คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : (exo) Kris's Harems 13
นึกถึงเรื่องวันนั้นที่ไรคริสก็พาลหงุดหงิด ใครจะทำอะไรก็ดูขัดหูขัดตาไปหมด โดยเฉพาะแจ๊คสัน
ไอ้ตัวต้นเรื่อง! ถ้ามันไม่ตามเค้ามา ไม่มายุ่งวุ่นวายกับเค้า ก็คงไม่มีทางที่เหตุการณ์บ้าๆนั่นเกิดขึ้นแน่
คิดๆแล้วแค้นสุดขีด สุดชีวิต สุดเดช!
“ตามแจ๊คสันมาให้ผมด่วน” คริสกรอกเสียงลงไปเมื่อเลขาที่อยู่หน้าห้องรับสาย
คริสนั่งรออยู่เกือบสิบนาทีคนที่พูดถึงก็วิ่งหอบเข้ามาในห้องทำงานของเค้า
“คะ...คุณคริสเรียกผมมามีอะไรหรอครับ” แจ๊คสันถามขณะที่ยืนหอบแฮ่กๆอยู่
“ฉันมีงานให้นายทำ”
“งานอะไรครับ เชิญคุณคริสสั่งมาได้เลยครับ” แจ๊คสันจากที่ยืนหอบแฮ่กๆเมื่อกี้เปลี่ยนเป็นยืนตรงแน่วท่าทางมุ่งมั่นที่จะทำงานทำให้คริสเกือบหลุดขำออกมา ไหนจะสายตาที่มองมาทางเค้าอีก
“ฉันรู้ว่านายคงรู้ว่าฉันสั่งให้นายไปทำงานที่แผนกอื่นเพราะอะไร ฉันมาคิดๆดูแล้วทำแบบนั้นก็ไม่ค่อยถูกเท่าไรว่าไหม เพราะยังไงนายก็คือคนที่แม่ฉันฝากฝังให้มาคอยดูแลฉัน ถึงแม้บางครั้งนายจะทำเกินหน้าที่ไปบ้างก็เถอะ”
“.......ผม......คือเรื่องวันนั้น....” จึคสันกำลังจะอ้าปากพูดออกมาแต่คริสกับพูดขัดขึ้นมาก่อน
เพราะเค้ากลัวจะพูดเรื่องวันนั้นที่ชอกช้ำใจคริสขึ้นมานะสิ
เมียก็ไม่ใช่แล้วมันมีสิทธิ์อะไรมาจูบเค้า T_T
“ไม่ต้องพูดแล้ว เอาเป็นว่าฉันจะให้นายไปเกาหลีแทนฉันวันพรุ่งนี้”
“ห่ะ! เกาหลี!!” แจ๊คสันอ้าปากค้างตาโตยืนตะลึงด้วยความตกใจ
“เออสิ แล้วแกจะตกใจทำไมเนี่ย ฉันไม่ได้สั่งให้แกไปออกรบสักหน่อย”
“ก็ผมไม่เคยไปทวีปเอเชียเลยนี้ครับ ผมอยู่ที่นี้มาตั้งแต่เกิด ประเทศเกาหลีนี้อยู่ตรไหนของแผนที่โลกครับ ถึงจะเคยได้ยินผ่านๆมาตามสื่อทีวีแต่ก็ไม่เคยไปสักที”
“ไม่ยากหรอก ฉันจัดการให้นายหมดแล้ว นายมีหน้าที่แค่ไปพอ”
“แล้วทำไมคุณคริสไม่ไปเองละครับ ทำไมต้องให้ผมไปแทน ผมอยู่ที่นี้เฝ้าบริษัทให้ก็ได้นะครับ”
“ไม่ได้! ฉันมีประชุมพรุ่งนี้เช้าและฉันจะขาดประชุมครั้งนี้ไม่ได้”
“แต่ผมไม่เคยไปเกาหลีนี้ครับคุณคริส” แจ๊คสันมองตาละห้อย
นี้จะแจ๊คสันจะร้องไห้แล้วนะครับ T^T
“ก็หัดไปซะสิจะได้รุ้จัก”
“แล้วผมต้องไปทำอะไรที่เกาหลีละครับ”
“ไปรับภรรยาฉัน”
“ห่ะ!!” เป็นแจ๊คสันที่ต้องร้องอย่างตกใจออกมาอีกรอบ
“จะตกใจอะไรอีกเนี่ย แกนี้มันจริงๆเลย”
