คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : (exo) Kris's Harems 12
(exo) Kris's Harems
ณ วอชิงตัน ดี.ซี. สหรัฐอเมริกา
เฮ้อออ กว่าสองเดือนแล้วที่คริสมาปักหลักอยู่ที่นี้เพราะต้องมาดูแลบริษัทอีกแห่ง ของทางบ้านเค้าแทนคุณหม่อมแม่ที่ขอลางานยาวๆยันสิ้นปีเพื่อไปเที่ยวกับบรรดา คุณหญิงคุณนายเพื่อนนาง คริสจำต้องไกลห่างเมียสุดที่รักทั้งสามคนและลูกน้อยทั้งสองมาอยู่ที่นี้ เพียงลำพัง คริสเหงา คริสอยากกลับบ้านนน ทำไมแม่ต้องบังคับคริสด้วย T^T
คริสยังจำประโยคสุดท้ายที่แม่สั่งแกมบังคับไว้ได้ขึ้นใจ
“นี้คริส แม่จะไม่อยู่ที่บริษัทนี้ยันสิ้นปี เพราะงั้นแกต้องคอยดูแลบริษัทให้ดีๆ ถ้าแกทำบริษัทเจ๊งฉันจะเรียกทนายมาฟ้องแกล้มละลาย เข้าใจไหม แล้วที่นี้บรรดาเมียๆและลูกแกก็จะลำบากไปนอนอยู่ใต้สะพานลอย ฮ่าๆๆๆๆๆ” สั่งเสร็จคุณนายก็เดินหิ้วกระเป๋าปราด้าและใส่ส้นสูงยาวแปดนิ้วเดินจากไป ทิ้งความหวาดกลัวไว้ในใจคริสโดยไม่รู้ตัว
นี้แม่จะรู้ไหมว่าทุกวันนี้ร่วมสองเดือนคริสต้องทำงานเองทุกอย่างเพราะคริสก ลัวบริษัทเจ๊งขนาดไหน พนักงานนี้คริสให้นั่งเล่นเฉยๆ หายใจทิ้งไปวันๆนะครัช กูทำเองหมด กูทำได้เพื่อความอยู่รอดของปากท้องเมียและลูก คริสสู้ตายครับ!!
รอบที่สามล้านแปดที่ลู่หานหยิบมือถือขึ้นมาปลดล็อคหน้าจอแล้วกดดูนั้นนี้ไป เรื่อยก่อนที่จะกดปิดอีกครั้งและเปิดใหม่อยู่อย่างนั้น
คิดถึงสามีอ่ะ :(
แบคฮยอนนอนอาบแดดอยู่ที่สระน้ำหลังบ้านพร้อมกับจิบน้ำพันช์ไปพลางๆระหว่างมองหาตั๋วเครื่องบินบินไปอเมริกา
พี่คริส รอน้องแบคก่อนนะฮะ :)
ระหว่างที่ดูซีรีย์เกาหลีอยู่ดีๆ อี้ชิงก็ต้องเดินไปหยิบทิชชู่มาเป็นม้วนๆเพื่อซับน้ำตาที่มันทะลักออกมา อย่างกับน้ำป่าไหลหลาก
ก็หนังเรื่องนี้อี้เคยดูกับพี่คริสนิ TT
เซฮุนและจื่อเทาต่างเฝ้ารอสายจากพ่อของพวกเค้าด้วยใจจดจ่อแต่ก็ไม่มีสักสายที่โทรเข้ามา
“เฮียเทา น้องฮุนคิดถึงปะป๊าอ่ะ น้องฮุนอยากคุยกับปะป๊า ทำไมปะป๊าไม่โทรมาเลยอ่ะ” เซฮุนพูดก่อนจะยกหูโทรศัพท์เพื่อจะเป็นคนโทรหาปะป๊าเอง แต่เด็กน้อยก็ทำหน้าสงสัยไปมา
น้องฮุนไม่รู้จักเบอร์ปะป๊าอ่ะ T^T
“คริสทำงานอยู่คงยุ่งแหละ เดี๋ยวก็โทรมาเองเชื่อเฮียเทาสิ” เทาพูดปลอบใจน้องชายที่นั่งกอดโทรศัพท์บ้านแน่น
“แต่นี้มันนานแล้วนะที่ปะป๊าไม่โทรมาเลยอ่ะ น้องฮุนจะไปถามคุณมี๊ว่าเบอร์ปะป๊าเบอร์อะไร น้องฮุนจะโทรหาปะป๊าเอง” พูดจบ เซฮุนก็รีบวิ่งไปหาคุณมี๊ลู่หานที่อยู่อีกบ้านนึงทันที ทิ้งให้จื่อเทามองตามอย่างช่วยไม่ได้
คือเฮียเทาจะบอกว่า เฮียเทามีเบอร์ปะป๊าแหละ แต่น้องฮุนวิ่งไปซะก่อนแล้วเฮียเทาเลยไม่ทันได้บอก ช่วยไม่ได้!
