คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : Dancing Machine Special
Dancing Machine Special
ยังไงน้องเจิ๋นก็จะขอคุณพ่อไปเที่ยวจีนให้ได้ ฮอล ช่วยน้องเจิ๋นด้วย
“คุณพ่อ น้องเจิ๋นขอไปเที่ยวนะฮะ”
“น้องเจิ๋น จะเที่ยวที่ไหนครับ กับใคร ไปอย่างไง พี่ยอลไปด้วยไหม”
“ก็ไปจีน กับพี่หญิงแบค พี่ชายยอล แล้วก็ พี่อี้ชิงฮะ คุณพ่อ”
“อะไรนะ ไปกับอี้ชิงด้วย”
“โธ่ คุณพ่อฮะ ก็พี่เขาต้องกลับบ้านที่จีนอยู่แล้วนี่ฮะ”
“แล้วไปพักที่ไหน”
“ที่บ้านแบคเองฮะคุณพ่อ คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงเลยนะฮะ ตระกูลเปี้ยนเราจะดูแลเป็นอย่างดี”หญิงแบคจะไม่บอกหรอกนะว่าบ้านตระกูลจางอยู่ห่างจากบ้านเขาแค่ข้ามถนนเอง
“นะฮะ นะฮะคุณพ่อ น้องเจิ๋นไม่ได้ไปที่จีนนานแล้วนะฮะ น้องเจิ๋นอยากไป”
“รออีกสักเดือนได้ไหมลูก เดี๋ยวพ่อไปด้วย”
“โอ๊ย คุณคริส ปล่อยให้ลูกมันไปเที่ยวเองเหอะ ลูกก็โตแล้วนะ จะไปหวงอะไรนักหนา ตาอี้ชิงออกที่จะสุภาพบุรุษ เขาไม่ทำอะไรลูกหญิงเจิ๋นเจิ๋นหรอก ลูกชายยอลกับลูกสะใภ้แบคก็ไปด้วย ไม่ได้ไปสองคนสักหน่อย คุณอย่าหวงให้มากนัก”ฝ่ายคุณหญิงตัวขาวของบ้าน ชักจะเห็นว่าสามีของตัวเองหวงลูกมากเกินไป ก็ขอปรามหน่อยก็แล้วกัน แหม ว่าที่ลูกเขยคนนี้ คุณหญิงจุนมยอนปลื้มค่า เอาใจเก่ง สุภาพ แหม ตาถึงจริงลูกแม่ สมแล้วที่เชื้อไม่ทิ้งแถว
“คุณหญิงแม่พูดถูกนะฮะคุณพ่อ นะฮะ ให้เจิ๋นเจิ๋นไปนะฮะ”อ้อนอีกนิด เอาแก้มถูกับแขนพ่อคริสอีกหน่อย เดี๋ยวก็คุณพ่อก็ใจอ่อนแล้ว
“หรือคุณไม่อยากอยู่กับฉันสองต่อสอง โดยไม่มีลูกมากวนมาแซว ฉันจะยอมงดออกงานสโมสรอยู่กับคุณตอนที่ลูกไปเที่ยวเลยเอ้า ทั้งวันทั้งคืนเลย พอใจไหม”นี่คุณหญิงแม่ลงทุนเพื่อหนูมากเลยนะลูกหญิงเจิ๋นของแม่
“โอเค รีบไปเก็บเสื้อผ้าเลยลูก ตั๋วเครื่องบินมีแล้วยัง เดี๋ยวพ่อให้อาฮุนจัดให้ รีบไปเลยนะลูก เดี๋ยวกลับมาเตรียมเลี้ยงน้องได้เลย”แหมตอบตกลงทันทีเลยนะท่านชายอี้ฟาน ไม่คงไม่คิดเลย
“ตาบ้าอี้ฟานอย่ามาหื่นนะ”
“โอกาสอย่างนี้มีน้อย ต้องรีบฉวยเอาไว้ คุณสัญญาแล้ว ดังนั้น ขึ้นห้อง”ไม่รอให้เสียเวลา ขออุ้มศรีภรรยาขึ้นห้องก่อนก็แล้วกัน
“เฮ้อ คุณหญิงแม่ น้องเจิ๋นจะไม่ลืมบุญคุณครั้งนี้เลย คุณแม่ของน้องเจิ๋นสวยที่สุด น่ารักที่สุด เหมาะกับคุณพ่อที่สุด ขอบคุณนะฮะ”
