ไดอารี่

ลำดับตอนที่ #11 : ครูหน้าเก่า(แก่)

โอ้ลันลา ในขณะที่เสียงฝีเท้าครูใกล้เข้ามาครับ ห้องผมก็ยังอยู่ความสงบเหมือนเดิมครับ ข้าวของกระจาย เก้าอี้ไม่อยู่ที่โต๊ะ ไม่พอ....มือถือ ว้อกแมน ห่าเหวไรแม้งไม่รู้เยอะแยะเต็มไปหมด นี่ขนาดวันแรกนะเนี่ย หลังจากเหตุกานเมื่อกี้ ไอปอมก็เข้าห้องมาเรียบร้อยละครับ ตอนนี้ทั้งสองกำลังฟัดกันอยู่



\"ไอเหรี้ยพีท ทำไมมึงบอกไปหยั้งงั้นว่ะ\" -_-^



ท่าทางมันยัวะ



\"บอกยังงาย สาด\" ^-^?



\"มึงทำใช่ไหมกูรู้\" -_-^



\"ทำเหรี้ยไร ถ้ามึงไม่ยอมทั้งห้องโดนหมดนะว้อย มึงยอมหรอ\" ^o^



\"ยอม\" -_-



ด้วยความโง่ของมัน มันเลยโดนรุมจากเพื่อนๆใกล้เคียงไปเรียบร้อย ความฉลาดมึงเยอะดี กูชอบ



\"แล้วมึงโดนไรมั่งวะ\" o_o?



พีทถามต่อ



\"กูโดดตบโคดเหนื่อยเลย\" -_-\"



\"ทำโทษไรของมัน ปันยาอ่อนฉิบหาย ยิ่งคนโดดยิ่งโง่\" ^=^



\"มึงมาโดดอย่างกูเด่ะ ห่ า เหนื่อยนะว้อย\" -_-^



\"ก็มึงโง่ไปโดดไปไมละ\" ^o^



\"พอละ กูขี้เกียจเถียงกับคนทรยศ\" -_-\"



แล้วมันก็เดินไปหาสุดที่รักมัน



\"ไอเต๋า~ กูโดดตบมาอ่ะเหนื่อยเหรี้ยเลย\" ^o^



ทุกท่านคิดว่าเค้าหวังอะไรครับ ? ช่างมันเหอะคิดแล้วคลื่นไส้ โอ๊ะโอ คู่ที่แล้วของเรายังไม่จบครับ เรามาดูกันดีกว่าว่าถึงไหนกันแล้ว นั่นแน่.....ไอเวน ภาพที่ผมกำลังเห็นครับ ช่างซึ้งแดกใจผมมาก พวกมันรักเพื่อนกันสุดๆ นี่เลยครับนึกภาพตามนะ ยังจำกันได้นะครับ ว่าไอแปะโดนอะไรที่แท่งทองคำของมัน โอ๊วว ถ้ากูโดนจะเป็นยังไงวะ ตอนนี้ไอปันกำลังหาหนังสือหรือสมุด อะไรก็ได้ที่แบนๆ มาพัดให้ไอแปะได้รู้สึกดีขึ้นไปอีก



\"ไอเหรี้ยปัน มึงพอได้แล้วกูแสบ\" +_+



\"ฮ้า ฮ่าๆๆๆ\" >o<



เออช่าย มันลืมตาไม่ขึ้นนี่หว่า



\"นี่แนะๆ ฮ่าๆๆๆ\" >o<~



เสียงปีศาจของไอเพรชครับ แล้วท่าที่มันทำอยู่ ร้ายกาจ ! มันคิดได้ไง



\"ไอเพรชใช่มั๊ยสั ด หยุดได้แล้วว\" +0+



หนุ่มเพรชยื่นหน้าเข้าไปตรงหน้า จุด จุด จุด ของไอแปะ มันมีสมองแค่นี้จิงๆแฮะ มันกำลังเป่าครับ ฟู่ ฟู่ ! ลงทุนมาก ไอแปะก็โก่งตัวหลบจากสายลมมรณะนั่นเต็มที่ ทั้งๆที่ตาลืมไม่ขึ้น โดดเหย๋งๆ ไปทั่วบริเวณเลย โอ้ โต๊ะก็กระจายอีกแล้ว น่ารักมากท่านี้....ลืมบอกไป ของมันหดเรียบร้อยครับอย่าได้ใส่ใจ แถมไอสองตัวนั้น มันยังไม่รู้ตัวว่าลืมรูดซิบ



ครืด...(อีกแล้ว)....กึก...(ใครวะ)



เราทุกหันไปมองผู้มาใหม่ ห้องที่ดังอยู่แล้ว กลับกลายมีการปาของเพิ่มขึ้นครับ เพราะผู้ที่มาใหม่คืออาจานคู่แค้นของแก๊งสามช่าซึ่งสอนเราในปีที่แล้ว



\"เย้ !! อาจานบุหงาของเราว้อยย\" ^o^



ท่านป้าแก่ๆที่ยืนหน้าห้องตอนนี้คืออาจานสอนวิด ถูกเรียกว่าบุหงา เพราะเค้าชื่อบุหงาครับ ชื่อสวยไม่เข้ากับนิสัยเล้ย



\"นี่ๆ พวกแก หยุดๆ ไปนั่งที่ได้แล้ว แล้วนั่น แก ไอปัน แกทำอะไรน่ะ\" 0_0?



