คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Series II : Lady and The Beast:Special
Special: เรื่องเล่าของเอเวอรีน
“ท่านแม่ค่ะ ข้ามีเรื่องราวมากมายอยากจะคุยกับท่านเหลือเกิน ตอนนี้ข้ากลายเป็นเด็กกำพร้าเต็มตัวแล้วนะค่ะ ท่านพ่อ ปลงสังขารแล้ว ท่านบอกว่า จะไปตามหาท่านแม่
ท่านแม่ค่ะ มีเรื่องหนึ่งที่ท่านไม่เคยรู้ นั้นก็คือ ท่านพ่อรักท่านแม่มากมาย สิ่งที่ท่านเห็นไม่ใช่สิ่งที่ท่านพ่อเป็นและท่านพ่อเองก็ไม่ได้อยากจะเป็น แต่หากเพราะท่านทำเพื่อพวกเรานะค่ะ
ท่านแม่ก็รู้ ตาแก่ซีเนียร์เหล่านั้นเป็นอย่างใด พวกนั้นเขาเกลียดเลือดผสมอย่างพวกเราเพียงไร ท่านก็ทราบนิค่ะว่าเขาจ้องเล่นงานพวกเรามากมายเพียงใด แม้แต่อำนาจของท่านพ่อ ก็ไม่อาจคุ้มครองพวกเราได้ สิ่งที่ท่านทำได้เพียงอย่างเดียว คือต้องทำตามตาแก่พวกนั้นเพื่อคุ้มครองพวกเรา
การที่เจ้าหญิงโกเวอเฮฟเว่นเข้ามาในปราสาทก็เพราะตาแก่พวกนั้นอ้างว่า เพราะเจ้าหญิงโกเวอเฮฟเว่นทรงตั้งพระครรภ์ อยากให้มาอยู่ในปราสาทเพื่อเป็นการสะดวกสบายและอุ่นพระทัยที่ได้อยู่ใกล้พระสวามี หากท่านพ่อไม่ยอมพวกเราสองคนจะมีภัย
นี่คือสิ่งที่ท่านพ่ออยากจะอธิบายให้ท่าน และข้าก็ได้ไปคาดคั้นกับตาแก่พวกนั้นด้วย ท่านพ่อไม่ได้โกหกท่าน แต่ท่านก็ไม่ฟังระเบิดพลังทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง ข้าเองก็เกือบตาย หากไม่ได้พลังในตัวข้าเองและพลังของท่านลุงซิ่วหมินช่วยเอาไว้ คงไม่สามารถรักษาร่างกายนี้ไว้ได้ ดวงจิตก็เกือบดับสูญหากไม่เพราะท่านพ่อมอบพลังเวทย์ พลังชีวิตแก่ข้า ซึ่งท่านพ่อบอกว่าเป็นสิ่งเดียวและเป็นสิ่งสุดท้ายที่ท่านทำได้เพื่อข้าและท่านแม่ที่จากไป
ท่านแม่รู้ไหมค่ะ ข้าอบอุ่นใจทุกครั้งที่เอ่ยชื่อท่าน ที่คิดถึงท่าน เพราะครึ่งหนึ่งของข้ามีท่านพ่ออยู่ด้วย ท่านพ่อรักท่านแม่มาก ข้าสัมผัสได้ ทุกครั้งที่ข้าไปเยี่ยมท่านพ่อ ท่านพ่อจะเล่าเรื่องราวของท่านแม่ให้ข้าฟังทุกครั้ง
ไม่ว่าจะเป็นแรกพบที่ท่านพ่อเจอท่านแม่กลางป่า ที่ตอนนั้นท่านกำลังช่วยเจ้าฟอกซ์ ฟีนิกซ์คู่ใจท่านไงค่ะ ท่านพ่อยังเก็บขนของเจ้าฟอกซ์ที่ท่านแม่มอบให้ท่านอยู่เลยนะค่ะ ท่านเก็บมันไว้แนบหัวใจ เก็บความอบอุ่นของท่านเอาไว้
ดังนั้นท่านแม่ค่ะ ให้อภัยท่านพ่อได้ไหมค่ะ ได้โปรดอย่าอาฆาตท่านพ่อ ทุกๆอย่างมันเริ่มจากความรักก็ขอให้จบลงด้วยความรักได้ไหมค่ะ อย่าโกรธแค้นกันอีกเลย ข้ารักท่านแม่นะค่ะ แล้ววันอื่น ข้าจะมาคุยกับท่านใหม่”
