คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : กลับมารักกันได้ไหม [KrisChen]
KRISCHEN: Return Love
“เฮ้ย ไค นักร้องคนนั้นมาใหม่หรือไง”ชายหนุ่มร่างสูงผมสีทอง กำลังดื่มน้ำสีอำพันเอ่ยถามน้องชาย
“พึ่งสมัครมาเมื่อวานนะครับ ผมเห็นว่าเล่นเปียโนเก่ง แล้วก็ร้องเพลงเพราะ เลยรับไว้ ทำไมพี่คริสสนใจนักร้องผมหรือไง คิดจะเปลี่ยนรสนิยมหรอพี่ เบื่อโคนมแล้วหรือไง”
“เปล่า แค่เห็นแปลกๆนะ เลยถาม หน้าตาก็ไม่เห็นจะหล่อหรือดูว่าสวยตรงไหนเลย รับเป็นผู้ชายมางั้นหรอ คิดจะตีตลาดพวกโฮโมหรืออาเจ้พวกนั่นหรือไง”
“เฮ้ย ผมไม่ได้คิดเลยนะพี่ แต่ความคิดนี่ก็เข้าท่านะพี่ ก็เห็นว่าหน้าตาไม่ดีนี่แหละเลยรับ จะได้ไม่โดนพี่งาบไปเหมือนคนอื่นๆไง คนนี้ผมขอนะพี่ ซื่อเกินไป ไม่เหมือนพวกที่พี่ผ่านมาหรอก ผมสงสารเด็กมันนะ”
“สงสารเด็กมันหรือว่าอะไรกันแน่ว่าวะไอ้ไค”
“พี่ เด็กมันซื่อจริงๆ ผมไม่ได้คิดอะไรเลย ตอนที่สัมภาษณ์นะพี่ เรียกชื่อเล่นผมโดยที่ผมยังไม่ได้บอกเลย เหตุผลนะหรอ เพราะผมหน้าตาเหมือนตัวละครการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่ชอบ ดูสิพี่โอตาคุแบบนี้ พี่อย่าสนใจเลย นู่นคู่ขาพี่ มาแล้ว”ไม่ทันขาดคำก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาใส่ชุดแซ็กสีแดงร้อนแรง
“คริส ค่ะ รู้ไหมค่ะว่าเจสคิดถึงคุณมากเลยนะค่ะ”
“คิดถึงพี่ผมมากเลยนะเจส เมื่อวานผมยังเห็นคุณควงตาแก่ซีวอนมาอยู่เลย”
“คุณไคพูดอะไรกันค่ะ เจสควงคุณซีวอนซะเมื่อไหร่”
“คริส คริส คุณคริสค่ะ คุณมองอะไรอยู่หรอค่ะ”เจสสิก้าเรียกชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังสอดสายตาหาใครก็ไหมรู้ มันทำให้ชายหนุ่มเกิดอาการรำคาญผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเหลือเกิน เขามองกำลังมองนักร้องคนนั้นอยู่ทำไมลงจากเวทีแล้วหล่ะ
“เดี๋ยวก็มาพี่ ผมสั่งให้มาหาเราเอง อีกอย่างใกล้หมดเวลางานแล้ว”ไคกระซิบบอกเมื่อเห็นว่าคริสกำลังมองหาลูกน้องของตัวเอง
“มีเรื่องอะไรหรอค่ะ เล่าให้เจสฟังด้วยไม่ได้หรอค่ะ”
“เรื่องธุรกิจนะเจส ผู้หญิงสวยๆ อย่ามาเครียดกับเรื่องพวกนี้เลยนะครับ”ไคตอบเอาใจลูกค้า
แล้วคริสก็เห็นร่างที่เขามองหาทันที่เห็นชุดของร่างบางเขาเกิดอาการไม่พอใจนิดหนึ่ง มันทำให้เห็นรูปร่างของคนตัวบางได้ชัดแม้ว่าจะเป็นชุดที่ปกปิดมิดชิดก็ตาม
