ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่7 การปรากฎตัวของอัศวินรับจ้างตุ๊กตาเทพสังหาร
การปรากฎตัวของอัศวินรับจ้างตุ๊กตาเทพสังหาร
ณ ห้องโถงบ้านท่านมุคุโร่(คฤหาสน์)
ท่ามกลางห้องโถงอันยิ่งใหญ่ปรากฏร่างของชายหนุ่มเจ้าของบ้านนั้งอยู่บนโซฟาอันยิ่งใหญ่ เหม่อมองออกนอกหน้าต่างไปยังท้องฟ้าอันมืดมิดที่เต็มไปด้วยเมฆสี่ดำเทาทั่วท้องฟ้า ลมที่พัดมาอย่างโหมกระหน่ำ และหยาดฝนที่เริ่มทะยอยตกลงมายังพื้นดินด้านล่าง
"เฮอ~ ฝนตกแล้วสิน่ะครับ"ชายหนุ่มนามมุคุโร่เอ่ยขึ้นอย่างเนือยๆ โดยไม่ละสายตาไปทางอื่น แต่แล้วก็มีเสียงแคะประดูดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงของสาวใช้
"ขออนุญาตเจ้าค่ะ"เมื่อพูดเสร็จสาวใช้เดินมาพร้อมรถเข็นที่มีชุดน้ำชาวางอยู่และสัปรดที่ถูกหันอย่างสวยงาม สาวใช้เดินตรงมายังชุดโต๊ะและโซฟาที่อยู่ตรงกลางห้องโถงอย่างช้าๆและเงียบๆ เมื่อมาถึงสาวพูดกับชายหนุ่มอย่างนอบน้อม
"นายท่านค่ะจะรับช๊อกโกแลตร้อนตอนนี้เลยไหมเจ้าค่ะ"
"อืม.."ชายหนุ่มตอบไปอย่างไม่ใส่ใจ
สาวใช้ยกชุดน้ำชาและสัปรดลงบนโต๊ะด้านหน้าโซฟา ก่อนที่จะเริ่มยกกาน้ำชากระเบื้องทรงยุโรปโบราณที่วาดลวดลายอย่างสวยงามด้วยมือที่ไม่ซ้ำและไม่สามารถลอกเลียนแบบได้ เทลงไปยังถ้วยน้ำชาที่เข้าชุดกันอย่างสวยงาม อย่างช้าๆก่อนที่จะวางกลับที่เดิม แล้วจึงหันไปถามเจ้านายด้วยเสียงที่นอบน้อมเช่นเดิม
"นายท่านค่ะจะให้ดิฉันปิดหน้าต่างไหมเจ้าค่ะ"
ชายหนุ่มยังคงเหม่อมองไปด้านนอก แล้วจึงยกถ้วยน้ำชาที่บรรจุช็อกโกแลตร้อนขึ้นดื่ม ก่อนที่จะเอ่ยตอบสาวใช้ด้วยเสียงเรียบๆ
"อืม.."ชายหนุ่มยังคงตอบเช่นเดิมแล้วจึงหันไปมองจานสัปรด และใช้ซ้อมจิ้มขึ้นมารับประทาน
หญิงสาวยังคงเดินต่อไปเลื่อยๆไปยังหน้าต่างทุกบานแล้วจึงค่อยๆปิดมันลงเพื่อไม่ให้เกิดเสียงดังรบกวนชายหนุ่ม และเมื่อปิดหน้าต่างทุกบานลงแล้วหญิงสาวจึงเดินตรงมายังโซฟา แล้วจึงเอ่ยถามชายหนุ่ม
"นายท่านจะรับอะไรอีมไหมเจ้าค่ะ"
ชายหนุ่มไม่ตอบแต่กระปัดมือโปกเป็นการเชิงบอกว่าไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว สาวใช้จึงเดินเข็นรถเข็นออกไปอย่างเบาๆเพื่อไม่ให้เกิดเสียง และปิดประตูลงอย่างเงียบๆทิ้งให้ชายหนุ่มนั้งมองหน้าต่างต่อไป
เมื่อช็อกโกแลตร้อนในถ้วยน้ำชาหมดชายหนุ่มจึงเอ่ยออกมาอย่างลอยๆด้วยเสียงเรียบ