ทาโอเข้ามาพยุงภรรยาของตนให้ลุกขึ้นหน้าแท่นศิลาที่บรรจุเถ้าถ่านของมารดาผู้ให้กำเนิดที่ตอนนี้อายุก็เกือบร้อยปีแล้วแต่ความสาวของนางก็ยังคงอยู่เพราะสายเลือดเอลฟ์ชั้นสูงที่ไหลวนในกายมากกว่าครึ่ง
“ทาโอ ขอบคุณนะค่ะ ที่คุณอยู่เคียงข้างฉันมาตลอด ฉันมีเรื่องอยากจะขอคุณอย่างหนึ่งได้ไหมค่ะ”
“มากกว่านั้นก็ได้ ผมให้คุณได้ทั้งนั้น”
“คุณช่วยเก็บสิ่งนี้ได้ไหมค่ะ”เอเวอรีนยื่นขนนกและเกล็ดมังกรสีเพลิงที่มีร่องรอยว่าเมื่อก่อนต้องมีไฟลุกโชนห่อหุ้มเป็นแน่
“ขนนกฟีนิกซ์ เกล็ดมังกรไฟ”
“ค่ะ ขนนกฟีนิกซ์ของเจ้าฟอกซ์ ฟีนิกซ์คู่ใจท่านแม่ และเกล็ดของท่านเซราฟิน่า เจ้าแห่งมังกรเพลิง มังกรคู่ใจของท่านพ่อ เก็บมันเอาไว้ ได้ไหมค่ะ เมื่อถึงเวลาช่วยให้ท่านลู่ห่านพาดวงจิตของท่านพ่อและท่านแม่คุยกัน สองสิ่งนี้จะเป็นสิ่งสื่อจิต”
“พ่อเจ้าจะหาแม่เจ้าเจอหรือ อย่าลืมสิว่าแม่เจ้าตัดขาดทุกอย่างจากพ่อเจ้าแล้ว”
“ข้าคิดว่าเจอค่ะ เมื่อท่านพ่อรักท่านแม่มากมายขนาดนี้ พวกเขาต้องได้เจอกัน”
**********************************************
‘ฮึก ขอโทษ ขอโทษที่เข้าใจท่านผิด ข้าขอโทษ’
‘อย่าร้องไห้สิชานยอล ยิ้มให้ข้าเถอะ ท่านร้องไห้มานานแล้ว ยิ้มเถอะนะยอดรักของข้า’
‘ฮึก ไม่ว่าข้าจะโกรธจะแค้นท่านเพียงใด ข้าก็ยังรักท่าน ข้ารักท่านรักมากเสียจนแค้นโดยที่ไม่ฟังเหตุผลท่านเลย วันนี้ข้าเข้าใจแล้ว หลายพันปีแล้ว ที่ร่างเกิดของเราเจ็บปวดเพราะเรา วันนี้ข้าจะได้ปลดพันธนาการหัวใจของเราเสียที’
‘ยอดรัก ไปกับข้าเถิด จิตของเราควรที่จะอยู่ในที่ที่ควรอยู่แล้ว’
‘ข้ารักท่าน ยอลรักคริสนะ’
’ข้ารักเจ้า ยอดรักของข้า’
‘สุดปลายทางสีขาวนั้น เป็นที่ของพวกท่าน ขอให้ครองรักมั่น ลืมเรื่องราวในอดีตเสียเถอะ พวกเราชาวเงือก อโหสิให้พวกท่านทั้งสองคนนานแล้ว พวกเราไม่มีเรื่องใดที่ต้องค้างคากัน’ เสียงหวานจากครึ่งมนุษย์ครึ่งมัจฉาหน้าหวานดังก้องขึ้น
‘ขอบใจท่านนะ ท่านลู่ห่าน’
‘ข้าเพียงแค่ทำตามคำขอสุดท้ายของเอเวอรีนและน้องข้า ไปเถอะ หมดเวลาของพวกท่านแล้ว’ คริสและชานยอลจับมือกันเดินไปยังเส้นทางที่ลู่ห่านชี้ให้ แสงสีขาวสว่างวาบ แล้วดวงจิตทั้งสองก็หายไป