สามชั่วโมงผ่านไป คริสก็นั่งมองกองเอกสารตรงหน้าที่ยิ่งทำทำไมดูเหมือนมันจะยิ่งเยอะขึ้น คริสทึ้งหัวตัวเองก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานเพื่อหาอะไรกินเพราะนี้ก็ล่วง เข้าเวลาอาหารเที่ยงของเค้าแล้ว
“คุณคริสจะไปไหนครับ” แจ๊คสันถามเมื่อเห็นคุณคริสเดินออกมาจากห้องทำงาน เพราะเค้านั้นเป็นผู้ช่วยของคุณคริส เป็นคนที่ต้องคอยดูแลและรับใช้คุณคริสระหว่างที่คุณคริสอยู่ที่นี้ ถ้าเค้าดูแลคุณคริสไม่ดีและคุณนายใหญ่รู้ละก็ แจ๊คสันคงถูกเนรเทศออกจากบริษัทนี้แน่ๆ
“หาข้าวกินนะสิ ฉันหิวแล้ว” คริสบอกก่อนจะเดินหนีลูกน้องคนนี้ เห็นหน้ามันละหงุดหงิด หน้าตากวนตรีนดีเหลือเกิน
“คุณคริสอยากกินอะไรครับ บอกมาได้เลยครับ เดี๋ยวแจ๊คสันจะรีบไปหาให้ครับ” แจ๊คสันรีบเสนอตัวช่วยคุณคริสเต็มที่
“งั้นนายพาฉันไปร้านข้าวอร่อยๆหน่อยแล้วกัน ฉันหิวมาก” คริสบอก
“ได้เลยคร้าบบเจ้านายยยย คุณคริสรู้ไหมครับ..” แจ๊คสันเอ่ยปากจะพูดต่อแต่ถูกคริสขัดขึ้นมาซะก่อน
“ไม่อยากรู้” คริสตอบเรียบๆก่อนจะหยิบไอโฟนขึ้นมาเช็คข่าวสารบ้านเมืองบ้าง
นี้โลกเค้าไปพ.ศ.ไหนแล้วก็ไม่รู้วันๆทำแต่งาน งาน งาน งาน
โลกเหมือนพังทลายหยุดอยู่ตรงนั้น ฮืออ คุณคริสฟังแจ๊คสันก่อนได้ไหม TT
“แต่แจ๊คสันอยากบอกนะครับ คุณคริสรู้ไหมครับกว่าจะเรียนจบและหางานทำไม่ใช่เรื่องง่ายเลย TOT แจ๊คสันต้องฝ่าฟันเท่าไรกว่าจะมายืนตรงจุดนี้ได้ เพราะฉะนั้นแจ๊คสันจะทำหน้าที่ตัวเองให้ดีสุด สุดความสามารถที่มี เพื่อคุณคริส ทูนหัวของบ่าว เพราะฉะนั้นคุณคริสจะให้แจ๊คสันไปไหน ทำอะไร โปรดบอกครับ แจ๊คสันยินดีจะทำทุ๊กอย่าง” จบด้วยท่าถอนสายบัวอย่างงดงาม
“ไปร้านข้าวได้ละ พูดมากอยู่ได้” คริสบ่นก่อนจะเดิมตามแจ๊คสันที่ยิ้มหน้าบานเดินนำหน้าไปนู้นแล้ว
หลังจากกินข้าวเสร็จคริสกับแจ๊คสันก็พากันกลับมาที่บริษัทเพื่อเคลียร์งาน ต่อ คริสกะว่าทำงานเสร็จแล้วจะรีบโทรหาครอบครัวของเค้าที่เกาหลีทันที แต่พอนึกขึ้นได้ว่าเวลาที่เกาหลีและอเมริกามันห่างกันเยอะ คริสก็เลยยังไม่โทรไปก่อนดีกว่า เพราะที่นู้นคงดึกมากแล้วป่านนี้ลูกๆเมียๆเค้าคงหลับกันหมดบ้านแล้วแหละ
คริสเอนหลังพักผ่อนกะว่าจะหลับซะงีบนึงเพราะตั้งแต่เช้าก็โหมทำงานอย่างหนัก มาตลอดเพิ่งได้พักแว๊บนึงก็ตอนออกไปหาข้าวเที่ยงกินนั้นละ เฮ้ออ คิดถึงครอบครัวจัง คิดถึงตักอุ่นๆของเมีย เย็นนี้เลิกงานแล้วไปหาที่ผ่อนคลายหน่อยดีกว่า
“เฮลลโหลววววว อเมริกา เชร้มาแล้วค่า” เสียงแปดหลอดของเชร้จงดังขึ้นขณะที่เจ้าตัวเดินหิ้วกระเป๋าหลุยส์ออกมาจากเก ตกับสามีของนาง อู้ยย กะเทยไม่เคยฝันเลยว่าสักวันนึงจะได้มาที่นี้ ไม่ได้ละต้องเชคอินหน่อยว่าเดี้ยนอยู่อเมริกาแล้ว เพื่อขุ่นแม่เห็นจะได้เอาไปเม้าท์มอยต่อว่าลูกสาว(?)สิได้โกอินเตอร์มาไกล ถึงเมืองนอกเมืองนา
