!!! ูอยู่นี่ ไปออะไรเสวะ -*-" ิบอม้หันไปูอีที เห็นแฮ้อแบบเือๆ ราวนี้ิบอม้เินไปหาแฮแล้วอ (- - เพิ่รู้สึัว) "อเมริาเป็นไบ้า" แฮถาม แ่สายาอิบอม้อที่เส (- -) "ไอ้นี่ ไอ้บอม!! เลิ้อเสแล้วอบั้น" ิบอมสะุ้่อนะอบว่า "้ีอะ" "๊อ ๆๆๆ" เสียส้นสูอใรบานเริ่มัึ้น "บอม ปล่อยัน่อน..." ผู้หินนั้นที่ำลัเินมาสวมอ้าหลั นั่นือ อีนรัอแฮ วอน ยูริ...
"แฮ...เธอิถึันมั้ย" แฮพยายามิ้นรนให้หลุาอ้อมออยูริ "ยุริ ปล่อยั้น เราไม่มีอะไรันแล้ว" แฮพูอยาเยื่อเย็นับยูริ ราวนี้แฮออาอ้อมออยูริสำเร็ แล้วไป้าๆเส "เอ่อ ไปแล้วนะ บ๊ายบาย" ิบอมโบมือลา "ยัยสำล่อนนี่ัยะแฮ ูสิทำัวี้ิว่าสวยรึไ" ยูริพูับแฮะว่าะยัวะเสให้โรธ "อย่าเสียมารยาทสิ ยูริ" แฮทนไม่ไหวเลยึ้นเสีย (ประมาว่า ไม่ให้ัย่านอาัวมันเอ) ยูริ็เม็าใส่สุที่รัอแฮ
...เย็นวันนั้น...
"เส ึ้นรถเร็ว" แฮสาร์เรื่อรอ "ไม่เอาอะ..."เสพูเบาๆ แฮเริ่มรู้สึไม่ีเลยถามไปว่า "เป็นไรอะ..." สีหน้าอเสเปลี่ยนไป "นี่ เสเธอยัแ้นยูริหรอ เราับยูริไม่มีอะไรันแล้ว อย่าไ้แร์" แฮพูปลอบใเส่อนที่ร่าสู (ห่าันแ่10 ม.เอนะ)ะโอบอร่าบาอย่าแน่น ทำเอาเสถึับหน้าแ านั้นเส็ใอ่อนให้แฮพาไปส่ถึบ้าน
...หน้าบ้านเส...
"อบในะแฮ" เสับมือแฮไว้แล้วเ้าบ้านไป แฮับไ้ 12 เมรเอับผู้ายแปลหน้า 3 น ทำให้แฮลารถเพราะไฟายอใรบาน
???-นาย เ่นาหรอหะ ที่แย่เสาท่านัอิน
แฮ-ไมวะ ้ลูพี่เมิอบนอื่นแล้วไม่ใ่หรอ
???-อ้าว ปาีนี่สัส
แฮ-เมิเป็นัยวะ
???-ั้นหรอ โ ยูฮยอน
แฮ-โ ยูฮยอน บ้านนอวะ
ยูฮยอนเริ่มเือเลยออหมัแรแ่วื แฮราวนี้ออหมัไปเป็นุะว่าะเล่นเอายูฮยอนาย แ่ยูฮยอน็สูฟัเ่นัน ทว่าท่านรอโโนอแฮศอเ้าหน้ายูฮยอนัๆ เล่นเอาโ ยูฮยอนสลบ ลูน้อทั้ 2น็พาร่าไร้สิอยูฮยอนลับรั
"ริ๊!!!" แฮริ่หน้าบ้านใรบาน "มาแล้ว่า"เสียอผู้หิบาน "เส..ทำแผลให้หน่อยิ" แฮรา "ไปทำไรมาอะ" เสถาม แ่แฮี้เียอบเลยเ้าบ้านเสนอนรอให้ว่าที่ภรรยา (อ่านะ) ทำแผล "๊ออ่ะ อบทำให้ั้น้อืมาอะ ถ้าเทอเปนไรั้นไม่รับผิอบนะ" เสหุหิแ่็ยอมทำแผล "พูมาวะเส โอ๊ย! ทำให้แฟนัวเอยัไม่ไ้เลย ี๊! แล้วอย่าี้ถ้าเราแ่านันริๆอะ อึ๊ย!" แฮพูไปเ็บไป "้า สุที่รัอเส ที่โนเ้าไปี่หมัไม่เห็นะร้อ พอโบ๊ะทิเ้อนี่ ะเป็นะาย -o-" เสเริ่มยัวะแฮ ...15 นาทีผ่านไป(ไม่รู้ว่าเสเสียเอรารึยั -*-) "เออ อบในะลับแล้วนะ" แฮบอลาเส "บ๊ายบายะ"เส้อบลับไปพร้อมับโบมือ
...วันเสาร์...
