ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF] EXO ALL x JONGDAE

    ลำดับตอนที่ #35 : สุขสวัสดิ์วัฒนาวันมหามงคล *edit แต่กลับมาอ่านใหม่ก็ดีนะ

    • อัปเดตล่าสุด 1 ม.ค. 57


    สุขสวัสดิ์วัฒนาวันมหามงคล

     

                    “นี่ อย่าลืมนะ ต้องซ่อนตัวดีๆ อย่าให้จงแดรู้ตัว แบคกี้ คยอง เตรียมเค้กไว้แล้วใช่ไหม”

     

                    “ครับพี่ซูโฮ”สองเมนวอยซ์แห่งฝั่งเครับคำ พยักหน้าหงึกๆจนคอจะหลุด

     

                    “คริส นายนะจำบทได้แล้วใช่ไหม”

     

                    “อืม แต่ถ้าจงแดไม่ทำอย่างที่เราคิดหล่ะ”

     

                    “นายก็ทำอย่างไงก็ได้ให้น้องทำตามสิ”

     

                    “ทำไมไม่มาแสดงเองเลยเล่า”

     

                    “ไม่เอา ฉันทนน้ำตากับท่าอ้อนของจงแดไม่ได้หรอก”แต่ก่อนที่สองคนนี้จะเถียงกันต่อก็ต้องหยุดไปเพราะมักเน่ของวงกลับมาแล้ว

     

                    “พี่ซูโฮ พี่จงแดกลับมาแล้ว ใกล้ถึงหอแล้ว อีกสิบนาทีถึง”เซฮุนที่ถูกซูโฮสั่งให้คอยส่องดูว่าจงแดกลับมาแล้วยัง กลับมารายงานผล

     

                    “ทุกคนประจำที่ได้ ปิดไฟให้หมด ยกเว้นที่ห้องโถง ไคนายคอยอยู่เสียบปลั๊กไฟ โอเค๊”

     

                    “โอเค พร้อม”

     

     

     

     

     

     

     

     

                    “ผมกลับมาแล้วครับ เอ๊ะ ทำไมไม่เปิดไฟ หายไปไหนกันหมด”เมื่อเห็นอย่างนั้นจงแดก็จัดการเปิดแต่ยังไม่ทันเปิดก็ต้องตกใจเสียก่อนเพราะมีแสงไฟฉายเปิดขึ้นมาส่องให้เห็นหน้าผู้ชายคนหนึ่ง

     

                    “พี่คริส โอ๊ย ผมตกใจหมด นึกว่าผีเสียอีก แล้วคนอื่นหล่ะครับ”

     

                    “พี่เอง จงแดกลับมาแล้วหรอ คนอื่นออกไปข้างนอกนะ”

     

                    “ไม่กลับแล้วพี่จะเห็นไหม ถามแปลกๆ ทำไมไม่เปิดไฟอะพี่ ไฟดับหรอ”

     

                    “อื้ม ไฟดับนะ จะขึ้นไปบนห้องไหมเดี๋ยวพี่ไปส่ง”

     

                    “ไม่หล่ะครับ ไปที่ห้องนั่งเล่นดีกว่าครับ”

     

                    “จับแขนพี่ดีๆหล่ะ”ทั้งคู่พากันเดินไปที่ห้องนั่งเล่นแต่ไม่ทันถึงไฟฉายก็ดับไปเสียก่อน

     

                    “หึ่ย ถ่านหมด มาหมดอะไรตอนนี้”

     

                    “ไม่เป็นไรน่าพี่ แค่นี้เอง อีกไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว”ร่างบางพยายามคลำทางไปเพราะกลัวจะชนขอบประตูไปเสียก่อน แต่ก็ต้องใจเมื่อจับอะไรที่มันหยุ่ยๆนุ่มๆนิ่มๆเย็น

     

                    “ฮึ่ย อะไรนะ”

     

                    “เป็นอะไรไปเฉินเฉิน”

     

                    “พี่คริส ผมรู้จักเหมือนผมจับมือคนอ่ะ”

     

                    “ก็นายจับมือพี่อยู่นะ”

     

                    “ไม่ๆ มืออีกข้างผมนะ”

     

                    “นายคิดไปเองมั้ง”แต่ทันใดนั้นหน้าต่างที่ปกติจะถูกปิดเอาไว้ก็เกิดเสียงเหมือนมีลมพัดผ่านมา

     

                    “พี่คริส พี่เปิดหน้าต่างไว้หรอ”

     

                    “ไม่นี่”

     

                    “พี่คริส พี่พกกางเขนไว้อยู่ไหม”

     

                    “พี่ไม่ได้พก”

     

                    “ขึ้นห้องเถอะพี่ ผมกลัว”

     

                    “ไม่ๆ เราต้องดูให้แน่ใจสิอาจเป็นโจรก็ได้”

     

                    “พี่ขึ้นไปบนห้องเหอะ ผมกลัว”

     

                    “ไม่ ถ้ากลัวก็ซบไหล่พี่นิ ห้ามลืมตาเลยนะ เดียวพี่พาไปเอง”แล้วจงแดก็รีบซบไหล่ตุ้ยจางของวงหลับตาแน่น ไม่เอา ไม่อยากเห็น กลัว

     

     

     

     

     

     

