คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : Friend [แบคเฉิน]
Friend [แบคเฉิน]
“ย่าห์ ไอ้แฟนเฮงซวย หนอยยยย อยากกินสปีชี่ย์เดียวกัน ชิ ขอให้มันโดนตุ๊ดฟันทีเถอะ สาธุ”ชายหนุ่มหน้าหวานกรีดอายไลน์เนอร์ที่ตอนนี้เลอะไปแล้วเพราะน้ำตาโวยวายเสียงดังลั่นคอนโดหรู
“ใจเย็นๆน่าแบคกี้”
“นายไม่โดนอย่างที่ฉันเคยโดนนิ คยอง หนอยยยยย อย่างนี้มันหักหน้าชัดๆ”
“ใช่ๆ แกไม่เข้าใจหัวอกอย่างพวกฉันหรอก ดูสิ อุตส่าห์จีบแทบตาย พี่มินกลับไปคบกับไอ้หน้าแก่หน้าหวานนั้น”
“ไอ้เฉิน แกนะเข้าใจหัวอกอย่างฉันมากที่สุดแล้ว ดื่มให้มันลืมๆคนพันธุ์นั้นเถอะวะ”
“มาๆพี่แบค เดี๋ยวน้องเฉินจัดให้”ทั้งสองต่างพากันยกแก้วซดน้ำสีขาวที่อยู่ในแก้วอย่างกับน้ำเปล่า ทำเอาคยองซูผู้นี้ถึงกับต้องกุมขมับ โอ๊ย ตัวจงแดนะเขาไม่ห่วงหรอก ก็คนนี้นะคอทองแดงจะตาย กินเท่าไหร่ก็ไม่เมาหรอก แต่แบคฮยอนนี้สิ เชื่อคยองเถอะ โซจูสองขวดก็เกินพอแล้ว
ทุกคนคงงงใช่ไหมครับว่าไอ้สองตัวนี้มันอกหักมาจากใครถึงได้มาตั้งวงโซจูกันอย่างนี้ได้ อย่างแรกผมคงต้องแนะนำตัวเองก่อนนะครับ ผม โดคยองซู เรียนอยู่คหกรรมปีสามแล้ว เฉินหรือคิมจงแด ก็เรียนคณะเดียวกันกับผมครับ ส่วนพยอนแบคฮยอนคนที่ชวนตั้งวงโซจูนั้น เห็นหน้าหวานๆอย่างนี้นะครับ มันเรียนวิศวะปิโตครับ เท่ห์ไม่หยอกเลยใช่ไหม
พวกผมเป็นเพื่อนกันมานานแล้วครับ ตั้งแต่อนุบาลนู่น กลุ่มของพวกเราก็นับว่าดังพอสมควรนะครับ ไม่อยากจะคุย มีคนมาจีบพวกเราก็มาก ทั้งผู้หญิงผู้ชาย ทำไงได้ ก็คนมันHot
ถึงแม้จะมีคนมาจีบพวกเรามากเท่าไหร่ แต่ตัวผมก็ยังโสดอยู่นะครับ ทำไงได้หล่ะครับ ก็มันยังไม่เจอคนที่ถูกใจ ส่วนเฉิน คนนี้ดันไปชอบรุ่นพี่ครับ ชื่อ คิมมินซอก ตอนที่มันไปจีบพี่เขานั้นก็มักจะโดน รุ่นพี่ลู่ฮานที่เป็นเพื่อนของพี่มินซอกขัดขวางทุกที จนสุดท้าย รุ่นพี่ลู่ฮานทนไม่ไหว ประกาศกร้าว “อย่ามาจีบแฟนกรูโว้ย เปาจื่อเป็นของฉัน” แค่นั้นแหละครับ มันเป็นลมเลยครับ นับตั้งแต่นั้นมา มันก็ไม่สนใจใครอีกเลย แถมยังเปลี่ยนจากเมะมาเป็นเคะตามนางแบคอีก โอ๊ย คยองจะปวดหัว เหลือเมะสักคนในกลุ่มได้ไหม