"รู้...รู้...หวัี่า" เสทัทายใรบาน "เส ั้นแทยอนยะ เป็นไแฮะเทออะ"แทยอนถาม "เ้าหึั้นมาๆอะ ทำให้ั้นเริ่มรู้สึแปลๆอะ แ่นี้นะ บาย" เสวาสาย่อนะไปประูหน้าบ้านเธอ "เส ไปสวนสนุันนะ" แฮถาม "วันนี้วันเสาร์ ้ไ้แ่ไปอาบน้ำ่อนนะ เ้ามา้าในสิ"พอแฮไ้ยิน้รีบโยเ้าบ้าน แล้วไปนอนบนเียเสรอนว่าเสะอาบน้ำเสร็
...สวนสนุ...
"แฮา" เสียอยูริที่หลอหลอนเาัึ้น "เล่นอะไรีอะะ" ยูริถาม "เทอรู้ไ้ไว่าั้นะมา" แฮแปลใ "อ้าว ้ที่นี่ที่ันเะเทอรั้แรไม่ใ่หรอ"ยูริพู"แล้วใยโสเภีมาไ้ไ อี๊ เสนียัไร ปล่อยาแฮอั้นนะ"[แว๊รส์!!!] แฮเปลี่ยนเรื่อ"เอาเปนว่าเล่นเาวแล้วัน" ระหว่าทา็เอิบอมเลยวนไปเล่น้วย "เอาี้ั้นไปับเส ยูริไปับิบอม" านั้น็แยัน "เียบแล้วละ" แฮพูเสร็็เริ่มะแนบริมฝีปาอเสแล้ว่อยๆเอาลิ้นอนไในปาอเส ทว่า ยูริแอบเห็นทั้2ูบัน เลยเินเ้าไปแยทั้2่อนะบหน้าเสแรๆ "อีสำล่อนแย่ผัวาวบ้าน หน้าไม่อายแม่สอนมาี้หรอ" แฮทนไม่ไหวเลยวาทใส่ยูริ "ยูริ!!! เทอเห็นแล้วไม่ใ่หรอว่าเราทำอะไรัน เทอเป็นนทิ้ั้น ราวนี้เทอยัะทำร้ายแฟนั้นอีหรอ!!!" น้ำาอยูริเริ่มะไหลออมา "..แฮ ันอโท" แฮถอนหายใ"ลับไปะยูริ เทอมันแ่อี ั้นไม่มีอะไรับเธอแล้ว" ยูริทนวามเยือเย็นอแฮไม่ไหวเลยวิ่หนีไป... "เส เทอเป็นอะไรรึเปล่า..."แฮถาม่อนะให้เธอบลบนหน้าออแฮ
แ่...
"แฮ!!! ยูริ!!!! เส!!! อย่าลืมั้น!!! TT"
บเหอะ^^~
"แฮ...เธอิถึันมั้ย" แฮพยายามิ้นรนให้หลุาอ้อมออยูริ "ยุริ ปล่อยั้น เราไม่มีอะไรันแล้ว" แฮพูอยาเยื่อเย็นับยูริ ราวนี้แฮออาอ้อมออยูริสำเร็ แล้วไป้าๆเส "เอ่อ ไปแล้วนะ บ๊ายบาย" ิบอมโบมือลา "ยัยสำล่อนนี่ัยะแฮ ูสิทำัวี้ิว่าสวยรึไ" ยูริพูับแฮะว่าะยัวะเสให้โรธ "อย่าเสียมารยาทสิ ยูริ" แฮทนไม่ไหวเลยึ้นเสีย (ประมาว่า ไม่ให้ัย่านอาัวมันเอ) ยูริ็เม็าใส่สุที่รัอแฮ
...เย็นวันนั้น...
"เส ึ้นรถเร็ว" แฮสาร์เรื่อรอ "ไม่เอาอะ..."เสพูเบาๆ แฮเริ่มรู้สึไม่ีเลยถามไปว่า "เป็นไรอะ..." สีหน้าอเสเปลี่ยนไป "นี่ เสเธอยัแ้นยูริหรอ เราับยูริไม่มีอะไรันแล้ว อย่าไ้แร์" แฮพูปลอบใเส่อนที่ร่าสู (ห่าันแ่10 ม.เอนะ)ะโอบอร่าบาอย่าแน่น ทำเอาเสถึับหน้าแ านั้นเส็ใอ่อนให้แฮพาไปส่ถึบ้าน
...หน้าบ้านเส...