                    “เฉินเฉิน ลืมตาได้แล้ว ดูรอบๆสิ”

     

                    ภาพที่จงแดเห็นคือพวกเขากลับกำลังยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มีเทียนสีสันสวยงามถูกจุดไว้บนพื้น หลอดไฟที่โยงระย้า และป้ายไฟที่เขียนเอาไว้

     

     

                    ‘HAPPY NEW YEAR &ครบรอบสองปีที่คบกัน

     

     

     

                    “วู้ เซอร์ไพรซ์ ครบรอบสองปีที่พวกเราคบกันนะครับเฉินเฉิน เป่าเลย เป่าเลย”สมาชิกที่พวกเขานึกว่าไม่อยู่ที่หอกลับปรากฏตัวขึ้นมาพร้อมกับเค้กก้อนใหญ่รูปหัวใจ

     

                    “ฮึก ฮ่าๆ ทุกคนแกล้งผมอ่ะ ใครคิดแผนผีหลอกผมเนี่ย บอกมาเลยนะ”

     

                    “อาเทา คนกลัวผี”เป็นแรปเปอร์ของฝั่งเคที่ตอบมาพร้อมกับการเชียร์ให้เป่าเทียนสักที

     

                    “ผมจะเป่าเทียนแล้วนะ ฟู่”

     

    “พวกเราทุกคนรักจงแดนะ จงแดหล่ะรักพวกเราหรือเปล่า”พี่ใหญ่แห่งบีเกิลไลน์เข้ามากอดพร้อมกับคำถามที่ทำให้จงแดต้องยิ้มกว้าง

     

    “รักสิ ไม่รักแล้วจะยอมคบด้วยหรอ ผมรักทุกคนนะ ขอบคุณนะครับที่อยู่ด้วยกัน ขอบคุณนะครับที่รักผม ขอบคุณนะครับที่เลือกผม ผมจะรักทุกคนตลอดไป พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะครับ”

     

    We are One, We are EXO”ทุกคนเข้าเข้ามากอดกัน ก่อนที่จะเปิดไฟพร้อมกับงานเลี้ยงฉลองที่เกิดขึ้น

     

     

     

     

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

     

    “เอ๊ะ พี่เมเน่มาแล้วหรอ เดี๋ยวผมไปเปิดให้”เป็นจงแดที่ลุกขึ้นมาเปิดประตู แต่ทันทีที่เปิดประตูจงแดก็เกือบที่ล้มไปแล้วเพราะแรงที่โถมเข้ากอด

     

    “จงแดย่าห์ ฉันคิดถึงนายจัง”

     

    “โอ๊ย เจ็บนะ”

     

    “ฮ่ะๆ เลี้ยงฉลองกันทั้งทีก็ไม่เรียกฉันเลยนะย่ะ ค่าตัวได้ตั้งเยอะ”

     

    “มาๆมาฉลองด้วยกัน”

     

    “เฮ้ย”ท่าทีของทุกคนเมื่อเห็นแขกปริศนามาก็พากันตกใจไปหมด

     

    “มาได้ไง ไม่ได้โทรไปบอกซักหน่อย”

     

    “หนอย คุณแบคฮยอนหัดโทรเรียกฉันหน่อยก็ดีนะ ฉันเชิญเธอมาทุกตอน ค่าตัวก็แพงนะย่ะ”

     

    “แล้วนี่มาทำไม”

     

    “แหมมม ทำไมทำอย่างนี้กับภรรยาหล่ะค่ะสามีกลูต้า”

     

    “บอกมาเลย เธอมาทำไมเนี่ย”

     

    “มาสัมภาษณ์ทุกคนไงชิงชิง”

     

    “สัมภาษณ์”

     

    “ใช่ สัมภาษณ์ อย่าลืมสินี่มันสิ้นปีแล้วนะ เราต้องคืนกำไรให้กับคนอ่าน แฟนคลับของเราสิ”

     

    “งั้นสัมภาษณ์ผมก่อนก็ได้นะ ผมออกมาน้อยที่สุดเลยอ่ะ แถมยังดราม่าอีก”

     

    “อาเทาอ่ะ อย่าน้อยใจสิ ปีหน้าฉันจะจ้างนายบ่อยขึ้นก็แล้วกันนะ ฉันขอสัมภาษณ์ลูกสาวฉันเป็นคนสุดท้ายก็แล้วกัน คยอง เราขอน้ำกับขนมหน่อยสิ หิว”

     

    “อ่า นี่ฮะ  ผมขอคำถามง่ายๆไม่ตอบยาก ไม่ทำวิ้งหรือเอกโย่ก็แล้วกันนะครับ”

     

    “โอเค”

     

                    “โหย ติดสินบน”เป็นแบคฮยอนที่โวยวาย

     

                    “อย่ามาวอแวนะแบคกี้ เงียบไปเลยฉันจะสัมภาษณ์แล้ว ลูกสาว แม่ฝากกล้องด้วยนะลูก เอาหล่ะ เริ่มจากคนแรก อาเทา

     

     

     

     

                    “คุณเทา คุณคิดอย่างไงที่ได้ร่วมงานกับเราค่ะ แล้วคุณชอบเรื่องไหนมากที่สุดค่ะ”

     