“ผมมาแล้วครับคุณไค อ๊ะ”
“ทำไมแปลกใจหรือไงที่เห็นฉันที่นี้”
“ผมไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี้ครับ คุณคริส”
“ฉันตามหานายตั้งนาน กลับบ้าน ไม่ต้องมาทำงานที่นี้แล้ว”
“ผมไม่จำเป็นต้องกลับกับคุณ บ้านของผมไม่ใช่ที่นั้น ผมมีบ้านของผม”พูดจบเฉินก็รีบเดินออกไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้อย่างที่ตั้งใจนัก เพราะคนตัวสูงกว่าเข้ามาจับแขนเขาไว้
“ปล่อยแขนผมนะ ปล่อย อย่าเอามือสกปรกของคุณมาจับตัวผม”
“สกปรก สกปรกงั้นเหรอ นายกล้าพูดอย่างนี้กับผัวตัวเองหรือไง”คำพูดนั้นทำเอาไคต้องอึ้ง
“คุณไม่มีสิทธิ์ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วตั้งแต่คุณกล้ามีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นที่ห้องนั้น ผมเกลียดคุณ ได้ยินไหม ปล่อยมือของคุณออกจากตัวผม ปล่อย”เฉินชี้นิ้วไปทางเจสสิก้าแล้วพยายามแกะมือคนที่จับเขาเอาไว้
“ไม่ปล่อย ได้ ไม่ยอมกลับไปดีๆใช่ไหม”แล้วจงแดก็ต้องร้องออกมาอย่าตกใจเมื่อคนร่างสูงจัดการอุ้มเขาพาดบ่าแล้วเดินออกมา ร่างสูงวางเขาลงที่เบาะที่นั่งในรถหรูคนโปรดที่เขาเคยนั่งแล้วจัดการล็อคประตู คาดเข็มขัดนิรภัยให้เขาพร้อม แล้วรีบขับออกจากผับแห่งนั้นทันที
“คุณจะพาผมไปที่ไหน จอด จอดลงเดี๋ยวนี้นะ”
“ทำไมถึงยอมอยู่นิ่งๆ หยุดดิ้นรนสักทีเถอะ พี่จะพาเรากลับบ้านของเรา”
“หึ บ้านหลังนั้นไม่ใช่บ้านของผม”
“จงแด จะให้พี่บอกเราสักกี่ครั้ง ว่าพี่กับเจสสิก้าไม่ได้มีอะไรกันในคืนนั้น เชื่อพี่ได้ไหม ไปกับพี่ไปดูหลักฐานที่พี่มี”คริสพูดเสียงอ่อนลง พยายามใช้เหตุผลกับร่างบางอย่างที่เคยใช้เมื่อสามปีก่อน เขาตามหามาตลอด คิดถึง คิดถึงร่างบางตลอด สามปี สามปีที่ผ่านเขาไม่เคยหลับได้เต็มตาสักครั้ง ฝันร้ายทุกครั้งที่หลับตา คิดถึง โหยหา ขาดจงแดไป เหมือนว่าลมหายใจเขาค่อยๆหายไป
“ผมไม่อยากฟัง ไม่อยากดู ไม่อยากรับรู้เรื่องพวกนั้นแล้ว ถึงเรื่องนั้นมันจะไม่ใช่เรื่องจริงแล้วไง ถ้าผมกลับไปคบกับพี่แล้วไง พี่จะเลิกนิสัยเจ้าชู้ของพี่ได้หรือ พี่จะเลิกนิสัยของพี่ได้หรอ ผมต้องทนเจ็บไปอีกกี่ครั้ง ผมต้องทนไปอีกเท่าไหร่ พี่บอกมาสิ บอกมาสิ”
เหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่เขากับคริสเริ่มคบกันมันอยู่ในสมองเขาทุกอย่าง พวกเขาเริ่มคบกันตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อน ตอนที่เขาเรียนอยู่ปีสี่ ส่วนคริสเป็นเจ้าของบริษัทที่เขาไปฝึกงาน เขากับคริสห่างกันหกปี อาจเป็นเพราะความใกล้ชิดหรืออาจเป็นคนที่ทนอยู่กับเขาได้ก็ไม่รู้ คริสขอคบเขาในวันสุดท้ายที่เขาฝึกงาน ตั้งแต่นั้นมาพวกเราก็คบกันมาตลอดแน่นอนครอบครัวของเขารู้ดีว่าเขาคบกับใคร เมื่อจบมาเขาก็เข้ามาช่วยงานในบริษัทในตำแหน่งผู้ช่วยส่วนตัวท่านประธาน ความชอบ นิสัย ทุกอย่างของคริสเขารู้ดี รู้ทุกอย่าง รู้ว่าคริสเป็นเจ้าชู้ ทุกครั้งที่คริสไปมีอะไรกับคนอื่นใช่ว่าเขาจะไม่รู้ แต่ทุกครั้งเขาก็ปลอบใจตัวเองว่าคนพวกนั้นแค่ตอบสนองความต้องการก็เท่านั้น คริสไม่ได้รักคนพวกนั้นสักนิด ปลอบใจตัวเองว่าเขาคือคนที่คริสรัก เขาได้แต่ยิ้มออกมาทั้งๆที่น้ำตาไหลออกจากตา หน้าชื่นอกตรม นั่นแหละที่เขาเป็น จนกระทั่งวันหนึ่งวันที่ความเชื่อของเขาต้องถูกทำลาย เขาเชื่อมาตลอดว่าคริสจะไม่มีวันเอาใครมาทำอะไรที่ๆเป็นที่ส่วนตัวของเรา ที่เป็นส่วนตัวของเขา แต่นี่ไม่ใช่ เขาได้รับภาพจากผู้หญิงคนหนึ่ง ภาพนั้นมีร่างของคนที่เขาเรียกได้ว่าเป็นสามีของเขานอนเปลือยกายกอดก่ายกันบนที่นอนที่เขาเป็นคนเลือกเอง ในคอนโดส่วนตัวของคริสที่ไม่มีใครจะขึ้นไปได้ยกเว้นแต่ว่าคริสจะอนุญาติ และนั่นทำให้ความอดทนของเขาสะบั้นลง เขาร้องไห้ทั้งคืน เมื่อคริสกลับมาที่คฤหาสน์อู๋ที่เขามาอยู่ด้วยในฐานะว่าที่นายหญิงของคฤหาสน์ ก็เห็นเขากำลังเก็บเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวไปร้องไห้ แล้วพวกเราก็ทะเลาะกัน เขาตัดสินออกจากคฤหาสน์หลังนั้นไม่กลับไปบ้านที่พ่อกับแม่อยู่ ไม่ติดต่อกับใครยกเว้นเพื่อนสนิทที่สุดอย่างดีโอกับแบคฮยอน และลาออกจากบริษัทนั้น ตลอดสามปีที่ผ่านมาเขาต้องหนีคนที่คริสสั่งให้ตามตัวเขาเงินที่ติดตัวเขามาก็เริ่มหร่อยหรอเขาจึงตัดสินใจโทรไปหาดีโอ ช่วยหางานพาร์ทไทม์ให้ จนกระทั่งได้ไปทำงานที่นั้น ดีโอบอกว่า แฟนของเขาเป็นเจ้าของร้านนั้น แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเจ้าของร้านนั้นจะเป็นน้องคนละแม่ของคริส และนี่ทำให้เขากับคริสได้เจอกันอีกครั้ง
