CHENtasy

ลำดับตอนที่ #5 : Series I : Love @drama:Special

Special: Tao Talk

ข้าชื่อทาโอ ข้าเป็นราชาแห่งเงือกต่อจากท่านพ่อ ความจริงแล้วต้องเป็นท่านพี่ลู่ห่าน แต่ทว่าท่านพี่สละให้ข้าเป็นแทน คงมีหลายเรื่องที่พวกเจ้าไม่ค่อยเข้าใจ ข้าจะเล่าให้ฟัง

หนึ่งปีหลังจากที่พี่ข้าตายชานยอลก็ให้กำเนิดลูกสาว ตามสัญญา เด็กน้อยคนนี้ชื่อเอเวอรีน

เหล่าขุนนางเอลฟ์ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ที่ได้องค์หญิงน้อย พวกเขาอยากได้องค์ชายมากกว่า จึงให้เจ้าชายเอลฟ์ตนนั้นแต่งงานกับเจ้าหญิงโกเวอเฮฟเว่นอีกคน ชานยอลก็เหมือนจะเข้าใจอยู่นะว่าจำเป็นต้องมีทายาทเลยไม่ว่าอะไร แต่เหมือนว่าการไม่ว่าอะไรของเขาครั้งนั้นกับบรรดาขุนนางที่สรรหาหญิงเอลฟ์มากำนันเจ้าชาย ทำให้คริสได้ใจ

นิสัยเจ้าชู้ที่เคยหายไปเริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิม ชานยอลพยายามอดทนอย่างยิ่งเพื่อลูก แต่ดูเหมือนว่านับวันมันยิ่งน้อยลง แต่ก็ต้องทนเพราะรู้ดีเขาต้องอยู่เพื่อความปลอดภัยของลูก ชานยอลมักจะมาหาซูโฮเกือบทุกวัน เพราะมักจะทำใจไม่ค่อยได้ที่เห็นคริสอยู่กับผู้หญิงอื่น นั่นจึงทำให้ข้าและพวกพี่ๆที่ผลัดกันมาสอนซูโฮใช้พลัง ได้เจอกับเด็กน้อยเอเวอรีน

เอเวอรีนแปลกกว่าเอลฟ์ตนไหนนั่นคือ พลังของนางแตกต่างจากผู้ให้กำเนิดโดยสิ้นเชิง คริสและชานยอลล้วนมีพลังเป็นธาตุไฟ แต่นางกลับมีพลังเป็นธาตุแสงและน้ำ ในการช่วยรักษา นางชอบทะเล ชอบร้องเพลง ร่าเริง มีรอยยิ้มที่ช่างเหมือนพี่ชายข้าเหลือเกิน นั่นทำให้นางเป็นที่รักของทุกคนที่พบเจอแม้แต่เหล่าเงือกอย่างข้าและพวกพี่ๆ ยกเว้นเหล่าผู้เฒ่าเอลฟ์เหล่านั้น

แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อชานยอลกลับไปที่ปราสาทแล้วพบว่าคริสช่างหยาบหน้าเขาด้วยการเอาเจ้าหญิงโกเวอเฮเฟนเข้ามาอยู่ที่ปราสาท ซึ่งมันไม่เป็นตามที่ตกลงกันไว้ ความอดทนที่มีจึงหายไป ลูกครึ่งเอลฟ์มีความเสี่ยงอยู่เสมอนั่นคือเขามักจะควบคุมพลังของตัวเองไม่ค่อยได้

ชานยอลระเบิดพลังทั้งหมดที่มี พร้อมกับร่ายคำสาป ให้เหล่าเอลฟ์ที่ต่อต้าน ไร้ซึ่งทายาทจะสืบบัลลังก์และเชื้อสาย ไร้ที่ซึ่งผืนดินจะหยัดยืน และสุดท้ายขอตัดสายใยทุกอย่างกับคริส อย่าได้มาพบเจอกันอีกเลย นั่นทำให้ปราสาทหลังงามถูกเผาไหม้จนไม่เหลือเค้างาม

ตัวชานยอลตาย คริสลอยตัวพ้นออกมาทัน แต่โชคร้ายที่เจ้าหญิงโกเวอเฮเฟนผู้กำลังตั้งครรภ์แท้งโอรสของตัวเอง เอเวอรีนเองก็เกือบจะไม่รอดหากไม่ใช่เพราะพลังในตัวของนางเอง