                    “ผมดีใจนะครับที่ได้ร่วมงานกับทุกๆคน แม้ว่า ผมจะได้ออกมาน้อยที่สุด แถมมีเรื่องหนึ่งแค่ถูกกล่าวถึงเท่านั้น เขาให้ผมตายนิ  ถ้าเรื่องที่ผมชอบที่สุด คงจะเป็นเรื่องที่ผมได้เป็นพระเอกมั้งครับ เรื่อง miracle in December ผมขอบคุณนะครับกับผลตอบรับที่บอกว่าผมแสดงได้ดีมาก แล้วผมก็ชอบเนื้อเรื่องของตอนนี้มากครับ มันทำให้รู้ว่าเราควรที่จะดูแลคนรักของเรา อย่างอื่นถ้ามันหายไปเรายังหากลับมาได้นะครับ แต่คนที่เรารักและรักเราเนี่ยถ้าเขาหายไป เราคงจะเอาเขากลับมาไม่ได้

     

    ผมสัญญานะครับ ผมจะรักเฉินเฉินเก่อให้มาก ดูแลให้ดี ไม่ให้เป็นเหมือนอย่างในเรื่องนั้นแน่ครับ แล้วก็ปีหน้าจะได้เจอผมแน่นอนครับ ไม่รู้เจ้เขาติดใจดราม่าอะไรของผมหนักหนา กี่เรื่องก็ดราม่าทั้งนั้น ปีหน้าเจอผมได้ที่รักในรอยแค้นภาคสองครับ อย่าลืมติดตามผมนะครับ”

     

                    “จบไปแล้วนะค่ะ กับคุณเทา โอ๊ะ มีอะไรอาเทา”

     

                    “แป๊บนะครับ เมื่อกี้ผมลืมพูดไป ความจริงเนี่ยเรื่องแรกเลยที่พวกเราทุกคนเลยได้แสดงคือเรื่อง Drama@sea เป็นหนึ่งในเรื่อง Mermaid Series ซึ่งเรื่องนี้เจ้เขาก็ดันผมเยอะเหมือนกันนะ ออกที่จะเยอะกว่าตัวเอกบางคนด้วยซ้ำ แต่เพราะการถ่ายทำ การจัดฉาก เรื่องนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยได้รับความนิยม แต่ว่าในเร็วๆนี้ เราจะรีเมกแล้วก็ถ่ายทำภาคสามนะครับ ช่วยติดตามเรื่องนี้ด้วยนะครับ เป็นละครฟอร์มยักษ์เลยครับ ผมเป็นตากล้องเกือบทุกเรื่องเลย ช่วยทำให้ผมเป็นพระเอกกับเขามั้งนะครับ”

     

                    “งื้อ อาเทาลูกเขยของแม่ ขอบใจมากลูก เดี๋ยวขึ้นค่าตัวให้นะ ใช่ค่ะ เร็วๆนี้เราจะรีเมกนะค่ะ ช่วยตามเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ เอาหล่ะคนต่อไป คยองซู หรือโดโด้ของเรานั่นเอง เชิญค่ะ คุณคยองซู”

     

                    “ครับ ขอบคุณครับ ผมโดคยองซู ผู้ที่ทำให้ผู้คนตกใจนะครับ ผมได้เป็นพระเอกแค่เรื่องเดียวที่ดันมีบทน้อยกว่าตัวประกอบอีกครับ นอกนั้นก็เป็นผู้ช่วยพระเอก นางเอกเขาแหล่ะครับ ถูกเล่นเป็นเด็กด้วยอีกหนึ่งตอน”

     

                    “อ่า ต้องขอโทษจริงๆ ก็นายไม่ทำอาหารมาเซ่นฉันเองนี่”

     

                    “ผมผิดหรอครับเจ้”

     

                    “ใช่ นายผิด เอาหล่ะมาถามคำถามกันดีกว่า เรื่องไหนที่ชอบมากที่สุด  รู้สึกอย่างไงที่ถูกคนเขียนบทเมิน แล้วเล่นกับใครสนุกสุด”

     

                    “ถ้าเรื่องที่ชอบมากที่สุด คงเป็น My Guardian มั้งครับ อ้อ Glasses boy ด้วย มันเยอะที่สุดแล้วที่ผมได้เล่น เล่นเป็นตัวเองที่สุดแล้ว ผมไม่ค่อยถนัดบทเมะด้วยสิ เพราะอย่างนี้มั้งเจ้เขาเลยไม่ค่อยได้จ้าง อยู่เป็นฝ่ายอาหารทุกทีเลยผมเนี่ย คือตอนที่ได้เป็นพระเอกไม่ใช่ไม่ชอบนะ แต่มันโจ่งแจ้งเกิน ผมขี้อายนะครับ แต่ผมก็ดีใจนะครับ ปฏิกิริยาของแฟนๆตอนนั้นดีมากเลย ตกใจกันหมดเลย

     

    อ้อ เรื่องเพื่อนด้วย เรื่องนี้ผมได้เล่นกับรุ่นใหญ่เลย เป็นการเมะที่ทุกคนชอบมาก รู้สึกเหมือนว่าทุกคนชอบที่จะให้ผมเมะแบบเหนือความคาดหมายนะ ผมจะพยายามที่แสดงให้ดีขึ้นไปนะครับ

