คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : (exo) Kris's Harems 11
(exo) Kris's Harems
อี้ชิงเป็นต้องตกใจสะดุ้งตื่นเต็มตาทันที่หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากคุณครูประจำชั้นซึ่งก็คือเจสสิก้าคู่อริของพวกเค้าโทรมาบอกว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนอย่างจื่อเทาไปมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนร่วมห้องเรียนเข้า
โอเค อี้ชิงเป็นแม่ของจื่อเทา อี้ชิงรู้ว่าลูกชายเค้าเป็นคนแบบไหน นิสัยเป็นอย่างไร แต่เค้าไม่เคยสอนให้ลูกเป็นคนใช้กำลังแบบนี้นะ แล้วนี้มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมจื่อเทาไปมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนร่วมชั้นได้
หลังจากพูดคุยกับเจสสิก้าจบ อี้ชิงก็รีบลุกไปล้างหน้าล้างตาและแต่งตัวก่อนจะรีบไปที่โรงเรียนอย่างเร็วที่สุด พอมาถึงอี้ชิงก็เห็นเจสสิก้ากำลังดูแลเด็กผู้ชายผิวเข้มคนหนึ่ง ที่ใบหน้าหล่อๆนั่นมีรอยเหมือนโดยชกมา คงเป็นฝีมือลูกชายเค้าสินะ ที่ด้านข้างก็มีเซฮุนและเพื่อนร่วมห้องเรียนบางคนยืนอยู่ด้วยกัน แล้วนี้ไอ้ต้นเหตุมันไปไหน
“เอ่อ คุณครูครับแล้วจื่อเทาอยู่ไหนครับ” อี้ชิงถามหาลูกชายทันที่เมื่อเดินเข้ามาในห้อง เจสสิก้าที่กำลังดูแลเด็กผู้ชายผิวเข้มคนนั้นเงยหน้ามองเค้าก่อนจะโค้งทักทาย
“สวัสดีค่ะคุณอี้ชิง ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่แบบนี้แต่คราวนี้มันเรื่องใหญ่จริงๆอ่ะคะฉันเลยต้องจำเป็นแจ้งให้คุณอี้ชิงทราบถึงพฤติกรรมของจื่อเทา” เจสสิก้าพูดไปตามเรื่องที่เกิดขึ้น คราวนี้มัน้ป็นเรื่องใหญ่จริงๆ เดี๋ยวนะนี้หมายความว่ามีครั้งอื่นก่อนหน้านี้ด้วยหรอ?
อี้ชิงชะเง้อหาไอ้ตัวต้นเหตุแต่ก็ไม่พบ อี้ชิงเดินมาหาเซฮุนที่ยืนเกาะหลังเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งอยู่
“น้องฮุนครับ บอกคุณมี๊อี้ได้ไหมครับว่าจื่อเทาไปไหนแล้วนี้มันเกิดเรื่องอะไรทำไมจื่อเทาถึงได้มีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนคนนั้นได้ละครับ”
“คุณมี๊ฮะ เฮียเทาต่อยเพื่อนไคล้มลงไปที่พื้นเลยฮะ น้องฮุนบอกว่าไม่เป็นไรๆแต่เฮียเทาก็ไม่ยอมฟังน้องฮุนอ่ะ” เซฮุนเดินมาหาอี้ชิงที่ยืนกางแขนรอก่อนจะกอดอี้ชิงแน่นแล้วฟ้องให้ฟังถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้
“แล้วทำไมเกี่ยวอะไรกับเซฮุนด้วยล่ะหื้ม” พออี้ชิงพูดจบเด็กน้อยในอ้อมกอดก็ดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมาแล้วก็เอามือน้อยๆมาจับใบหน้าตัวเองแน่น
น้องฮุนจะไม่ยอมให้คุณมี๊อี้เห็นหรอกว่าหน้าน้องฮุนแดงจนจะสุกขนาดไหนแล้ว