“ที่รักค่ะ เชร้ว่าเราไปโรงแรมนอนพักผ่อนสักงีบแล้วคืนนี้เราไปหาที่สังสรรค์กันดีไหม ค่า” เชร้เดินกอดแขนสามีไปก็พูดถึงแพลนในวันนี้ที่เชร้คิดให้ฟัง สามีก็คนดีละเหลือเกิน เชร้พูดไรก็ว่าตาม อยู่ในโอวาทดี๊ดี น่าจะได้รางวัลสามีกตัญญูกับเค้าบ้างน้อ
พอเลิกงาน คริสก็หยิบกุญแจรถ กระเป๋าตังส์เดินออกจากห้องทันที โดยไม่สนใจแตจ๊คสันที่ยืนทำหน้าเจี๊ยมเจี๋ยมอยู่หน้าประตูห้อง คริสสาวเท้าเดินอย่างรวดเร็วแต่แจ๊คสันลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ก็วิ่งตามมาได้ อย่างรวดเร็วทันใจยิ่งกว่าสั่งเดลี่เวอร์รี่ซะอีก
“นี้แกจะตามฉันมาทำไม ห่ะ” คริสถามขึ้นอย่างเหลืออดเมื่อทั้งคู่มายืนรอลิฟต์
“ก็แจ๊คสันบอกคุณคริสแล้วไงครับว่า แจ๊คสันจะคอยดูแลและรับใช้คุณคริสเป็นอย่างดีระหว่างที่คุณคริสอยู่ที่นี้ อ่ะครับ” แล้วมันก็ยิ้มโชว์ฟันทั้งปาก
“ฉันโตแล้ว ฉันดูแลตัวเองได้ นี้มันเวลาส่วนตัวของฉัน แกไม่มีสิทธ์ตามเข้าใจไหม กลับบ้านแกไปได้แล้ว” คริสโบกมือไล่ก่อนจะเดินเข้าไปในลิฟต์ แต่แจ๊คสันก็ยังตามเข้ามาได้อีก
“ไม่ครับ สำหรับแจ๊คสันเวลาส่วนตัวคือไรไม่รู้จักแต่แจ๊คสันรู้แค่ทุกวินาที ทุกนาที ทุกชั่วโมง ทุกวัน ทุกสัปดาห์ ทุกเดือนที่คุณคริสยังอยู่ที่นี้แจ๊คสันก็ต้องตามคอยดูแลเท่านั้นครับ” แจ๊คสันเอาหัวตัวเองเป็นประกันกับคุณผู้หญิงไว้ เพราะงั้นแจ๊คสันจะละหลวมหน้าที่ตัวเองไม่ด้ายยย T^T
“โรคจิต” คริสพูดก่อนจะไม่สนใจลูกน้องคนนี้อีก
บรรยากาศในผับก็เหมือนกันหมดทุกที ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน จะทำอะไรร่างสูงโปร่งของคริสก็ถูกจับตามองทุกครั้ง นี้เค้าอุตส่าห์มาหาที่พักผ่อนหย่อนใจนะดันกลับกลายเป็นตัวเค้ารู้สึกเครียดแทนมากกว่า ดีนะอยู่ผับที่อเมริกานี้ถ้าอยู่ผับที่เกาหลีคงโดยเมียมาคุมละ
แจ๊คสันที่แอบตามมาเงียบๆก็นั่งมองอยู่โต๊ะเยื้องไปจากที่คุณคริสนั่งสองโต๊ะจึงทำให้คริสมองไม่เห็นเค้า อ่า ผู้หญิงโนตมคนนั้นจะเดินมาอ่อยคุณคริสแล้ว ไม่ได้ๆแจ๊คสันต้องปกป้องคุณคริสตามที่สัญญาไว้กับคุณผู้หญิง
แจ๊คสันลุกขึ้นก่อนจะเดินไปประชิดผู้หญิงโนตมคนนั้นแล้วแสร้งทำเป็นมองเหม่อ ลอยก่อนจะเอารองเท้าหนังของเค้าสกัดไปที่ส้นสูงของผู้หญิงคนนี้
“ว๊ายยยยย” ผู้หญิงโนตมคนนั้นกรีดร้องอย่างตกใจที่ถูกสกัดขา เธอแหงนหน้ามองไปรอบๆเพื่อหาคนที่ทำแต่ก็ไม่เจอเพราะในผับมันเบียดเสียดแน่น หนามาก เธอชักสีหน้าอย่างไม่พอใจและสบถหลุดด่าคำไม่สุภาพออกมา แจ๊คสันที่แกล้งเหม่อลอยยืนข้างๆถึงกับสตั๊นไปกับคำด่าของเธอ