คริสไม่พูดอะไรจนกระทั่งถึงคฤหาสน์อู๋ เขาอุ้มร่างบางเข้าไปในบ้านที่ห้องของเขาท่ามกลางสายตาของเหล่าแม่บ้านที่เห็นนายหญิงของตนกลับมา
“ป้าจีอา ช่วยผมด้วย”เฉินร้องขอความช่วยเหลือจากหัวแม่บ้านที่เมื่อก่อนสนิทกับเขาดี
“คุณคริสนี่มันอะไรกันค่ะ คุณไปเจอนายหญิงที่ไหนค่ะ”
“มันไม่สำคัญหรอกป้าจีอา แต่ป้าไม่ต้องห่วงหรอก ไม่ต้องมาช่วยนายหญิงด้วยถ้าป้ายังอยากเลี้ยงทายาทของตระกูลอู๋อีกรุ่น”แก้มของเฉินแดงขึ้นเพราะคำพูดของคริส
“งั้นเชิญคุณผู้ชายกับนายหญิงเถอะค่ะ ดิฉันไม่ห้ามและจะสั่งให้ทุกคนไม่ให้เข้าไปยุ่มยามบริเวณหน้าห้องของท่าน”
“เยี่ยม”
แล้วคริสก็พาร่างบางเข้าห้องของเขาที่ร่างบางเคยอยู่
“ปล่อย ปล่อยผมได้แล้วนะพี่คริส”
“เรียกพี่แบบนี้สะที เราไม่ได้เหินห่างกันแล้วสินะ”คริสลูบแก้มใสนั้นเบาๆแต่ก็ต้องอารมณ์เสียเมื่อเจ้าของแก้มกลับหันหน้าหนี
“คุณคริสจะเอาอะไรให้ผมดู ก็รีบหน่อยนะครับ ผมจะกลับบ้านของผม”
“นี่คือบ้านของหน้า คืนนี้นายต้องอยู่ที่นี้”แล้วคริสก็เปิดเครื่องเล่นวิดีโอภาพในนั้นมันทำเฉินต้องลมแทบจับเมื่อเจสสิก้าหิ้วร่างของคริสเข้ามาในห้องนอนแล้วถอดเสื้อผ้าของคริสและตัวเองออก พยายามเล้าโลมร่างสูงให้เกิดอารมณ์แต่เหมือนว่าคริสตอนนั้นจะเมาไม่ได้สติเท่าไหร่ ทำให้ปัดมือและพลักผู้หญิงคนนั้นออกมาก่อนจะพลิกตัวหลับ ทำให้เจสสิก้าอารมณ์เสีย ก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นยิ้มร้ายจัดท่างทางของคริสให้เหมือนกับว่ากำลังมีอะไรกับเธออยู่และส่งรูปนั้นมาให้เขา
‘ร้ายกาจ ผู้หญิงคนนั้นรายเกินไป’
“เห็นไหมว่าพี่ไม่ได้มีอะไรกับเธอ และดูเหมือนว่าเธอจะวางยาสลบพี่ด้วย เฉินพี่ขอร้องเถอะยกโทษให้พี่ได้ไหม กลับมาอยู่ด้วยกัน เป็นครอบครัวกันเหมือนเดิม”
“กลับมาให้เจ็บนะหรอครับ กลับมาให้ต้องทนรู้ว่าพี่มีอะไรกับคนอื่น ไม่มีภรรยาคนไหนอยากใช้สามีร่วมกับคนอื่นหรอกนะครับ ผมไม่อยากเจ็บ ดังนั้นปล่อยผมไปสะ อย่ายื้อผมอีกเลย”
“พี่สัญญา พี่จะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว สามปีที่ผ่านมา พี่ไม่เคยมีอะไรกับใคร พี่เอาแต่ทำงานอย่างเดียว พี่ยอมรับตอนที่นายหายไปตอนแรกๆพี่เครียด พี่มีอะไรกับคนอื่นจริง เพื่อหวังว่าจะลืมนายได้บ้าง แต่สุดท้ายพี่ก็ไม่เคยลืม พี่คิดถึงนายมาตลอดนะเฉิน พี่สั่งให้ลูกน้องตามหานายตลอด พี่ขาดนายไม่ได้ ได้โปรดเถอะ จะให้พี่คุกเข่าอ้อนวอนนายก็ได้ ได้โปรดกลับมาอยู่กับพี่เถอะนะ”คริสทรุดตัวลงกอดเอวจงแด ศักดิ์ศรีอะไรเขาไม่สน อำนาจเงินทองอะไรเขาไม่ต้องการแล้ว ตอนนี้แค่คนตรงหน้ายอมกลับมาอยู่กับเขาแค่นี้ก็พอแล้ว