นั่นทำให้เหล่าผู้เฒ่าเอลฟ์ที่พากันไม่ค่อยโปรดนางต่างพากันเปลี่ยนใจมาเคารพเอเวอรีน แต่เหมือนว่าชาลยอลจะรู้ล่วงหน้าอยู่กระมัง เขาทำพินัยกรรมเขียนและบันทึกเอาไว้แน่ชัด หากเมื่อใดเขาตาย เอเวอรีนจะอยู่ในความดูแลของซูโฮ ช่างโชคร้ายจริงๆ นะเผ่าพันธุ์ผู้สวยงาม หึ สิ่งที่พวกเขาทำกับพี่ข้ามันตามสนองแล้วสินะ

เหล่าเอลฟ์ที่ต่อต้านต่างพากันอพยพออกจากถิ่นฐานเดิม แน่นอนซิ่วหมินซึ่งคริสให้ดูแลชานยอลและเอเวอรีนได้ทำตามพินัยกรรมของชานยอลทุกอย่าง ออกจากดินแดนแห่งเอลฟ์มาอยู่กับซูโฮ มาเป็นผู้ดูแลเอเวอรีนและเลขาของซูโฮ

พวกเรามักมาจะเล่นกับเด็กน้อยเสมอ พี่แบคบอกว่าความจริงแล้วซิ่วหมินไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาตามที่พวกเราเข้าใจแต่เป็นลูกครึ่งภูติน้ำแข็งนั่นทำให้เขาและเอเวอรีนรอดจากไฟของชาลยอลมา

บางครั้งซูโฮก็จะลงมาที่นครบาดาลช่วยพ่อข้าจัดการงานแน่นอนเขาเอาเด็กน้อยเอเวอรีนลงไปด้วย นางน่ารักท่านพ่อจึงชอบนางรับสั่งให้ซูโฮพานางมาด้วยทุกครั้ง เพราะข้าและพี่แบคคือคนที่ต้องไปสอนซูโฮใช้พลังบ่อยๆทำให้ข้าสนิทกับนาง และเริ่มหลงรักทีละนิดโดยไม่รู้ตัว

ส่วนพี่แบค ข้าเห็นนะทุกครั้งหลังจากที่สอนซูโฮเสร็จพี่มักจะไปเดินเล่นที่ตลาดกับซิ่วหมินทุกครั้ง พี่ข้ากับกำลังมีความรัก เมื่อความรักบ่มเพาะจนได้ที่ พี่ข้าก็ขอท่านพ่อมาใช้ชีวิตกับซิ่วหมินคราวนี้ท่านพ่ออนุญาตเพราะท่านคงไม่อยากให้เป็นเหมือนคราวพี่เฉินเป็นแน่

เมื่อท่านพ่อประกาศสละบัลลังก์ให้พี่ลู่ห่าน แต่พี่ลู่ห่านกลับปฏิเสธ ยกให้ข้าเป็นแทน ด้วยเหตุผล อยากที่จะไปสร้างดินแดนแห่งใหม่เพื่อขยายความยิ่งใหญ่ของพวกเราในเขตน่านน้ำอื่นบ้างกับสามี เฮนรี่ ขุนนางเงือกชั้นสูงและเหล่าบริวารอีกส่วนหนึ่ง ข้าจึงต้องเป็นราชาแห่งเงือกองค์ต่อไป

เอเวอรีนเติบโตเป็นผู้หญิงที่สวยงาม พลังของนางมีมากมาย เอลฟ์ที่เหลือยกให้นางเป็นผู้ดูแลและปกครอง ตอนนั้นข้ากับนางกำลังคบกันและมีแผนว่าจะแต่งงาน แต่ดูเหมือนว่าพวกเราไม่น่าจะอยู่ด้วยกันได้ และเชื่อเถอะ พวกเรามีวิธี ก็แค่พวกเราจัดวันหนึ่งในหนึ่งสัปดาห์ที่เราจะอยู่ด้วยกัน ที่ปราสาทของซูโฮ