ก็คนที่เธอด่ามันผมไง T^T
เมื่อจัดการคนนั้นได้คนนี้ก็มาต่อแจ๊คสันก็ต้องจัดการขัดขวางไม่ให้ผู้หญิง หน้าไหนเข้าไปใกล้คุณคริสเด็ดขาด โฮกกกกกกนี้แจ๊คสันจัดการมาสิบกว่าคนละนะคุณคริส ทำไมคุณคริสถึงได้เสน่ห์แรงแบบนี้ครับ แจ๊คสันจะหมดความอดทนแล้วนะนี้ถ้าทนไม่ไหวแจ๊คสันจะทุบหัวคุณคริสแล้วลากกลับบ้านละเนี่ย
จงฮยอนเดินเข้ามากับสามีรุปหล่อเดินควงแขนกันไม่แคร์สายตาใครที่ไหน นี้มันอเมริกาประเทศแห่งเสรีภาพ เชร้จะเดินจูงแขน จับมือ กอด โอบ จูบสามีเชร้ก็ไม่ผิดค่ะ ตำรวจไม่มาจับเชร้แน่นอน ขนาดอยู่เกาหลีเชร้ยังไม่แคร์เลยค่ะ สำหรับเชร้ไม่มีอะไรเจ็บไปกว่าโดนอีแบคด่า 3 วิ 100 สเตตัสค่ะ
เมื่อหาโต๊ะที่นั่งได้จงฮยอนก็นั่งลงกับสามีของนาง สั่งเครื่องดื่มทันที สวีทนุ้งนิ้งกันไปมาจนกลายเป็นจุดสนใจหย่อมๆ แต่ก็ไม่เท่ากับที่สายตาของเชร้เหลือบไปเห็นใครบางคนที่นั่งถัดไป
“ขุ่นพระ นั้นพี่คริสสามีของอีแบคนี้” จงฮยอนพูดเบาๆมือทาบอกด้วยความตกใจ
อีแบครู้หรือยังนี้ เชร้ควรโทรบอกนางไหมหรือเชร้แกล้งทำเป็นไม่รู้
ถึงจะว่าแบบนั้นแต่จงฮยอนก็หยิบไอโฟนเครื่องงามมาถ่ายรูปพี่คริสไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
คริสนั่งดื่มไปนานพอสมควรและพอเหลือบมองนาฬิกาก็เห็นว่าดึกมากแล้ว เค้าเลยลุกขึ้นจากโต๊ะวางเงินไว้จำนวนหนึ่งแล้วลุกเดินออกมา ระหว่างนั้นก็มีหญิงสาวเสื้อสายเดี่ยวอาศัยจังหวะที่คริสเดินผ่านคว้าเอว เค้าไว้
คริสหยุดเดินแล้วก้มมองเพราะคริสสูงกว่าผู้หญิงคนนี้มาก ใครกัน? เมาหรอ? คริสมองอย่างงงๆก่อนจะพยายามแกะมือเธอออกแต่คุณเธอก็ไม่ยอมปล่อยมือสักที แจ๊คสันที่รู้ตัวว่าตัวเองทำงานพลาดก็รีบวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาคริสทันที และช่วยดึงผู้หญิงคนนี้ให้ออกห่างจากคริส
“นี้แจ๊คสันแกตามฉันมาอีกแล้วหรอ” คริสถามเมื่อเห็นหน้าแจ๊คสัน
“ก็ผมมาคอยดูแลคุณคริสไงครับ มาๆเดี๋ยวผู้หญิงคนนี้ผมจัดการเองครับ” แจ๊คสันว่าพลางออกแรงกระชากผู้หญิงคนนี้จนตัวปลิว สาวน้อยสายเดี่ยวที่ถูกดึงออกจากคริสก็ร้องโวยวายใส่แจ๊คสัน
“นี้แกมาดึงฉันออกไปทำไมเนี่ย ไอ้บ้า”
“ไม่ได้ เธอจะมาเกาะแกะคุณคริสไม่ได้ คุณคริสเค้ามีมีเมียมีลูกแล้ว” แจ๊คสันเถียงกลับอย่างไม่ยอม
“โอ๊ยแล้วในนี้เค้าถือกันที่ไหน เค้ามาสนุกกันทั้งนั้นล่ะ หลบไปเลยไอ้บ้า”
“งั้นเชิญเธอไปยุ่งกับคนอื่นเถอะ หลบไปให้ห่างจากคุณคริสเลย นี้เธอ!!!!” แจ๊คสันโวยวายเมื่อเห็นผู้หญิงคนนี้อาศัยจังหวะที่เค้าเผลอวิ่งไปหาคริสแต่ทว่า.......