"เหมียวโคลมที่น่ารักของผม ผมว่าผมคงจะเล่นสนุกกับคุณมากไปหน่อยแล้วสิน่ะ แต่ก็ช่างเถอะเพราะว่าคุณเป็นของเล่นของผมแล้วนี้ครับ ขอเล่นให้เบื่อก่อนแล้วค่อยช่วยหาเจ้านายให้แล้วกันน่ะครับเหมียวโคลมที่น่ารักของผม คุฟุฟุ"
เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็ค่อยๆหลับตาสองสีลงก่อนที่จะเอ่ยต่อ
"พรุ่งนี้ไปไหนดีน่ะครับ อืม...จะไปไหนดีน้า"เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็ปล่อยเวลาออก
ผ่านไป1ชั่วโมงสาวใช้เดินมาพร้อมรถเข็นก่อนที่จะเคาะประตูจึงค่อยเดินตรงไปยังชายหนุ่ม แล้วจึงยกชุดน้ำชาและจานสัปรดวางลงบนรถเข็นก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องอย่างเงียบๆ
เวลาผ่านไปจนถึง21.12น.ชายหนุ่มจึงลืมตาและเดินออกไปจากห้องโถงเพื่อตรงไปยังห้องของตน
มุคุโร่นั่งบนเตียงเตรียมที่จะหลับแต่แล้วเขากลับคิดอะไรขึ้นได้ จึงหยิบโทรศัพท์ข้างเตียง และโทรหาสารถี(คนขับรถ)ปลายสายรับอย่างรวดเร็ว
"มีอะไรขอรับนายท่าน"เสียงจากปลายสายพูดอย่างนอบน้อม
"พรุ่งนี้เตรียมตัวไปเที่ยวทะเลน่ะครับ เลือกทะเลที่สวยที่สุดและใกล้ที่สุดด้วยครับ"มุคุโร่ตอบเสียงเรียบ
"ขอรับนายท่านไม่ทราบว่ามีอะไรอีกไหมขอรับ"
"อืม..อีกอย่างคือตอนเช้าไปซื้อชุดว่ายน้ำและอื่นๆอีกให้เหมียวโคลมที่น่ารักของผมครับ"เมื่อพูดจบมุคุโร่ก็ตัดสายทิ้งทันที่ไม่รอรับคำตอบจากปลายสาย
เมื่อเสร็จธุระมุคุโร่ล้มตัวลงนอนบนเตียงบนเตียงขนาดบิ๊กไซต์และจมดิ่งสู่ห้วงนิทราบรรยากาศภายนอกยังคงฝนตกอยู่
เช้าวันต่อมา เวลา6.10น.
หน้าคฤหาสน์โรคุโด่มีรถบีเอ็มคันสีดำจอดอยู่และร่างของชายหนุ่มผู้เป็นคนขับยื่นรออยู่ที่ประตูผู้โดยสาร เพื่อรอที่จะเปิดให้เจ้านายของเค้า กับเหล่าคนรับใช้ที่ยืนรอเคารพผู้เป็นนายของบ้าน
และแล้วก็ปรากฎร่างของชายหนุ่มผมสีน้ำเงินตาสองสีเดินออกมาจากตัวคฤหาสน์ด้วยท่าทางอันสง่า คนขับรถที่ยืนรออยู่แล้วกับเหล่าคนรับใช้ให้การเคารพชายหนุ่มอย่างพร้อมเพรียง
"อรุณสวัสเจ้าค่ะ/ขอรับนายท่าน"
"คุณไปกับผมด้วยน่ะครับ"มุคุโร่กล่าวกับสาวใช้คนหนึ่ง หล่อนทำท่าทางตกใจ
"จะ..เจ้าค่ะ.นายท่าน.."หญิงสาวตอบอย่างตกใจ และเดินตามมุคุโร่ไปอย่างว่านอนสอนง่าย
เมื่อทั้งสองขึ้นไปบนรถเสร็จแล้วคนขับรถจึงปิดประตูและรับวิ่งไปยังที่คนขับรถและขับออกไปยังห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ และจอดหน้าทางเดินให้ทั้งสองลงก่อนแล้วจึงขับไปยังลานจอดรถ
