ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [B.A.P FANFIC] 2GETHER 4EVER[YAOI]

    ลำดับตอนที่ #18 : [Yongnam x Yongguk] You're mine

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 298
      0
      21 พ.ย. 57

    You're MINE
     
    Couple :: Yongnam x Yongguk #BANGTWINS
    Writer :: Merqury
    Rate :: PG-13
    Note ::
    ฟิคนี้แต่งตั้งแต่คริสมาสต์ปีที่แล้วนะคะ (2013) แต่วันนี้ (141119) เพิ่งเห็นว่ามันอยู่ในบล็อก เลยเอามาลงเด็กดี 55555 ตอนนั้นแพะยังไม่ได้รับการ Verify ทวิตนะคะ(ติ๊กถูกสีฟ้าด้านหลัง) ตลกดี 555555555555555555555555555555555555


    //


    ชั่ววูบ แบบวูบ มาจากการต่อทวิตกับพี่จิ๊บ เฮ่นโหล้ว
    ภาษาแอบกากเพราะรีบแต่ง แต่งรวดเดียวจบเพราะสนุก พล็อตมาจากไหนไม่รู้ไหลมาเร็วมาก ขอบคุณพี่นัมมา ณ ที่นี้ @nsoulist เลิ้บนะพี่ #ไม่เคยกล้าเมนชั่นไปหานาง
     
    ติดต่อเลา อยากสกรีม กดดันเลาไม่ได้ที่ @hgmerqury
     
    หรือเพจ Merqury's Area เบยฮับ
     
    นี่จ้ะวิดีโอต้นเรื่อง
     



     
     
     
    ...
     
     
     

    'Special memory in Japan'
     



    บางทีนี่อาจจะเป็นวิดีโอที่ทำให้เขาทำผิดกฏหมายมากที่สุดแห่งปี... ไม่ใช่ปีสิ... อาจจะทั้งชีวิต... บังยงนัมอยากฆ่าคน...
     
    มากๆ... ย้ำว่ามากๆ...
     
    มือกดยูทูปให้วนฉายที่เดิมซ้ำอีกรอบ... ฉากที่บังยงกุกถอดเสื้อแล้ววิ่งขึ้นเตียง...
    ถอดเสื้อ...
    ถอดเสื้อ...
    ถอดเสื้อ....
    ถอดเสื้อ...
     
    ฟหกวกาดใทแนๆรแนามแมวสกมฟปยนยแายนหกสมทหยนแรไกนาส่หนร่ดาสทกยปสกมกยนพจตำรจตากสาปส่แนดา
     
    แผ่นหลังนั่นมันเป็นของเขา! ของบังยงนัมคนนี้ เข้าใจมั้ย คิม ฮิม ชาน!!!
    ไอ้คนที่หน้าระรื่นออกกล้อง ทำตัวสติไม่เต็มนั่นน่ะ... รู้นะว่าแทบอดใจไม่ได้ที่จะทำมิดีมิร้ายน้องเขาน่ะ อย่ามาปฏิเสธ!!
     
    มือเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องบางขึ้นมา ก่อนจะกดไปที่เบอร์คุ้นเคยโดยไม่รู้ตัว
     
    -"ครับ ยงกุกครับ"-
     
    "ใครให้แกถอดเสื้อโชว์ออกกล้องวะ... "
     
    ตู๊ดๆๆๆ
     
    โดนกดตัดสายอย่างไม่ไยดี......................
     
    บัง ยง กุก!!
     
    เล่นแบบนี้ใช่มั้ย ได้ ได้ ได้เลย เดี๋ยวจัดให้!!!
     
    ร่างโปร่งเดินออกจากบ้านไปที่รถราคาแพง และขับออกไปทันที เวลานี้ แม้รถจะเครื่องแรงแค่ไหน แต่ก็ไม่ทันใจแฝดผู้พี่ของบังยงกุกเลยสักนิด ปลายทางคือหอพักของหกหนุ่มบีเอพีที่แม้จะไม่ได้ไกลอะไรจากบ้านที่เขาอยู่ แต่ตอนนี้ระยะทางอยู่ยืดยาวเป็นพิเศษ
     







    เมื่อมาถึงหอพัก ขับรถเข้าจอดข้างหน้าอย่างไม่สนใจว่าจะจอดได้หรือไม่ ก่อนจะรีบกดลิฟท์ไปชั้นที่ต้องการทันที มือกดออดรัวๆแบบที่คนข้างในต้องรีบมาเปิดอย่างแน่นอน
     
    "พี่ยงนัม... อ้าว สวัสดีฮะ ก็นึกว่า ใคร..." ไม่ทันที่ยองแจผู้เป็นคนมาเปิดประตูห้องจะได้พูดอะไรต่อจนจบ ร่างโปร่งของบังยงนัมก็เดินเข้าไปในห้องทันที กวาดสายตาไปรอบๆ พบเจอแต่เพียงเด็กๆที่นั่งๆนอนๆกันอยู่ที่โซฟาหน้าทีวี
     
    "ยงกุกอยู่ไหน" เอ่ยถามเสียงเรียบ น้องๆทั้งหมดมองหน้ากัน ก่อนที่มุนจงออบผู้ใสซื่อจะตอบออกมา
     
    "อยู่ในห้องนอนกับพี่ฮิมชานครับ"
     
    ห้องนอน??
    ฮิมชาน??
     
