คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : หวงลูก [SuChen]
หวงลูก [SuChen]
“พี่หมิน พี่คริสเป็นอะไรไปนะ เห็นบ่นพึมพำตั้งแต่เช้า”
“อ๋อ สรรเสริญว่าที่ลูกเขยนะ”งงครับ น้องฮุนงงครับ
“พี่พูดอะไรของพี่เนี่ย พี่หมิน แล้วพี่ซูโฮไปไหนอ่ะ”พอผมพูดชื่อของลีดเดอร์ของผมมาเท่านั้นครับ ท่านตุ้ยจางแห่งฝั่งเอ็มก็หันหน้ามาทันทีเลยครับ
“อย่าพูดชื่อมันสายไหม ชิ ไอ้โอโม่ แกเอาลูกสาวฉันไปนานแล้วนะเว้ย ตอนนี้มันอยู่ไหนว่ะ แมร่ง ไปตั้งแต่แปดโมงเช้า ยันตอนนี้สิบเอ็ดโมงครึ่งแล้วยังไม่มาอีก โทรไปก็ไม่รับสาย รับสายสักทีสิลูกพ่อ โอ้ย ตรูน่าจะตื่นเช้ากว่านี้...”เออ ภาพที่ผมเห็นมันทำเอาผมแทบจะหัวหมุนเลยหล่ะครับ
อ่า ตอนนี้พวกเราเอ็กโซเคกับเอ็กโซเอ็มก็กลับมาอยู่ด้วยกันแล้วครับ พึ่งย้ายมาเมื่อวานเอง เพราะว่าอัลบั้มนี่เป็นอัลบั้มเต็มอัลบั้มแรกของพวกเรา ต้องบอกเลยครับว่าพวกเราจัดเต็ม รับรองไม่ให้ผิดหวังที่รอพวกเรานานแน่ครับ
แน่นอนครับว่า เมื่อมีสมาชิกมาเพิ่มพวกเราก็ต้องจัดสรรรูมเมทกันใหม่ โชคดีนะครับเนี่ยที่ผมได้อยู่กับพี่ลู่ฮานและพี่คยองซู ขืนได้อยู่กับพี่จุนอีก ผมปวดหัวครับ ส่วนคนอื่นๆก็ พี่แบค พี่ยอล พี่หมิน อาเทา อยู่ด้วยกัน พี่เลย์และเฮียคริสอยู่กับพี่เมเน่ แต่นั่นแหละครับพี่อี้ชิงซะอย่าง ยึดห้องนั่งเล่นนอนอีกแล้ว ห้ามให้พี่เลย์กับพี่ซูโฮอยู่ด้วยกันเชียวนะ ตาย อีกคนขี้ร้อน อีกคนขี้หนาว และสุดท้ายครับ พี่ซูโฮ พี่จงแด และจงอินอยู่ด้วยกัน
นี่ก็ทำให้ผมมึนอีกแล้วครับ เพราะพอเฮียคริสรู้ว่าพี่ซูโฮ พี่จงแดกับจงอินนอนห้องเดียวกัน ก็เกือบที่จะอาละวาดแล้ว บ่นอยู่อย่างนั้น หลอดไฟจะกินลูกสาวตรู ผมหล่ะมึน ช่วยบอกให้ผมเก็ตด้วยได้ไหม จะว่าเฮียคริสเป็นแฟนพี่จงแดก็ไม่ได้ เพราะยอดแม่ทูนหัวของเฮียนั้นไม่ใช่ใคร ก็พี่อี้ชิงไง คู่นี้เขาคู่เรียลครับ คู่ฮานฮุนก็เรียลนะ อุ้ย พูดเองอายเอง
วกกลับมาเรื่องลูกสาวเฮียก่อนครับ ไอ้หลอดไฟนี่ผมเข้าใจนะครับว่าต้องหมายถึงพี่จุนแน่ๆ แต่ลูกสาวนี่สิ พี่จงแดรึ ไม่น่าใช่ พี่จงแดเป็นผู้ชายนะ ไม่เห็นมีทีท่าว่าจะเป็นแบบผมด้วย ออกที่จะพ่อมหา เอ่อ มหาเกรียนนะสิ จงอินยิ่งไม่มีทาง งานนี้พี่ลู่ตื่นเมื่อไหร่ มีต้องถามครับ
“หมินหมิน มีอะไรกินบ้าง หิว”นั่นไงพูดปุ๊บมาปั๊บ
“แซนต์วิชกับนม ม๊าเตรียมไว้ให้”