"นายท่านค่ะ มาทำอะไรที่นี้ค่ะ"หญิงสาวพูดด้วยสีหน้างงเล็กน้อย
"ซื้อของไงละครับ"พูดจบชายหนุ่มเดินนำเข้าไปในห้างสรรพสินค้า ตามด้วยหญิงสาวที่เดินตามมาติดๆ
เมื่อถึงร้านขายชุดว่ายน้ำมุคุโร่หยุดเดินเข้าไปและตามด้วยสาวใช้กับคิว(คนขับรถ)พนักงานสาวเดินตรงมาทางมุคุโร่
"ยินดีต้อนรับค่ะ คุณลูกค้าเชิญเลือกชุดว่ายน้ำตามสบายค่ะ มีอะไรเรียกใช้ฉันได้ตลอดค่ะ ชุดว่ายน้ำชายอยู่ทางนั้นค่ะ"เมื่อพูดจบหญิงสาวรีบผายมือไปทางขวาของร้าน ซึ่งมีชุดว่ายน้ำชายอยู่เรียงราย
มุคุโร่ได้ยินดังนั้นจึงเดินไปยังจุดที่พนักงานสาวบอกและตามด้วยคิว
"ขอบคุณค่ะ"สาวใช้พูดก่อนจะรีบตามมุคุโร่ไป
เมื่อมุคุโร่เลือกชุดว่ายน้ำของตนเสร็จ เข้าเดินต่อไปยังโซนชุดว่ายน้ำหญิงและตามมาด้วยสาวใช้กับคิวที่ถือชุดว่ายน้ำของมุคุโร่4ชุด
"คุณช่วยเลือกชุดว่ายน้ำให้โคลมที่น่ารักสัก4ชุด ให้ด้วยครับ"มุคุโร่หันไปพูดกับสาวใช้เมื่อถึงโซนชุดว่านน้ำหญิง
หญิงสาวรีบเลือกชุดว่ายน้ำออกมา4ชุด 2ชุดเป็นวันพีช และอีก2ชุดเป็นทูพีช เมื่อเลือกเสร็จหญิงสาวหยิบไปให้ชายผู้เป็นนายดู และเมื่อเห็นว่าชายผู้เป็นนแยพอใจจึงหยิบชุดให้ชายหนุ่มอีกคนถือ
"ไปดูอุปกรณ์ในการเล่นน้ำต่อ"มุคุโร่พูดจบก็เดินไปยังเคาเตอร์เพื่อจ่ายค่าชุดว่ายน้ำทั้งหมดและเดินนำไปยังร้านอุปกรณ์ในการเล่นน้ำต่างๆ โดยมีสาวใช้และคิวเดินตามมาไม่ห่าง
เมื่อถึงร้านขายอุปกรณ์เล่นน้ำมุคุโร่ก็เดินเข้าไปเลือกซื้อของมากมายเช่นห่วงยาง ลูกวอลเล่ย์บอล เน็ต เก้าอี้อาบแดด ร่ม และอื่นๆ
และมุคุโร่ก็แวะร้านต่างๆอีกมากมายซื้อหมวก แว่นกันแดด ครีมกันแดด เสื้อคลุม และอื่นๆ
สุดท้ายมุคุโร่ก็เดินทางกลับด้วยเวลาอันรวดเร็วระหว่างทางมุคุโร่ได้สั่งให้นำของทั้งหมดไปไว้ที่บ้านพักต่างอากาศ
ณ ห้องนอนท่านมุคุโร่
ชายหนุ่มเดินตรงมาที่เตียงซึ่งมีร่างบางของหญิงสาวนอนขดขู่ร้องละเมอออกมาเหมือนเช่นเคย ชายหนุ่มคลียิ้มบางมองดูร่างบางที่ยังคงจมดิ่งอยู่ในห่วงนิทรา แต่แล้วชายหนุ่มก็ยืนมือไปสัมผัสริมฝีปากบางที่สั่นระริกอย่างเบามือ และก้มหน้าลงมาจุมพิตที่แก้มเล็กสีชมพูระเรื่ออย่างเบาบาง ร่างบางค่อยๆลืมตาดวงตากลมโตมองไปยังร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มก่อนที่จะกระพริบตาหลายทีเพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสงในห้องd
