ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [B.A.P FANFIC] 2GETHER 4EVER[YAOI]

    ลำดับตอนที่ #7 : [Himchan x Jongup] Can I say something crazy?

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 369
      1
      25 ก.พ. 57

    Can I say something crazy?

    Couple :: Himchan x Jongup
    Rate :: PG-13
    Writer :: Merqury
    Note :: ขอยอมแพ้ต่อแพะและน้องมุนชอนซาค่ะ ฟหกด่าวสกวสมวสหากแฟว
    ขอบคุณไอเดียจากน้องแอดมินบ้านวิทแดแจ(ใครไม่รู้ ไม่รู้จักเลยจริงจริ๊งงง) และแมวน้ำครัช

    ถ้าไม่อยากเมนท์ในนี้เมนชั่นไปหาเราได้ที่ @hgmerqury หรือเพจเฟซ Merqury's Area ได้เลยนะครัช เลิ้บ

    ฟิคจากทวิตของแพะ เอ้ย ฮิมชานนะคะ
    (เครดิตคำแปล HimchanThailand)



    @BAP_Himchan: จงออบมาชวนผมไปดูfrozenอีกรอบ ผมล่ะอยากจะชกเค้าจริงๆ










    ....





    มุนจงออบอยากดู Frozen อีกรอบ... อย่าถามว่าทำไม เพราะเขาเองก็ยังไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะเพลงที่ติดหู หรืออาจจะเพราะการ์ตูนสวยๆ....
     
    ...หรืออาจจะเพราะ มนุษย์หิมะตัวเล็กตัวนั้น...
     
    "Hi I'm Olaf and I love warm hug!"
     
    ประโยคที่ติดใจเขาอยู่นาน...
     
    แต่ช่างเถอะ...
    จะอะไรก็ตาม... ตอนนี้มุนจงออบต้องหาคนไปดู Frozen รอบที่สองด้วยกันให้ได้ก่อน...
    วันนี้เป็นวันว่างของบีเอพี สมาชิกแยกย้ายกันทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบ พี่ฮิมชานนั่งเล่นไอพอด พี่ยองแจนั่งจิ้มไอแพด พี่แดฮยอนกิน น้องคนเล็กนั่งเล่นเกม...
     
    และแล้วเท้าก็พาจงออบมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องทำงานของท่านหัวหน้าวงเป็นที่แรก... นี่รู้สึกเหมือนอันนากำลังจะเคาะประตูปราสาทน้ำแข็งของเอลซ่าเลย น่ากลัวมาก...
     
    พี่ยงกุก please, don't shut me out again. please don't slam the door นะครับ... you don't have to keep your distance anymore...
     
    ครั้งแรกที่ขอไปดูยังฝังอยู่ในสมอง...
     
     
     
    'พี่ยงกุก ไปดู Frozen กับผมหน่อย'
     
    'ไม่ ฉันต้องทำงานจงออบ'
     
    'นะครับพี่ยงกุก ผมอยากดูเรื่องนี้มานานแล้ว' หัวหน้าวงเงยหน้าจากงานขึ้นมามองน้องเกือบสุดท้ายด้วยสายตานิ่งๆ....
     
    'ไม่ก็คือไม่จงออบ'
     
    'นะครับ นะ'
     
    'มุนจงออบ บอกว่าไม่ก็คือไม่ไง!!!'
     
     
     
    จบกันครับชีวิตมุนจงออบ....
    พูดไปแล้วก็ยังขนลุกอยู่เลย พี่ยงกุกตอนทำงานนี่น่ากลัวชะมัด...
     
    เพราะฉะนั้น.... คนที่อยู่หลังประตูนี่ โอเค บายยยยย
     
     
     
     
     
    เป้าหมายต่อไป...
     
    จองแดฮยอน
     
    "พี่แดฮยอนฮะ..." คนถูกเรียกเงยหน้าขึ้นมามองด้วยตากลมๆใสๆที่ฆาตกรรมเบบี้มาแล้วนับไม่ถ้วน
     
    "ไปดู Frozen รอบที่สองกับผมหน่อยสิ..." คนถูกถามกะพริบตาปริบๆ เจ้าของใบหน้าน่ารักเอียงคอน้อย แล้วตอบออกมาด้วยรอยยิ้มแมว
     
    "ถ้าพี่พาไปจงออบต้องเลี้ยงเนื้อย่างพี่นะ"
     
    .....มุนจงออบถึงกับไปไม่เป็นเลยครับ...
    คือนี่ขนาดเป็นน้อง พี่แกยังขอขนาดนี้ นี่ถ้าเป็นพี่หรือเพื่อน พี่แกไม่รีดไถจนหมดตัวเลยเหรอครับ... ช่วงนี้ไม่ค่อยมีรายได้(?)ครับ เพราะงั้น...
     