เมื่อข้าปกครองนครบาดาลไม่นานเท่าไหร่ ท่านไคซูร่าก็มาขอพี่ดีโอไปเป็นคู่ครอง พวกเขาคบตั้งแต่เมื่อไหร่กันทำไมข้าจึงไม่เคยรู้เลย ข้าเห็นแต่พวกเขาโต้เถียงกันในที่ประชุมออกบ่อย ความรักช่างประหลาดดีแท้

พวกพี่ๆข้าต่างพากันมีครอบครัวไปจนหมด ยกเว้นพี่เลย์และน้องเซฮุน พวกเราต่างรอว่าเมื่อไหร่ที่พี่เฉินจะกลับมา ร้อยปีต่อมาซูโฮก็ได้ตายไป เขาเอาไข่มุกดำของพี่ข้ามาคืนแก่เรา ให้ข้าเก็บไว้รอวันที่เขาจะกลับมาอีกครั้ง

หลังจากซูโฮตายไปได้สักสองร้อยปี เอเวอรีนก็เริ่มป่วย นางเองก็อยู่มานาน มองดูลูกหลานของเราที่เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา ตายไปทีละคน  ห้าสิบปีต่อมา นางได้จากข้าไปเหลือเพียงเหล่าลูกหลานและความทรงจำ แต่นางจะอยู่ในใจข้าตลอดไป คู่ชีวิตนิจนิรันดร์ของข้า

ข้าใช้เวลาในแต่ละวันในการดูแลนครบาดาล และสร้างอาณาจักรของข้าร่วมกับเหล่าทายาทของข้าบนพื้นดิน ในพื้นที่จีนในปัจจุบันคืออาณาจักรของตระกูลหวงที่ข้าสร้างเอง เราให้คนไปตั้งในที่ที่เป็นเกาหลีในตอนนี้ เป็นตระกูลคิม พี่ลู่ห่านและพี่เฮนรี่ สร้างอาณาจักรอยู่ใต้น่านน้ำบริเวณที่เป็นเกาะฮ่องกงในปัจจุบัน

พวกเราชาวเงือกชอบอัญมณี สิ่งที่เราทำเป็นอันดับแรกคือธุรกิจค้าขายเครื่องประดับนั่นเอง พวกเราสร้างจนเป็นบริษัทที่ยิ่งใหญ่ ภายใต้ชื่อตระกูลคิม ต่อมาพวกเราสร้างโรงแรมลิตเติ้ล ปรินซ์ เรามีสาขามากมายทั่วโลก รวมทั้งที่ตาฮิติ บ้านเกิดของพวกเรา และสุดท้ายพวกเราชอบร้องเพลง เราจึงตั้งค่ายเพลง เคเอนเตอร์เทน นักร้องก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ก็เหล่าราษฎรเงือกของข้านั่นแหละ

เมื่อยี่สิบห้าปีก่อนภรรยาของทายาทคนโตของตระกูลคิมก็ให้กำเนิดเด็กผู้ชายผิวสีขาวราวน้ำนม ข้าดูปุ๊บก็รู้ปั๊บ เขาเหมือนซูโฮมาก ปานตรงที่มือด้านซ้ายที่เหมือนรูปหยดน้ำนั้นอีก เขาคือซูโฮกลับมาแน่นอน ข้าที่ทุกคนในตระกูลเรียกขานกันว่าท่านทาวุโสทาโอจึงตั้งชื่อให้เขาว่าจุนมยอน คิมจุนมยอนและอีกชื่อหนึ่งว่า ซูโฮ

สามปีต่อมาที่บัลลังก์ของข้าอยู่ดีๆก็มีทารกเงือกผุดขึ้นมา วันนั้นพี่ลู่ห่านมาเยี่ยมหาข้า เมื่อเห็นทารกเงือกพี่ก็อุทานว่า เฉิน พี่เลย์เห็น ก็พูดออกมาว่า เฉิน หรือว่าพี่ข้ากลับมาแล้วหรือนี่

ตรีศูลของพี่เฉินที่อยู่กับพี่ลู่ห่านเปล่งแสงออกมา สายฟ้าที่อยู่กับท่านไคซูร่าก็เปร่งประกาย ตรีศูลค่อยๆลดขนาดเล็กลงจนเหมือนจี้ สายฟ้าค่อยๆปรับขนาดลง แล้วรวมกันจนเป็นสายสร้อยที่มีจี้ตรีศูลค่อยๆลอยเข้าไปหาแล้วอยู่บนลำคอของทารก สัญลักษณ์แมงป่องที่หลังมือซ้ายที่ข้าเคยเห็นบนหลังมือพี่เฉินก็เปล่งประกายขึ้น ดูหางเขาสิ สีเหมือนของพี่เฉินไม่มีผิดสีม่วงเข้มจนเกือบเหมือนสีน้ำเงินแก่ ปลายครีบหางมีสีเขียว