     

    ส่วนคนที่เล่นแล้วสนุกสุขคงเป็นแบคฮยอนมั้งครับ เขาชอบกวนผม ผมเลยจัดการลงโทษเขากลับครับ เรื่องที่ถูกเมิน ผมชินแล้ว”

     

                    “เอ๋ พูดอย่างนี้หมายความไม่อยากเมะหรอค่ะ แล้วไม่กลัวคนนั้นจะงอนหรอ”ทางที่นิ้วนั้นชี้ไปคือทางที่ตากล้องจำเป็นยืนอยู่

     

                    “ไม่ใช่นะ ผมนะ เมะให้พี่แค่คนเดียวนั้นแหละ”

     

                    “งื้อ พี่เข้าใจแล้ว พี่ไม่งอนหรอก เพราะพี่นะ ชอบเมะให้คยองมากกว่า อิอิ”

     

                    “จงแดย่าห์ รักพี่ที่สุดเลย”

     

                    “พอๆ อย่าพึ่งจูบกันหน้ากล้อง ขอถามคำถามสุดท้ายค่ะ ปีหน้าจะมีผลงานให้เราได้ดูไหม แล้วจะเคะหรือจะเมะ”

     

                    “มีแน่นอนครับ ที่แน่ๆเลยก็สองเรื่อง เป็นตัวเอกเรื่องหนึ่งครับ รักในรอยแค้นภาคสอง คราวนี้จะเป็นรุ่นลูก ต่อจากคู่คริสเฉิน ก็จะมาเป็นรักในม่านหมอก ไคโด้ กับเทา อุ๊บ บอกไม่ได้ครับ เจ้ไม่ให้บอก แล้วก็มีซิทคอมครับ Love dramatic เรื่องนี้เป็นโปรเจ็คอีกโปรเจ็คครับ ผมจะมาแจมนิดๆในคู่ไคลู่ครับ ส่วนคู่ของผมกับใครนั้น ขออุบไว้ก่อนครับ”

     

                    “แหม ขอบคุณนะค่ะ แต่ว่าเราอยากเห็นฉากปะทะของแม่ลูกเฉินโด้ด้วยสิ ช่วยสปอยนิดนึงได้ไหมค่ะ”

     

                    ฮานา ทุล เซด

     

     

                    “ผมเกลียดแม่ ทำไม ทำไมผมต้องอยู่ในเงาของแม่ตลอด ทุกเรื่อง แม้แต่กระทั่งความรัก”

    “คยอง ทำไมลูกพูดอย่างนี้ บอกแม่มา ทำไมลูกพูดอย่างนี้”

     

     

                    “เป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยมมาก เรายังมีคนที่ยังไม่ได้สัมภาษณ์อีกสิบคน ขอพักเบรกก่อนนะค่ะ”

     

     

                    “เข้าสู่ช่วงที่สองแล้วนะค่ะ คราวนี้เราจะสัมภาษณ์คนที่ดำที่สุด คุณไคค่ะ”

     

                    “สัมภาษณ์ใครน่ะ เจ้ พูดอีกทีสิ”

     

                    “ไคไง ไค”

     

                    “ก็ใครอ่ะ”

                   

                    “เว้ย ไอ้จงอินไง อุ้ย ขอโทษค่ะ เชิญคุณคิมจงอินหรือไคค่ะ ไค ไม่ใช่ ใคร”

     

                    “ชิ ผมก็ได้ออกมาน้อยพอๆกับคยองนั่นแหละ เป็นพระเอกสองตอนมั้ง หนึ่งตอนของตัวเอง ของอีกตอนหนึ่งเป็นพระเอกร่วม ว่าแต่ขอคำถามครับเจ้”

     

                    “ชอบตอนไหนมากที่สุด เล่นกับคยองเป็นไงบ้าง แล้วปีหน้าคุณจะได้แสดงกับเฉินอยู่ไหม”

     

                    “เอิ่ม ตอนที่ชอบหรอ ชอบตอนสามพีซูเฉินไคครับ แบบกองถ่ายเรื่องนั้นฮาจริงๆนะครับ พวกรุ่นใหญ่ทุกคนจัดเต็มมาก เราตั้งใจในการถ่ายทำจริงๆ เป็นสามพีที่แบบน่ารักๆ ไม่มีดราม่า สังเกตสิครับ ทุกเรื่องที่ผมแสดงดราม่าเกือบหมดเลยอ่ะ แล้วผลตอบรับทุกคนดีมาก แบบโอ๊ยละมุนเฟ่อ

     

                    เรื่องแสดงกับคยอง คยองเขาเก่งอยู่แล้วครับ แสดงรับส่งอารมณ์ดีอยู่แล้ว เรื่องแรกก็แสดงคู่กัน มันก็เลยสนิท แค่พี่น้องครับไม่มีอะไรแอบแฝง เพราะผมรักจงแดฮยองคนเดียว รักนะครับ ซารางเฮโย <3

     

                    ปีหน้าจะได้เล่นกับพี่จงแดไหม คงได้เล่นอยู่แล้วแต่ไม่รู้ว่าบทอะไร แต่ที่จะได้เห็นหน้าผมแน่ๆก็รักในม่านหมอกกับซิทคอมครับ รักผมด้วยนะครับ ฝากหน้าดำๆอยู่ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะครับ”