ไอปันกำลังเปลี่ยนจากแฟ้มมาเป็นกระเป๋าถือครับ แม้งโหดวุ้ย



\"พอได้แล้ว ไปนั่งที่ !\" -o-!



\"โห่ อาจานครับ ไม่ได้เจอกันตั้งนานทักทายหน่อยสิครับ\" ^o^



เสียงไอปัน คู่แค้นเมื่อปีก่อน เฮอๆ



\"อะไรกัน นี่แกเมื่อไหร่จะตายซะที\" -o-



\"ผมจะอยู่รออาจานครับ\" ^O^



ทั้งห้องเฮ



\"พอเลยๆ ไปนั่งที่ได้แล้ว\" -o-\"



โอ้ ห้องกลับสู่ความสงบอีกครั้ง



\"เอาล่ะ วันนี้เป็นวันแรก เรามาแนะนำตัวกันดีกว่า\" ^-^



อืม.....ผมคิดว่าเค้าคงจะพูดให้เราได้หัวเราะกันครับ แต่ทำม๊ายย ช่างเงียบเช่นนี้...หน้าแตกแย้ว เย้วๆ



\"ดีล่ะ ถ้าไม่มีใครแนะนำตัว เรามาเรียนกันเลยดีกว่า\" -_-^



\"เฮ้ย อาจานครับหยุดครับ ผมปันครับ ยินดีที่ได้รู้จัก\" ^o^\"



\"อะไรกัน ชั้นไม่อยากรู้จักแก\" -o-*



\"อ้าวอาจาน...ทำไมละครับ\" ^-^?



\"ชั้นอยากให้กบแนะนำตัวมากกว่า\" -o-~



อ้าววว เออลืมบอกไปอาจานท่านนี้ มีความเห็นว่านักเรียนห้องผมคนนึง หล่อสุดครับ และท่าทางจะชอบซะด้วย ได้เวลาแนะนำครับ คนนั้นๆ \'กบ\' ครับ คนๆนี้ ถูกมองว่า เป็นคนที่หล่อที่สุดของห้อง ฮั่นแน่ คิ้วเข้ม ปากแดง หน้าขาวคล้ำอมชมพู พ่อมึ ง ตุ๊ดป่าวว่ะ.....แสด เป็นคนขี้อายมากก ไม่กล้าแสดงออก แต่ทว่า แค่เค้ายิ้ม หัวใจทั้งห้องก็ละลายแล้วครับ



\"ไอเหรี้ยกบ อาจานเรียกมึงง่ะ แนะนำตัวเด่ะ\" ^o^



เสียงไอโง่พีท



\"เออ......\" @-_-@



\"เร็วเด่ะว่ะ ลุกขึ้นเดะ !\" ^o^



\"เออ เฮ้ยอย่าน่า\" @*-*@



\"เออ....มึงอายแล้วน่ารักโว่ย แม่ง\"



แล้วก็เฮ~อีกละ



\"นี่แกว่าอะไรกบของฉัน\" -o-^



อู้หู อาจานไฟแรง



\"อ้าว อาจานครับแล้วผมละ\" ^-^?



แล้วก็มอดลง เมื่อเสียงไอปันกลบ



\"อะไรกัน ชั้นเกลียดแก\" -o-^



\"จิงเหรอครับ !\" ^o^



มันดีใจ แล้วก็เฮ~



\"แต่ผมชอบ อาจานนะครับ....ฮึ้ยย\" ^O^



มันทำท่าเอียงอาย ซึ่งตรงข้ามกับอาจานของผมที่ทำหน้าเอียนตาย



\"ทุเร ด พูดออกมาได้\" -o-\"



\"อ้าว ผมพูดจริงนะครับอาจาน\" ^-^



\"พอแล้วๆ เรียนๆ หยิบสมุดขึ้นมา !\" -o-!



\"เฮ้ยอาจานครับ\" 0o0



อาจานทำท่าหยุดกระสุนแบบแม็ดทริกครับ ไอปันก็เงียบ....เซ็งเลยย อ่าๆ หยิบๆสมุด ไอพีทกลับมานั่งข้างผมแล้วครับ ท่านก็สอนๆๆๆ อะไรแม้งสักอย่างเกี่ยวกันวิดนี่แหละครับ วันแรกใครจะมีอารมเรียนฟะ



\"ไอบี วันนี้ไปไหนวะ\" -_-?



