<-_D i a r y_->^M0rN!nG^~*

ลำดับตอนที่ #1 : อายว้อย

ครั้งแรกที่ผมเจอเธอ ผมต้องขอยอมรับว่า ไม่รู้สึกอะไรเลย ผมมองผู้หญิงสวยเป็นแค่อาหารตา และตอนนี้ก็ยังคงเป็นอยู่ เธอก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่ผมมองแล้วผ่านเลยไป ผมลืมเธอภายในวันนั้นอย่างรวดเร็ว และยังคงลืมเธอ ในการพบกันครั้งต่อๆไป



และหนึ่งในไม่อีกกี่ครั้งที่ผมพบเธอ.........ใครวะ คุ้นฉิบหาย ผมเลยเผลอจ้องมากไปหน่อย  เธอมองกลับมาผมก็หลบตาไปตามประสาคนปกติ ยังคงนึกต่อไป....ไมมันคุ้นจังวะ



วันรุ่งขึ้น ในที่สุดก็ปิ๊งจนได้ กว่าจะฉลาดนะเรา ก็เล่นเจอกันเกือบทุกเช้าอย่างนี้ จะไม่คุ้นได้ไง ผมเริ่มมองเธอบ่อยขึ้น และจดจำเธอได้มากขึ้น แน่นอนว่าผมยังคงไม่รู้สึกอะไรเช่นเดิม เพราะคนที่ผมชอบ ไม่เคยมี



สุดท้าย มันก็มีจนได้ เมื่อวันหนึ่งเราเผอิญจ๊ะเอ๋กัน ตอนที่จะเดินข้ามเรือ ไม่เด่ะ เดินเข้าไปเรือ ก้าวที่ผมก้าวคืออยู่ในกาบเรือ ส่วนก้าวของเธอคือก้าวที่ห่างจากผมเพียง ฝ่ามือเดียว



ตอนที่ผมอยู่ในเรือแล้ว เธอยืนข้างๆผม ผมยังคงโง่เหมือนเดิม ผมเป็นคนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ฉะนั้น เมื่อเธออยู่ข้างๆผม จึงไม่รู้ ระหว่างที่ผมกำลังรอเรือเดินทางข้ามฟากอยู่นั้น ผมก็มองเรื่อยเปื่อย ซ้ายทีขวาที แต่ไม่ยักสังเกตุเธอที่อยู่ข้างๆแฮะ จนกระทั่งชั่วแวบหนึ่ง เรือโดนคลื่นเล่นงานเล็กๆ.....นั่นแหละครับ



เธอเซมาหาผม ผมเซไปหาเธอ ไหล่ชนไหล่ ผมหันมามอง เธอก็หันมา เฮือก...มันอะไรกันวะ