“ใช่แล้วน้องหญิงเจิ๋น คุณหญิงแม่ของเราสวยที่สุด น่ารักที่สุด และที่สำคัญน้องหญิงเจิ๋นของพี่ชายยอลก็น่ารักที่สุดครับ”
“พี่ชายยอลลลลลลลล”
“น้องหญิงเจิ๋นนนนนนน” หญิงแบคอยากบ้าตายกับพี่น้องคู่นี้ ครอบครัวนี้มีปกติสักคนไหม
ท่านชายพ่อที่แสนจะหล่อ สูง หื่น(อร๊าย หญิงแบคแอบอยากเป็นกิ๊กกับคุณพ่อ)และมีเงิง(เสียตรงนี้นี่แหละ) คุณหญิงแม่ที่แสนจะสวย ขาว โอโม่ปานประหนึ่งกินหลอดไฟ แต่เตี้ยอย่างกับหลักกิโล(ถ้าคุณหญิงสูงกว่านี้ คุณหญิงจะเพอร์เฟ็คมากค่ะ สนใจอาหารเสริมจากหญิงแบคไหมค่ะคุณหญิงแม่)
ลูกชายที่เอ่อ หล่อ แสบเว่อร์ (ไม่หล่อไม่แซ่บแล้วตรูจะเอามันมาทำผั.วทำไม) สูง(แมร่งสูงเกิน ตอนคุณหญิงท้องแกกินเสาไฟไปหรือไง) งานช่างเก่งเว่อร์ ทำขนมอร่อย(นี่เป็นข้อดีข้อเดียวที่เห็นมันมีอยู่) แต่ เอ๋อได้ใจ หัวเราะที ตรูกลัวฟันเมิง และลูกสาว?ที่แสนจะเรียบร้อย(เหรอ) เป็นกุลสเคะ(มันแอ๊บ อย่าเชื่อมัน) มีความเชื่อมั่นสูง(สวนทางกับระดับร่างกายในแนวดิ่งมว๊ากกก) เสียงที่เรียกว่าระดับเฮฟเว่นวอยซ์(อันนี้ของเขาดีจริง นพพรเอ๊ยแบคฮยอนรับประกัน)แต่ บาทาสัตว์มีปีกสีดำที่ส่งเสียงร้อง “กา กา กา”ขึ้นอยู่เต็มหน้าไปหน่อยนะ (สนใจไปฉีดที่คลินิกคุณหญิงลู่ แม่ของพี่หญิงแบคไหมจ๊ะคุณน้อง)
ปกติครอบครัวนี้จะพิลึกมากกว่านี้ แต่โชคดีที่ได้หญิงแบคที่สวย มีสกุล ร้องเพลงเก่งเว่อร์ เรียบร้อย มีมารยา(ท) มาเป็นลูกสะใภ้ หุหุหุ โชคดีจริงๆ
*****************************
“พี่อี้ จะพาน้องเจิ๋นไปไหน ถึงแล้วยังฮะ”
“ถึงแล้วครับ แต่อย่าพึ่งเปิดผ้าปิดตานะครับ”
“งือ พี่อี้อ่ะ น้องเฉินตื่นเต้นไปหมดแล้วนะ”
“ฮ่าๆ เอาละนะครับคนดี พี่จะปลดผ้าแล้วนะ ค่อยๆลืมตานะครับ”น้องเจิ่นเป็นเด็กดีนะ ทำตามคำสั่งพี่อี้ทุกอย่างเลย แต่สถานที่ที่อยู่ตรงหน้านี่สิ ทำเอาน้องเจิ๋นอยากจะกรี๊ด แต่ไม่ได้ ท่องไว้ ท่องไว้ มารยาท
“จำได้ไหมครับ ที่แรกเจอของเราสองคน สถานที่ที่ความรักครั้งแรกของพี่เกิดขึ้น ที่ที่พี่ได้บอกรักครั้งแรกให้น้องเจิ๋นฟัง ที่ที่มีคำสัญญาของเรา แล้วจำได้ไหมครับ ว่าวันนี้เมื่อเก้าพี่ที่แล้ว ที่เราเจอกัน”
“ฮึก จำได้ จำได้สิ ทำไมไม่บอกหล่ะฮะว่าจะมาที่นี้”
“พี่อยากทำให้น้องเจิ๋นประหลาดใจไง”
“ฮึก พี่น่าจะบอกนะ ผมจะได้เตรียมของไหว้เจ้ากับของมาให้อาจารย์เทานะ”
“ฮ่าๆ พี่เตรียมมาแล้วครับ”
ใช่แล้วฮะ ที่ที่น้องเจิ๋นได้เจอกับพี่อี้ก็คือ
วัดเส้าหลินนนนน!!!
