ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นับ 1
และเรื่องราวต่อจากนี้ คือช่วงเวลาที่ผมจะพยายามทำความรู้จักกับเธอ
ผมยืนอยู่ในธนาคารแห่งหนึ่ง ซึ่งมีสองชั้น และชั้นสองจะเหมือนเป็นระเบียงยื่นออกมา ทำให้ผมเห็นบรรยากาศข้างล่างทั้งหมด วันนั้ผมขอแม่แทบตายกว่าจะขออกมาเช้ากว่าปกติได้
\"แม่อ่ะ พุ่งผมออกเช้าหน่อยนะ\"
\"ทำไมละ มีอะไรหรอ\"
\"ไม่รู้\"
\"อ้าว แล้วคิดยังไงถึงจะออกเช้าล่ะ\"
\"นั่นดิ\"
\"เฮ้อ แปลกจริงๆ ลูกชั้น\"
\"แม่อ่ะ น่าน่ะ\"
\"ก็ทำไมละ\"
\"ผมรู้สึกว่า เช้าพุ้งนี้ต้องโคดสดใสแน่นอนเลย\"
\"อ้าว นี่เราหัดดูทีวีตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย\"
ผมเป็นคนไม่ดูทีวีครับ เกลียดสื่อ
\"ไม่รู้ล่ะ แม่ไม่ไป ผมจะเรียกแท๊กซี่\"
\"ก็ได้ ออกเช้าก็ได้ ! ไม่มีปันหา พิลึกจริง\"
\"ขอบคุณครับ แฮ่ๆ\"
มันดูง่ายนะครับ แต่ลองมามองหน้าแม่ผมจิ ว้าว เสียวง่ะ
และระหว่างที่ผมรออยู่นั้น ผมก็เจอเพื่อนผมคนนึงเดินขึ้นมาที่ธนาคาร....โดดแน่เลย
\"ฮัลโหล\"
\"อ้าว บี รอใครวะ\"
\"เพื่อนกู แล้วมึงง่ะ\"
\"มากดตัง\"
\"แล้วไงต่อ\"
\"....\"
\"โดดดิมึง\"
\"เฮ้ย เข้าดิ โดดทำไมวันนี้\"
\"เชื่อมึงไอหอก ไปไป๊ ชิ่วๆ\"
\"เออ ก็ได้ว้อย\"
แล้วมันก็เดินผ่านผมไปเพื่อกดตัง ผมชำเลืองแว่บๆ ไอโง่ เครื่องมันพังไปแล้วว้อย พอผมหันกลับหา...เฮ้ย ! นั่นไง
ผมไม่รอช้า หมุนตัวกลับลงไปหาเธอทันที ในเวลานั้นเอง
\"ไอบี ว้อย\"
\"ยุ่งน่า กูไม่ว่าง\"
\"เฮ้ย เดินเป็นเพื่อนกูหน่อย\"
\"ใครเพื่อนมึง\"
\"ไอ......เดินเป็นเพื่อนหน่อย\"
โธ่ว้อย ทำไงดีวะ เธอเดินไปโน่นแหล่ววว ตามๆ ตามๆ
\"เออ เร็วดิวะ\"
บัดซบ อ๊ากกกก อย่าเดินเร็วนักดิแม่คู้นนน รีบไปไหนฟะ ผมเดินๆๆ สับขาให้ไว เพื่อนผมมันก็รีบตามมา ขอร้องเหอะ มึงนะมึง ไอฝุ่นในสายลมเอ้ย
\"แฮ่กๆ โอย เฮ้ย รีบ เดินไปไหนวะ ช้าๆหน่อยเด้\"
\"มึงจะเดินตามมากูมาทำไมละวะ\"
\"ทำไมเดินตามไม่ได้รึไง\"
\"กูม่ายรู้ เดินมาเองเหอะ\"
เฮ้ยๆ อยู่ที่ท่าเรือแย้ว เธอจ่ายเงินแล้วเดินเข้าไปในเรือเรียบร้อย ส่วนผม เพื่อนเฮงซวยกำลัง ใช้มืออันหยาบกร้านของมันรั้งผมไว้
\"กูไม่มีเศษตังง่ะ ยืมหน่อยดิ\"
\"ไอเหรี้ย นี่ใช่ม่ะ ที่มึงเดินตามกูมา เพราะอย่างนี้ใช่ม่ะ\"
เรือจะออกแล้ววว อ๊ากกกกก ผมรีบควักแบ้งร้อย (มึงนะมึง) ช่างแม้งละ ผมรีบรบเร้าให้คนรับเงินรีบทอน จะจ้องทำห่าไรวะ แล้วกระโดดขึ้นเรือทันที
ฮู้ เหนื่อยว้อย.......เธอนั่งอยู่ในเรือฝั่งซ้าย ตัวผมเอง.......ก็ค่อยเดินไปฝั่งขวา และนั่งลงเงียบๆ แต่ที่ไม่เงียบคือเพื่อนผมที่อยู่ข้างๆ
\"ไปนั่งหลังๆเหอะ\"
\"เพื่ออะไรวะ\"
\"ลมมันเย็น\"
\"นั่นมันข้อแก้ตัวของคนริดสีดวงนะเฟ้ย\"
\"พ่อมึ ง ไปเหอะๆ\"
\"ไม่เอา กูไม่ชอบยืน\"
\"โฮ่........\"
มันก็นั่งลงข้างๆผม .... ผ่านไปสักพัก
\"เฮ้ย คนตรงข้ามกูเป็นไงวะ\"
เธอนี่หว่า
\"ไม่ใช่สเปกกู\"
\"โอ้ งั้นของมึงนี่ประมาณใครวะ\"
\"......บริทนี่\"
\"....มึงไม่ใช่เพื่อนกู\"
\"อะไรวะ กูผิดตรงไหน\"
\"มึงคิดไกลกว่ากูฉิบหาย ของกูพอลล่านะว้อย\"
\"โด่ ก็มึงมันชั้นต่ำอ่ะ\"
\"พอลล่าเนี่ยนะต่ำ\"
\"ถ้าเทียบกะกู มึง เอ กู แซด อ่ะ\"
\"เทียบโคดงี่เง่าเลย\"
\"ยุ่งฉิบหาย\"
ฮั่นแน่ สบตาอีกแระ
\"เฮ้ย แม้งมองกูอ่ะ\"
\"เออ มองมึง\"
\"หยั่งงี้ต้องขอเบอ\"
มึง......