    .......ฆาตกรรมแพะโดยไม่เจตนานี่ไม่น่าจะติดคุกสินะ...
     
    จองแดฮยอนและยูยองแจมองหน้ากัน แล้วหันไปมองหน้าจงออบ ก่อนจะถอนหายใจออกมาพร้อมกัน...
    มุนจงออบ... นี่นายกำลังฆ่าพี่ชายสุดที่รักของนายโดยไม่รู้ตัวเลยนะ...
     
    ขาก้าวไปทางห้องนอนของเหล่ากระต่าย แล้วกระชากประตูเข้าไปทันที ภาพที่เห็นคือคิมฮิมชานที่กำลังนอนคว่ำเล่นไอพอดอยู่และบังยงกุกที่ใส่แค่เสื้อกล้ามนอนพาดทับอีกที หลับไปทั้งๆที่มือยังถือโทรศัพท์ไว้
     
    เสียงประตูห้องเปิดเรียกให้ผู้บัญชาการของวงหันมามอง ก่อนจะเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ
     
    "อ้าว ยงนัม?"
     
    "ออกไป"
     
    "ห๊ะ?" งง คิมฮิมชานกำลังงง อะไรคือเพิ่งเดินเข้ามาในห้องแล้วมาไล่ให้คนอื่นออกไป คือจริงๆเขาก็อยากออกนอกห้องไปเต๊าะมุนจงออบน้องสุดที่รัก(?)ใจจะขาดน่ะนะ แต่ถ้าไม่ติดที่ว่าเพื่อนสนิทตัวบางนี่มันนอนพาดเขาอยู่น่ะ...
     
    ...ลุกออกไปไม่ได้เป็นชั่วโมงแล้วโว้ยครับ
     
    "ออกไป จะคุยกับยงกุก"
     
    มาเอาน้องนายออกไปเซ่ เอามันออกไปที ถึงมันจะบางๆ แต่มวลกระดูกของผู้ชายน่ะไม่ใช่น้อยๆ นี่เหน็บจะกินทั้งตัวแล้วเนี่ย เขากำลังนอนเล่นอยู่ดีๆ ไอ้หัวหน้าวงเพื่อนสนิทมันรับโทรศัพท์จากใครไม่รู้ ทำท่าอารมณ์เสียแล้วก็เดินมาเอาตัวพาดเขาแล้วหลับไปเลย
     
    เอาแต่ใจเป็นที่สุด...
     
    เพราะงั้น เอามันออกไปทีดิยงนัม
     
    "ลุกไม่ได้ น้องนายมันทับฉันมาจะชั่วโมงแล้ว" บังยงนัมหรี่ตามอง แล้วเดินไปข้างเตียงคว้าเอวบางของน้องชายที่เริ่มไม่มีกล้ามที่เคยมีขึ้นมาจากตัวอีกคนแล้วพลิกให้นอนดีๆกับเตียง ฮิมชานลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจแล้วลุกขึ้นยืน
     
    "ขอบใจ งั้นเชิญคุยกันตามสบายนะ ไปละ" ทำท่าจะเดินออกจากห้อง ถ้าไม่ติดว่ามือของใครบางคนคว้าเข้าที่ไหล่ก่อน
     
    "เดี๋ยว" คิมฮิมชานหันมาเลิกคิ้วใส่ และสิ่งที่ได้รับตอบกลับมาคือการหรี่ตาไม่ไว้วางใจจากอีกคน
     
    "ตอนทัวร์ญี่ปุ่นนายไม่ได้ทำอะไรยงกุกใช่มั้ย...?"
     
    "ทัวร์ญี่ปุ่น?"
     
    "ดีวีดีแปซิฟิกทัวร์ สเปเชียลที่ญี่ปุ่น" ขยายความ ฮิมชานทำหน้างงไปนาน ก่อนจะเพิ่งนึกขึ้นได้ เพราะเหตุการณ์มันก็ผ่านมานานแล้ว...
     