ในวันนี้เมื่อเก้าปีที่แล้ว เมื่อน้องเจิ๋นอายุสิบสองขวบ
“เจินเจิ๋น เดินตามมาเร็วๆสิ”
“ฮึก พี่แบคจะพาน้องเจิ๋นไปไหน น้องเจิ๋นกลัว”
“นี่ตามเถอะย่ะ อย่าถามมาก แล้วก็หยุดร้องไห้ได้แล้ว ฉันรำคาญ”
“ฮึก พี่หญิงแบคพูดไม่เพราะ น้องเจิ๋นจะฟ้องคุณแม่”
“เชิญตามสบายเลย”
“ฮึก พี่หญิงแบค น้องเจิ๋นกลัว กะ กลับบ้านกันเถอะนะ”
“นี่ น้องหญิงจ๋า อย่าขี้ขลาดตาขาวสิจ๊ะ อีกนิดก็จะถึงแล้ว”
“ฮึก น้องเจิ๋นกลัว มีแต่ป่าเต็มไปหมด มันจะมีเสือ มีหมีไหมอ่ะ น้องเจิ๋นกลัว”
“เวลามาป่าเขาให้พูดถึงเสือถึงหมีที่ไหนกัน ปากไม่ดีนะเด็กคนนี้ เดี๋ยวก็จับปล่อยทิ้งไว้ที่นี้เลย”
“ไม่เอา ไม่เอา น้องเจิ๋นไม่พูดแล้ว” แหมก็ขู่ไปงั้นแหละ ป่าแถวนี้มีสัตว์พวกนั้นเสียที่ไหน
“พี่หญิงแบคจ๋าเมื่อไหร่จะถึง น้องเจิ๋นหิว”
“แกบ่นได้แต่เรื่องเมื่อยกับหิวหรือไงย่ะ อีกห้านาทีก็ถึงแล้ว นั่นไง เห็นบ่อน้ำพุนั่นแล้วยัง”
“เห็น”
“นั่นแหละที่ที่เราจะไปกัน” ที่ที่แบคฮยอนพาจงแดไปนั้นเป็นคล้ายๆกับศาลที่คนมาขอพรมีบ่อน้ำพุที่ข้างใต้นั้นมีเศษเหรียญ
“นี่คือศาลเจ้าพ่อเฉินหลง เค้าว่ากันว่าถ้ามาอธิษฐานขออะไรที่นี้แล้วจะเป็นจริงทุกอย่าง”
“เชื่อถือได้หรอ พี่หญิงแบค”
“เชื่อได้สิ คราวก่อนฉันมาขอให้สอบเข้าที่โรงเรียนให้ได้ยังได้เลย ว่าแต่เอาแกมีเหรียญหนึ่งหยวนป่ะ”
“อ่ะ ให้”
“สาธุ ขอให้คราวนี้อู๋ชานยอลหรืออู๋ชานเลี่ยมารักมาหลงพยอนแบคฮยอนหรือเปี่ยนป๋ายเซียนเถอะ จะได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที ให้จับกดลูกช้างเลยก็ได้นะ ขอให้.....”