\"เฮ้ยตลก\"
\"ไม่ล้อเล่นละ ไอบี ลุย !!\"
\"ไอฆวย มึงรู้ป่าว ผู้หญิงชอบความนิ่มนวล\"
\"มึงรู้ได้ไง มึงไม่ใช่ ญ นะมึง\"
มันก็จิง.....
\"ไม่รู้ล่ะ ถึงฝั่งแล้ววว\"
เธอก็รอคนเดินออกไปก่อน ส่วนผมเรอะ โดนมันลากไปขอเบอให้ได้ ผมก็เลยเดินช้าๆโดนให้เหตุผลว่า ถ้าเดินเร็วแล้ว ซุบที่เพิ่งกินเมื่อเช้าจะถูกแรงขับดัน พุ่งกระฉูดเป็นสายฝน มันเลยเดินนำผมไปแทน
ผมเองก็ยังไม่ลืมที่จะหันหลังไปเพื่อสบตากับเธออีกครั้ง แต่ทว่าเธอเดินเข้าโรงเรียนไปเรียบร้อย.........มึง.......ตาย
ผมยืนอยู่ในธนาคารแห่งหนึ่ง ซึ่งมีสองชั้น และชั้นสองจะเหมือนเป็นระเบียงยื่นออกมา ทำให้ผมเห็นบรรยากาศข้างล่างทั้งหมด วันนั้ผมขอแม่แทบตายกว่าจะขออกมาเช้ากว่าปกติได้
\"แม่อ่ะ พุ่งผมออกเช้าหน่อยนะ\"
\"ทำไมละ มีอะไรหรอ\"
\"ไม่รู้\"
\"อ้าว แล้วคิดยังไงถึงจะออกเช้าล่ะ\"
\"นั่นดิ\"
\"เฮ้อ แปลกจริงๆ ลูกชั้น\"
\"แม่อ่ะ น่าน่ะ\"
\"ก็ทำไมละ\"
\"ผมรู้สึกว่า เช้าพุ้งนี้ต้องโคดสดใสแน่นอนเลย\"
\"อ้าว นี่เราหัดดูทีวีตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย\"
ผมเป็นคนไม่ดูทีวีครับ เกลียดสื่อ
\"ไม่รู้ล่ะ แม่ไม่ไป ผมจะเรียกแท๊กซี่\"
\"ก็ได้ ออกเช้าก็ได้ ! ไม่มีปันหา พิลึกจริง\"
\"ขอบคุณครับ แฮ่ๆ\"
มันดูง่ายนะครับ แต่ลองมามองหน้าแม่ผมจิ ว้าว เสียวง่ะ
และระหว่างที่ผมรออยู่นั้น ผมก็เจอเพื่อนผมคนนึงเดินขึ้นมาที่ธนาคาร....โดดแน่เลย
\"ฮัลโหล\"
\"อ้าว บี รอใครวะ\"
\"เพื่อนกู แล้วมึงง่ะ\"
\"มากดตัง\"
\"แล้วไงต่อ\"
\"....\"
\"โดดดิมึง\"
\"เฮ้ย เข้าดิ โดดทำไมวันนี้\"
\"เชื่อมึงไอหอก ไปไป๊ ชิ่วๆ\"
\"เออ ก็ได้ว้อย\"
แล้วมันก็เดินผ่านผมไปเพื่อกดตัง ผมชำเลืองแว่บๆ ไอโง่ เครื่องมันพังไปแล้วว้อย พอผมหันกลับหา...เฮ้ย ! นั่นไง
ผมไม่รอช้า หมุนตัวกลับลงไปหาเธอทันที ในเวลานั้นเอง
\"ไอบี ว้อย\"
\"ยุ่งน่า กูไม่ว่าง\"
\"เฮ้ย เดินเป็นเพื่อนกูหน่อย\"
\"ใครเพื่อนมึง\"
\"ไอ......เดินเป็นเพื่อนหน่อย\"
โธ่ว้อย ทำไงดีวะ เธอเดินไปโน่นแหล่ววว ตามๆ ตามๆ
\"เออ เร็วดิวะ\"
บัดซบ อ๊ากกกก อย่าเดินเร็วนักดิแม่คู้นนน รีบไปไหนฟะ ผมเดินๆๆ สับขาให้ไว เพื่อนผมมันก็รีบตามมา ขอร้องเหอะ มึงนะมึง ไอฝุ่นในสายลมเอ้ย