“ก็...เพื่อนไคมานั่งระบายสีกับน้องฮุน มาขอนอนกลางวันใกล้ๆน้องฮุน และเมื้อกี้ตอนก่อนคุณมี๊จะมาหาก่อนจะมีเรื่องกันเพื่อนไคมาขอหอมแก้มน้องฮุนฮับแล้วเฮียเทาก็เข้ามาต่อยเพื่อนไคเลยคุณมี๊อี้” ปากน้อยๆได้รูปนั้นก็พูดฟ้องเจื้อยแจ้วไปมา อี้ชิงอมยิ้มกับสิ่งที่เซฮุนเล่าให้ฟังก่อนจะมองไปทางเพื่อนไคที่เซฮุนเรียกแล้วก็ยิ้มให้เด็กน้อยคนนั้นที่ชะเง้อมองมาทางพวกเค้าอยู่ก่อนแล้ว
แหม่ ยังเรียนไม่ทันขึ้นอนุบาลสองลูกชายเค้าก็มีหนุ่มมาขายขนมจีบซาลาเปาใส่ซะแล้ว อย่างงี้ต้องกลับไปเม้าท์ให้เดอะแก๊งค์ฟัง
“อ่อ อย่างนี้นี้เอง คุณมี๊อี้เข้าใจแล้วครับ แต่คุณมี๊อี้อยากคุยกับเฮียเทาจังเลย น้องฮุนรู้ไหมครับว่าเฮียเทาอยู่ไหน”
“น้องฮุนรู้ฮะ คุณมี๊อี้ตามน้องฮุนมาเลยฮะ” เซฮุนพูดแล้วก็จูงมืออี้ชิงให้เดินตามตัวเองไปอีกห้องนึงที่อยู่ถัดไป อี้ชิงอ่านป้ายหน้าห้องก็พบว่ามันเป็นห้องนั่งเล่นรวม เซฮุนกระตุกมืออี้ชิงให้ดูใครบางคนที่นั่งหลบมุมซ่นตัวอยู่ใต้ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ตรงมุมห้อง
หลบมิดมากกกกกกกกก ไม่รู้เลยว่าใครมาแอบซ่อนอยู่ตรงนี้ ป้ายชื่อที่เขียนว่า “น้องจื่อเทา อ.1” นั้นโผล่ออกมานอกตัวคุณตุ๊กตาหมีตัวโตนั้น อี้ชิงส่ายหัวให้กับความน่ารักแบบบ๊องๆของลูกชายก่อนจะเดินไปหา
“เอ๋ คุณตุ๊กตาหมีตัวนี้ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ละครับน้องฮุน” อี้ชิงแกล้งดัดเสียงให้แ
หลมเล็กและหันไปพูดกับเซฮุน และเซฮุนที่ฉลาดเป็นกรดก็รับมุขของอี้ชิงได้ดิบดีโดยไม่ต้องเตี๊ยมอะไรทั้งนั้น
“อ่อ ก็คุณหมีทำความผิดมาไงฮับเลยต้องหนีมาซ่อนตัว” เซฮุนว่าก่อนจะคลานดุ๊กดิ๊กมาอยู่ข้างหน้าคุณหมีตัวโตที่ว่านี้
“แล้วคุณหมีเค้าทำความผิดอะไรมาครับ ทำไมต้องมาซ่อนตรงนี้ด้วย”
“ก็คุณหมีต่อยเพื่อนครับคุณมี๊อี้” เซฮุนบอกยิ้มๆเมื่อเห็นคุณหมีตัวโตเริ่มขยับไปมา
“อ่า คุณหมีทำไมนิสัยไม่ดีเลยน้าต่อยเพื่อนแล้วมาซ่อนแบบนี้แย่จังเลย คุณมี๊อี้จะเอาคุณหมีตัวโตไปโยนทิ้งถังขยะล่ะ” อี้ชิงพูดก่อนจะยกตุกต๊าหมีขึ้นมาแกล้งจะเอาไปโยนทิ้งแต่คนที่ซ่อนอยู่หลังตุ๊กตาหมีกลับไม่ยอมให้ความร่วมมือแถมยังดึงตุ๊กตาหมีไว้แน่นแล้วส่งเสียงงุ้งงิ้งๆอยู่ในลำคอ
“เอ๊ะ ทำไมคุณหมีตัวนี้ดื้อจังเลยน้า น้องฮุนมาช่วยคุณมี๊อี้เอาคุณหมีจอมดื้อไปทิ้งหน่อยเร็ว”
“งื้ออออออ ไม่ได้ดื้อสักหน่อย” จื่อเทาครางงุ้งงิ้งตอบกลับมา
“ไม่ดื้อแล้วทำไมคุณหมีต้องไปต่อยเพื่อนแล้วหนีมาอยู่ตรงนี้ละครับ” อี้ชิงแกล้งถาม
“ก็ไอ้เด็กดำมันมายุ่งกับน้องฮุนนี้” จื่อเทาตอบกลับมา
ก็ไอ้เด็กดำมาใช้สีเค้าเอาไประบายกับเซฮุน แถมตอนนอนกลางวันก็ยังมาแย่งที่นอนเค้านอนข้างเซฮุนอีก จื่อเทาที่หมั่นไส้ไอ้เด็กดำนั้นสุดๆที่มายุ่งกับน้องชายเค้าแต่ก็ไม่อยากทำอะไรมากเดี๋ยวคุณครูโทรฟ้องหม่าม๊าเอาก็เลยแกล้งทำเป็นไม่เห็นไป แต่ไอ้ตอนที่เด็กดำนั้นมาขอหอมแก้มของเซฮุนนั้นจื่อเทาบอกเลยว่ายอมไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ละนั้นมันน้องชายเค้านะ จะมาแต๊งอั๋งมั่วซั่วไม่ได้เด็ดขาดไอ้เด็กดำคิมจงอิน!!