ณ ห้องโถงบ้านท่านมุคุโร่(คฤหาสน์)
ท่ามกลางห้องโถงอันยิ่งใหญ่ปรากฏร่างของชายหนุ่มเจ้าของบ้านนั้งอยู่บนโซฟาอันยิ่งใหญ่ เหม่อมองออกนอกหน้าต่างไปยังท้องฟ้าอันมืดมิดที่เต็มไปด้วยเมฆสี่ดำเทาทั่วท้องฟ้า ลมที่พัดมาอย่างโหมกระหน่ำ และหยาดฝนที่เริ่มทะยอยตกลงมายังพื้นดินด้านล่าง
"เฮอ~ ฝนตกแล้วสิน่ะครับ"ชายหนุ่มนามมุคุโร่เอ่ยขึ้นอย่างเนือยๆ โดยไม่ละสายตาไปทางอื่น แต่แล้วก็มีเสียงแคะประดูดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงของสาวใช้
"ขออนุญาตเจ้าค่ะ"เมื่อพูดเสร็จสาวใช้เดินมาพร้อมรถเข็นที่มีชุดน้ำชาวางอยู่และสัปรดที่ถูกหันอย่างสวยงาม สาวใช้เดินตรงมายังชุดโต๊ะและโซฟาที่อยู่ตรงกลางห้องโถงอย่างช้าๆและเงียบๆ เมื่อมาถึงสาวพูดกับชายหนุ่มอย่างนอบน้อม
"นายท่านค่ะจะรับช๊อกโกแลตร้อนตอนนี้เลยไหมเจ้าค่ะ"
"อืม.."ชายหนุ่มตอบไปอย่างไม่ใส่ใจ
สาวใช้ยกชุดน้ำชาและสัปรดลงบนโต๊ะด้านหน้าโซฟา ก่อนที่จะเริ่มยกกาน้ำชากระเบื้องทรงยุโรปโบราณที่วาดลวดลายอย่างสวยงามด้วยมือที่ไม่ซ้ำและไม่สามารถลอกเลียนแบบได้ เทลงไปยังถ้วยน้ำชาที่เข้าชุดกันอย่างสวยงาม อย่างช้าๆก่อนที่จะวางกลับที่เดิม แล้วจึงหันไปถามเจ้านายด้วยเสียงที่นอบน้อมเช่นเดิม
"นายท่านค่ะจะให้ดิฉันปิดหน้าต่างไหมเจ้าค่ะ"
ชายหนุ่มยังคงเหม่อมองไปด้านนอก แล้วจึงยกถ้วยน้ำชาที่บรรจุช็อกโกแลตร้อนขึ้นดื่ม ก่อนที่จะเอ่ยตอบสาวใช้ด้วยเสียงเรียบๆ
"อืม.."ชายหนุ่มยังคงตอบเช่นเดิมแล้วจึงหันไปมองจานสัปรด และใช้ซ้อมจิ้มขึ้นมารับประทาน
หญิงสาวยังคงเดินต่อไปเลื่อยๆไปยังหน้าต่างทุกบานแล้วจึงค่อยๆปิดมันลงเพื่อไม่ให้เกิดเสียงดังรบกวนชายหนุ่ม และเมื่อปิดหน้าต่างทุกบานลงแล้วหญิงสาวจึงเดินตรงมายังโซฟา แล้วจึงเอ่ยถามชายหนุ่ม
"นายท่านจะรับอะไรอีมไหมเจ้าค่ะ"
ชายหนุ่มไม่ตอบแต่กระปัดมือโปกเป็นการเชิงบอกว่าไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว สาวใช้จึงเดินเข็นรถเข็นออกไปอย่างเบาๆเพื่อไม่ให้เกิดเสียง และปิดประตูลงอย่างเงียบๆทิ้งให้ชายหนุ่มนั้งมองหน้าต่างต่อไป
เมื่อช็อกโกแลตร้อนในถ้วยน้ำชาหมดชายหนุ่มจึงเอ่ยออกมาอย่างลอยๆด้วยเสียงเรียบ
"เหมียวโคลมที่น่ารักของผม ผมว่าผมคงจะเล่นสนุกกับคุณมากไปหน่อยแล้วสิน่ะ แต่ก็ช่างเถอะเพราะว่าคุณเป็นของเล่นของผมแล้วนี้ครับ ขอเล่นให้เบื่อก่อนแล้วค่อยช่วยหาเจ้านายให้แล้วกันน่ะครับเหมียวโคลมที่น่ารักของผม คุฟุฟุ"
เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็ค่อยๆหลับตาสองสีลงก่อนที่จะเอ่ยต่อ
"พรุ่งนี้ไปไหนดีน่ะครับ อืม...จะไปไหนดีน้า"เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็ปล่อยเวลาออก
ผ่านไป1ชั่วโมงสาวใช้เดินมาพร้อมรถเข็นก่อนที่จะเคาะประตูจึงค่อยเดินตรงไปยังชายหนุ่ม แล้วจึงยกชุดน้ำชาและจานสัปรดวางลงบนรถเข็นก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องอย่างเงียบๆ
เวลาผ่านไปจนถึง21.12น.ชายหนุ่มจึงลืมตาและเดินออกไปจากห้องโถงเพื่อตรงไปยังห้องของตน
มุคุโร่นั่งบนเตียงเตรียมที่จะหลับแต่แล้วเขากลับคิดอะไรขึ้นได้ จึงหยิบโทรศัพท์ข้างเตียง และโทรหาสารถี(คนขับรถ)ปลายสายรับอย่างรวดเร็ว
"มีอะไรขอรับนายท่าน"เสียงจากปลายสายพูดอย่างนอบน้อม
"พรุ่งนี้เตรียมตัวไปเที่ยวทะเลน่ะครับ เลือกทะเลที่สวยที่สุดและใกล้ที่สุดด้วยครับ"มุคุโร่ตอบเสียงเรียบ
"ขอรับนายท่านไม่ทราบว่ามีอะไรอีกไหมขอรับ"
"อืม..อีกอย่างคือตอนเช้าไปซื้อชุดว่ายน้ำและอื่นๆอีกให้เหมียวโคลมที่น่ารักของผมครับ"เมื่อพูดจบมุคุโร่ก็ตัดสายทิ้งทันที่ไม่รอรับคำตอบจากปลายสาย
เมื่อเสร็จธุระมุคุโร่ล้มตัวลงนอนบนเตียงบนเตียงขนาดบิ๊กไซต์และจมดิ่งสู่ห้วงนิทราบรรยากาศภายนอกยังคงฝนตกอยู่
เช้าวันต่อมา เวลา6.10น.
หน้าคฤหาสน์โรคุโด่มีรถบีเอ็มคันสีดำจอดอยู่และร่างของชายหนุ่มผู้เป็นคนขับยื่นรออยู่ที่ประตูผู้โดยสาร เพื่อรอที่จะเปิดให้เจ้านายของเค้า กับเหล่าคนรับใช้ที่ยืนรอเคารพผู้เป็นนายของบ้าน
และแล้วก็ปรากฎร่างของชายหนุ่มผมสีน้ำเงินตาสองสีเดินออกมาจากตัวคฤหาสน์ด้วยท่าทางอันสง่า คนขับรถที่ยืนรออยู่แล้วกับเหล่าคนรับใช้ให้การเคารพชายหนุ่มอย่างพร้อมเพรียง
"อรุณสวัสเจ้าค่ะ/ขอรับนายท่าน"
"คุณไปกับผมด้วยน่ะครับ"มุคุโร่กล่าวกับสาวใช้คนหนึ่ง หล่อนทำท่าทางตกใจ
"จะ..เจ้าค่ะ.นายท่าน.."หญิงสาวตอบอย่างตกใจ และเดินตามมุคุโร่ไปอย่างว่านอนสอนง่าย
เมื่อทั้งสองขึ้นไปบนรถเสร็จแล้วคนขับรถจึงปิดประตูและรับวิ่งไปยังที่คนขับรถและขับออกไปยังห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ และจอดหน้าทางเดินให้ทั้งสองลงก่อนแล้วจึงขับไปยังลานจอดรถ
"นายท่านค่ะ มาทำอะไรที่นี้ค่ะ"หญิงสาวพูดด้วยสีหน้างงเล็กน้อย