ส่วนแบคฮยอนนั้นคนนี้ถือว่าฮ็อตที่สุดแล้วครับ เป็นเดือนของคณะวิศวะด้วย แบคฮยอนคบกับชานยอล ที่อยู่คณะบริหารธุรกิจ ผมก็เห็นพวกเขารักกันดีนะครับ จนกระทั่งตอนบ่ายวันนี้แหละครับ ที่อยู่ดีๆชานยอลก็มาบอกเพื่อนผมว่า “แบคกี้ย่า ฉันขอโทษนะ แต่ฉันพึ่งรู้ตัวเองว่าฉันไม่ได้ชอบนายอย่างนั้น ฉันชอบเป็นพวกเดียวกันอ่ะแบคกี้ ฉันพึ่งรู้ว่า ความจริงฉันชอบนายแบบเพื่อนสาวมากกว่าอ่า”เท่านั้นแหละครับ แบคมันจัดการผ่าหมากชานยอลทันที ตบหน้าได้แบบที่เรียกว่าเมามันมาก คำด่าถูกพ่นออกมาเป็นจังหวะแร็ป
“เออ กรูเลิกให้มึงไอ้ตุ๊ด เชรี่ยกูเสียพรหมจรรย์ให้ตุ๊ด มึงเลิกกับกรูแล้วไปให้พ้นหน้าพ้นตากรู อย่าให้กรูเห็นมึงอีก สาดดด ขอให้มึงโดนตุ๊ดเอา ขอให้มึงโดนอย่างกรู”
เฮ้อ ก็อย่างนี้แหละครับสาเหตุของวงโซจูวันนี้
“น้องเฉินนนน รินให้พี่อีกกกก”
“อิอิ อ่ะ ดื่มๆพี่แบค อ้าปากหน่อย อ้ามมมม”
ไอ้ที่เรียกพี่แบคนี้ไม่ใช่นับถืออะไรมันหรอกนะครับ แต่มันเกิดก่อนใครในบรรดาพวกเรา เวลามีเรื่องอะไรมันก็ปกป้องพวกเราตลอด มันเก่งฮับกิโดครับ ที่หนึ่งของเขตเลยนะครับ ส่วนไอ้เฉินก็ตามใจมันตลอด หาโซจู ทำกับแกล้มให้ทุกที (อย่างหลังนี่มันลากผมไปช่วยทำด้วย) ป้อนเหล้า ป้อนกับแกล้ม นี่แกเคยเป็นเด็กนั่งดริ๊งค์หรือไงว่ะ
นั่นๆ ไอ้แบคมันเริ่มเมาแล้ว คลอเคลียนัวเนียไอ้เฉินอีกแล้ว แหมมม ไอ้เฉินก็แทบจะนั่งบนตักมันได้แล้วมั้ง ไอ้นี่ก็ไม่ขัดขืนไอ้แบคสักนิด มึงอย่าทำแบบนี้ได้ไหม คยองฟิน คยองจิ้น คยองเชียร์ให้พวกแกรกินกันเอง อ๊ายยยย ฟินนน
“เป็นอะไรไปคยอง ง่วงหรือเปล่า ถ้าง่วงก็กลับห้องเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการเก็บของเอง วันนี้อาจจะนอนเป็นเพื่อนพี่แบคมันก็ได้”
“เออๆ แกช่วยจัดการหน่อยนะ ง่วงแล้ว แล้วก็ ระวังประตูหลังแกไว้นะ เดี๋ยวพี่แบคมันจะจัดการแก”
“อ๊ากกก ไปเลยนะ น้องคยอง”คยองบ้าโดนอะไรกันเล่า หึ เอกราชประตูหลังรักยิ่งชีพ