    ลาก่อนนะครับพี่แดฮยอน
     
     
    เดินมาหาพี่ยองแจที่กำลังนั่งจิ้มไอแพดอย่างเมามัน แหม คุกกี้รัน เหรอพี่ พี่ยังชนะผมในคาทกไม่ได้เลย แล้วนี่ยังจะมาเล่นในไลน์อีก ไม่รอดหรอก...(?)
     
    แต่คนนียังไงก็มีโอกาสนะ... เพราะพี่ยองแจเป็นคนพาเขาไปดูครั้งแรกนี่นา...
     
    "พี่ยองแจ ผมอยากดู Frozen อีกรอบ... ไปดูด้วยกันหน่อยสิครับ" คนถูกถามเงยหน้าขึ้นมาพร้อมเลิกคิ้วอย่างงุนงงเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้า
     
    "เอาสิ พี่กำลังว่าง..." ยังไม่ทันจบประโยค เสียงพี่สองของวงก็ดังขัดขึ้นซะก่อน
     
    "ยองแจ ยงกุกเรียก ให้ไปเทสต์เสียงอะไรก็ไม่รู้"
     
    "อ้าว ทำไมเรียกผมอะพี่ฮิมชาน เห็นปกติก็เรียกแต่แดฮยอน" คิมฮิมชานถอนหายใจแล้วพูดต่อ
     
    "ไม่รู้ว่ะ แต่ยงกุกเรียก ไปดิ เร็วๆ เดี๋ยวมันโกรธนะ" ยองแจพยักหน้าหงึกๆเก็บไอแพดลงแล้วลุกขึ้นไปทันที คิมฮิมชานหันมาหาน้องที่ยังทำหน้างง แล้วฉุดให้เดินตามไปหยิบของทั้งเสื้อโค้ท กระเป๋าเงิน โทรศัพท์
     
    ...เอ่อ... เดี๋ยวนะครับ นี่มันเกิดอะไรขึ้น... มุนจงออบงง...
     
    "ทำหน้างงทำไม อยากไปดู Frozen ไม่ใช่เหรอ มาสิ มากับพี่ พี่ว่าง"
     
    ห๊ะ... หืม...? เอ๋?
     
    "อยากดูไม่ใช่เหรอ" พี่แพะ เอ้ย คิมฮิมชานถามจริงจัง น้องก็ทำเพียงพยักหน้าหงึกๆตามน้ำไป... เอาเถอะ ยังไงก็ได้ดูล่ะนะ...
     
     
     
     
     
     
    มาดูหนังกับพี่ฮิมชาน...
    มันก็ไม่ใช่ไม่ดีหรอกนะ...
     
    ไม่หรอก... มันดีเอามากๆเลยล่ะ...
     
    เพราะหนังฟรี ข้าวฟรี กาแฟฟรี แถมไอติมฟรีอีกต่างหาก ป๋าจริงๆเลยพี่ใครก็ไม่รู้ -w-
     
    "โอ๊ะ วันนี้พวกเราใส่เสื้อเหมือนกันเลย มาถ่ายรูปกันเถอะ"
     
    ครับๆ ถ่ายก็ถ่าย ไหนๆก็ทุกอย่างฟรีแล้ว
    และแล้ว คิมฮิมชานก็จัดการรัวชัตเตอร์รูปคู่ และรูปเดี่ยวของเขา (เดี๋ยวนะ ทำไมถ่ายเขาไปเยอะแยะล่ะ พี่ฮิมชานต้องการอะไรเหรอ) เห็นแวบๆว่าอัพทวิตอะไรสักอย่าง ก่อนจะพากันกลับบ้าน
     
     
     
     
    "จงออบ..."
     
