ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6 : แผนการของมัลฟอย
Chapter 6: แผนการของมัลฟอย
“เดรโกเป็นไงมั่ง เจ็บตรงไหนหรือป่าว” แพนซี่พูดออดอ้อน
“ไปให้พ้นหน้าชั้นน่ะ” มัลฟอยไล่
เขาเดินจ้ำเข้าไปในห้องอาบน้ำประธานนักเรียนชาย ถอดเสื้อผ้าออกแล้วโดดลงไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่
เขาดำลงไปในน้ำและโผล่พรวดขึ้นมาอย่างแรงราวกับจะระบายอารมณ์โกรธ
เขาเอื้อมมือไปหมุนโฟมสบู่กลิ่นลาเวนเดอร์ มันพุ่งฟองอย่างเข้มข้นออกมา
“เกรนเจอร์!” เขาคำราม ทุบกำปั้นลงไปในน้ำ ทำให้น้ำกระเด็นไปทั่วห้อง
“เธอตามมาหลอกหลอนชั้นทำไม”เขาพึมพำ มัลฟอยเอนหัวไปพิงขอบอ่าง
หลับตานึกย้อนไปเมื่อเขาเห็นเธอในวันงานเต้นรำคริสมาสเมื่อปี 4 เธอเดินมากับวิคเตอร์ ครัม
ตอนนั้นเขารู้ตัวว่าเขาพบสิ่งที่ต้องการ ใบหน้าที่ไม่สามารถลืมได้ รอยยิ้ม ดวงตาอันสดใส
เขาต้องการเป็นเจ้าของเพียงคนเดียว เธอตามมาหลอกหลอนเขาในฝันแทบทุกคืนตลอดสามปีมานี้
แล้วคืนที่เขาขโมยจูบเธอ เธอช่างหอมหวานเหลือเกิน แทบไม่อยากละออกจากริมฝีปากของเธอ
ถ้านิ้วอันเรียวงามของเธอไม่เหวี่ยงมากระทบแก้มเขาอย่างสุดแรงเกิด
สายตาเธอแสดงความรังเกียจเหมือนเขาเป็นทากหรืออะไรสักตัวที่เธอไม่ต้องการแม้แต่จะชายตามอง
แล้ววันนี้เธอวิ่งเข้าไปกอดไอ้สองคนนั่น แล้วไอ้สองคนนั่นก็หวงเธอซะเหลือเกิน
‘เอ๊ะเดี๋ยว...คิดอะไรดีๆออกแล้ว อืม...ใช่สิ ถ้าเป็นแบบนี้ยังไงยัยนั่นก็หนีชั้นไม่พ้นแน่
แต่รอใกล้ๆปิดเทอมก่อนดีกว่า’ มัลฟอยคิดและเริ่มฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี
“ฉลาดโกงใช้ทุกยุทธวิธี ให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ใจต้องการ”เขาพึมพำ
“แกพูดถูก ไอ้หมวกทุเรศ ฮ่าๆ”เขาหัวเราะอย่างพอใจในแผนการ (อันชั่วร้าย )
*---------------------*
“แฮรี่ รอน ชั้นไปอาบน้ำก่อนน่ะ”เฮอร์ไมโอนี่พูด
“อืม..เร็วๆละ” รอนพูดขณะเล่นหมากรุกกับแฮรี่ แล้วเฮอร์ไมโอนี่ก็เดินออกมาจากหอกริฟฟินดอร์
ตรงไปห้องอาบน้ำประธานนักเรียนหญิง ซึ่งอยู่คนละชั้นกับของประธานชาย ปกติเธอไม่ค่อยได้มาใช้สักเท่าไหร่
เพราะต้องเดินไกลอยู่สักหน่อย แต่เรื่องน่าสะใจวันนี้ทำให้เธออยากมาอาบน้ำให้สบายใจ
เธอเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ โดยไม่ทันสังเกตเห็นเด็กผู้ชายผมสีบรอนด์เปียกน้ำที่ถูกหวีเสยจนเรียบ
กำลังมองมาด้วยแววตาเหมือนสิงโตผู้หิวโหย มองเห็นกวางน้อยที่กำลังเดินอยู่ตัวเดียว
ห้องอาบน้ำของเธอแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกจะเป็นห้องแต่งตัว มีกระจกบานใหญ่อยู่ข้างฝาผนัง
โซฟาหลังใหญ่บุกำมะหยี่สีน้ำเงินสวยงามวางอยู่ตรงมุมห้อง มีตะกร้าใส่เสื้อผ้าวางอยู่หน้าประตูห้องอาบน้ำ