‘พี่หญิงแบค ขออะไรไม่รู้ น้องเจิ๋นไม่สน น้องเจิ๋นหิวววว เอ๊ะ นั่นต้นแอปเปิ้ลนิ อ๊ายย รอน้องเจิ๋นด้วยยยย’
“อ้าว นังเจิ๋นนน มันอยู่ไหน”
“ฮึก จะทำอย่างไงดี น้องเจิ๋นลงไม่ได้ ฮึกฮือ พี่หญิงแบค ช่วยน้องเจิ๋นด้วย”
“ฮึก พี่หญิงแบคอยู่ไหนนนนน ช่วยน้องเจิ๋นด้วย”
“นี่นาย ไปอยู่อะไรตรงนั้นนะ ปีนลงมานะ”(จ)
“ฮึก น้องเจิ๋นลงไปไม่ได้ ฮึก น้องเจิ๋นกลัว”(จ)
“อ้าว ปีนขึ้นไปได้ แต่ลงไม่ได้นินะ กระโดดลงมาเลยเดี๋ยวเรารับให้”(จ) แปลกคนดีแหะ ขึ้นไปได้แต่ลงมาไม่ได้นี่นะ น่ารักกกกก(เลย์)
“ฮึก ไม่เอา เรากลัว”(จ)
“ไม่ต้องกลัว กระโดดมา เดี๋ยวรับให้”(จ)
“จริงนะ รับจริงๆนะ”(จ)
“อื้ม สัญญา”(จ) น้องเจิ๋นจะกระโดดแล้วนะ ฟุ๊บ อ่า พื้นนุ่มจัง
“จะนอนทับเราอีกนานมั้ย”(จ) แต่เพราะอารมณ์รีบทำให้ตอนที่จงแดหันหน้ามานั้นริมฝีปากบางก็โดนเข้าริมฝีปากอีกคนเบาๆ
‘ตกใจแล้วน่ารักจัง ปากนุ่มดีแหะ’ (เลย์)
“กรี๊ดดดดดดดดด”
“น้องเจิ๋นนนนนน แกทำอะไรน้องเจิ๋นอ่ะ อ๊ะ อี้ชิง”
“อ้าว ป๋าย มาวัดด้วยหรอ”(จ)
“อื้อ”(จ)
“พี่หญิงแบค ฮือออออ เขาเป็นใคร แงงงง จูบแรกของน้องเจิ๋น ฮือออออ” งื้อน้องเจิ๋นอายจูบกับใครก็ไม่รู้ หลบหลังพี่หญิงแบคดีกว่า
“แกเสียจูบแรกแล้วหรอ อร๊ายยยย เริ่ด สมกับเป็นว่าที่น้องสามีฉัน”โมเมไว้ก่อน เดี๋ยวก็ได้พี่ชายมันแล้ว
“พี่หญิงแบคคคคคค”แง น้องเจิ๋นอายจริงนะ
“นั่นใครน่ะป๋าย ญาติที่เกาหลีหรอ”(จ)
“อื้อ น้องแฟนน่ะ ชื่อจงแด จะเรียกเจิ๋นเจิ๋นก็ได้น่ะ”(จ)
“ไม่นะ ไม่ให้เรียกเจิ๋นเจิ๋น”(จ) ไม่เอาอ่ะ ไม่ใช่คนสนิท น้องเจิ๋นไม่ให้เรียก
“ครับ งั้นพี่เรียกจงแดน่ะ”(จ)
“พี่แบค ว่าแต่ที่นี้ที่ไหน”
“วัดเส้าหลิน! อ๊ายยย พระอาจารย์เทาหล่อมว๊ากกก นี่อี้ชิง ตอนนี้อาจารย์ฝึกซ้อมอยู่ใช่ไหม อร๊ายยย ซิกแพคอาจารย์ อี้ชิง ฝากนังเจิ๋นด้วยนะ”(จ)
“พี่หญิงแบค รอน้องเจิ๋นด้วย”พี่หญิงแบคอย่าทิ้งน้องเจิ๋นแบบนี้สิ
“นี่ มากับพี่เถอะ ไปกับป๋าย ไม่สนุกหรอก”(จ)
“จะพาน้องจงแดไปไหน ไม่เอา ไม่ไป คุณพ่อบอกว่าอย่าไว้ใจผู้ชายคนแปลกหน้า”(จ) ไม่ได้นะ อย่าตามไปนะ ท่านพ่อสอนเอาไว้