“น้องเฉินนนนน เทมาให้พี่อีกดิ เอิ้กกก”
“พี่แบค พอได้แล้ว เมามากแล้ว”
“เมาอาไร้ พี่แบคม่ายมาววว”แบคอยอนเมื่อไม่เห็นเพื่อนตัวเล็กรินให้เหมือนเคยก็จัดการหยิบขวดมาจะรินเองแต่เฉินกลับรีบยื้อเอาไว้ ไม่ให้รินเพิ่ม ทำให้เกิดการแย่งขวดเหล้ากันจนน้ำสีขาวหกใส่เสื้อร่างบางเข้า
“อ่า พี่แบคอ่า ดูดิ หกหมดเลย หึ่ย เหนียวตัว พี่แบค ขอยืมเสื้อก่อนนะ”แบคฮยอนจ้องมองร่างของคนที่พูดเจื้อยแจ้วผ่านเสื้อนักศึกษาขาวบางที่เปียกแนบกายของอีกคนจนเห็นยอดอกงาม อืม เห็นร่างกายของฝ่ายก็ออกจะบ่อย แต่ทำไมวันนี้มันทำเอาตัวร้อนรุ่มๆ อยากจะเข้าไปบีบไปจับ ไปดูดไปเคล้น อาจไปเพราะผลของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปเป็นจำนวนมากก็เป็นไปได้ นิ้วมือของอีกฝ่ายที่กำลังปลดกระดุมอยู่นั้นมันช้าเหลือเกินในความคิดของเขา อยากเข้าไปช่วยถอดจัง
ทันทีเท่าความคิด มือของแบคฮยอนก็เข้าไปช่วยอีกคนปลดกระดุม แหวกสาบเสื้อออกจากกันจนเห็นผิวขาวกับสิ่งที่ต้องการ อ่า อยากรู้จริงว่ามันจะนุ่มปากแค่ไหน
“อ่ะ บะแบค นายทำอะไรนะ นี่ อะ เอามันออกไปนะ อื้อ อ่า แบคอย่า อย่านะ”คำพูดของเฉินไม่ได้เข้าหูแบคฮยอนสักนิด ยิ่งเฉินห้ามแบคฮยอนก็ยิ่งทำ
“แฮ่กๆ บะ แบค เรา เป็น เพื่อนกันนะ อื้ม”น่ารำคาญไม่อยากฟัง คิดได้อย่างนั้นก็จัดการเปลี่ยนเป้าหมายใหม่เป็นริมฝีปากที่ร้องห้ามเอาไว้ แต่ถึงอย่างนั้นนิ้วมือเรียวยาวงามกลับบีบเคล้น หยอกล้อกับยอดอกที่ตัวเองก็พึ่งรู้ว่ามันหวานแค่ไหน
“เป็นของพี่แบคเถอะนะน้องเฉิน”
‘อืม เมื่อวานคงเมาอีกแล้วสินะ แต่แปลกแฮะมาคราวนี้กลับรู้สึกโล่งไปทั้งตัวซะงั้น’แบคฮยอนคิดในใจพลางขยับตัวจะลุกขึ้นไปเห้องน้ำ แต่สายตากลับไปเจอเพื่อนตัวเองนอนเปลือยอยู่บนตัวเอง แบคฮยอนรีบสำรวจตัวเองทั่วตัวของเขาไม่ได้มีรอยแดงเหมือนอย่างจงแด ช่องทางด้านหลังก็ไม่ได้ถุกรุกล้ำ ลุกขึ้นมาเดินก็ไม่ได้เจ็บอะไร ที่หลังมีรอยข่วน
