กงล้อแห่งรัก

เธอถูกดวงจิตที่ติดอยู่ในคำสาบานนำพาให้ย้อนเวลากลับไปสู่อดีต อดีตตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ช่วงก่อนการเสียกุรงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 เธอได้สัมผัสถึงการต่อสู้เพื่อรักษาไว้ซึ่งความเป็นเอกราช ความเจ็บปวดของฝ่ายที่แพ้สงคราม ความเศร้าโศกที่ปกคลุมทุกอนูความรู้สึก ท้องฟ้าสีแดงฉาน เหล่านกกาบินเร่ร่อนไร้ทิศทางเต็มท้องฟ้า ควันสีขาวที่พวยพุ่งรอบสารทิศ เสียงเปรี๊ยะจากเปลวไฟที่เผาไหม้กำแพงเมือง โอ...ความรู้ที่เธอได้อ่านจากหนังสือไม่เท่ากับสิ่งที่เธอประสบอยู่ขณะนี้ กรรมอันใดหนอนำพาให้เธอมารับรู้สภาพที่เจ็บปวดใจเช่นนี้ แต่เจ้ากรรมอันเดียวกันนี้ไม่ได้นำพาแค่ความโศกเศร้ามาสู่เธอเพียงอย่างเดียว หากแต่ได้นำพาหัวใจรักมาสู่เธออีกด้วย คำสาบานของชีวิตหนึ่งที่กำลังจะดับสูญโดยที่ยังไม่อาจได้รู้ถึงความปราชัยของบ้านเมือง "ชีวิตอาจถึงคราดับสูญแต่ดวงจิตมิอาจสูญสิ้น มิว่าเกิดชาติใดภพใด ข้าขอจักกลับมาเพื่อช่วยเหลือบ้านเมืองของข้ามิให้เป็นเมืองขึ้นผู้ใด บัดนี้แสงสว่างแห่งชีวิตได้ริบหรี่ลงแล้ว ขอฝากร่างนี้ไว้กับแม่ธรณี ได้โปรดโอบอุ้มร่างของข้า ฝากสายเลือดที่หลั่งรินเพื่อแผ่นดินนี้ไว้แทนคำมั่นซึ่งข้า ข้าจะกลับมา กลับมาเพื่อสานต่อภารกิจของข้าให้เสร็จสิ้น"