“คุณคริสให้ผมนั่งเครื่องสิบกว่าชั่วโมงเพื่อไปรับภรรยาคุณคริสเนี่ยนะครับ”
บอกทีสิ ว่าแจ๊คสันไม่ได้ยินผิดไป
“ใช่ เดี๋ยวพวกเอกสารการเดินทางฉันจะฝากไว้ทีเลขาพรุ่งนี้นายก็มารับไปแล้วอย่าไปรับภรรยาฉันสายล่ะ ไม่งั้นฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของนาย”
“ทำไมครับ ภรรยาคุณคริสเป็นลูกของผู้มีอิทธิพลหรอครับ”
“ป่าว ด่าเก่งน่ะ” คริสพูดก่อนจะลุกออกไปจากห้องเพื่อไปเข้าฟังประชุมต่อ
หลังจากคุณคริสเดินออกไปแล้วแจ๊คสันก็ได้แต่ยืนเกาหัวแกร็กๆว่าภรรยาคุณคริสน่ากลัวตรงไหน
หรือแจ๊คสันต้องเจอด้วยตัวเองก่อนแจ๊คสันถึงจะตรัสรู้ได้เอง?
เช้าวันนี้อากาศสดใส แต่ผู้ชายที่ใส่แว่นตาดำชุดลำลองสบายๆกับไม่คิดอย่างงั้นเลยสักนิด ตอนนี้แจ๊คสันนั่งอยู่เกทด้านในรอเวลาเครื่องบินออก เมื่อเช้าเค้ารีบตื่นล้างหน้าแปรงฟัน แต่งตัวแล้วรีบไปเอาเอกสารการเดินทางที่คุณคริสฝากไว้กับเลขาหน้าห้องจากนั้นเค้าก็รีบมาที่สนามบินทันที
เหลือเวลาอีกสิบนาทีจะได้ขึ้นเครื่องแล้ว แจ็คสันก้มลงมองพาสปอร์ตและบอร์ดดิ้งพาสของตัวเองก่อนจะเดินไปหาแอร์โฮสเตสสาวที่เรียกประกาศให้ขึ้นเครื่องได้แล้ว 15ชั่วโมงที่ยาวนานบนเครื่องบินมุ่งหน้าจาก LAX สู่เกาหลีใต้ แจ๊คสันหวังว่าตัวเองจะอยู่รอดปลอดภัยไปถึงที่นั้นและได้เจอกับภรรยาคุณคริสนะ
“ลั้นล้า ลั้นล้า ใส่ตัวนี้ดีไหมน้าหรือตัวนี้ดี เอ๊ะแต่ตัวสีดำผ่าหลังก็สวย เอาแบบไหนดีน้าเลือกไม่ถูกเลย” แบคฮยอนบ่นก่อนจะกวาดสายตามองไปบนเตียงนอนคิงไซส์ในห้องตัวเอง เสื้อผ้ามากมายวางกระจัดกระจายอยู่บนนั้นเต็มไปหมด
เฮ้อ เลือกไม่ถูก เอาไปหมดนี้แหละ
แล้วแบคฮยอนก็จับยัดเสื้อผ้าทุกตัวที่เค้าคัดสรรมาแล้วยัดใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ทันที พรุ่งนี้ก็จะได้ไปหาพี่คริสแล้ว
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้
แบคฮยอนเข้าเช็คอินสตาแกรมแล้วเห็นอีเชร้จงเพื่อนรักนางอัพเช็คอินอยู่นิวยอร์ค แน่นอนว่าแบคฮยอนไม่ยอมแน่ กรี๊ดด ไปอเมริกาไม่บอกกูนะคะอีเชร้ เดี๋ยวแม่ตามไปตบถึงนู้น อีเพื่อนบ้า
แบคฮยอนแส้รงทำเป็นกดไลค์ไอจีแล้วคอมเม้น
Kjong_ny: #อุ้ยๆๆๆๆ อยู่ NY อากาศดีมว๊ากกกกค่า Happy >< (เช็คอิน New York)
โพสเมื่อ 15 นาทีที่แล้ว
Kjong_ny, Baekhyun-ny, layyixing, lu-hann and 10245 others like this.