ภายใต้ของพักหรูในโรงแรมที่เกาะตาฮิติ แหล่งผลิตไข่มุกดำชั้นเยี่ยม มีร่างสองร่างนอนอยู่บนเตียงใหญ่สีขาว ร่างของทั้งสองกระตุกขึ้น เหนือตำแหน่งของหน้าอกด้านซ้ายของชานยอลมีขนนกสีแดงเพลิงลอยอยู่ และของคริสติน่าเป็นเกร็ดสีแดงแกมส้มขนาดใหญ่
“อ๊ะ ชานยอล”เป็นคริสติน่าที่ฟื้นสติก่อน เธอมองใบหน้าของผู้เป็นสามีที่ยังไม่ได้สติด้วยแววตาที่แสนรัก
‘เพราะอย่างนี้สินะ เพราะเธอเป็นร่างเกิดและมีดวงจิตของเจ้าชายเอลฟ์คนนั้นสินะ เธอถึงได้ยอมเขาอยู่เรื่อย และรักอย่างไม่มีเหตุผม ยอมให้ชานยอลทำร้ายจิตใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า’
“อ๊ะ ติน่า”ชานยอลที่พึ่งได้สติรวบตัวของภรรยาเข้ามากอดแน่น
“มันจบแล้ว มันจบแล้วนะค่ะ”
“ผมรักคุณ ยอลรักติน่า เราจะไม่มีวันเป็นเหมือนในอดีตอีกแล้ว”
“ค่ะ ติน่าก็รักยอล แม้ว่าพวกเราจะอยู่ในเพศไหน ติน่าก็รัก”คริสติน่ากอดกลับ
“อะแฮ่ม ลืมไปแล้วหรอว่ายังมีพวกฉันอยู่นะ”เสียงใสของชายหนุ่มที่นั่งบนโซฟาอยู่มุมห้องพูดขัดขึ้นมา
“อ่ะ เฉิน พี่ซูโฮ ท่านทาโอ ท่านลู่ห่าน”
“ไง เข้าใจกันแล้วใช่ไหม”
“อื้อ เข้าใจชัดเจนแจ่มแจ้งเลยเชียวหล่ะ”
“ดูเหมือนว่าขนเจ้าฟอกซ์และท่านเซราฟินาก็กลายเป็นของขวัญครบรอบวันแต่งงานที่คริสตั้งใจทำให้ชานยอลแล้วนะ ของที่คริสตั้งใจทำให้แต่ก็เกิดเรื่องเสียก่อน ผมเป็นคนเก็บมันไว้เอง คริสในตอนนั้นบอกคาถาให้ผมกับแบคก่อนที่จะปลงสังขาร บอกว่าถ้าเป็นเราสองคนจะต้องเก็บของพวกนี้ได้แน่ แต่จะให้ชานยอลใส่ก็แปลกอยู่นะ ฮ่าๆ”แล้วซิ่วหมินก็หัวเราะในความคิดของตน พลางมองสายสร้อยข้อมือที่เหมือนทำจากสายใยบางๆสีแดงทับทับกับหินประดับโกเมน
“ผมว่า เราปล่อยให้พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกันดีกว่านะฮะ ดูสิทั้งพี่ชานยอลกับติน่าหน้าแดงไปหมดแล้ว กลับท้องทะเลกันเถอะฮะ ผมรู้สึกว่าตอนนี้ตาฮิติกลับมามีชีวิตแล้วสิ”
“แน่นอน เพราะดวงจิตที่คอยปกป้องเมืองนี้อยู่ครบแล้วไง พวกเราก็กลับไปเยี่ยมบ้านของพวกเรากันเถอะ มา ตามพี่ใหญ่คนนี้มา”แต่ก่อนที่ลู่ห่านและคนอื่นๆจะได้ออกจากห้องไปนั้น ร่างขาวร่างหนึ่งก็วิ่งมาที่ห้องนี้เสียก่อน
“ทาโอ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
“มีอะไรครับท่านพี่เลย์”
“พวกนั้น เชื้อพวกนั้นกลับมาแล้ว”
“พวกไหนครับ”
“วูฟารอล เนกาโทไซทิส”
“มนุษย์หมาป่า”
- Next story -
- Wolf -
ความคิดเห็น