\"ถามตลก กลับบ้านเด่ะ\" -_-



\"ไปเที่ยวกัน\" ^-^



\"ไม่มีตังว้อย\" -o-\"



\"ไม่มีเหรี้ยไร วันนี้เงินเดือนมึงออกไม่ใช่เรอะ\" =_=



\"เงินมีไว้เก็บ ไอโง่เท่านั้นที่คิดว่าเงินมีไว้ใช้\" ^-^



\"ฆวย ไหนกระเป๋าตังมึงอยู่ไหน\" $_$



\"เฮ้ย มึงจับอะไรของกูวะ\" O_o



\"หุบปากทั้งคู่เลยนะ !!\" -o-^



เสียงพญามารจากท่านผู้สอนครับ ตะโกนด่าเราทั้งๆที่มือยังเขียนกระดาน และสายตาก็ไม่ได้มองเรา ตะลึงครับทำได้ไง.....เราก็เงียบไปนิดนึง....จากนั้น



\"เร็วๆ เอากระเป๋าตังมาดู\" -_-



\"มึงจะเอาไปทำไรของมึงวะ\" -_-?



\"กูอยากเห็นรูบพี่มึง\" ^-^



\"ตลกอีกแล้วไอสั ด กูจะฟ้องเมียมึง\" -_-\"



\"มึงลองเด่ะ มึงโดนฆ่าแน่\" -o-\"



\"พี่กูน่ารักเหรอวะ\" =_=



\"เออ ไม่เจอตั้งสองเดือนกูคิดถึง\" ^o^



\"ท่าทางตามึงต้องไปเช็คซะแล้วว่ะ\" -_-\"



\"เอออ เอามา !\" ^o^



แล้วเราก็ตะลุมบอนกันต่อ



\"ถ้าชั้นเห็นแกอีกทีนะ ทั้งคู่เลย !!\" -o-^^



อุ๋ยยยย หูกู !!!! อ๊ากก เออๆ เงียบๆ.......................................



\"ไอบี เอามาเร็วดิว่ะ มันหันไปแล้ว\" ^o^



\"ไม่เอา มึงต้องมีอะไรแน่ๆ\" =_=



\"มีไรวะ\" -_-?



\"จะจิ๊ก ATM กูอ่ะเด่ะ\" -_-



\"พ่อมึ ง กูจะเอาไปทำเหรี้ยอะไร\" -_-\"



\"มึงโง่ป่าวว่ะจะเอา ATM กูไปทำไม รหัสก็ไม่มี ท่าจะบ้า\" ^-^



\"บอกว่าไม่ใช่ มึงเอานี่แล้วกูจะบอก\" ^-^



\"ถึงตอนนั้นมันก็สายไปแล้ว\" ^o^



\"ใช่สายไปแล้ว ออกไปเลย ทั้งคู่ ออกไป !!!!!\" -o-^^^



ไอ้หยา ทุกชมเลยเหรอเนี่ย



\"จิงป่าวว่ะที่เค้าว่า โกรธแล้วตี นกาขึ้น\" ^-^



ไอพีทอีกแล้ว........



\"ออกไป๊ !!!\" -o-^^^^



เชอะ....เรานิ่ง



\"ไม่ออกใช่ไหม ก็ได้ ชั้นจะไปเรียกอาจานณรงค์เข้ามา\" -o-^



ป้าทำท่าจะเดินออกไปเราก็เสียวแล้วครับ เจ้าของชื่อนั้นคือผู้ที่ไล่เราออกไปให้ตามครูไงครับ หัวหน้าระดับ ม.5นั่นเอง ฉายา มาริโอ้ อ่ะ เพราะอะไร น่ะเหรอ หน้าแม้งเหมือนกันเด่ะ จนเราคิดว่าต่างชาติมาเห็นหน้าอาจานคนนี้แล้วไปทำเกมเลยครับ เหมือนฉิบหาย



\"อย่านะครับอาจาน\" !!(OoO) (OoO)!!



แล้วเราสองคนก็พุ่งตัวออกจากที่นั่ง แจ้นออกไปนอกห้องเลย เฮ้อ......ข้างนอกอาจดีกว่าก็ได้นะเนี่ย เวลาผ่านไปสักพัก เรามองเข้าไปในห้องปรากดว่า......หลับกันตรึม เวน...ข้างในท่าจะดีกว่าแฮะ



\"มึงอีกแล้ว\" -_-



ไอเหรี้ยพีท



\"ถามจิงเหอะ มึงเกิดมาแล้วมีผิดมั่งมั๊ยวะ\"  -_-\"



\"ไม่มี\" ^o^



\"ไอเพื่อนเหรี้ย\" T-T



เฮ้อ............เราก็นั่งลงหน้าห้องนั่นแหละครับ......และเชื่อมั๊ย เรานอนไปเลย ตรงนั้นแหละครับที่ทางเดินซะด้วย ฮี่ๆ เก่งจิงๆสองเรา กำลังเคล้มๆเชียว...



\"นักเรียนมาทำอะไรนอกห้องล่ะ\"



ห่ าเอ้ย พิชิดนี่หว่า