คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 การพบเจออย่างไม่รู้ตัว
การพบเจออย่างไม่รู้ตัว
"แค่นี้ก่อนน่ะครับ"สิ้นเสียงชายผมสีน้ำเงินดวงตาสองทำสีหน้าเหนื่อยหน่ายกับพวกลูกน้องที่ไม่ได้เรื่อง
"แต่ว่าท่านมุคุโร่..."เสียงลูกน้องพยายแก้ตัวแต่ไม่ทันแล้ว
เจ้าของนามเดินขึ้นรถบีเอ็มคันสีดำอย่างไม่สนใจคำพูดของลูกน้องเลยสักนิด
รถแล่นออกไปจากที่ทำการของมาเฟียอย่างรวดเร็วท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายเพื่อกลับไปที่คฤหาดของเขา
รถแล่นผ่านโค้งแล้วเจอสิ่งมีชีวิตอะไรสักอย่างนอนอยู่กลางถนนด้วยความมืดของฟ้าโดนเมฆบดบังตั้งแต่เช้าจึงทำให้ไม่รู้ว่าคืออะไร เมื่อมุคุโร่มองเห็นกลับเกิดความรู้สึกอยากจะไปช่วยสิ่งมีชีวิตที่อยู่กลางถนน
"จอดด้วยครับ"มุคุโร่พูดด้วยเสียงเรียบเฉย
แต่ยังไม่ทันที่คนคับรถจะบอกให้นายของตนรอก่อนเพื่อจะนำร่มออกมากางให้ก็ไม่ทันซะแล้ว
มุคุโร่ได้เดินออกไปกลางถนนท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาบนร่างของเขาและสิ่งที่อยู่ข้างหน้าจนเปียกแต่สถาพของสิ่งที่อยู่ข้างหน้าทั้งเปียกป่อนและมีดินติดอยู่บนสิ่งที่คล้ายเสื้อตัวเล็กที่ถูกสวนอยู่จนไม่รู้ว่าคืออะไรมุคุโร่อุ่มสิ่งมีชีวิตนั้นไว้แล้วจึงถอดเสื้อนอกมาคลุมตัวของสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งดูแล้วก็ยิ่งคล้ายแมวสวมเสื้อตัวเล็ก แต่ตอนนี้มุคุโร่เหลือเพียงเสื้อเชิดข้างในและเริ่มเปียกจากฝนทำให้เห็นผิวหนังหน้าท้องและอกที่เป็นแผง มุคุโร่จึงตัดสินใจเดินกลับไปที่รถไปนั่งตามเดิมโดยมีสิ่งมีชีวิตที่คล้ายแมวอยู่ในเสื้อคลุมบนตักของเขา
"ท่านมุคุโร่จะไปไหนหรอครับ"คนขับรถตัดสินใจถามนายของตน
"ไปคลินิกรักษาสัตว์ครับ"เมื่อได้ยินเช่นนั้นคนขับรถจึงขับรถเพื่อตรงไปที่คลินิกรักษาสัตว์
เมื่อมาถึงยังสถานที่ ที่เป็นจุดหมายแล้วมุคุโร่จึงรีบเปิดประตูออกไปโดยที่คนขับรถยังไม่ทันได้นำร่มออกมากางดังเช่นตอนแรก
มุคุโร่เดินเข้าไปในคลินิกรัษาสัตว์แล้วบอกพนักงานตอนรับว่านำสัตว์เลี้ยงมาตรวจพนักงานเห็นสภาพชายหนุ่มในตอนนี้ถึงกับหน้าแดงเพราะเสื้อเชิดที่เปียกจากสายฝนทำให้เห็นแผงอกสีขาวจนเด่นชัด แล้วจึงสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงแต่ได้รับคำตอบเพียงคำว่าไม่รู้ทั่วนั้นเมื่อสอบถามเสร็จพนักงานจึงยื่นบัตรคิวมาให้แล้วบอกให้ชายหนุ่มไปนั้งรออยู่ที่เก้าอี้หน้าห้องตรวจ
มุคุโร่รับบัตรคิวจึงไปนั้งรอที่หน้าห้องตรวจตามที่พนักงานบอกไว้เป็นอย่างดี
เมื่อประตูห้องตรวจเปิดออกมุคุโร่จึงเดินเข้าไปพร้อมสัตว์เลี้ยงที่พึ่งจะรับความเป็นเจ้าของเมื่อครู่นี้
เมื่อเข้าไปข้างในหมอได้รับเอาสัตว์คล้ายแมวที่อยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่มออกแล้วนำไปวางที่เตียงตรวจก่อนที่หมอจะตรวจเขาได้จัดการถอดเสื้อตัวเล็กที่สัตว็ตัวนั้นสวมอยู่ออกพร้อมทั้งนำสัตว์นั้นไปอาบน้ำ จึงมองออกได้ว่าสัตว์ตัวนั้นเป็นแมวสีม่วงขนยาวฟูและหลังจากนั้นหมอจึงนำแมวสีม่วงไปตรวจแล้วบอกกับมุคุโร่ว่า แมวตัวนั้นเป็นไข้เล็กน้อยแต่ว่าแมวตัวนั้นร่างกายอ่อนแอ่มากให้ดูแลอย่างดีไม่ให้ออกไปตากฝนอีก
หลังจากที่ตรวจเสร็จหมอได้ฉีดยาให้และให้ยามากินมุคุโร่อุ้มแมวสีม่วงเดินไปจ่ายค่ายาและเดินออกนอกคลินิกพร้อมแมวสีม่วงตัวเดียวกับที่เก็บมาจากกลางถนนแต่ดูต่างกันมากมุคุโร่ได้เอาเสื้อคลุมตัวเดิมคลุมตัวแมวสีม่วงที่ตอนนี้นอนอยู่ในออมแขนของเขาเหมือนกับตอนแรกที่เข้ามา
มุคุโร่รีบเดินไปขึ้นรถบีเอ็มแล้วดูเวลาตอนนี้เป็นเวลา4.30น.