    "ห๊ะ... ครับ?" ตอบรับคำเรียกของคนข้างๆขณะที่กำลังเดินเข้าซอยกลับหอพักกัน
     
    "ทีหลัง ถ้าอยากทำอะไร หรืออยากได้อะไรบอกพี่คนแรกเลยนะ" คิมฮิมชานทำน้ำเสียงจริงจัง อะไรกันเนี่ย? แต่มันก็ไม่มีข้อเสียนิ ยังไงก็ได้ทุกอย่างฟรี จงออบชอบครับ
     
    "ครับ..." พี่ชายข้างตัวถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เขารู้ว่า ถ้าจงออบรับปากอะไรไปแล้วก็จะถามตามนั้น น้องเป็นคนดีจะตาย แม้จะโฟร์ดี และเกรียนไปหน่อยก็เถอะ...
     
    "จงออบ... พี่ขอพูดอะไรบ้าๆหน่อยได้ปะ..."
     
    "ค...ครับ?" พี่จะมามุข Frozen อะไรตรงนี้หน้าทางขึ้นหอพักครับ
     
    "เป็นแฟนกันมั้ย?"
     
    ห... หืม...?
    หูจงออบได้ยินอะไรผิดหรือเปล่าครับ... อาจจะ... ฟังผิด เพราะฟังเพลงของ Frozen มากไปหรือยังไง? แล้วเดี๋ยวนะอย่างงี้เขาก็เป็นอันนา? แล้วพี่ฮิมชานเป็นฮานส์เหรอ...?
     
    ไม่เอา เขาชอบโอลาฟ...
     
    "ไม่ครับ" ตอบชัดถ้อยชัดคำที่ทำให้พี่ชายที่หน้าเหมือนสัตว์ที่เรียกกันว่าแพะ(?)สลดลงทันที... ฮิมชานทำท่าจะเดินหนีขึ้นบันใดไปแทนลิฟท์ที่รออยู่ (เดี๋ยวนะพี่ห้องพักพวกเราอยู่ชั้นสิบพี่จะเดินจริงดิ) แต่แล้วก็ต้องชะงักเพราะคำพูดของน้องชาย
     
    "ผมไม่ชอบอันนา แต่ถ้าเป็นแบบความสัมพันธ์ของโอลาฟกับสเฟนก็ได้นะครับ" พูดจบก็ยิ้มกว้างตามแบบฉบับมุนชอนซาให้แพะ เอ้ย หน้าตาของวงประมวลผลคำพูด...
     
    โอลาฟ... กับสเฟน...
     
    "งั้นพี่ก็จูบจมูกจงออบได้ใช่ปะ" นี่คือคำถามแรกของคุณพี่เหรอครัช... แต่ก็เอาเถอะนะ...
     
    "....ก็แล้วแต่จะคิดนะครับ"
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ส่งท้าย...
     
    "พี่ฮิมชาน... ทำไมพี่ถึงอยากต่อยผมล่ะ...." คิมฮิมชานหันขวับ ก่อนจะค่อยๆนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทวิตอะไรลงไป... ร่างโปร่งลูบหัวสีน้ำตาลเบาๆ
     
    "โอ๋ๆ พี่ล้อเล่นน่า ให้เบบี้ตลกๆไง"
     
    "แค่พิมพ์ลงไปแสดงว่าเคยคิดใช่ไหมพี่..."
     
    "เฮ้ย เปล่านะเปล่าๆ" รีบแก้ตัวเมื่อน้องเริ่มหรี่ตามอง...
     
    "ลาก่อนนะครับ..." พูดจบก็เดินเข้าห้องไป เดี๋ยวนะ ทำไมคิมฮิมชานได้ยินเสียง กริ๊ก ล็อคห้องละโว้ย เฮ้ย เดี๋ยววววว โอลาฟของเพร่ กลับมาก่อนนนนนนนนนนนนนนนนนน
     
    ผู้บัญชาการทำท่าจะเดินเข้าไปตาม แต่แล้วก็ต้องหยุดเมื่อรับรู้ถึงแรงดึงเสื้อจากข้างหลัง
     
    "ไอ้พี่ฮิมชาน มาเคลียร์ก่อน พี่ยงกุกไม่ได้เรียกผมไปซะหน่อย พี่โกหกเพราะอยากไปเต๊าะน้องคนเดียวใช่มั้ย!!! ไอ้พี่แพะะะะะะ"
     
    "อ๊ากกก ยองแจ อย่าเอาไอแพดมาฟาด มันเจ็บ ยองแจโว้ยยยย"
     
     
     
     
     
    จบเถอะ....
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×