“ตอนนี้ไม่แปลกแล้ว ไปกันเถอะ”(จ) งื้อ มือพี่อี้ชิงอุ๊นอุ่น จับมือน้องเจิ๋นดีๆนะ เดี๋ยวน้องเจิ๋นหลง(ไหนเมื่อกี้หนูว่าไม่ไปกับคนแปลกหน้าไงลูก:ตูน)(แง ตอนนี้คุ้นแล้ว:น้องเจิ๋น)
“พาน้องเจิ๋นมาที่นี้ทำไม”(จ) แง บ่อน้ำนี้อีกแล้ว
“พามาอธิษฐาน อ่ะเหรียญ พี่ให้”(จ)
“เชี่ยเชี่ย ชิงชิงเก่อ”น่ารักอีกแล้วอ่ะ น้องจงแด(เลย์)
“ฮ่าๆ อื้ม ขอให้น้องจงแดเป็นแฟนพี่อี้ชิงด้วยเถอะ”
“งื้อ ไม่เอา น้องจงแดไม่เป็นแฟนพี่อี้ชิง ถ้าพี่อี้ชิงอยากเป็นแฟนน้องจงแด พี่อี้ชิงต้องเต้นเป็นเต้นเก่ง น้องเจิ๋นชอบคนเต้นเก่งๆเหมือนพี่เฉินกับพี่เลย์เอกโซ”
“จริงนะ ถ้าพี่เต้นได้ เต้นเก่งน้องเจิ๋น เอ้ย น้องจงแดต้องมาเป็นแฟนพี่อี้ชิงนะครับ”
“อื้อ สัญญา”นิ้วก้อนของคนตัวเล็กยื่นไปข้างเป็นอันบอกว่าให้คำสัญญา
“งั้น พี่ก็สัญญา สัญญานะว่าจะรอให้พี่เต้นเก่ง แล้วเราจะเป็นแฟนกัน”นิ้วก้อยของเขาเกี่ยวเข้ากับนิ้วก้อยของอีกฝ่ายเอาไว้
“อื้อ สัญญา จะรอ น้องเจิ๋นจะรอให้พี่อี้ชิงมาขอเป็นแฟนน่ะ”
“สาธุ คำขอคราวก่อนสำเร็จแล้วนะครับ คราวนี้ ผมขอให้ได้แต่งงานกับน้องเจิ๋นด้วยนะครับ”
“สาธุ คราวก่อนไม่ได้ขออะไร แต่วันนี้จะขอให้พี่อี้ชิงมาสู่ขอเร็วๆ”
“งั้นคำขอก็สำเร็จแล้วหล่ะ”
“อะไรหรอฮะพี่อี้”
“ก็ที่ว่าสู่ขอเร็วๆไง แต่งงานกับพี่ได้ไหมครับน้องเจิ๋น”
“เร็วไปป่ะ ถึงน้องเจิ๋นตกลง แล้วท่านพ่อน้องเจิ๋นยอมหรอ อิอิ ฝ่าด่านท่านพ่อไปก่อนนะ พี่อี้”
“นั่นสินะครับ ท่านคริสหวงน้องเจิ๋นจะตาย พี่จะผ่านได้ไหมเนี่ย”
“งั้น น้องเจิ๋นขออธิษฐาน ขอให้พี่อี้ชิงฝ่าด่านท่านพ่อให้ได้ พี่อี้ชิงจะได้มาขอน้องเจิ๋นแต่งงานสักที”
“ฟอด แค่นี้พี่ก็ได้กำลังแล้ว เราไปขอฤกษ์แต่งงานล่วงหน้าจากพระอาจารย์เทาล่วงหน้าก่อนดีไหม”
“ฟอด ตกลงฮะคุณแฟน แต่ต้องหลังจากน้องเจิ๋นเรียนจบน่ะ”
“ตกลง”
- จบ -
เปิดห้องหอ
“ฮึก น้องเจิ๋น มาเยี่ยมพ่อบ่อยๆนะลูก ถ้าคนที่นี้เขาข่มเหงก็กลับไปบ้านเรานะ”
“ฮะ ท่านพ่อ ที่นี้ไม่มีใครแกล้งน้องเจิ๋นได้หรอกฮะ”
“ใช่ครับ ผมสัญญาเลยครับท่านคริส จะไม่มีใครแกล้งน้องเจิ๋นแน่นอนครับ”