     

                    “ขอบคุณค่ะคุณกัมจง เป็นการสัมภาษณ์ในแบบสมบูรณ์เฟ่อ ต่อไป คุณลู่ห่านครับ”

     

                    “ครับขอบคุณครับที่ทำให้ผมได้พูดบ้าง ผมก็เป็นอีกคนที่ไม่ค่อยได้แสดงเลย แถมถูกจัดให้อยู่รุ่นใหญ่ มันน่าน้อยใจนะครับ เป็นพระเอกแค่เรื่องเดียว เรื่องอื่นก็เป็นแบบ น้า หรือพ่อแม่บ้างแหละ ผมยังไม่แก่นะครับ ช่วยให้ผมได้ดูหนุ่มบ้างเหอะ”

     

                    “ก็ตระกูลกามันขึ้นหน้านายอ่ะ มันเหมาะกับนายมาก เอาเถอะ คำถามเดิม ตอบมา”

     

                    “คำถามเดิม คืออะไรนะ จำไม่ได้”

     

                    “ชอบตอนไหน ปีหน้าจะมีผลงานไหม”

     

                    “ชอบตอนที่เป็นพระเอกสิครับ ถามมาได้ ผมได้เป็นพระเอกเรื่องเดียวเอง แถมเป็นแฟนตาซีที่ทำให้คนอ่านงงกับชื่อต่างๆในเรื่องมาก แม้แต่ผมเองก็ยังงงและมึนบทเลย แต่ผมก็ชอบน่ะ ก็ผมได้จูบเฉินเฉินนิ

     

                    ส่วนปีหน้าผมมีหนึ่งเรื่อง เป็นนายเอก ไม่ชอบเลย ไม่อยากเคะ ทำไมต้องเคะให้ไอ้ดำ ผมแมน เข้าใจไหมผมแมน จะเอาลู่เฉินอีก ลู่เฉิน ลู่เฉินครับที่ผมต้องการ แต่จะเป็นลู่หมินก็ได้ไม่เป็นไร แสดงด้วยกันบ่อย ขอแค่ผมเมะ เข้าใจไหม ผมเมะ ผมคือพี่ลู่แมนแฟนแมนยู”

     

                    “โอเคค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ พี่ลู่คนแมน ต่อไปเจ้จะให้หนู อุ้ย จะให้ลู่แมนน่ะจ๊ะ คนต่อไปค่ะ คุณชานยอล”

     

                    “ครับ ผมแฮปปี้ไวรัสชานยอลครับ เป็นพระเอกสองเรื่องครับ คุณคยองคุณกัมจง ที่บอกว่าคุณออกมาน้อย ผมน้อยกว่า แถมมีเรื่องหนึ่งทำผมอายมาก”

     

                    “ไม่ทราบว่าเรื่องไหนค่ะที่อายมาก”

     

                    “เรื่อง เพื่อน ครับ ผมได้แสดงเป็นกระเทยครับหนักใจมากกกก คือมันสะดิ้งสุด ผมรับตัวเองแทบไม่ได้ สามพี อย่าเอาให้ผมแสดงอีกนะครับ ผมทำใจลำบาก แสดงยากมาก ดราม่าๆอย่าให้ผมแสดงเลย มันเค้นอารมณ์สุดๆ เอาแบบสามพีซูเฉินไคสิ อันนั้นผมชอบ”

     

                    “เรื่องมาก ไม่แสดงซักเรื่องดีไหมห๊าไอ้ยอล เป็นฝ่ายซาวด์เลย”

     

                    “ขอโทษครับ ให้ผมแสดงเถอะ ผมจะเก็บตังค์ไปขอเฉินเฉิน”

     

                    “อย่ามาโวยวายกับฉันสิย่ะ พอๆ ถามคนต่อไป คุณเลย์ครับ”

     

                    “เฮ้ย ของผมหมดแล้วหรอ”

     

                    “เออ หมดแล้ว เวลามีจำกัดย่ะ”

     

                    “ขอโทษครับ ผมพูดได้แล้วหรือยัง”

     

                    “เชิญจ๊ะชิงชิง”

     

                    “ครับ สวัสดีครับ ผมเลย์ครับ ผู้ไม่มีความแน่นอนของเพศในนิยายของเจ้ครับ”

     

                    “ถูกที่สุด ชอบตอนไหน เคะกับเมะอันไหนแสดงยาก จะมีโอกาสเห็นผลงานในปีหน้าไหม”

     

                    “ชอบตอนแดนชิ่งแมชชีนครับ สนุกดี น้องเฉินตอนนั้นน่ารักมากครับ ที่ที่เราเจอกันก็สุดยอดด้วย(เทา:ผมได้เป็นพระด้วยอ่ะ) เรื่องที่แสดงยากที่สุดคือ เรียลลี่ครับ เพราะผมต้องแสดงในส่วนอดีต แล้วก็อยู่ในหลุมโดนเฉินวางยาเพราะเราทำให้จงอินตาย เรื่องนี้ผมขอแก้ข่าวสักนิดนะครับ เรื่องนี้แม้แต่ตายไปแล้วเฉินก็ยังไม่หายโกรธผมนะครับ เป็นเรื่องที่ทำให้ผมหดหู่จริงๆครับ ส่วนเคะกับเมะอันยากกว่ากัน ผมว่าพอๆกันนะครับ ขึ้นอยู่กับบทบาทในเรื่องนั้นมากกว่า