“ขอบใจ โอ๊ะ ป๊าเป็นอะไรบ่นเชียว”
“ว่าที่ลูกเขยเอาลูกสาวไปเที่ยวตั้งแต่เช้านะ”
“5555 โรคหวงลูกสาวกำเริบ”
“เออ นินทาฉันไปพวกแก”
“ป๊าก็ปล่อยว่างเถอะ ไหนๆลูกสาวก็จะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วก็นะ วางเถอะนะ”
“ไม่ปล่อยเว้ย”
น้องฮุนไม่เข้าใจครับ น้องฮุนไม่เก็ต
“น้องฮุน กินข้าวแล้วยัง ป่ะ ไปกินกับพี่”
“ฮะ”
เหลียวซ้าย แลขวา มองหน้า มองหลัง ไม่มีเฮียแล้ว เริ่มได้
“พี่ลู่ น้องฮุนงง ลูกสาวเฮียใคร”
“5555 น้องเป็ดส้มไง”
“พี่จงแด”โอ้ซาร่า พี่จงแดนี่นะ
“อื้ม เฉินเฉินนั่นแหละ”
“แล้วทำไมต้องเรียกลูกสาว”
“เอิ่ม ฮุนยังไม่เคยเห็นจงแดในโหมดแมวน้อยขี้อ้อนละสิ”
“ไม่เคยฮะ พี่ลู่กินดีๆมุมปากเลอะแล้ว”อร้ายๆ พี่ลู่น่ารักอ่ะ
“คืองี้นะ ในฝั่งเอ็ม เฉินเป็นรองมักเน่ฝั่งเอ็มใช่ป่ะ เวลาที่อยู่ที่หอนี่ นอกจากอาเทาที่ชอบอ้อนพวกพี่แล้ว เฉินก็ยังเป็นอีกคนที่ชอบอ้อนมาก อ้อนไปทุกคน แต่คนที่ถูกอ้อนมากๆก็คู่ป๊าม๊า แล้วคนที่ไม่เคยต้านทานลูกอ้อนได้เลยก็คือตุ้ยจาง ตุ้ยจางเลยออกที่จะเอ็นดูเฉินมากกกก แล้วพอมีฉายาป๊าม๊าของวงใช่ไหม พวกเราก็เลยมีเหมือนกัน อย่างหมินนี่ก็เป็นอาเจ้ไง ลูกสาวคนโต พี่ก็ ตี๋ใหญ่ อาเทาก็ตี๋เล้ก ส่วนเฉินนี่ก็ลูกสาวคนเล็กไง
แล้วนี่ฮุนรู้ไหม ปกติชื่อเฉินนี่ ในจีนเนี่ยผู้ชายเขาไม่ค่อยใช้กันหรอก แล้วอย่างไปเรียกว่าเฉินเฉินนะ ต้องเรียกว่าอาเฉิน เพราะเฉินเฉินนี่นะมันเป็นชื่อผู้หญิง
วกกลับมาฉายาก่อน ฮุนรู้ใช่ไหมว่าลูกสาวคนเล็กนี่จะเป็นคนที่พ่อหวงมาก แถมยังตามใจมากด้วย ตุ้ยจางก็เป็นอย่างนั้นแหละ ไม่ชอบให้เฉินเฉินไปอ้อนใคร ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเฉินเฉินด้วย อย่างกับเป็นพ่อแท้ๆ
พอรู้ว่าซูโฮกับเฉินคบกัน โอ๊ย หอแทบแตก โวยวาย ทำเป็นงอนไป แต่ก็ไม่นานหรอก แพ้ลูกอ้อนลูกสาวคนโปรดอยู่ดี 5555”
อะไรพี่ซูโฮกับพี่จงแดคบกันทำไมน้องฮุนไม่รู้
“ทำหน้าอย่างนี้ชัวร์เลย ยังไม่รู้ ไม่แปลกหรอก เรื่องนี้ฝั่งเคมีคนรู้ไม่แค่กี่คนหรอก มีแค่ซูโฮกับจงอินมั้ง”
“ไมพวกพี่ไม่บอกผมอ่ะ”
“ตุ้ยจางไม่ให้พูด บอกว่าแสลงหู 555”
“มิน่าเมื่อวานเอาแต่บ่น หลอดไฟจะกินลูกสาว เฮ้อ หวงมากจริงๆ”
“ฮ่าๆ นี่พาพี่ไปกินชาไข่มุกร้านนั้นอีกสิ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“ครับ”