เธอดันพลาด...
สะดุดรองเท้าตัวเองล้ม...
และด้วยความตกใจก็คว้าแขนแจ๊คสันไว้…
และ...
จุ๊บ!
“เห้ยยยยยย”
“O__O”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
จงฮยอนที่ยืนมองดูอย่างห่างๆแทบจะโยนไอโฟนทิ้งแล้ววิ่งไปลากคนสองคนที่ล้ม นอนทับกันอยู่ที่พื้นแถมยังจูบกันอีก โอ๊วมายก๊อด เชร้ถ่ายไม่ทันช๊อตเด็ด
คริสเองก็ตกใจทำอะไรไม่ถูกเมื่อเหตุการณ์ตรงหน้ามันเกิดขึ้นเร็วมาก รู้ตัวอีกทีก็มีคนมาดึงให้เค้าลุกขึ้น นี้เมื่อกี้เค้าจูบกับใครนะ ทำไมมันมึนๆงงๆไปหมด แล้วนี้เชร้จงเพื่อนรักน้องแบคมาที่นี้ได้ไง แล้วแจ๊คสันลูกน้องเค้าล่ะ
“พี่คริสปลอดภัยแล้วค่ะ เชร้มาช่วยแล้ว เอ้าอีแป๊ะนี้ก็ลุกสิย่ะนั่งขวางทางอยู่ได้ หลบไป๊!!” เชร้ว่าก่อนผลักหัวแจ๊คสันให้ไปให้พ้นทางก่อนที่นางจะเดินมาหาพี่คริสที่นั่งช๊อคอยู่
โธ่ ทูนหัวขวัญเอ่ยขวัญมา ดูท่าจะสติหลุดไปแล้ว ส่วนนังชะนีน้อยก็วิ่งหนีความผิดตัวเองหายจ๊อยไปเรียบร้อยแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้พี่จูบกับใครน่ะ” คริสถามเชร้จงอย่างงๆ
“เอ่อ...คุณคริสครับ แจ๊คสันขอโทษษษษษษษษษษษษษ”
แจ๊คสันน้ำตาคลอก้มหัวคุกเข่าขอโทษคุณคริสทันที ฮืออแจ๊คสันไม่ได้ตั้งใจผู้หญิงคนนั้นมาดึงแจ๊คสันเอง แจ๊คสันทรงตัวไม่อยู่เลยไปล้มทับคุณคริสแล้วจูบกับคุณคริสจนได้ นี้ถ้าคุณผู้หญิงรู้แจ๊คสันต้องถูกแหวกอกแน่เลย T^T
“แกเป็นบ้าอะไรเนี่ย มาขอโทษฉันทำไม”
“ก็อีแป๊ะนี้แหละค่าที่จูบพี่คริสเมื่อกี้น่ะ.....อ้าว! พี่คริสค่ะ ตายแล้วววววววววว ทำใจดีๆค่าพี่คริสส” จงฮยอนกรีดร้องอย่างตกใจเมื่อตัวเองพูดจบคริสก็ล้มพับไปทันที
ไม่ต้องถามถึงแจ๊คสันว่าเป็นยังไง ถ้าปาดคอตัวเองได้แจ๊คสันคงทำไปเรียบร้อยแล้ว
เป็นกำลังใจให้พี่คริสฟื้นไวไวด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น