หลังจากพูดคุยกับเจ้าตัวแสบเรียบร้อยแล้ว ทั้งสามคนกับอีกหนึ่งตัวก็เดินกลับมาเข้าในห้องเรียนอีกครั้งนึง อี้ชิงเดินมาพูดคุยกับเจสสิก้าที่สงบศึกกันชั่วคราวว่าเค้าขอคุยกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนคนนั้นหน่อย เจสสิก้าเรียกเด็กคนนั้นมาหาอี้ชิงที่ยืนรออยู่
“สวัสดีครับ พี่เป็นหม่าม๊าของจื่อเทากับเซฮุนนะครับ พี่รู้เรื่องหมดแล้วนะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง พี่ต้องขอโทษแทนจื่อเทาด้วยนะครับ” อี้ชิงพูดพลางลูบหัวเด็กน้อยตรงหน้า
“อ๋า ไคชื่อคิมจงอินนะครับ ชื่อเล่นชื่อไค ไคก็ต้องขอโทษคุณพี่ด้วยนะครับที่ไปยุ่งกับน้องฮุนแบบนั้น แต่ไคอยากรู้จักกับน้องฮุนฮับ น้องฮุนใจดีและก็คุยสนุก ไคก็เลยอยากจะสนิทกับน้องฮุนไวไว” เพื่อนไคของน้องฮุนพูดตอบกลับมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ
ก็ไม่แปลกหรอกที่ใครจะรักและเอ็นดูเซฮุน ก็เซฮุนน่ะน่ารักจริงๆ อยู่ใกล้ใครก็ทำให้คนๆนั้นมีความสุข นี่เชื้อแม่เค้าแรงสินะ ขนาดจื่อเทาลูกชายเค้ายังรักและหวงเซฮุนออกนอกหน้านอกตาเลย
“ครับ พี่เข้าใจแล้ว แต่ว่าน้องไคก็อย่าทำแบบนี้อีกนะครับ ถ้าเกิดผู้ใหญ่คนอื่นๆมาเห็นเค้าจะว่าเราได้นะ” อี้ชิงไม่ได้ว่าอะไรมากก็แค่ตักเตือนไปนิดหน่อย เพื่อนไคก็พยักหน้ารับแต่โดยดี ผิดกับไอ้เจ้าตัวดื้อที่ยืนหลบหลังคุณหมีและก็เอาแต่ครางเสียงงุ้งงิ้งอยู่ข้างหลังแทน
"ไคเข้าใจแล้วฮร้าบบบบบบบบบ” เพื่อนไคตอบก่อนจะเดินมาหาจื่อเทาคู่อริของตน
“เทาเทามายืนทำอะไรตรงนี้ แล้วนี้ไปเอาคุณหมีมากจากไหนอ่ะ” เพื่อนไคถามจื่อเทาที่ยืนหลบหลังคุณหมีไม่ยอมปล่อย
“เรื่องของเรา” จื่อเทาตอบกลับมาอย่างไม่ชอบใจ
“พูดจาไม่น่ารักเลยอ่ะ ชิส์” เพื่อนไคว่าแล้วกอดอกหันหน้าไปทางซ้าย
“เห่อะ ตัวเองดีตาย” จื่อเทาว่าแล้วยอมปล่อยคุณหมีออกแล้วยืนกอดอกหันหน้าไปทางขวาแทน
ทุกสายตาในห้องเรียนยืนจับจ้องคนทั้งคู่ว่าจะมีเรื่องกันอีกหรือป่าว ที่หนักใจคงจะเป็นเซฮุนนี้ล่ะ อีกคนก็พี่ชาย อีกคนก็เพื่อนชายคนสนิท (?) น้องฮุนเลือกไม่ถูกเลย ฮื้อออ (ยืนพองแก้ม)