Baekhyun-ny: สวยอ่ะแก๊ #โซฟาที่แกนั่งนะ น่าไปมากๆเลยแก๊ เที่ยวเผื่อฉันด้วยนะ
Kjong_ny: ค่ะ ถ้าจะเม้นชมโซฟามึงไม่ต้องเม้นดีกว่าค่ะ กระเทยเสียใจ เดี๋ยวจะเที่ยวเผื่อย่ะ เออเจอผัวมึงด้วยค่ะอีแบค หล่อลากกระชากน่าฉุดจริงๆ #ผัวเพื่อนเชร้ถือว่าผัวเชร้เหมือนกัน #คิคิ
Baekhyun-ny: อีเชร้!!!!!! 
และด้วยเหตุนี้แหละแบคฮยอนก็เลยรีบต่อสายถึงพี่คริสสุดที่รักทันที หนึ่งเพื่อไปเยี่ยมสามี สองไปจัดการอีเชร้ที่บังอาจมาบอกว่าผัวเพื่อนก็เหมือนผัวมัน อันหลังนี้ยอมไม่ได้!!!!
(ครับ...ว่าไงน้องแบค) รอสักพักก็ได้ยินเสียงพี่คริสตอบกลับมา
“พี่คริส พรุ่งนี้แบคไปหาพี่คริสนะฮะ น้องแบคคิดถึง อยากเจออยากกอดพี่คริสใจจะขาดแล้ว”
(แต่พรุ่งนี้พี่ไม่ว่างไปรับเรานะ พี่มีประชุมด่วนแล้วก็ขาดไม่ได้ด้วย น้องแบคมาวันหลังดีกว่าไหมครับ เอาวันที่พี่สะดวกหน่อยนะ...)
“ไม่! น้องแบคจะไปวันพรุ่งนี้เท่านั้น พี่คริสไปหาใครก็ได้มารับน้องแบคเลย ไม่รุ้ล่ะ! น้องแบคจะไป!”
(แต่ถ้าน้องแบคมาแล้วไม่มีคนพาเที่ยวจะเบื่อเอานะคะ)
“แบคมีขาเดินฮะพี่คริส แบคเดินไปเที่ยวเองคนเดียวได้ อีกอย่างอีเชร้ก็อยู่นิวยอร์คตอนนี้”
(ตะ..แต่พี่ว่ามัน...)
“ไม่รู้ละฮะ แบคต้องได้ไปวันพรุ่งนี้ แบคไปจัดกระเป๋าก่อนนะฮะ บ๊ายบายครับ ไว้เจอกันน้า จุ๊บๆ”
แล้วแบคฮยอนก็ชิงกดตัดสายก่อนที่พี่คริสจะทันได้แย้งอะไรออกมา
ฮิๆ จะได้ไปนิวยอร์คแล้ว ลั้นล้าๆ
ตัดกลับมาสู่ปัจจุบัน
เมื่อจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางเสร็จเรียบร้อย แบคฮยอนก็ไปจัดของใช้ส่วนตัวแยกไว้อีกกระเป๋านึง ไปแค่อาทิตย์ก็พอเนอะ ไม่อยากไปรบกวนการทำงานของพี่คริส
นี้น้องแบคก็ลิตส์ไว้แล้วนะว่าน้องแบคจะไปเที่ยวที่ไหนบ้าง มีทั้งเซ็นทรัลปาร์ค ไทม์สแควร์ ร็อคกี้เฟลเลอร์ เซ็นเตอร์ อนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ สะพานบรูคลิน แค่นี้เอง พี่คริสคงไม่รีบไล่น้องแบคกลับมาเกาหลีหรอกเนอะ
อ๊ายย ตื่นเต้นจัง อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวไวจังเลย
ในที่สุดการเดินทางบนน่านฟ้ากว่า 15 ชั่วโมงก็สิ้นสุดลง แจ๊คสันลุกจากเบาะที่นั่งก่อนลุกขึ้นหยิบเป้สะพายหลังแล้วเดินลงจากเครื่อง เดินผ่านเข้ามาที่ขาเข้าผู้โดยสาร รอบตัวเค้ามีแต่คนพ่นภาษานานาชาติเต็มไปหมด แจ๊คสันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อเปิดดูรูปภรรยาของคุณคริสก่อนจะสอดส่องสายตามองหา แต่ก็ไม่เจอ
ทำยังไงดี ถ้าเกิดปล่อยให้ภรรยาของคุณคริสรอนานต้องมีปัญหาแน่ๆเลย ทำยังไงดี?