“แล้วทำไมวันนี้ถึงไปที่ผับนั่นแหละ นี่นะเหรอที่ว่าขาดผมไม่ได้ แถมผู้หญิงคนนั้นก็อยู่ข้างๆพี่”
“พี่ไม่ได้นัดเจสสิก้า วันนี้ที่พี่ไปที่นั้นเพราะนาย ดีโอกับแบคโทรมาบอกพี่ว่าตอนนี้นายอยู่ที่นั้น นายไปร้องเพลงที่นั้น”นี่เป็นแผนของดีโอกับแบคหรอนี่
“เฉินได้โปรด กลับมาอยู่กลับพี่ กลับมาอยู่ที่นี้ ที่บ้านของเรา”
“ตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมา ผมคิดถึงพี่เจียนตาย สามปีที่ผ่านมามันไม่ได้ทำให้ผมลืมพี่ไปได้เลย สามปีที่ผ่านมาผมไม่เปิดใจคบกับใครเลยสักคน ผมอยากเกลียดพี่ แต่ผมก็เกลียดไม่ลง เพราะคำๆเดียว เพราะผมยังรักพี่ใช่ไหม ฮึก ใช่ไหม”คริสประกบปากจูบร่างบางอย่างอ่อนโยนและคิดถึง ร่างบางไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด เขาคิดถึงจูบคนใจร้ายของเขาเหลือเกิน คริสถอนริมฝีปากอย่างอ้อยอิ่งเพราะกลัวว่าร่างบางจะหายใจไม่ทันแล้วจูบซับน้ำตาที่หางตาเบาๆ
“ใช่แล้ว เฉินยังรักพี่อยู่ เรายังรักกันอยู่กับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งนะ กลับมาอยู่ด้วยกันนะ”
ร่างบางไม่ได้พูดตอบออกมาแต่ก็พยักหน้าแทน คริสสวมกอดร่างนั้นด้วยความดีใจก่อนที่จะประทับตราความเป็นเจ้าของร่างบางอย่างถือสิทธิ์
“แต่งงานกับพี่นะ”คริสหยิบแหวนที่อยู่ในกระเป่ากางเกงออกมา
“อึก ครับ ผมจะแต่งกับพี่ครับ อื้อ”ไม่ทันได้พูดจบร่างบางก็ถูกร่างสูงประกบบางเสีบก่อน สัมผัสที่ได้รับมันทำเอาแทบเอาละลาย มือของคริสก็ลูบไล้ไปตามร่างกายปลุกเร้าอารมณ์ที่ไม่เคยได้รับการปลุกมาเป็นเวลากว่าสามปี
“พะ พี่คริสอย่าแรงนะครับ ผมไม่ได้มีอะไรกับใครมาสามปีเหมือนกัน”พูดเองร่างบางก็หน้าแดงเอง
”สัญญาครับ พี่จะทำอย่างอ่อนโยนที่สุด”แล้วบทเพลงรักที่สองคนโหยหาก็บรรเลงไปทั่วทั้งคืนอย่างที่ไม่มีใครมาดับไฟแห่งความปรารถนานั้นได้นอกจากคนสองคน
- สามเดือนต่อมา –