     

                    ส่วนปีหน้า ผมมีโปรเจ็คแฟนตาซีครับ คราวนี้ผมขึ้นเป็นนายเอกเต็มตัว ยังไงก็ติดตามผมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ”

     

                    “เป็นคนที่ช่วยเจ้สัมภาษณ์ได้ดีมาก ไม่วอแว พูดตรงประเด็น ขอพักสักครู่ แล้วเราจะมาต่อกับนักแสดงที่มาบ่อยอีกหกคนค่ะ”

     

     

                    “มาถึงช่วงที่สามแล้วนะค่ะ มาต่อที่น้องเล็กของเรา เซฮุนนี่”

     

                    “เรียกแต่ฮุนก็พอเจ้ ครับอันยองครับ โอเซฮุนครับ บุคคลผู้ทำเรื่องอึ้งแห่งปีครับ”

     

                    “ตอนไหนที่อึ้งที่สุด ชอบที่สุด ปีหน้าได้เจอหน้าไหม”

     

                    “เอิ่ม ตอนภรรยาน้อยอึ้งที่สุด แบบตอนแรกผมเคะให้พี่หมินใช่ไหม แต่สุดท้ายผมกลับมาเมะให้พี่เฉินสะงั้น ทุกคนก็บอกว่าเงิบครับ แล้วก็สะใจมากที่ผมทำกับพี่หมินแบบนั้น ผมดีใจนะครับที่ได้แสดงกับนักแสดงมือดีอย่างดีพี่เฉิน มีทั้งเฉินฮุนและฮุนเฉิน แต่ผมชอบฮุนเฉินที่ผมมักจะเรียกว่าฮุนแดมากกว่า มันน่ารักดีนะครับการเรียกชื่อจริง ฮุนแด ฮุนแด ผมชอบครับ ว่างๆมาเคะให้ผมอีกครับพี่จงแด

     

    ส่วนปีหน้ามีซิทคอมครับก็ออกมาร่วมแจม ส่วนจะมีเป็นพระเอกไหมอันนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับคนเขียนครับ”

     

    “ตอบดีจังมักเน่ เดี๋ยวป้าเพิ่มโบนัสให้”

     

    “ขอบคุณครับ แล้วก็ ผมชอบดีนะบทแม่อ่ะ ผลตอบรับดีจริงๆ ถ้าจะรีเควส ขอบทแม่อีกสักครั้งเถอะครับ”

     

    “เอ่อ มักเน่เราอินดี้จริงๆ คนต่อไป พี่ใหญ่ มินซอกค่ะ ตอนนี้กระแสคุณดีมากนะค่ะ ได้รับความนิยมดีจริงๆ”

     

    “อ่า อย่าพูดอย่างนี้สิ ผมลำบากใจนะ เป็นการพลิกบทบาทมากๆ ปกติเจ้จะให้ผมเป็นน้า เป็นแม่ หรือไม่ก็พี่ แต่มาสองเรื่องหลัง เจ้ให้เป็นเมะเลย มันแปลกจริงๆ แต่ก็ชอบ”

     

    “ค่ะ เราต้องการความแปลกใหม่ คำถามเดิมค่ะ ชอบตอนไหน ผลงานปีหน้า”

     

    “ชอบตอน Lie นี่แหล่ะครับ เรื่องนี้ผมเกือบโดนด่าแหนะ ความจริงผมออกมาโดนด่าตั้งสองตอน  ถือว่าเป็นการพลิกคาแรกเตอร์ไปเลย เรื่องนี้พลังหมดไปเยอะเลยครับ ดราม่ากันสุดๆ เจ้เขาเขียนไปร้องไห้ไป เรื่องนี้ถ้าอ่านดีๆ คุณจะได้ข้อคิดนะครับ

     

    ส่วนปีหน้า มีแน่นอนครับ ตอนนี้ถ่ายทำอยู่ จะเป็นมินเฉินหรือเฉินหมินก็ไม่รู้นะครับ ต้องรอคอย  แต่ไม่ว่าจะอย่างไงผมก็ชอบ เพราะผมได้แสดงไม่สิ ได้อยู่กับคนที่ผมรัก”

     

    “ชอบคุณค่ะ อุ้ย ขอบคุณค่ะ แหม หวานกันออกอากาศจริงๆ มาคนนี้ดีกว่าค่ะ ลีดเดอร์ของเรา ซูโฮ”

     

    “วู้ ถึงตาผมเสียที รอนานแล้ว”

     

    “บอกมาเลย เริ่มงานคู่กันตอนเรื่องไหน ชอบเรื่องไหนที่สุด ปีหน้าหล่ะ จะได้เห็นหน้าขาวๆไหม”

     