“เทาเทา เราขอเล่นกับน้องฮุนได้ป่าว เราขอมาระบายสีกับน้องฮุนได้ไหม แล้วก็ขอนั่งกินข้าวกับน้องฮุนด้วย ตอนกลางวันเราก็ขอนอนข้างๆน้องฮุนด้วยนะ” เพื่อนไคพูดขึ้นหลังจากทั้งคู่ยืนเงียบใส่กันอยู่นาน จื่อเทาหันมามองก่อนจะโวยวายเมื่อคิดได้ว่าไอ้เด็กดำนี้มันมีข้อต่อรองเยอะไป
“ไม่ได้!!!!!!!!!!!!!! ไอ้เด็กดำขอเราตั้งหลายข้อมันเยอะเกินไป เราไม่อนุมัติคำขอของนาย เราให้นายเลือกได้ข้อเดียวเท่านั้น ไม่งั้นไม่ต้องมายุ่งกับน้องชายเรา” จื่อเทาพูดแล้วเอามือชี้หน้าเด็กดำ เพื่อนไคยืนคิดอยู่นานว่าจะเอาข้อไหนดีแต่เล้วใบหน้าหล่อๆก็ยิ้มกว้างเมื่อเจ้าตัวคิดออก
“รู้แล้วๆ เราคิดออกแล้วเราขอเลือกนอนข้างๆน้องฮุน^^” เพื่อนไคพูดขึ้นแล้วหันไปยิ้มให้เซฮุนที่มองมาอยู่ก่อนแล้ว
ถึงจะไม่ค่อยชอบใจในคำตอบที่เด็กดำเลือกแต่จื่อเทาเป็นคนพูดจริงทำจริงก็เลยต้องยอมรับ
“ตกลง นายทำได้แค่นอนข้างๆน้องชายเราเท่านั้น ห้ามมายุ่งวุ่นวายเวลาอื่น” จื่อเทาย้ำอีกครั้งก่อนจะเดินลากคุณหมีตัวโตมาหาอี้ชิงและเซฮุนที่ยืนรอ
หลังจากที่เคลียร์กันได้แล้ว อี้ชิงเลยขอพาตัวเซฮุนและจื่อเทากลับบ้านก่อน เจสสิก้าเซ็นใบอนุญาติให้อย่างเรียบร้อย ถึงอี้ชิงจะดูไม่ร้ายเท่าสองเมียของคุณคริสแต่เจสว่าเจสไม่ควรเสี่ยง ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียของคุณคริสก็น่ากลัวหมดทุกคนแหละ
เพื่อนไคมายืนโบกมือคล้อยหลังตามเซฮุนที่เดินออกไปอยุ่ตรงหน้าประตูห้องเรียน น้องฮุนที่หันกลับมามองพอเห็นเพื่อนไคก็ยิ่งหน้าแดงเป็นมะเขือเทศ
ทำไมน้องฮุนหน้าแดงนะหรอ? มานี้ๆ เดี๋ยวเพื่อนไคจะบอกให้ฟัง
ก็ตอนที่หม่าม๊าของจื่อเทาและคุณครูเจสสิก้ายืนคุยกันอยู่น้องฮุนก็เดินมาถามเพื่อนไคว่าทำไมถึงเลือกนอนข้างๆน้องฮุนแทนล่ะ เพื่อนไคก็เลยกระซิบบอกให้น้องฮุนรู้แค่คนเดียวว่า
'ก็เวลาที่นอนข้างๆน้องฮุน เพื่อนไคจะได้นอนกอดน้องฮุนได้ แล้วพอน้องฮุนหลับไปเพื่อนไคก็จะได้แอบหอมแก้มน้องฮุนได้นะสิ'
แค่นั้นแหละครับคือสาเหตุที่น้องฮุนเดินหน้าแดงจากไป :P
หลังจากพาเด็กๆออกมาจากโรงเรียนแล้ว อี้ชิงก็พาเด็กๆแวะกินไอศกรีมที่ร้านประจำก่อนจะพาแวะมาหาคริสที่บริษัท พอมาถึงเลขาก็บอกว่าคริสออกไปคุยกับลูกค้าที่ข้างนอกยังไม่กลับเข้ามาเลย อี้ชิงก็เลยเดินเข้ามานั่งรอในห้องทำงานของคริสแทน ถ้าถามว่าอี้ชิงเข้ามาได้อย่างไร คำตอบคืออี้ชิงมีกุญแจสำรองนะสิ มีหมดทุกห้องเลยด้วย (อย่าไปบอกพี่คริสนะฮับ)