เฮอร์ไมโอนี่ถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้าแล้วเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ
เธอหย่อนตัวลงไปในอ่างอาบน้ำที่ขนาดพอๆกับสระน้ำย่อมๆ
เฮอร์ไมโอนี่เอื้อมมือไปหมุนก็อกให้ปล่อยโฟมเข้มข้นออกมา เธออาบน้ำอย่างมีความสุข
โดยไม่ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวและล็อกประตู
เฮอร์ไมโอนี่ลุกออกจากอ่างตรงไปที่ฝักบัวเพื่อล้างฟองออกจากตัว
เธอฮัมเพลงอย่างมีความสุขขณะคว้าผ้าเช็ดตัวห่อร่างและเดินออกมาจากห้องน้ำ
เฮอร์ไมโอนี่กำลังจะก้มตัวลงหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่
ก็มีมือเอื้อมมาปิดปากเธอและช้อนใต้ขาอุ้มเธอขึ้นเดินตรงไปยังโซฟาและวางเธอลง
“มัลฟอย!” เฮอร์ไมโอนี่ตกใจ เมื่อเห็นหน้าเขา
“ใช่ ชั้นเอง”เขากำลังคร่อมอยู่เหนือร่างเธอ
“ช่วยด้วย!!! ใครก็ได้ช่วยด้วย” เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนและตะเกียกตะกายลุกขึ้น
แต่เขาจับแขนเธอตรึงไว้กับโซฟาทั้งสองข้าง
“ร้องไปเถอะ ร้องให้ดังๆด้วย แต่ไม่มีประโยชน์หรอก ชั้นเสกคาถาห้ามรบกวนไว้ที่ประตูแล้ว
เสียใจด้วยน่ะ” มัลฟอยพูดแล้วก้มลงประกบปากเธอ เฮอร์ไมโอนี่ตกใจและเริ่มหวาดกลัว
เขาบดขยี้ริมผีปากเธออย่างรุนแรง และขยับไปตามซอกคอ เธอรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆของเขาปะทะซอกหูเธอ
เฮอร์ไมโอนี่ตัวสั่นด้วยความกลัว
“มัลฟอยอย่าน่ะ!!!ได้โปรด” เฮอร์ไมโอนี่ร้อง
“อย่าหยุดใช่มั๊ย” มัลฟอยพูด และไซ้ต่อ เขาดึงผ้าเช็ดตัวเธอออก เผยให้เห็นทรวงอกเต่งตึง
มัลฟอยใช้ปากเคล้นคลึงอย่างเมามัน เฮอร์ไมโอนี่ร้องครวญครางเมื่อเขาขบปลายถันเธอ
อกของเธอเต็มไปด้วยรอยจูบที่เขาทิ้งไว้
“มัลฟอย ได้โปรด”เฮอร์ไมโอนี่พูด มัลฟอยเงยหน้าขึ้นมาเห็นน้ำตาไหลอาบแก้มเธอ มันทำให้เขาชะงัด
เขาหยุดจูบเธอแล้ว แต่ใช้มือลูบไล้เรือนร่างที่สั่นระริกของเฮอร์ไมโอนี่
“หอมหวาน นุ่มนวล มิน่าไอ้สองคนนั่นถึงหวงนัก” เขาพูด ในขณะที่เฮอร์ไมโอนี่นอนสะอื้น
“จะว่าไงน่ะ ถ้าไอ้พวกนั้นมันรู้เรื่อง” เขากระซิบด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ข้างหูเธอ
เฮอร์ไมโอนี่สะอื้นหนักเข้าไปอีกด้วยความกลัว
“คราวนี้พอก่อน แต่คราวหน้าชั้นไม่หยุดให้เธอแน่” มัลฟอยพูดและเดินไปที่ประตู
“อ้อ...จำไว้อีกอย่าง เธอหนีชั้นไม่พ้นหรอก เกรนเจอร์”แล้วเขาก็เดินออกไป
ทิ้งให้เธอนอนร้องไห้อย่างเสียขวัญ เวลาผ่านไปสักพักกว่าเธอจะหยุดร้องไห้
เพื่อเดินไปล้างหน้าและมาแต่งตัว
เฮอร์ไมโอนี่นั่งกอดเข่าสงบใจสักพักก่อนเดินกลับหอกริฟฟินดอร์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น