หลังจากที่เห็นสภาพตัวเองและเพื่อนตัวเล็ก ในใจก็เริ่มมีคำตอบแล้ว แต่เพื่อความแน่ใจ ขอดูหน่อยเถอะ มือเรียวค่อยๆเปิดผ้าห่มออกจากเพื่อนตัวเล็ก สายตาค่อยๆมองไปที่ช่องทางด้านหลังของเพื่อน เห็นร่องรอยของกิจกรรมเมื่อวานที่คิดว่าตัวเองนี้แหละที่เป็นคนทำ
‘ตายแล้ว นี่กรูได้กับไอ้เฉินแล้วหรอว่ะ’
แต่ถึงอย่างนั้นก็เจ็บแทนเพื่อนที่ตอนนี้กลายมาเป็นเมียอย่างอดห่วงไม่ได้ รีบใส่เสื้อคลุม แล้วหยิบยามาทาบริเวณรอบๆตรงนั้นให้ เพราะตัวเองรู้ดีว่ามันเจ็บและแสบแค่ไหนกับครั้งแรก
“อ๊ะ ยะ อย่า หย่าแตะตรงนั้น”เสียงหวานของอีกคนร้องห้ามอย่างสั่นๆ เพราะแรงอารมณ์ที่มันเริ่มจะปะทุอีกครั้งจากการสัมผัสของคนตรงหน้า
แบคฮยอนละนิ้วจากช่องทางนั้น เงยหน้าขึ้นไปสบตาของคนที่เคยบอกตัวเองว่ามันเป็นเพื่อน แต่จงแดกลับเลือกที่จะเบือนสายตาหนีไป ไม่อยากมองหน้าคนที่เอาครั้งแรกของตัวเองไป ไม่อยากมองหน้าคนที่ทำให้ใจสั่นตลอด ไม่อยากมองหน้าคนที่ตัวเองแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก ไม่อยากมองหน้าเพราะรู้สึกอายเหลือเกินที่ยอมคนตรงหน้าให้ทำอย่างนั้น
“จงแด ฉันขอโทษ ฉันจะรับผิดชอบแกเอง เพราะไม่ว่าอยากไง แกก็เป็นเมียของฉันแล้ว”
“ไม่ต้อง อย่ามาสงสารฉัน ถ้ามันจะผิดที่ใคร มันก็ผิดที่ฉันเองนั่นแหละ ที่ยอมนายง่ายๆ ยอมทั้งๆที่จะขัดขืนก็ได้ แต่ก็ไม่ทำ ยอมเพราะว่ารักนายข้างเดียวมาตลอดนั่นแหละ แบคฮยอน”
“นายว่าอะไรนะจงแด เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ”
“ฮึก ฉันรักนาย ได้ยินไหมว่ารักนาย รักมาตลอด รักมาตั้งแต่เราอยู่เกรด7”
“แต่นายชอบพี่มินซอกนี่นา”
“ฉันก็แค่อยากตัดใจจากนาย ฉันกลัวว่าถ้านายรู้ แม้แต่ความเป็นเพื่อน นายก็จะไม่เหลือให้ฉัน”
“โธ่เว้ย เด็กโง่”เขารีบคว้าอีกมากอดเอาไว้ ไม่อยากเห็นน้ำตาจงแดชะมัด
“ทำไมไม่บอกหึ ทำไมไม่บอกกันตั้งแต่ตอนนั้น”
“เข้าใจไหมว่าฉันกลัว ฮึก ฉันกลัว”
“จุ๊บ ถ้าบอกกันตั้งแต่ตอนนั้น เราก็จะได้คบกันแล้วรู้ไหม ฉันก็ไม่ต้องไปมีคนอื่นเพื่อลืมนายเหมือนกัน ฉันเองก็ไม่กลัวมาจนถึงตอนนี้เหมือนกัน”
“ฮึก ขอโทษ ขอโทษนะแบค ฉันขอโทษ”
