คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : สภาพที่เป็นอยู่(2)" 40%
“ฮืออๆ....” แพรพรรแทบะไม่มีแรที่ะถือโทรศัพท์ เมื่อเสียหัวเราะอผู้นัระมพร้อมทั้เียร์ให้ภานุวัน์หอมแ้มนัยนา ภาพวแนแ็แรโอบอร่าอภรรยาและริมฝีปาหยับรรูบลบนพวแ้มอภรรยานั้น ่าเป็นภาพที่ทรมานเ็บร้าวหัวใอย่าแสนสาหัส ึ่วามรู้สึนี่็ไม่่าอะไรเลยับใรอีนที่ยืนสี้าพิเสาปูนอยู่มุมมื ริมฝีปาหนาแสยะยิ้มเ้าเล่ห์เมื่อเห็นภาพอหล่อนโนมืออสามีโอบอ พวเาทั้สอำลัอูบันบนเวที
“เราะมีันแ่สอนนะลู แม่ะไม่ยอมให้ใรมาพราเราออาันแน่นอน”
แพรพรรไม่อาทนมอภาพในโทรศัพท์ ึปิลอย่าทรมานหัวใ แผ่นหลับาที่พิพนัหัวเียนั้นไหลลื่นลนอนะแ้า วหน้านอน้ำาไหลรินผ่านมูลสู่ใบหมอนที่หนุน วแนทั้สอ้าโอบอุ้มลูในท้ออย่าเ็บปวร้าวรานหัวใ
ในานเลี้ย…
ภานุวัน์ูมือลูายพร้อมทั้ภรรยานสวย มืออหล่อนเอาแ่เาะายเสื้ออายหนุ่ม้าวเินามรอยเท้าอสามีลาเวที เาแนะนำเธอให้รู้ัแเหรื่อผู้หลัผู้ให่ที่ถูเิมาร่วมาน
“นา รู้ัุนายุรีับุนายโมายสิรับ” ภานุวัน์พานัยนาและลูายเ้าไปทัทายนายอำเภอและปลัรวมทั้ภรรยาอพวเา
“สวัสี่ะ ุนาย” นัยนาทำามที่สามีบอ เธอยมือไหว้แล้วยิ้มหวานให้พวุนาย แล้ว้มหน้าลระิบบอให้ลูายยมือไหว้เ่นัน
“อย่าเรียุนายเลย่ะ ฟัแล้วูไม่ใ่นันเอเลยนะ ริไหมุโม” ภรรยาอนายอำเภอนามว่าุรีเอ่ยปราม แล้วหันไปพูับุนายโมาย
“นั่นสิะ เรียพวเราว่าพี่็ไ้่ะุนา” ภรรยานายปลัอำเภอพูยิ้มๆ พร้อมทั้รับไหว้
“อบุ ุพี่ทั้สอมา่ะ” มอพวเธอทั้สอ ะเอาว่าพวหล่อนอายุประมาสี่สิบ
“แล้วนี่นายอำเภอสุภพ และนั่นนายปลัอำเภอูศัิ์” ภานุวัน์ยมือไหว้นายอำเภอและนายปลัอำเภอพร้อมทั้ระิบให้ภรรยาและลูายไ้รู้ันทั้สอ
“มีภรรยาสวย มีลูน่ารันานี้น่าะพาออานบ่อยๆ นะ ุภานุวัน์” นายอำเภอสุภพพูหยอล้อายหนุ่มรุ่นน้อ
“นั่นสิรับ ถ้าเป็นผมมีเมียสวยนานี้ รับรอะพาเินวออานทุวันทุเวลาเลย” นายปลัทำเสียระิบระาบลัวเมียไ้ยิน
“อย่าำหนิเฮียเลย่ะ เป็นเพราะันับลูไม่ไ้อยู่เมือไทยน่ะ เลยทำให้ทุนไม่่อยสนใว่าเฮียมีลูมีเมียหรือยั” นัยนาพูยิ้มๆ แววาอเธอ็พยายามสอส่อหาใรบานที่ทำให้สามีอเธอเปลี่ยนไป
“วามริผม็ไม่ไ้ปิบัอะไรใรนะรับ ทุวันนี้็เปิเผยแ่ไม่มีใรสนใเท่านั้นเอ” ภานุวัน์พูแล้วหันไปบอให้นัยนาพาพวุนายทั้สอเ้าไปนั่ที่โ๊ะรับรอแที่ัไว้
“่อไปนี้ะแย่หน่อยนะรับ ุภานุวัน์” นายปลัที่มีอายุเท่าันับภานุวัน์หัน้ายแลวามอบรราเมียๆ เห็นพวเธอพาันเินไปนั่ที่โ๊ะึหันมาพูอย่าไม่เรใใรไ้
“เรื่ออะไรรับ?” ภานุวัน์ถามยิ้มๆ รู้วามหมายที่นายปลัพู
“เอ้า! ็อเป็นโสพาสาวเินามห้านะสิรับ เมียมาุมแบบนี้” นายปลัพูยิ้มๆ เพราะเาเห็นบ่อยรั้ที่ภานุวัน์อบเินวนัศึษาแสนสวยนนั้น
“ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆๆ” ท่าทีอภานุวัน์ที่ยืน้มหน้านั้นรึมล เาเหลือบาึ้นมอนายปลัและนายอำเภอหัวเราะให้ในวามเ้าู้อันและัน แล้วเาทั้สาม็้อหยุแล้วพาันหันไปมอายหนุ่มอีนเินเ้ามาสมทบ
“สวัสีรับ ุภานุวัน์”
“อ้าว..ุสราน์ สวัสีรับ” ภานุวัน์หันหลัไปมอ
“ผมมา้าไปหรือเปล่ารับ” สราน์พูับภานุวัน์ แ่สายาอเานั้นลับแอบมอไปยัร่าอใรอีนที่นั่ยิ้มน้อยยิ้มให่อยู่ในลุ่มพวุหิุนาย ‘แม้ะอยู่ในุเรสสีาวที่แสนะธรรมา แ่เธอสวยมาับทรผมยาวถึลาหลัเป็นลอนปั้า่อให่ เผยให้เห็นวหน้าเรียวไู่เ็ี่ริๆ’
อ่าน่อ่ะสาว พ่อเ่าวัน์มีเล่มายนะสนใทัสั่ื้อไ้ที่นัเียนนะ
ความคิดเห็น