    อ่อ... อิพี่นี่มันมาเพราะเพิ่งเห็นสินะ
    ถ่อว ต้องรอปล่อยในยูทูปด้วย ไม่รู้จักซื้อเองกิ๊วๆ
     
    "โอ๊ยยยย ใครจะไปทำอะไรมัน ไม่ได้พิศวาสมันซะหน่อย ฉันไปก่อนนะ บาย" พูดจบก็เดินออกไปทันที แต่ในใจนี่หัวเราะลั่น
     
    ยงกุกถอดเสื้อน่ะ พวกเขาเห็นกันจนเบื่อแล้ว เสื้อกล้ามย้วยๆเจ้าตัวก็ใส่บ่อย บังยงนัมเพิ่งมารู้สินะ หึหึหึหึ แต่ไม่บอกหรอก เดี๋ยวก็โดนฆ่ากันพอดี เก็บไว้เป็นอาหารตาของเขาน่ะดีแล้ว
     
    พอผู้บัญชาการหน้าแพะเดินออกไป บังยงนัมก็นั่งลงกับขอบเตียง มองหน้าน้องชายตัวเองที่หลับอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่
     
    ....ทำไมไม่เคยระวังตัวเองบ้างเลยนะ...
     
    ร่างโปร่งล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบกล่องของขวัญกล่องเล็กขึ้นมา แล้ววางไว้ที่หัวเตียง...
    ของขวัญคริสต์มาส...
     
    จริงๆก็ตั้งใจจะมาให้ของขวัญแหละ แต่ดันเจอคลิปบ้าๆนั่นในยูทูปซะได้... หึ
    แล้วนี่ดูนอน เสื้อกล้ามนี่ย้วยจนไม่ต้องใส่แล้วมั้ง ดู ขด ขดเข้าไปสิ อาการก็หนาวแล้วยังจะใส่เสื้อกล้ามบางๆอยู่หออีก
     
    เอื้อมมือไปหยิบผ้าห่มมาคลุมให้ร่างบางที่นอนขดอยู่ ไหล่เล็กเย็นเฉียบเพราะอากาศหนาวที่ฮีทเตอร์แทบสู้ไม่ได้ บังยงนัมนั่งมองซักพัก แล้วยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมา
     
    ....ในเมื่อไม่ดูแลตัวเอง...
    เขาก็ต้อง 'บังคับ' ให้ดูแลตัวเองหน่อยแล้วมั้ง





    ...








    "คุยกันเสร็จแล้วเหรอครับ กินอาหารมื้อค่ำด้วยกันไหมครับ?" ยูยองแจเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มจนแก้มกลม บังยงนัมส่ายหน้า ก่อนจะหยิบกล่องของขวัญเล็กๆมาวางไว้ให้ทุกคน รวมถึงของผู้จัดการคัง
     
    "เมอร์รี่คริสต์มาส ฉันไปก่อนนะ หึหึ" พูดจบก็หมุนตัวเดินออกจากห้องไปทันที ทิ้งให้น้องๆทั้งสี่และผู้บัญชาการอีกหนึ่งนั่งงงกับรอยยิ้มนั้น
     
    ...รอยยิ้มที่ดูร้ายอย่างบอกไม่ถูกน่ะ...
     
    "พี่ยงนัมน่ากลัวชะมัด" แดฮยอนเปิดประเด็นขึ้นมา ร่างเล็กคว้ากล่องของตัวเองขึ้นมาเปิด และพบกับพวงกุญแจรูปชีสเค้กอันเล็กๆน่ารักที่เรียกรอยยิ้มจนหน้าแมวได้เป็นอย่างดี
     
    "ถอนคำพูดๆ พี่ยงนัมใจดีที่สุดเลยยยย" ว่าพลางหยิบไอแพดแอร์ที่ได้มาจากแฟนบอยขาประจำอย่างบ้านปูซานบอยขึ้นมากดถ่ายรูปไว้ ก่อนจะไถมือเล่นไปเรื่อยอย่างไม่มีอะไรทำ
     
    "เฮ้ย นี่ทวิตเตอร์ของทุกคนได้รับการยืนยันว่าเป็นของแท้*แล้วนิ"
     
    "ไหนๆ จริงด้วย ครบทุกคนแล้ว... เอ้ย... ไม่สิ..." ชเวจุนฮงที่ชะโงกหน้ามาดูเอ่ยแก้ หลังจากเลื่อนลงมาเจอทวิตเตอร์ของใครคนหนึ่งที่ยังไม่ได้รับการยืนยันอยู่แค่คนเดียว
     
    "เหลือพี่ฮิมชาน ฮ่าๆ สงสัยทวิตนี้ไม่น่าไว้วางใจมั้งพี่"
     
    "เฮ้ยยย ได้ไงวะ!!! ไม่ได้นะเว้ยยย ทำไมเป็นแค่ฉันคนเดียวอะ"
     