    “ถ้าเริ่มเมื่อไหร่ก็คง ตอนDrama@sea ตอนนั้นโมเม้นท์ผมกับเฉินเยอะครับ เจ้แกฟิน ชอบที่สุดคง Guardian ผมชอบนะเรื่องราวแบบแฟนตาซี ส่วนมากภาพลักษณ์ผมกับเฉินในความคิดของคนเขียนคือ ต้องออกแบบแฟร์รี่เทลสักนิด แฟนตาซีสักหน่อย เพราะว่าพลังของผมกับเฉินมันสนับสนุนกันดี ฟิคชั่ววูบของเจ้แกก็ทำให้ผมอึ้งนะ นี่ผมกลายเป็นพวกกินเด็ก แสดงกับเฉินก็โห เยอะนะ หลายบทด้วย พ่อ แม่ พี่ แฟน สามี ครบเลย

     

    ปีหน้าก็อย่างที่อาเทาพูดนั้นครับ ผมคงไปได้ดีทางแฟนตาซี แต่ก็มีแง้มๆมาเรื่องหนึ่งเหมือนกันที่เป็นพีเรียด ต้องคอยดูนะครับ”

     

    “ค่ะ ขอบคุณค่ะ กับพระเอกคู่บุญคนแรกของเรา ความจริงซูโฮเขาเซ็นต์สัญญาช่องแฟนตาซีกับเรานะค่ะ เร็วๆนี้เราจะได้เห็นผลงานแน่นอนค่ะ คนต่อไปนะค่ะ แบคฮยอน  คนที่มาทุกเรื่องเลยค่ะ”

     

    “ครับ ผมนี้แหละมาทุกเรื่อง ได้ทุกบท เคะ เมะ แม่ เพื่อน แฟน คิดไม่ออกเรียกผมได้ทุกบทครับ”

     

    “เป็นนักแสดงประจำสินะ เซ็นต์สัญญากับเราแล้วใช่ไหม”

     

    “แน่นอน ได้แสดงทุกเรื่อง เห็นกันจนเอียน”

     

    “แต่ก็มีอยู่บ้างนะที่คุณไม่ได้แสดงน่ะ”

     

    “แต่ก็พูดถึงผมทุกตอนนั้นแหละ ว่าแต่ คำถามเดิมหรือเปล่า ถ้าคำถามเดิม ไม่ต้องถาม ตอบเอง ชอบตอนเพื่อนมากที่สุด เหตุผล เป็นตอนเดียวที่ได้ทำมากกว่าจูบ ตอบอย่างหน้าไม่อายเลยนะ สุดยอด แสดงจริงไม่มีตัวแทน ถึงพี่แบคจะเคะ แต่ก็เมะให้น้องเฉินได้”

     

    “หมาบ้า พอเลยนะ หยุดพูดเรื่องวันนั้นเลยนะ”นักแสดงนำเริ่มอายโวยวายบ้าง

     

    “ถึงจะเสี่ยว แต่ก็ทำให้นายเสียวได้นะเฉินเฉิน รักนะ 33

     

    “เออ ช่วยตอบคำถามให้ครบด้วย สัมภาษณ์เสร็จก่อน ค่อยทำ”

     

    “เชอะ ขวาง ปีหน้านะหรอ ทุกเรื่องที่คนตอบมานั่นแหละเห็นแน่ แต่ตอนของตัวเองมีเรื่องหนึ่ง แมนมากนะขอบอก พวกเราชายชาติเชื้อทหารรรร”

     

    “เฮ้อ จบการรายงายจากแบคฮยอน ไปที่พระเอกคู่บุญของเราดีกว่า คุณคริสนั่นเองงงงง”

     

    “สามพีไม่ใช่สไตล์ของผม ขอร้องอย่าเอามาอีก อย่าให้ต้องเคะอีกได้ไหม เคะเมื่อไหร่ คนอึ้งทุกที”

     

    “ไม่เคะก็ได้ แต่เป็นผู้หญิงเลย”

     

    “เป็นผู้หญิง จะบ้าตาย เห็นไหม ผมออกจะสูง เงิงบานยังจะให้แต่งหญิงอีก”

     

    “เอาเถอะ เพื่อความสุขของคนอ่าน(รีดเดอร์:สุขตอนไหน สยองต่างหาก) คำถามเดิม ตอบมา สั้นๆ เร็วๆ ต้องถามกับลูกสาวอยู่”

     

    “ชอบ he is mine เป็นการปะทะที่สนุก ฟิน ปีหน้า อยากจิคราย ต้องเป็นหญิง และกลัวเมีย”

     

    “จบแล้ว”

     

    “ใช่จบแล้ว”

     

    “สั้นไปไหม”

     

    “ก็บอกว่าให้สั้นๆ”

     

    “หนุ่มสุดคูลจริงๆ ถามกับลูกสาวดีกว่า อาเทา มาเป็นตากล้องเร็วๆ (เทา:คร้าบ)”

     

    “มีอะไรถามผมครับ คำถามเดิมเหมือนทุกคนหรือเปล่า”

     

    “เหมือนเดิม แต่มีเพิ่ม แม่จะถามลูกสาวว่า ชอบตอนไหน ปีหน้างานหนูเยอะไหม แล้วชอบแสดงกับใครมากที่สุด แล้วตกลงหนูจะเลือกใครหรือว่าเอามันทั้งหมดนี่แหละ”

     

    “เลือกพี่นะเฉิน”(คริส ลู่ หมิน โฮ เลย์

     

    “เลือกฉันนน”(แบค ยอล)

     

    “เลือกผมมมมม”(โด้ เทา ไค ฮุน)

     

     

     

