เซี้ยว ซ่า บ้า บอ มาเฟียหน้าหล่อแสบยกกำลังสาม

ลำดับตอนที่ #3 : แสบ ซ่า ยก : 2

++ประเทศไทย จังหวัดชลบุรี  หาดพัทยา++

    เด็กสาวชาวญี่ปุ่นหน้าตาน่ารักดูสดใสยามแสงอาทิตย์กระทบใบหน้าขาวขาวอมชมพูของเธอ  ใบหน้าของเธอแลดูเข้ากับผมสีดำสนิทที่ตรงยาวไปเกือบถึงเอว ปากของเจ้าหล่อนที่ดูเล็กบางเชิดๆเหมือนคนที่ดื้อรั้นนิดๆ (นิดๆ?) นั้นดูน่ารักน่ารัก  หล่อนกำลังเล่นน้ำทะเลอย่างสนุกสนานโดยไม่สนใจใครช่างเป็นเด็กที่ดูบอบบางน่าทะนุถนอมซะจริงๆในสายตาของคนที่เห็นหล่อน  แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเธอคือลูกสาวของยากูซ่าคนหนึ่งในญี่ปุ่น เธอมาที่นี่เพื่อเพื่อหลบปัญหาที่ว่าจะมีคนลักพาตัวเธอ และเธอก็มาหาแม่ที่ตอนนี้กำลังพังอยู่ในหาดพัทยา ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีที่เธอจะได้มาเที่ยวที่นี้

     
     ‘ รู้รึปล่าวว่าตอนนี้ฉันกำลังเครียดมากกกก TT_TTก็ตอนที่นั่งเครื่องบินจากกรุงเทพมาที่นี้ฉันเผอิญได้รู้ความลับบางอย่างของป๊ากับพี่เว็น จุดประสงค์แรกนั้นคือให้ฉันหลบซ่อนตัว แต่ข้อนี้ฉันรู้แล้ว แต่จุดประสงค์อีกข้อที่ฉันได้ยินแล้วทำเอาฉันเครียดเลย นั่นคือป๊าพาฉันมาที่นี้เพื่อดูตัวววววว Y_Y ตอนที่ฉันแอบได้ยินเรื่องนี้ฉันตกใจมาก  ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าป๊าจะทำแบบนี้ แล้วอีตาพี่บ้านั้นก็ร่วมมือด้วย >_< มันน่านัก แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย T^T ’

    อีกด้านหนึ่งของพัทยา

เด็กหนุ่มหน้าตาดีรูปร่างสมส่วน หน้าตาได้รูปเข้ากับผมซอยแบบดาราเกาหลีผู้ที่ทำให้หาดพัทยาแตก มีพวกผู้หญิงทุกเพศ(?)ทุกวัย ทุกขนาด(?)ที่กำลังพยายามเข้ามาทำความรู้จักเขา แต่ก็ไม่มีใครกล้าฝ่าดวงตาคู่พิฆาตของเขาไปได้ เขารู้สึกรำคาญยัยพวกนี้-*-c สิ่งที่ทำให้เขาต้องมาที่นี่ ที่พัทยาแห่งนี้เพราะป๊าลากเขามาที่นี้แต่ด้วยเหตุอันใดเขาก็ไม่รู้

     
    ‘ สวัสดีครับ ^^* ผมคิมชินเฟียฮะ ที่จริงผมเป็นคนไทยแต่อาศัยอยู่ในเกาหลี   นานๆที่ผมถึงจะกลับมาไทย ผมเป็นคนไทยดังนั้นผมจึงมีชื่อไทยด้วยนั่นคือ แต่น!

แต๋น! ผม เมธา รฐาวงศ์งับ ^_^ ช่วงนี้พ่อผมมีอะไรบ้างอย่างปิดผมอยู่ ผมเองก็งงๆอยู่ว่าพ่อจะทำอะไร แล้วอยู่ๆพ่อก็ลากผมมาที่ไทยเฉยเลย(*-*;) เฮ้อ! ผมคิดถึงแม่จังเลยฮะ แม่จากผมไปตั้งแต่ผมอายุ 7 ขวบ T^T ผมก็เลยอยู่กับพ่อเพียงแค่สองคน และพ่อก็ไม่ยอมไม่มีภรรยาใหม่ด้วย นี่มันก็เริ่มบ่ายแล้วพ่อบอกว่านัดทานข้าวกับเพื่อนตอนค่ำและให้ผมไปด้วย (จะให้ผมไปด้วยทำไมก็ไม่รู้ มันชักจะเริ่มมีพิรุธแล้วแฮะ) รีบดีกว่าเดี๋ยวไม่ทันนัด ’

            
     กลับมาที่เด็กสาวของเรา

‘ ตอนนี้ฉันกำลังก่อปราสาททรายเล่นอยู่ สวยมั่กมาก  ’ ตอนนี้ฉันกำลังยืนกอดอกดูปราสาทอันน่าภูมิใจของฉันอยู่ แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

   
  โครม!

    “ อ๊ากกก!  ปราสาททรายของฉัน ”

 อีตาบ้าที่ไหนก็มีรู้มาชนปราสาททรายของฉันอ่ะ TT^TT  คอยดูเถอะแม่จะด่าให้แหลกเลย  แต่ขอดูหน้าหน่อยเถอะ  โห!  อีตานี่ค่อนข้างหน้าตาใช้ได้เลยอ่ะ ไม่ได้ๆ (กำลังสะบัดหัว) ห้ามหลงเสน่ห์อีตานี้เด็ดขาด

    “ นี่นาย เดินยังไงถึงมาชนปราสาททรายของฉัน ห๊ะ! ”

    “ ฉันไม่ได้เดินซักหน่อยฉันวิ่งต่างหากเล่า! ”  แน่ะๆ ดูซิอีตานี้ยังมีหน้ามากวน TEEN อีก

    “ ถึงยังไงนายก็ต้องชดใช้ ”

    “ ยังไงล่ะ ”  อีตานั้นถาม

เอาไงดีหนอ? จะให้มันทำอะไรดี

    ‘‘ อยากได้เงินงั้นเหรอ เอานี่! ’’

 แล้วอีตานั้นก็โยนเงินปึกหนึ่งให้ อย่างงี้มันจะหยามมากเกินไปแล้วน่ะ

    “ อีตาบ้า ฉันไม่ได...... ” แต่อีตานั้นไม่ได้อยู่ตรงนั้นซะแล้ว

    

    “ ยาโกะ  ลูกอยู่ไหนหึยาโกะ ”  นั่นแม่เรียกฉันแล้วนิ

    “ หนูอยู่นี้ค่ะแม่ ”

    “ ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วลูก เรามีนัดทานข้าวกัน ”

    “ อาบน้ำแต่งตัว? นัดทานข้าว ? กับใครเหรอค่ะ  ”

    “ แขกของป๊าน่ะจ้ะ ”

    “ แล้วแขกของพ่อเกี่ยวอะไรกับหนูล่ะค่ะ ” แต่แม่ไม่ตอบ แม่แค่ยิ้ม มันชักจะยังไงๆแล้วน่ะ

++ร้านอาหารทะเลโบ๊เบ๊++

     ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดสุดสวยเลิศวิสมาหลา  ก็แม่เล่นแต่งองทรงเครื่องให้ฉันซะเต็มยศ  ขณะที่ฉันกำลังก้าวผ่านธรณีประตู สายตาของฉันก็เหลือบไปมองแขกของป๊า เฮ้ย! นั้นมันอีตาบ้าที่เตะปราสาททรายของฉันนี่น่า!!!!