รัก100%ของยัยเซ่อซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องวุ่นๆ

\"ว๊าย..........เเม่ทำไมไม่ปลุกหนูค่ะ\" ฉันตะโกนดังลั่นเมื่อตื่นขึ้นเเล้วรู้ว่าตอน



นี้มัน 7.50 เเล้ว \"โอ๊ย..\" ฉันเป็นอะไรเนี่ยซุ่มซ่ามตั้งเช้าเลย ฉันเอาเเต่รีบอาบนำก็เลยหันชนกับอ่างอาบ



นำ \"รีบเเต่งตัวสิโซจองเดี๋ยวพี่ไปส่ง\"นั่นเสียงพี่ชายของฉันซอจูโฮ เองเเหละ \"เสร็จเเล้วค่ะพี่\"\"งั้นก็รีบไปกัน



เถอะเร็วเข้า 8.30 เเล้ว\" บรื้น....... วันนี้พี่ฉันัขับรถเร็วมากเลยล่ะ\"เดี๋ยวมารอพี่ที่รถนะจะได้กลับบ้านพร้อม



กัน\"  พี่ชายพูดขณะที่ฉันกำลังลงจากรถ\"ค่ะ\"ฉันตอบเเล้วรีบวิ่งไปที่ห้องเรียนเพราะตอนนี้มันสายมากๆเลย



ล่ะ \"ขออนุญาติค่ะอาจาร์ย\"ฉันพูดเสร็จเเล้วรีบเข้าห้องทันทีโดยไม่รอคำตอบ\"โซจองอยู่นี่\"



อ้า..ยัยลีอันซูนี่เองเรียกซะดังเชียวแล้วฉันก็รีบวิ่งเข้าไปนั่งโต๊ะข้างๆ\"ทำไม



วันนี้มาสายล่ะ\"\"ตื่นสายอ่ะดิ\"ฉันตอบอย่างรวดเร็ว ฉันนั่งเรียนเพียงนิดเดียวก็หมดเวลาเเล้ว \"โอ๊ย ง่วงจัง\"ฉัน



พูดอย่างคนกำลังจะหลับ\"โซจองวันนี้ไปกินข้าข้างนอกกันมั้ย\"อันซูหันมาถามเมื่ออาจารย์เดินออก



จากห้อง\"เอาสิไปกัน อืม..ชวนฮยอนจินไปด้วยดีมั้ย\"ฉันถามความ



คิดเห็นของเพื่อน\"อืม..ดีเหมือนกัน ฮยอนจินไปกินข้าวข้างนอกกันมั้ย\"ยัย



อันซูหันไปถาม ฮยอนจินหันมายิ้มให้ก่อนจะตอบ\"อืมไปสิ\"



      เเล้วเรา 3 คนก็รีบไปกินข้าวกันที่ร้านข้างๆ ร.ร. ร้านนี้อร่อยมากเรา



ชอบมานั่งกินกันบ่อยๆเเต่วันนี้รู้โชคไม่ดีซะเเล้ว \"เฮ้ย...นี่เทอทำ



เสื้อฉันเลอะหมดเเล้วยัยซุ่มซ่ามเอย \"โอ๊ยเเย่จังทำไม่ฉันซุ่มซ่ามขนาดนี่นะ



ดันทำซอสมะเขือเทศหกใสเสื้อใครไม่รู้\" ขอโทษจิงๆค่ะฉันไม่ได้



ตั้งใจ\" ฉันขอโทษเเล้วรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมาเช็ดเสื้อให้ \"เอา



ผ้าขี้ริ้วออกไปจากเสื้อของฉันเดี๋ยวนี่นะยัยบ้า\"ตานี่มันว่าฉันบังอาจ



มาก \"นี่...ก็บอกเเล้วไงว่าขอโทษไม่ได้ยินรึงัยตาบ้า แล้วนี่ผ้าเช็ดหน้าของ



ฉันไม่ใช้ผ้าขี้ริ้ว\"ฉันพูดพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาที่ตาคนนั้น



ปัดร่วง\"เออ..ช่างเถอะจะอะไรของเธอก็ช่างเเต่ตอนนี้เสื้อของฉันเลอะเธอจะ



รับผิดชอบยังไงบอกเลยดีกว่าเเล้วเสื้อตัวนี้ก็ไม่ใช่ถูกๆด้วยจะ



บอกให้\" \"เกิดอะไรขึ้นเหรอโซจอง\"อันซูถามด้วยความตกใจขณะที่วิ่งมากับ



ฮยอนจิน\"ก็ฉันแค่ทำซอสเลอะเสื้อ ตานี่ก็โวยวายอยู่ได้\"ฉันหันมา



พูดกับเพื่อน\"นี่นี่ ฉันชื่อมินคังฮยอนไม่ไดชื่อตานี่ เเล้วจะเอายังไงกับเสื้อ



ของฉัน ฉันคิดว่าพวกเธอ 3 คนร่วมเงินกันคงใช้ค่าเสื้อไม่พอหรอก\"



ฉันโมโหเเล้วนะตาคังฮยอน\"ก็ได้เสื้อเเพงนักใช่ไหม\"ฉันพูดเสร็จเเล้วก็หยิบ



ขวดซอสมาเทใส่เสื้อตาคังฮยอนเเล้วก็รีบวิ่งออกจากร้าน\"เฮ้ย..



หยุดเดี๋ยวนี้นะ\"ฉันหันไปเเลบลิ้นใส่เเล้วก็วิ่งต่อ\"ฉันจะต้องเอาคืนเธอให้ได้\"



ฉันวิ่งออกมาไกลมากเเล้วล่ะ \"โอ๊ย...พอได้เเล้วโซจองฉัน



เหนื่อย\"ฉันหันไปเห็นเพื่อน 2 คนก็วิ่งตามฉันออกมา(ก็ใครจะอยู่ล่ะ)\"นี่โซ



จองเธอทำอะไรของเธอเนี่ยทำไมเอาซอสไปเทใส่เสื้อของเค้า\"จอง



ฮยอนหันมาถามถามฉันด้วยความสงสัย\"ก็ฉันหมั่นไส้นี่คำก็เสื้อเเพงสองคำ



ก็เสื้อเเพงน่าหมั่นไส้นัก เออ กลับไปกินข้าวที่ ร.ร.กันเถอะฉันคง



ไม่ไปร้านนั้นเเล้ว\"ฉันหันไปพูดกับเพื่อน\"อื่มดีเหมือนกันฉันหิวจะตายอยู่ เฮ้อ



จะได้กินของอร่อยเเล้วเชียว เออ เธอรู้มั้ยว่าคนที่ชื่อ มินคัง



ฮยอนเมื่อกี้นี่เป็นถึงหนุ่มที่ฮอตที่สุดของ ร.ร.เราเลยนะเธอกล้าได้ไง\"อันซู



หันมาถามฉัน\"หา..จริงเหรอ ตายเเล้วจริงเหรอนี่\"ฉันหันมาพูดกับ



เพื่อนเเบบตกใจมากๆ\"ทำไงดีล่ะ\"ฉันถามความเห็นเพื่อน\"ช่างเถอะๆคงไม่มี



อะไรหรอกมั้ง กลับไปกินข้าวที่ร.ร.กันดีกว่าอย่าคิดมากเลย\"\"อืมๆ



ไปเถอะ\"เเล้วเรา 3 คนก็เดินกลับร.ร.