    "พี่ฮิมชานกากกก กากจัง แอคเถื่อนนน นี่พี่ไม่ใช่บีเอพีสินะ ฮ่าๆๆ"
     
    เสียงหัวเราะโหวกเหวกโวยวายดังลั่นห้อง พอดีกับที่ร่างบางของคนเพิ่งตื่นเดินออกมาจากห้องพร้อมกล่องของขวัญในมือ
     
    "กล่องนี่... ใครเอามาวางวะ?" เอ่ยถามเสียงงัวเงีย ทั้งที่ตายังไม่ตื่นดี มือก็ขยี้ผมสีดำของตัวเองไปด้วยเพราะเพิ่งตื่นนอน แต่เมื่อไม่มีใครตอบคำถาม สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงความเงียบ หัวหน้าวงถึงได้เงยหน้าขึ้นมามองภาพข้างหน้า
     
    "มีอะไร?" เอ่ยถาม เพราะทุกสายตาจ้องมาที่หน้าเขา ไม่สิ จ้องคอ จ้องไหล่เขาต่างหาก...
     
    "ยงนัม... เล่นแบบนี้สินะ แม่ง..."
     
    "พ... พี่ยงนัม... ดีนะชุด BADMAN มันปิดเยอะ"
     
    ".....พี่ยงนัมทำอะไรลงไปเนี่ย..."
     
    "มิน่าล่ะพี่ยงนัมถึงรีบออกไป..."
     
    ชื่อที่ได้ยินเข้ามาในหูยิ่งทำให้บังยงกุกขมวดคิ้ว
     
    "ไอ้ยงนัมมาเหรอ? มาทำไมวะ? แล้วนี่จ้องอะไรกัน ตัวฉันมีอะไรผิดปกติ"
     
    "ก็ของขวัญในมือนายน่ะ... มาจากยงนัม... เอ่อ... ส่วนที่เหลือนายไปส่องกระจกนะ แล้วจะรู้" ฮิมชานตอบกลับ แล้วหันกลับมาสนใจมือถือทันที เพราะรู้ตัวอยู่หรอก...
     
    ว่าอีกสักสองสามนาที... ระเบิดจะลง...
    มาสนใจทวิตเตอร์ที่ยังไม่ได้ยืนยันดีกว่า ฮือ เปลี่ยนไบโอแม่งเบย
     
    บังยงกุกเอียงคองงๆ ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องน้ำ... และพบบางสิ่งเต็มคอ ไหล่ และแผ่นหลังไปหมด
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    "ไอ้เชี่ยยงนัม!!!!!!!! ใครให้มึงทำคิสมาร์กวะ!!!!! ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!"






     
     

    END.
     


    *ทวิตเตอร์ได้รับการยืนยัน คือการมีติ๊กถูกสีฟ้าที่ข้างหลังชื่อทวิตเตอร์นะคะ เป็นสิ่งที่ทวิตเอาไว้ยืนยันว่าแอคนี้เป็นของจริงไว้ใช้กับพวกสำนักข่าวหรือดารานักร้องค่ะ ไปดูได้ ของทุกคนมีแล้วยกเว้นคิมฮิมชาน 555555555555555555555
     
    แล้วคิมฮิมชานก็พยายามจะบอกว่าตัวเองเป็นฮิมชานมากค่ะ นางเปลี่ยนไบโอเป็น Welcome I'm Himchan of B.A.P StrongBabe Master LOVE BABY คือนี่บอกทุกตำแหน่งเลยนะ แต่ขอโทษเถอะค่ะ ถึงตอนนี้ทวิตก็ยังไม่ยืนยันให้นาง กร๊ากกกกก สงสารเฟร่อ #สาบานว่าสงสาร
     
    ช่วงนี้พี่นัมทำคะแนนมากค่ะ อัพวิดีโอแร็พเพลง The Leaders ตอนเมางี้ ฮืออออออออ Y__Y ไม่สงสารจิตใจเบบี้ตัวน้อยๆที่ติ่งพี่นัมมากกว่าบีเอพี(?)มั่งเลย ใครเก็บไม่ทัน(เพราะนางลบทิ้ง)เมนชั่นมาหาเราที่ @hgmerqury หรือ เมนท์ทวิตทิ้งไว้ก็ได้นะคะ เดี๋ยวแปะลิงค์ให้ แง มัน ฟหกดหกวสดวสาแปยาสหกดตแานไสป ต้องดูนะคะทุกคล ฮือออ พี่นัมมาวิน
     
    เอ้อ แล้วยังประเด็นที่พี่นัมฟอลไอจีน้องกุกอีก คือแบรบ #ติ่งบังทวินตายข่ะ
     
    ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ จุ๊บ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×