"อบในะแฮ" เสับมือแฮไว้แล้วเ้าบ้านไป แฮับไ้ 12 เมรเอับผู้ายแปลหน้า 3 น ทำให้แฮลารถเพราะไฟายอใรบาน
???-นาย เ่นาหรอหะ ที่แย่เสาท่านัอิน
แฮ-ไมวะ ้ลูพี่เมิอบนอื่นแล้วไม่ใ่หรอ
???-อ้าว ปาีนี่สัส
แฮ-เมิเป็นัยวะ
???-ั้นหรอ โ ยูฮยอน
แฮ-โ ยูฮยอน บ้านนอวะ
ยูฮยอนเริ่มเือเลยออหมัแรแ่วื แฮราวนี้ออหมัไปเป็นุะว่าะเล่นเอายูฮยอนาย แ่ยูฮยอน็สูฟัเ่นัน ทว่าท่านรอโโนอแฮศอเ้าหน้ายูฮยอนัๆ เล่นเอาโ ยูฮยอนสลบ ลูน้อทั้ 2น็พาร่าไร้สิอยูฮยอนลับรั
"ริ๊!!!" แฮริ่หน้าบ้านใรบาน "มาแล้ว่า"เสียอผู้หิบาน "เส..ทำแผลให้หน่อยิ" แฮรา "ไปทำไรมาอะ" เสถาม แ่แฮี้เียอบเลยเ้าบ้านเสนอนรอให้ว่าที่ภรรยา (อ่านะ) ทำแผล "๊ออ่ะ อบทำให้ั้น้อืมาอะ ถ้าเทอเปนไรั้นไม่รับผิอบนะ" เสหุหิแ่็ยอมทำแผล "พูมาวะเส โอ๊ย! ทำให้แฟนัวเอยัไม่ไ้เลย ี๊! แล้วอย่าี้ถ้าเราแ่านันริๆอะ อึ๊ย!" แฮพูไปเ็บไป "้า สุที่รัอเส ที่โนเ้าไปี่หมัไม่เห็นะร้อ พอโบ๊ะทิเ้อนี่ ะเป็นะาย -o-" เสเริ่มยัวะแฮ ...15 นาทีผ่านไป(ไม่รู้ว่าเสเสียเอรารึยั -*-) "เออ อบในะลับแล้วนะ" แฮบอลาเส "บ๊ายบายะ"เส้อบลับไปพร้อมับโบมือ
...วันเสาร์...
"รู้...รู้...หวัี่า" เสทัทายใรบาน "เส ั้นแทยอนยะ เป็นไแฮะเทออะ"แทยอนถาม "เ้าหึั้นมาๆอะ ทำให้ั้นเริ่มรู้สึแปลๆอะ แ่นี้นะ บาย" เสวาสาย่อนะไปประูหน้าบ้านเธอ "เส ไปสวนสนุันนะ" แฮถาม "วันนี้วันเสาร์ ้ไ้แ่ไปอาบน้ำ่อนนะ เ้ามา้าในสิ"พอแฮไ้ยิน้รีบโยเ้าบ้าน แล้วไปนอนบนเียเสรอนว่าเสะอาบน้ำเสร็
...สวนสนุ...
"แฮา" เสียอยูริที่หลอหลอนเาัึ้น "เล่นอะไรีอะะ" ยูริถาม "เทอรู้ไ้ไว่าั้นะมา" แฮแปลใ "อ้าว ้ที่นี่ที่ันเะเทอรั้แรไม่ใ่หรอ"ยูริพู"แล้วใยโสเภีมาไ้ไ อี๊ เสนียัไร ปล่อยาแฮอั้นนะ"[แว๊รส์!!!] แฮเปลี่ยนเรื่อ"เอาเปนว่าเล่นเาวแล้วัน" ระหว่าทา็เอิบอมเลยวนไปเล่น้วย "เอาี้ั้นไปับเส ยูริไปับิบอม" านั้น็แยัน "เียบแล้วละ" แฮพูเสร็็เริ่มะแนบริมฝีปาอเสแล้ว่อยๆเอาลิ้นอนไในปาอเส ทว่า ยูริแอบเห็นทั้2ูบัน เลยเินเ้าไปแยทั้2่อนะบหน้าเสแรๆ "อีสำล่อนแย่ผัวาวบ้าน หน้าไม่อายแม่สอนมาี้หรอ" แฮทนไม่ไหวเลยวาทใส่ยูริ "ยูริ!!! เทอเห็นแล้วไม่ใ่หรอว่าเราทำอะไรัน เทอเป็นนทิ้ั้น ราวนี้เทอยัะทำร้ายแฟนั้นอีหรอ!!!" น้ำาอยูริเริ่มะไหลออมา "..แฮ ันอโท" แฮถอนหายใ"ลับไปะยูริ เทอมันแ่อี ั้นไม่มีอะไรับเธอแล้ว" ยูริทนวามเยือเย็นอแฮไม่ไหวเลยวิ่หนีไป... "เส เทอเป็นอะไรรึเปล่า..."แฮถาม่อนะให้เธอบลบนหน้าออแฮ
แ่...
"แฮ!!! ยูริ!!!! เส!!! อย่าลืมั้น!!! TT"
บเหอะ^^~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น