แต่พอพวกผมมาที่ห้องนั่งเล่นนี่สิครับ แองกรี้เบิร์ดตัวโตโวยวายใหญ่เชียว สาเหตุนะหรอครับ
“ชิงชิง ไหนพูดใหม่อีกรอบสิ”
“อู๋อี้ฟาน ฟังฉันให้ดีนะ”ขึ้นอู๋อี้ฟานนี้เรื่องใหญ่ครับ(ลู่)
“วันนี้ไม่ต้องโทรไปกวนเฉินเฉินหรือซูโฮ เพราะมือถือเฉินเฉิน อยู่ที่ฉันนี่”มีภาพประกอบครับ เจ้ชิงยื่นมือถือเอาซะเรียกว่าติดตาเฮียคริสเลยครับ
“แล้วก็ไม่ต้องรอ ไปช็อปปิ้งกับอาเทาไป๊ เพราะกว่าเฉินเฉินจะกลับก็ดึกหรือไม่ก็อีกวันนั้นแหละ เพราะว่าพวกเขาจะไปที่ชิอึง”
“ไปชิอึง ไปทำไม”
“อี้ฟาน อาเฉินบ่นตลอดว่าคิดถึงบ้าน พอกลับมาก็อยากกลับบ้านเป็นธรรมดา ซูโฮก็เลยถือโอกาสชวนพ่อแม่ไปที่หาพ่อแม่จงแดที่บ้าน”
“ห๊ะ ไปที่บ้าน ฉันยังไม่เคยไป แล้วไอ้นีออนมันจะไปก่อนฉันได้ไง ไม่ยอม อี้ชิง เตรียมตัวไปชิอึงด่วน”
“หยุดนะอู๋อี้ฟาน นายจะไปยังไง มีรถหรือไง รู้ทางไปบ้านอาเฉินหรือไง”ดูสิครับ เฮียคริสถึงกับหงอเลยครับ
“พ่อแม่จริงๆเขายังไม่ว่าอะไร นายก็อย่าหวงให้มาก”
“แต่ว่า”
“อี้ฟาน น้องเขารักกันนายจะยังขวางอะไรย่ะ ถ้ามีคนขวางฉันกับนายบ้างจะเป็นไง”
“ไม่ยอม ฉันไม่ยอม”
“ใช่ไหม นายยังไม่ยอมเลย พอเลยคริส ไปช็อปฆ่าเวลาเถอะ”
“อี้ชิงก็ไปด้วยกันสิ น้า”
“ไม่ ฉันจะซ้อมเต้น”
“โธ่ อี้ชิงจ้า อี้ชิงงงงงงง”
โธ่เฮีย ง้อเมียแค่นี้หมดมาดท่านคริสผู้หล่อเหลาเลย 55555 เอาหล่ะครับ หมดเวลาที่ผมมาเม้าท์กับพวกคุณหละ ไปเดทกับพี่ลู่ก่อนน่ะ
Bye See u 2 next story
ด้านเฉินกับซูโฮ หลังจากกลับจากชิอึง ก่อนเข้าหอ
ณ ริมแม่น้ำฮัน
“ฮัดชิ้ว”
“การ์เดี้ยน เป็นหวัดหรอครับ หนาวหรือเปล่า เรากลับหอตอนนี้ก็ได้นะครับ”อยู่ข้างนอกนอกจากแต่งตัวให้มิดชิด ปลอมตัวสักหน่อยแล้ว ชื่อนี้พวกเรายังต้องใช้ชื่อแฝงเลยนะครับ
“ไม่เป็นไรหรอกเป็ดน้อย พี่ว่ามีคนนินทาถึงพี่มากกว่า”
“สงสัยเป็นป๊าแน่ๆ เรามาตั้งแต่เช้าจนตอนนี้ยังไม่ได้กลับหอเลย กลับไป โดนป๊าบ่นจนหูชาแน่”
“พี่ต่างหากที่โดนบ่น ส่วนเป็ดน้อยนะจะโดนงอนต่างหาก”ผมโยกหัวเป็ดน้อยที่มัวแต่คอยแคร์คนอื่นของผมเบาๆ แต่ว่าอยู่ดีๆเป็ดน้อยก็กลับจับมือผมมากุมไว้ซะงั้น
“พี่จะไม่ถอดใจใช่ไหม แม้ว่าเราจะโดนทั้งป๊าและพ่อของผมขัดขวาง”
“พี่จะไม่ถอดใจเด็ดขาด พี่ไม่มีวันทิ้งหัวใจของพี่หรอก เชื่อใจพี่นะ เราต้องผ่านมันไปได้”เห็นเป็ดน้อยของผมยิ้มตลอดอย่างนี้ ความจริงเขาเป็นคนคิดมากนะครับ
“ผมเชื่อใจพี่ครับ”