หลังจากวันนั้นเขากับคริสก็แต่งงานกัน พ่อกับแม่เขาดีใจที่ในที่สุดเขากับคริสก็ได้คืนดีกันเสียที คงไม่ต้องบอกว่าจงแดก็เป็นอย่างไรหลังจากนั้น คริสเอาอกเอาใจทุกอย่าง แทบจะเรียกได้ว่ากลัวคนที่เป็นเมียด้วยซ้ำ
“คุณผู้หญิงค่ะ น้ำส้มค่ะ”
“อุ๊บ เหม็น เอามันออกไป อุ๊บ”จงแดรีบวิ่งไปในห้องน้ำแล้วโก่งคออาเจียนออกมา
“เฉินเฉิน เป็นอะไรบ้างหรือเปล่า”คริสเอ่ยถามพลางลูบหลังบางให้
“ไม่เป็นไรแล้วครับ แต่ว่าขอน้ำให้ผมบ้วนปากหน่อยเถอะ”
“ไปโรงพยาบาลไหม พี่เป็นห่วง”
“ไม่เป็นอะไรหรอกฮะ อาจเป็นเพราะว่าเครียดก็ได้”แต่พอเดินผ่านห้องครัวร่างบางก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำอีกครั้ง คราวนี้คริสโทรสั่งให้เรียกหมอประจำครอบครัวมาที่คฤหาสน์หลังงามแทน เพราะเป็นห่วงภรรยาเหลือเกิน
“ผมต้องแสดงความยินดีกับนายท่านด้วย”
“ยินดีอะไรกัน เมียฉันกำลังป่วยอยู่นะหมอ”
“ตอนนี้นายหญิงกำลังตั้งครรภ์ครับ ทางที่ดีผมว่านายท่านน่าจะพานายหญิงไปฝากครรภ์นะครับ เพราะนี้เป็นกรณีพิเศษจริงๆ หายากที่ผู้ชายจะท้องได้”
“อะ อะไรนะ ผมเนี่ยนะท้อง แต่ผมเป็นผู้ชายนะ”
“ครับนายหญิง นายหญิงท้องจริงๆ ไม่อย่างนั้นนายหญิงก็ลองไปตรวจดู ทั้งอาการแพ้ท้องนายหญิงก็มีนะครับ”
“พะ พี่คริส ผม ผม”
“พี่ดีใจที่สุด ที่เฉินเฉินท้องได้ หมอกลับไปได้แล้ว ล็อคประตูให้ฉันด้วย”เมื่อหมอออกจากห้องไปคริสก็กอดภรรยาของตนแน่น
“พี่ไม่คิดเลยว่าเราสองคนจะมีลูกด้วยกัน ไปฝากท้องนะครับพี่จะพาไป”
“ฮะ ผมก็ดีใจที่สุด ที่เราจะมีลูกด้วยกัน ลูกที่เดดจากสายเลือดของเรา ผมคิดว่าพวกเราอาจจะได้รับเด็กมาเลี้ยงเสียอีก”
“นี่ไง เด็กที่เราจะเลี้ยง อยู่ในท้องเฉินเฉินไงครับ จุ๊บ”แล้วคริสก็ก้มตัวจูบเบาๆที่หน้าท้องบางทำเอาเฉินต้องหน้าแดงกับ
อาการของสามี
“พี่รักเฉินเฉินนะครับ”
“ผมก็รักพี่คริสครับ”
อ่า ตอนนี้ตระกูลอู๋ก็ได้คุณหนูคนใหม่แล้วหล่ะ น่าอิจฉาเนอะ คุณว่าไหม
- จบ -
เอา คริสเฉินมาเสิร์ฟค่ะ สำหรับคุณ Minny_DAOVii และ สาวริมน้ำ ตูนขอเอาฟิคคริสเฉินที่แต่งไว้แล้วมาลงให้ก่อนนะค่ะ ส่วนแนวแบดบอย รอหน่อยได้ไหม เพราะตอนนี้ตูนคิดอยู่ว่าแบดบอยมันต้องแบดอย่างไง ถ้าเอายังไงเดี๋ยวจะเอาอีกเรื่องที่เขียนอยู่ตอนนี้ของคริสเฉินแต่ยังไม่เสร็จลงไปก่อน ช่วยบอกเราทีว่าถ้าแบดบอยต้องเพิ่มอะไรอีกให้มันแบดยิ่งขึ้น ขอบคุณนะค่ะที่รีเควสมาให้เราได้ฝึกฝีมือ
ความคิดเห็น