แจ๊คสันถามตัวเองอยู่เป็นร้อยๆครั้งจนเวลาผ่านไปได้เกือบสิบห้านาทีจึงคิดออก
“ขออนุญาตค่ะ ผู้โดยสารท่านใดชื่อคุณบยอน แบคฮยอน มีญาติมารอพบที่บริเวณทางเข้าผู้โดยสารค่ะ...ขออนุญาตค่ะ ผู้โดยสารท่านใดชื่อคุณบยอน แบคฮยอน มีญาติมารอพบที่บริเวณทางเข้าผู้โดยสารค่ะ ...ขอบคุณค่ะ”
นี้แหละวิธีที่แจ๊คสันคิดออกได้ในตอนนี้
หลังจากรอได้ไม่นานก็มีผู้ชายผิวขาว ตัวเล็กวิ่งลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบตรงมาที่แจ๊คสันและพนักงานยืนอยู่
นี้ภรรยาคุณคริส..สินะครับ ?
“แฮ่กๆ น้องแบคครับ บยอนแบคฮยอน” แบคฮยอนพูดก่อนจะหอบหายสูดอากาศเข้าปอด ตอนแรกเค้ายืนช้อปปิ้งอยู่ในดิวตี้ฟรีพอได้ยินประกาศเรียกชื่อก็คิดว่าเป็นตัวเองก็เลยรีบวิ่งมาแล้วมาเจอใครก็ไม่รู้ แต่งตัวประหลาดสิ้นดี
“อ่า...สวัสดีครับ ผมแจ๊คสันนะครับ เป็นมือขวาคนสำคัญของคุณคริสครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณแบคฮยอน”
แจ๊คสันแนะนำตัวแล้วโค้งให้อย่างสุภาพ
การพบเจอกันครั้งแรกต้องทำให้อีกฝ่ายประทับใจในภาพลักษณ์ของเราไว้ก่อน
พูดง่ายๆคือสร้างภาพนั้นแหละ
“เอ่อ.แบคฮยอน เรียกแค่แบคฮยอนก็พอไม่ต้องมีคุณหรอกฮะ” พูดแล้วกวาดสายตามองคนตรงหน้าที่ดูๆแล้วก็ไม่ได้สูงไปกว่าเค้าสักเท่าไรแถมยังแต่งตัวไม่มีเซ้นส์ด้านแฟชั่นเนเบิ้ลเอาซะเลย
เสื้อโค๊ท รองเท้าบูท หมวกทรงสูง ผ้าพันคอ แว่นตาดำ นี้มันคิดว่าอากาศที่เกาหลีเทียบเท่ากับขั้วโลกเหนือหรอ
“ผมมีอะไรแปลกไปหรอครับ ทำไมคุณแบคฮยอนจ้องผมขนาดนั้นละครับ” แจ๊คสันก้มลงมองสำรวจตัวเองแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติไปเลย
“ไม่มี๊ ไม่มีนิ ก็มองนายเฉยๆ อ่อบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าให้เรียกแค่แบคฮยอนก็พออ่ะ”
“แต่คุณแบคฮยอนเป็นภรรยาคุณคริสนี้ครับ ผมต้องให้ความเคารพภรรยาของเจ้านายเช่นเดียวกับเจ้ายครับ”
“แล้วแต่นายเถอะ”
“มาครับ เดี๋ยวผมขนของให้ครับ ว่าแต่คุณแบคฮยอนจะย้ายไปอยู่ที่นู้นเลยใช่ไหมครับ ขนของมาซะเยอะเลย”
แจ๊คสันว่าพลางเดินไปลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบของคุณแบคฮยอน
“ป่าวฮะ ไปแค่อาทิตย์เดียวเอง ว่าแต่มันเยอะจริงหรอ นี้แบคเอาออกไปตั้งเยอะแล้วนะ จริงๆมีสี่ใบอ่ะ” แบคฮยอนพูดแล้วทำปากยื่นๆแอ๊บแบ๊ว
“ก็ไม่เยอะเท่าไรครับ พอดีเลยเหมาะแก่การพาไปต่างประเทศที่สุดเลยครับ”
ก็จำขึ้นใจไปแล้วว่าภรรยาคุณคริสด่าเก่ง ก็เลยต้องทำตัวดีๆพูดจาดีๆให้เข้าหูเข้าไว้จะได้ไม่โดนด่า
“มีนายนี้แหละคนแรกที่เห็นด้วยกับแบค พี่ๆที่บ้านนี้โวยวายใหญ่ตอนแบคเข็นกระเป๋าออกจากบ้าน ยิ่งพี่ลู่หานนี้ยืนเอาผ้าเช็ดหน้ามาโบกเหมือนแบคจะย้ายบ้านยังงั้นแหละ บ้าจริง”
เอ่อคือผมก็คิดเหมือนคุณลู่หานนั้นแหละครับตอนแรก :3
เหยียบไว้นะครับ อย่าให้คุณแบคฮยอนรู้!!