“หึ ทำตามให้ได้ก็แล้วกัน ถ้าฉันรู้ว่าแกทำลูกสาว(?)ฉันเสียใจ แกตาย”
“ท่านพ่อ ไม่เอาสิฮะ อย่าพูดแบบนี้ในวันมงคลของผมสิฮะ”
“เห็นแก่น้องเจิ่นกับคุณหญิงหรอกนะ ถึงยอมให้แกแต่งงานกับลูกฉันได้ น้องเจิ๋น พ่อไปก่อนนะลูก ไปหาพ่อบ่อยๆนะ”
“ฮึก ท่านพ่อ แล้วผมจะไปเยี่ยมนะครับ”
ทันทีที่คนอื่นๆออกจากห้องหอสำหรับคู่บ่าวสาวไปนั้น อี้ชิงก็ค่อยๆปลดผ้าคลุมหน้าของเจ้าสาวของเขาออก วันนี้น้องเจิ๋นของเขาสวยมาก สวยเป็นพิเศษ ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันเสียที
“น้องเจิ๋น วันนี้น้องเจิ๋นสวยมากนะ”
“พี่อี้อ่ะ พูดอ่ะไม่รู้ น้องเจิ๋นก็สวยเหมือนอย่างทุกวันนั้นแหละ”
“ฟอด พี่อยากมีลูกชาย”
“เอ๊ะ”
“มาทำลูกกันเถอะนะ”
“อ่า พี่อี้ อย่านะ อื้อ อย่า อย่า อย่าช้านะ”
Happy ending 333
คุยกับตูน
เอาตอนหวานๆน่ารักๆของเลย์เฉินมาเสิร์ฟค่ะ หลังจากที่ดราม่ามาจากตอนที่แล้วเราก็มาผ่อนคลายจากตอนนี้บ้างเนอะ อาจจะไม่เริ่ดเท่าตอนก่อน เพราะน้องเจิ๋นโตขึ้น แถมมีพี่อี้คอยดูความประพฤติอีก ชอบตอนไหนกันค่ะ ระหว่างเจิ๋นตอนเด็ก ตอนเด็กม.ปลาย หรือตอนวัยรุ่นจะจบมหาลัย
งานมาม่ากับงานเมล่อน ทำเอาตูนไปไม่เป็นเลยค่ะ ลูกสาวคนนี้น่ารักเกินไป ทำเอาหัวใจจะวายตายเลยค่ะ ผมหน้าม้าสะบัดปลายผมสิบห้าเซ็นต์เพลง why so serious งี้ อื้ม ละลายค่ะ น่ารักฝุดๆ 555 หรือจะกรีดอาย หน้านิ่ง งานมาม่า ก็หล่อ ยิ้มที อืมมมม ตายๆ น่ารักเกิน โมเม้นท์นางงานนี้ก็เยอะเหลือเกิน ทำเอาฟินไปหลายคู่ อิอิ ได้กำลังใจแต่งฟิคตอนต่อไปเลย อิอิ ตอนหน้าจะเป็นคู่น้องเฉินคู่กับไคน้า รอกันก่อนนะค่ะ
Ps.ตูนคิดว่าหลังจากที่เขียนSFของน้องเฉินกับทุกคนในวงครบแล้วจะต่อภาคสอง รักในรอยแค้น ภาคไคโด้ จะโกรธไหมถ้าจะโพสต์ในเรื่องบทความนี้แหละ ไม่อยากไปลงเรื่องสั้นใหม่ อยากเก็บไว้ในที่เดียวกัน จะว่าอะไรไหมค่ะ แล้วก็จะขอย้ายLove dramatic ของฮุนเฉินไปตั้งเรื่องใหม่ เพราะหลังจากที่เขียนภาคสองไปแล้วครึ่งหนึ่งคิดว่าอาจจะยาวกลายเป็นซี่รี่ย์คู่อื่นๆอีก
ความคิดเห็น