"ไปร้านขายของสัตว์เลี้ยงแล้วกลับบ้านน่ะครับ"
เมื่อได้ยินคำสั่งจากนายของตนจึงรีบขับรถไปยังร้านขายของสัตว์ตามคำสั่ง
เมื่อมาถึงเป็นเวลาที่ฝนหยุดตกพอดีแล้วชุดของชายหนุ่มก็เริ่มแห้งแล้ว มุคุโร่รีบลุกออกจากรถแล้วเดินเข้าไปในร้านขายของสัตว์เลี้ยง เพื่อซื้อของให้แมวสีม่วงที่ตอนนี้ยังนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขาได้ซื้อชุดน่ารักๆให้4-5ชุด ที่นอนของแมวเป็นสีครีม ถาดใส่อาหาร2ถ้วยสีเหลือง กะบะทรายสีครีม ปอกคอสีแดงมีกระดิ่งสีทองห่อยอยู่ หลังจากเลือกของเสร็จชายหนุ่มก็จักการจ่ายของที่เขาได้เลือกเอาไว้ แล้วให้คนขับรถมาถือเอาไปเก็บไว้หลังรถ
เมื่อเก็บเสร็จคนขับรถก็รีบวิ่งไปนั้งตรงที่คนขับรถแล้วรอให้นายของตนขึ้นรถแล้ว แล่นรถออกไปจากคลินิกพร้อมทั้งรู้ว่าจุดหมายปลายทางต่อไปคือที่ไหน
ถึงปลายทางที่เป็นจุดหมายสุดท้ายคนขับรถรีบลงไปเปิดประดูให้นายของตนออก วิ่งไปเปิดท้ายรถเพื่อนำของออกมาให้แม่บ้านเอาไปเก็บแล้ววิ่งเข้าไปในรถแล้วจึงขับนำรถไปเก็บในโรงรถ
มุคุโร่เดินออกมาจากรถพร้อมทั้งอุ้มแมวสีม่วงไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินไปสั่งให้คนรับใช้เอาข้าวของทั้งหมดไปไว้ในห้องของเขา หลังจาหนั้นชายหนุ่มเดินเข้าไปในบ้านแล้วขึ้นไปบนห้องของตนพร้อมคำทักท้ายของเหล่าคนให้ที่เดินผ่านมาเหมือนเช่นเคย
เมื่อถึงห้องก็เป็นเวลาเดียวกับที่พวกคนรับใช้ถือของตามมาถึงเช่นกัน มุคุโร่สั่งให้คนรับใช้ถือของไปวางตามจุดที่เขาสั่งแล้วให้คนรับใช้ออกไปจากห้องของเขา
มุคุโร่วางแมวไว้บนเตียงพร้อมทั้งจัดของในห้องให้เรียบร้อยเขาจึงเอนกายนอนลงบนเตียงข้างแมวที่ยังนอนหมดสติไม่รู้เรื่องตั้งแต่ตอนสายๆยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลยสักนิด
เมื่อเวลาผ่านไปสักพักมุคุโร่ที่นอนพักบนเตียงก็เผลอหลับไปข้างแมวสีม่วง
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
มิวมิว-มาแล้วเจ้าค่นิ๊ว~
เรียวเฮ-มาทันอย่างสุดขั้ว!!!!!
มิวมิว-ดีแล้วถ้ามาสายอีกล่ะก็ได้หักค่าตัวx2แน่นิ๊ว~
เรียวเฮ-ชีวิตเธอมีแต่หักเงินหรือไงฮะแถมหักแบบสุดหูรูด!!!!!
มิวมิว-แน่นอนอยู่แล้วล่ะเพราะฉานเป็นมาม่อน2ไงล่ะนิ๊ว~
เรียวเฮ-น่ากลัวแบบสุดขั้ว!!!!!
มิวมิว-พอเหอะเดียวโดนหักเงินเนื่องจากตะโกนดังเกินหรอกนิ๊ว~
เรียวเฮ-ใจร้ายแบบสุดหูรูด!!!!!
มิวมิว-พอแล้วย่ะ จริงด้วย!ตอนหน้าจะมีแขกรับเชิญพิเศษด้วยน่ะนิ๊ว~
เรียวเฮ-มาจากวาเรียแบบสุดขั้ว!!!!!
มิวมิว-ดีมากทำตัวได้มีประโยชน์มากนิ๊ว~
เรียวเฮ&มิวมิว-เม้น+โหวดด้วยแบบสุดหูรูด!!!!!/นิ๊ว!!!!!
Dark_ Sniper
ความคิดเห็น