นั่งรออยู่นานสองนานอี้ชิงก็ได้ยินเสียงคนเดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีเดินมาหยุดที่หน้าห้องทำงานของคริสก่อนจะเปิดประตูเข้ามา อ่า คริสนั้นเอง อี้ชิงและเด็กๆนั่งจ้องมองคริสที่ยืนทำหน้าสงสัยอยู่ตรงประตู
“เอ๊ะ ตอนออกไปก็ล็อกห้องแล้วนี้หว่า ทำไมประตูมันเปิดเองได้ว่ะ” คริสบ่นพึมพำอย่างสงสัยก่อนจะเดินมานั่งที่เก้าอี้ทำงานตัวเองแต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อมองเห็นอี้ชิงและลูกๆอยู่ตรงหน้าเป๊ะ
กูว่าแหละทำไมประตูแม่งไม่ได้ล็อกตะกี้
“ที่รักจ๋า มาหาพี่หรอ ทำไมไม่บอกล่วงหน้าก่อนครับ” คริสเดินมานั่งตรงที่ว่างข้างอี้ชิงและอุ้มอี้ชิงมานั่งบนตัก อี้ชิงดิ้นจะลงจากตัวคริสให้ได้เพราะเด็กๆมองอยู่
แหม่ ตานี้จ้องใสแป๋วเลยนะครับคุณลูกๆ >////////<
“ปล่อยนะพี่คริส ลูกมองอยู่เห็นไหม ปล่อยยยยยย” ยิ่งอี้ชิงดิ้นคริสก็ยิ่งกอดแน่นแถมยังเอาหน้ามาป้วนเปี้ยนแถมใบหน้าของอี้ชิงอีก
“อายอะไรครับ นั่นก็ลูกเราเองนะ ที่ตอนทำลูกละไม่อาย โอ๊ยยย พี่เจ็บครับอี้ชิง” คริสร้องเมื่อถูกอี้ชิงหยิกเข้าให้ที่พุง เด็กๆสองคนพากันกลั้นขำที่เห็นปะป๊าโดนหม่าม๊าทำโทษ
“สมน้ำหน้า”
“คิดว่าพี่จะปล่อยให้เราหยิกพี่เฉยๆหรอครับน้องอี้ มานี้เลย” คริสว่าแล้วดึงอี้ชิงมากอดไว้แน่นแล้วก็จับจูบมันซะต่อหน้าลูกนี้แหละ อยากมาหยิกเค้าก่อนทำไม
“น้องฮุนห้ามดูนะ หลับตาเดี๋ยวนี้เลย เอ๊ะ น้องฮุนเฮียบอกให้หลับตาไง” จื่อเทาโวยวายก่อนจะสั่งให้น้องปิดตา แต่น้องฮุนกลับมองอย่างไม่วางสายตา
“งื้อ ทำไมน้องฮุนต้องหลับตาคนเดียวด้วยล่ะ เฮียเทายังดูได้เลย แล้วปะป๊ากับคุณมี๊อี้เค้าทำอะไรกันหรอเฮียเทา” เซฮุนหันมาถามพี่ชายที่ตอนนี้ก็นั่งจ้องภาพตรงหน้านิ่ง
โธ่ แล้วมาสั่งน้องฮุน ตัวเองก็มองอ่ะ
“ไม่รู้ๆ แต่ห้ามดูมานี้เลยเฮียจะจับเราปิดตา”
จื่อเทาโวยวายก่อนจะเอามือมาปิดตาน้องชายไว้แน่น แล้วตัวเองก็หลับตาไม่มองดูภาพตรงหน้าเช่นกัน
โอ๊ยยปะป๊าร้อนแรงเกินไปแล้ววววววววววว
แม่ครับคนนี้ครับที่ไคชอบ
ปะป๊าครับไอ้เด็กดำมันจีบน้องฮุน (ฟ้องๆ)
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น