    “ผมชอบทุกตอนครับ แต่ละตอนเนื้อเรื่องต่างกันไป แฝงข้อคิดไปด้วยบางเรื่อง อย่าง Really I’don’t know มันสะท้อนให้ผมเข้าใจว่า ต่อให้รักมากแค่ไหน แค่ถ้าเกิดว่าเขาคนนั้นทำร้ายคนที่เรารักมากๆ รักมากกว่าเขา เราก็พร้อมที่โกรธแค้น แบบไม่คิดว่าจะให้อภัย ต่อให้ตายด้วยมือเราก็ไม่ให้อภัย แล้วสุดท้ายใครที่เจ็บ มันก็คือเราเอง เป็นเราเองที่ยังคงอยู่ในวังวนของการเจ็บปวด เป็นเราเองที่ต้องทนทุกข์ ซึ่งมันจะตรงกันข้ามกับเรื่อง Lie  

     

    เรื่องนั้นมันสะท้อนว่า เมื่อเราให้อภัยใจเราก็จะเป็นสุข เราจะผ่านช่วงร้ายๆนั้นไปได้ รู้จักฟังและเปิดใจบ้าง อย่าเอาแต่แค้น หรือแม้แต่ Love dramatic  มันก็สอนนะ เราต้องใจเย็นๆหัดคุย หัดถามบ้าง ไม่ใช่อะไรก็คิดเอาไปเอง แล้วก็กลายเป็นเรื่องหมองใจไปได้เพียงเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง

     

    แสดงกับใครสนุกที่สุด ทุกคนเลย แต่ละคนมีฝีมือทั้งนั้น นิสัยก็ต่างกัน แต่ก็เข้ากันได้

     

    สิบเอ็ดคนนี้ผมจะเลือกใคร ตอบไม่ได้ครับ ผมรักทุกคน เพราะทุกคนรักผม พวกเขาเป็นแฟนผมครับ มี๊ไม่ดีใจหรอ ลูกเขยมี๊มีตั้งสิบเอ็ดคนแหนะ”

     

    “ดีใจสิ ลูกสาวมี๊น่ารักไง  นิสัยดีด้วย ทุกคนเลยรักหนู”

     

    “ผมก็รักมี๊ มี๊บอกผมหน่อยสิ ปีหน้าผมมีงานอะไรบ้าง ผมยังไม่รู้เลย งานเยอะสุดๆ”

     

    “ปีหน้านะค่ะ เราจะมีโปรเจ็คซิทคอมกับ Drama@sea ที่เป็นโปรเจ็คใหญ่ แล้วก็รักในรอยแค้นภาคสอง รักในม่านหมอก แล้วก็เรื่องอื่นๆอีกมากมาย เรามีกิจกรรมให้คนดู(อ่าน)ด้วยใช่ไหมลูก”

     

    “ครับ ส่ง SMS[comment]มาบอกกันหน่อยนะครับ ว่าชอบตอนไหน เพราะอะไร พูดคุยกันนะครับว่าชอบคู่ไหนกัน ผมอยากรู้นะครับว่าพวกคุณเชียร์ผมกับใคร ส่งมาที่ 121212 นะครับ ค่าบริการฟรี บอกกันหน่อยนะครับ ใครส่งมา จะได้รับจูบผมหนึ่งจูบนะครับ”(ด้านหลังรีบส่ง)

     

    “วันนี้ รายการสเปเชี่ยลเราหมดเวลากันแล้วนะค่ะเจอกันตอนใหม่ปีหน้า ขอให้มีความสุขค่ะ”

     

    “ขอให้มีความสุขทุกคนนะครับ สมหวังทุกอย่างทุกประการ เพราะพวกเราคือหนึ่งเดียวกัน We are One, We are EXO

     

    - จบ-

     

     

                    “เดี๋ยวก่อน ลืมพวกเราหรือเปล่า”

     

                    “พี่ซีวอน ยูจอง พี่โบอา พี่แทยอน”พวกพี่ๆที่เคยรับเชิญมากันหมดเลย

     

                    “ใช่ พวกเรานะสิ ได้รับเชิญก็หลายตอน ไม่คิดสัมภาษณ์บ้างหรอ”แทยอน

     

                    “คิดอยู่ แต่ว่าพรุ่งนี้ได้ไหม”

     

                    “ตูนออนนี่  ฉันไม่มีเวลานะ สัมภาษณ์วันนี้ไม่ได้หรอ”ยูจอง

     

                    “พรุ่งนี้เถอะนะยูจอง วันนี้อาเจ้กับพวกพี่ๆจะไปสวดมนต์ข้ามปีกันแล้วนะ”

     

                    “งั้นก็สวมมนต์เสร็จก็สัมภาษณ์กันที่วัดนั้นแหละ”ซีวอน

     

                    “ก็ได้ เตรียมตัวให้ดีหล่ะ”

     

                    “ไม่มีปัญหา”โบอา

     

     

    “เทสๆ พรุ่งนี้มาชมกันใหม่นะค่ะ กับสัมภาษณ์แขกรับเชิญพิเศษ สำหรับวันนี้ ลาไปก่อนค่ะ ขอบคุณค่ะ”

     

     

     

     

     

    *edit  คำผิด เพิ่มเติมบางอย่าง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×