\"แฮ่กๆ โอย เฮ้ย รีบ เดินไปไหนวะ ช้าๆหน่อยเด้\"
\"มึงจะเดินตามมากูมาทำไมละวะ\"
\"ทำไมเดินตามไม่ได้รึไง\"
\"กูม่ายรู้ เดินมาเองเหอะ\"
เฮ้ยๆ อยู่ที่ท่าเรือแย้ว เธอจ่ายเงินแล้วเดินเข้าไปในเรือเรียบร้อย ส่วนผม เพื่อนเฮงซวยกำลัง ใช้มืออันหยาบกร้านของมันรั้งผมไว้
\"กูไม่มีเศษตังง่ะ ยืมหน่อยดิ\"
\"ไอเหรี้ย นี่ใช่ม่ะ ที่มึงเดินตามกูมา เพราะอย่างนี้ใช่ม่ะ\"
เรือจะออกแล้ววว อ๊ากกกกก ผมรีบควักแบ้งร้อย (มึงนะมึง) ช่างแม้งละ ผมรีบรบเร้าให้คนรับเงินรีบทอน จะจ้องทำห่าไรวะ แล้วกระโดดขึ้นเรือทันที
ฮู้ เหนื่อยว้อย.......เธอนั่งอยู่ในเรือฝั่งซ้าย ตัวผมเอง.......ก็ค่อยเดินไปฝั่งขวา และนั่งลงเงียบๆ แต่ที่ไม่เงียบคือเพื่อนผมที่อยู่ข้างๆ
\"ไปนั่งหลังๆเหอะ\"
\"เพื่ออะไรวะ\"
\"ลมมันเย็น\"
\"นั่นมันข้อแก้ตัวของคนริดสีดวงนะเฟ้ย\"
\"พ่อมึ ง ไปเหอะๆ\"
\"ไม่เอา กูไม่ชอบยืน\"
\"โฮ่........\"
มันก็นั่งลงข้างๆผม .... ผ่านไปสักพัก
\"เฮ้ย คนตรงข้ามกูเป็นไงวะ\"
เธอนี่หว่า
\"ไม่ใช่สเปกกู\"
\"โอ้ งั้นของมึงนี่ประมาณใครวะ\"
\"......บริทนี่\"
\"....มึงไม่ใช่เพื่อนกู\"
\"อะไรวะ กูผิดตรงไหน\"
\"มึงคิดไกลกว่ากูฉิบหาย ของกูพอลล่านะว้อย\"
\"โด่ ก็มึงมันชั้นต่ำอ่ะ\"
\"พอลล่าเนี่ยนะต่ำ\"
\"ถ้าเทียบกะกู มึง เอ กู แซด อ่ะ\"
\"เทียบโคดงี่เง่าเลย\"
\"ยุ่งฉิบหาย\"
ฮั่นแน่ สบตาอีกแระ
\"เฮ้ย แม้งมองกูอ่ะ\"
\"เออ มองมึง\"
\"หยั่งงี้ต้องขอเบอ\"
มึง......
\"เฮ้ยตลก\"
\"ไม่ล้อเล่นละ ไอบี ลุย !!\"
\"ไอฆวย มึงรู้ป่าว ผู้หญิงชอบความนิ่มนวล\"
\"มึงรู้ได้ไง มึงไม่ใช่ ญ นะมึง\"
มันก็จิง.....
\"ไม่รู้ล่ะ ถึงฝั่งแล้ววว\"
เธอก็รอคนเดินออกไปก่อน ส่วนผมเรอะ โดนมันลากไปขอเบอให้ได้ ผมก็เลยเดินช้าๆโดนให้เหตุผลว่า ถ้าเดินเร็วแล้ว ซุบที่เพิ่งกินเมื่อเช้าจะถูกแรงขับดัน พุ่งกระฉูดเป็นสายฝน มันเลยเดินนำผมไปแทน
ผมเองก็ยังไม่ลืมที่จะหันหลังไปเพื่อสบตากับเธออีกครั้ง แต่ทว่าเธอเดินเข้าโรงเรียนไปเรียบร้อย.........มึง.......ตาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น