พี่ๆข้าต่างพากันเข้าอุ้มแต่ก็ไม่มีใครแตะต้องได้เลย มีกระแสไฟฟ้า เปล่งออกมา เซฮุนพยายามที่จะหลอกล่อเข้าอุ้มก็ไม่ได้ ข้าตัดสินใจลองอุ้มดู ทารกหยุดร้องไห้และเงียบลง แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ข้าต้องตกใจคือ เขาดูดหน้าอกข้า ข้าไม่ใช่ผู้หญิงไม่มีน้ำนมเลี้ยงเจ้าได้หรอกนะ

ข้าต้องให้เงือกที่กำลังมีลูกน้อยแบ่งปันน้ำนมมาเลี้ยงเขา ข้าตั้งชื่อเขาว่าเฉิน ตามชื่อพี่ชายข้า เพราะเขาเป็นเงือกและซูโฮเป็นมนุษย์เพื่อป้องกันการเกิดเหตุการณ์เหมือนเดิม ข้าจึงร่ายมนต์ให้เฉินกลายเป็นมนุษย์ตลอดกาล และรับเขาเป็นบุตรบุญธรรม ตั้งชื่อเสียว่า คิมจงแด เหล่าพี่น้องข้า ต่างพากันมาเลี้ยงดู

เมื่อถึงวัยที่ต้องเข้าสังคม พวกพี่ๆจึงพากันแปลงกายเป็นมนุษย์มาเป็นเพื่อนเล่น เสียงเขาดีเหมือนเดิม รอยยิ้มก็เหมือนเดิม ข้าตามใจเขาเสียทุกอย่าง เขาเป็นทั้งลูกที่ข้าภูมิใจและพี่ชายที่ข้ารัก

จนในที่สุดเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาสองคนสมควรได้เจอกันเสียที ข้าจึงวางแผนให้พวกเขาได้รักกัน และในที่สุดก็สมดั่งที่รอคอย พวกเขารักกันและแต่งงานกันแล้ว ตอนนี้จะให้ข้าปลงสังขารก็ยังได้

ในงานแต่ง ข้าเจอพ่อกับแม่เจ้าแล้วนะ เขาทั้งสองก็กำเนิดใหม่แล้วเหมือนกัน แต่ออกจะผิดคาดไปนิดหนึ่ง พ่อเจ้าดันเกิดเป็นหญิงเสียนี่ เหมือนจะเป็นเพราะคำสาปของแม่เจ้าหรือเปล่าข้าก็ไม่รู้นะที่รัก แต่ว่าพ่อเจ้านะ พึ่งจะโดนอกหัก มักจะถูกแฟนไปมีกิ๊กมีใหม่ตลอด อับโชคทางด้านความรักเหลือเกิน ส่วนแม่เจ้ายังเป็นชายเหมือนเดิม แต่ก็เป็นคนที่ไม่เชื่อในความรัก ฟันผู้หญิงเป็นว่าเล่น  

ข้าขออีกนิดหนึ่ง รอข้าก่อนนะที่รัก ขอให้ข้าได้จัดการให้พ่อกับแม่เจ้าได้ครองรักกันอย่างมีความสุข ขอให้ข้าดูบทสรุปของพ่อกับแม่เจ้าก่อนนะ อีกอย่างดูเหมือนว่าพี่เลย์และเซฮุนกำลังจะเจอคู่ของเขาแล้วหล่ะเอเวอรีน แล้วเจอกันนะเอเวอรีน เมื่อนั้นเราเองก็จะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง

- Real ending –

- Next story Lady and the Beast -


พูดคุยกับตูน
ในที่สุดก็รีไรท์เสร็จค่ะ เราเอาจะไฟล์เวิร์ดลงไว้ที่กลุ่มด้วยนะค่ะ ในนั่นจะมีรูปประกอบในบางฉาก
มีความสุขกับการอ่านนะค่ะ