หลังจากเดินทางกว่า 15 ชั่วโมง ในที่สุดแบคฮยอนก็มายืนอยู่บนแผ่นดินอเมริกาประเทศแห่งเสรีภาพสักที นั่งเครื่องมายาวนานจนปวดร้าวระบมไปหมด ป่านนี้ไม่รู้พี่คริสจะทำอะไรอยู่ คิดถึงจะตายอยู่แล้วเนี่ย แบคฮยอนเดินออกจากเกตขาออกผู้โดยสารพร้อมกับแจ็คสันลูกน้องคนสนิทของพี่คริสที่กึ่งเดินกึ่งลากกระเป๋าเดินทางใบโตของแบคฮยอนตามมาติดๆ
หนักจะตายอยู่แล้ว ฮ่วย! แจ็คสันได้แต่บ่นในใจเงียบๆ
เมื่อออกจากสนามบิน แจ็คสันก็รีบขับรถยนต์คันงามพาแบคฮยอนมาหาคุณคริสที่บริษัททันที ทันที่ที่รถจอดแบคฮยอนก็รีบกระโจนออกจากรถและมุ่งหน้าเดินเข้าตึกไปโดยแจ็คสันที่ยังไม่ทันจะได้ล็อครถให้เรียบร้อยต้องรีบวิ่งตามและนำทางไปทางโดยเร็วที่สุด
ก็อก ก็อก..
“เชิญ..” คริสขานรับ
“พี่คริสฮะ น้องแบคคิดถึงมะมะโลย อยู่นี้นอกใจน้องแบคบ้างไหมฮะ” แบคฮยอนเดินเข้าไปหาคริสทันทีเมื่อได้ยินเสียงขานรับ
“น้องแบค เป็นไงบ้างคะเนี่ย คิดถึงเหมือนกันนะคะคนดี” คริสจุ๊บหน้าผากน้อง พลางดึงมานั่งบนตัก กอดตอบน้องด้วยความคิดถึงเต็มเปี่ยม
“น้องแบคสบายดีฮะ แต่เมื่อยสุดๆเลยตอนนั่งเครื่องนานๆ”
“หื้อ สงสัยพี่ต้องหาเครื่องบินไอพ่นให้น้องแบคนั่งกลับซะแล้วล่ะมั้งเนี่ย”
“ขอกัปตันเครื่องบินเป็นพี่คริสนะฮะ คิ” แบคฮยอนว่าแล้วซุดตัวอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นของสามี
ไม่ได้เจอพี่คริสตั้งนาน ในที่สุดก็ได้เจอกันสักที คืนนี้น้องแบคจะนอนกอดพี่คริสทั้งคืนไม่ให้ใครได้เชยชมเลย
มีใครยังตามอ่านอยู่มั้ยค่ะ ไรต์หายไปนานเลย แฮ่ ._.
วีรกรรมของน้องแบคกับอีเชร้ยกไปตอนหน้านะคะ
เอ็นจอยรีดดิ้งค่า
21.11.14
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น