"ซื้อของไงละครับ"พูดจบชายหนุ่มเดินนำเข้าไปในห้างสรรพสินค้า ตามด้วยหญิงสาวที่เดินตามมาติดๆ
เมื่อถึงร้านขายชุดว่ายน้ำมุคุโร่หยุดเดินเข้าไปและตามด้วยสาวใช้กับคิว(คนขับรถ)พนักงานสาวเดินตรงมาทางมุคุโร่
"ยินดีต้อนรับค่ะ คุณลูกค้าเชิญเลือกชุดว่ายน้ำตามสบายค่ะ มีอะไรเรียกใช้ฉันได้ตลอดค่ะ ชุดว่ายน้ำชายอยู่ทางนั้นค่ะ"เมื่อพูดจบหญิงสาวรีบผายมือไปทางขวาของร้าน ซึ่งมีชุดว่ายน้ำชายอยู่เรียงราย
มุคุโร่ได้ยินดังนั้นจึงเดินไปยังจุดที่พนักงานสาวบอกและตามด้วยคิว
"ขอบคุณค่ะ"สาวใช้พูดก่อนจะรีบตามมุคุโร่ไป
เมื่อมุคุโร่เลือกชุดว่ายน้ำของตนเสร็จ เข้าเดินต่อไปยังโซนชุดว่ายน้ำหญิงและตามมาด้วยสาวใช้กับคิวที่ถือชุดว่ายน้ำของมุคุโร่4ชุด
"คุณช่วยเลือกชุดว่ายน้ำให้โคลมที่น่ารักสัก4ชุด ให้ด้วยครับ"มุคุโร่หันไปพูดกับสาวใช้เมื่อถึงโซนชุดว่านน้ำหญิง
หญิงสาวรีบเลือกชุดว่ายน้ำออกมา4ชุด 2ชุดเป็นวันพีช และอีก2ชุดเป็นทูพีช เมื่อเลือกเสร็จหญิงสาวหยิบไปให้ชายผู้เป็นนายดู และเมื่อเห็นว่าชายผู้เป็นนแยพอใจจึงหยิบชุดให้ชายหนุ่มอีกคนถือ
"ไปดูอุปกรณ์ในการเล่นน้ำต่อ"มุคุโร่พูดจบก็เดินไปยังเคาเตอร์เพื่อจ่ายค่าชุดว่ายน้ำทั้งหมดและเดินนำไปยังร้านอุปกรณ์ในการเล่นน้ำต่างๆ โดยมีสาวใช้และคิวเดินตามมาไม่ห่าง
เมื่อถึงร้านขายอุปกรณ์เล่นน้ำมุคุโร่ก็เดินเข้าไปเลือกซื้อของมากมายเช่นห่วงยาง ลูกวอลเล่ย์บอล เน็ต เก้าอี้อาบแดด ร่ม และอื่นๆ
และมุคุโร่ก็แวะร้านต่างๆอีกมากมายซื้อหมวก แว่นกันแดด ครีมกันแดด เสื้อคลุม และอื่นๆ
สุดท้ายมุคุโร่ก็เดินทางกลับด้วยเวลาอันรวดเร็วระหว่างทางมุคุโร่ได้สั่งให้นำของทั้งหมดไปไว้ที่บ้านพักต่างอากาศ
ณ ห้องนอนท่านมุคุโร่
ชายหนุ่มเดินตรงมาที่เตียงซึ่งมีร่างบางของหญิงสาวนอนขดขู่ร้องละเมอออกมาเหมือนเช่นเคย ชายหนุ่มคลียิ้มบางมองดูร่างบางที่ยังคงจมดิ่งอยู่ในห่วงนิทรา แต่แล้วชายหนุ่มก็ยืนมือไปสัมผัสริมฝีปากบางที่สั่นระริกอย่างเบามือ และก้มหน้าลงมาจุมพิตที่แก้มเล็กสีชมพูระเรื่ออย่างเบาบาง ร่างบางค่อยๆลืมตาดวงตากลมโตมองไปยังร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มก่อนที่จะกระพริบตาหลายทีเพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสงในห้องd
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น