“พี่รักเป็ดน้อยนะครับ”อ่าเป็ดน้อยของพี่ พี่จะกุมมือเราไว้ตลอด แล้วเดินไปด้วยกันนะ
“ผมก็รักการ์เดี้ยนของผมคนนี้มากสุดเลย ฟอด”
“นี่แหนะ ยั่วหรอเป็ดน้อย จุ๊บ”
“อิอิ ฟอด”
“จุ๊บ”อ่า เป็ดน้อยนี่ยั่วกันจริงๆ ไม่ได้ๆต้องเตือนสักหน่อย
“พอเลย อย่ามายั่วกัน คนมองหมดแล้ว เดี๋ยวเขาก็รู้หมดหรอกว่าคุณและคุณนายคิมแอบมาสวีทกันที่นี้”
“อิอิ ห้ามใจให้ได้สิ”งั้นผมก็ห้ามไม่อยู่แล้วหล่ะ ไม่สนอะไรแล้วดึงเป็ดน้อยมากอดแล้วจัดการฟัดแก้มทั้งสองข้างเลย นี่แหนะ
“ฮ่าๆ พอแล้วๆ รักการ์เดี้ยนคนนี้คนเดียวนะ เป็ดน้อยให้สัญญาเลย”
“การ์เดี้ยนคนนี้ก็รักเป็ดน้อยคนเดียวเหมือนกัน สัญญาด้วยหัวใจ”
สองมือที่เกาะกุมกัน จูบเบาๆที่ไม่ได้ล่วงเกิน ภายใต้อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นที่แลกเปลี่ยนให้อีกคนได้อุ่นใจ เป็นสัญญาของหัวใจที่บอกกันว่าต่อจากนี้ไป ไม่ว่าจะมีอุปสรรคอะไรพวกเขาจะไม่มีวันปล่อยมือออกจากกันไปเด็ดขาด จะอยู่ด้วยกัน ข้างกันและกันตลอดไป
-จบ-
แต่เอ๊ะ ลืมอะไรไปหรือเปล่านะ อ้อ อาป๊าอู๋อี้ฟานไง
“อาป๊า อาป๊าอย่างอนเฉินเฉินเลยนะ เฉินเฉินขอโทษ”ดูลูกสาวสิครับ ทำหน้าหงอยมาทีเดียว เสียงอ้อนนั่นอีก ไม่ได้ครับต้องใจแข็งเข้าไว้
“แล้วเฉินเฉินทำอะไรผิด”
“เฉินเฉินไปกับพี่ซูโฮ แล้วไม่บอกป๊า”
“มีแค่นี้หรอ”
“เฉินเฉินไม่เอาโทรศัพท์ไป”
“แค่นี้จริงๆหรอ”
“ง๊า เฉินเฉินขัดคำสั่งป๊า”
“แน่ใจว่ามีแค่นี้”
“ป๊าอ่ะ เฉินเฉินทำอะไรผิดอีกอ่ะ ป๊าอย่างอนเฉินเฉินเลยนะ จะให้เฉินเฉินทำยังไงอ่ะ เฉินเฉินยอมแล้ว”
“แน่ใจนะว่ายอมแล้ว”โอกาสดีๆมาแล้วต้องคว้าไว้ครับ
“แน่ใจครับ อาป๊าอยากได้อะไรบอกมาเลย เฉินเฉินทำให้ได้ทุกอย่าง”
“อาป๊างอนที่เฉินเฉินไม่ยอมพาอาป๊าไปที่ชิอึงด้วย ดังนั้น ตลอดสามเดือนนี้เฉินเฉินต้องมานอนกับอาป๊า เข้าใจนะครับ”
“ครับ เข้าใจแล้วครับผม เดี๋ยวเฉินเฉินไปเก็บของมานอนกับอาป๊าที่ห้องอาม๊านะครับ เฉินเฉินจะนอนกอดทั้งอาป๊าอาม๊าเลย”
“เร็วๆเลยนะ”
“คร้าบบบบบ”
อุว่ะฮ่ะฮ่าฮา หัวเราะทีหลังดังกว่าครับ ทีนี้หล่ะครับ นีออนก็อดนอนกอดลูกสาวผมแล้ว อีกสามเดือนก็ต้องเปลี่ยนห้องนอนใหม่ด้วย ฮ่ะฮ่าๆ
“อาป๊า พี่ซูโฮบอกว่าจะมานอนกับเราด้วยนะ พี่เมเน่อนุญาตแล้ว” โอ้ไม่นะ ไอ้นีออน แกรตามมาทำไมมมมมมมมมมมม อู๋อี้ฟานอยากตายครับบบบบบบบบ
ความคิดเห็น