“จุ๊บ หยุดร้องไห้ได้แล้ว แล้วก็ไม่ต้องขอโทษเข้าใจไหม”เขาทั้งจูบซับน้ำตา กอดปลอบ ลูบหัว กว่าจงแดจะหยุดสะอื้นได้ก็ใช้เวลาพอสมควร
“ขี้แยจริง แฟนใครเนี่ย”
“หึ ใครเป็นแฟนนายกัน”
“ก็น้องเฉิน แฟนพี่แบคไงครับ”
“ยังไม่ได้ขอเลย จะเป็นได้ไง”
“เปลี่ยนจาก My friend มาเป็น My Girl’s friend ของพี่แบคได้ไหมครับ น้องจงแด”
“อื้ม รอคำนี้มานานแล้ว”
- จบ –
ก่อนปิดม่าน
“กรี๊ดดดด ไม่จริง พี่คริสพูดอย่างนี้ได้ไง น้องยอลไม่เชื่อ”
“พี่ชื่อคริสติน่าจ๊ะ คริสติน่า ไม่ใช่คริส แหม เชื่อเถอะค่ะคุณน้อง คุณพี่ไม่อยากจะกินพวกเดียวกันหรอกนะ แต่น้องเป็นคนทำมันเอง พี่ไม่รู้เลย แหม ถ้าแฟนพี่รู้ พี่ก็แย่นะจ๊ะ”
“ฮึ่ย ไอ้กระเทยฟาย “
“อุ้ยตายว้ายกรี๊ด หยาบคาย ด่าอะไรไม่ดูตัวเองเลยนะจ๊ะคุณน้อง”แต่ไม่ทันที่ชานยอลจะได้ตอบกลับก็มีเสียงหนึ่งที่เขาคุ้นเคยดังขึ้นมาก่อน
“ติน่านูนา คิดถึงจังเลยครับ เอ๊ะ นูนารู้จักยอลด้วยหรอครับ”
“ง่า ที่รักอย่าโกรธเค้าน่ะ เค้าไม่ได้ตั้งใจ เขาโดนชานยอลมอมเหล้า แงๆ เขาเสียงวงให้กระเทยอ่ะ”
“ฮ่ะ ฮ่าๆ ผมไม่โกรธครับ เดี๋ยววันนี้จะลบรอยนั้นที่ประตูหลังให้นะ”
“จุ๊บ รักดีโอที่สุดเลย”
“กรี๊ด ไม่จริง น้องยอลฝันไป น้องยอลฝันไปใช่ไหม นังเคะเหลือกมันเมะ อ้ายยย ไม่จริง น้องยอลฝันไป”ชานยอลตบหน้าตัวเองกับเรื่องที่เห็น เป็นไปไม่ได้ นังโด้นี่นะมันจะเมะให้พี่คริส เมะเตี้ยกว่าเคะ แถมหรรมก็ยังสั้นกว่านี่นะ อ้าย น้องยอลรับตัวเองที่เสียประตูหลังครั้งแรกให้ อพค ไม่ได้
“เรื่องจริงนะชานยอล แถมแบคมันยังเมะให้เฉินอีกนะ ฉันไปก่อนนะ พอดีนัดสองคนนั้นเอาไว้ นูนาครับ ไปกันเถอะ เดี๋ยวสองคนนั้นจะรอเรานาน”
“ป่ะไปกันเถอะ อ้อ น้องยอล ไม่เตี้ย ไม่ขยันซอย ไม่ใช่สเป็คพี่นะจ๊ะ”
“กรี๊ดดดดดดดด”
- จบเหอะ –
BN
“น้องเฉิน เป็นไงบ้างลูก”
“มามี๊ฮุน คิดถึงจังเลยฮะ”
“มี๊ก็คิดถึงน้องเฉินนะ ป๊าจุนก็คิดถึง เจอพี่ฟานแล้วยังลูก”
“เจอแล้วฮะ อิอิ พี่ฟานโดนข่มขืนด้วยหล่ะ”
“ห๊ะ ใครไปข่มขืนไอ้เคะร่างฟายมัน”
“อิอิ แฟนเก่าพี่แบคฮะมี๊ เห็นว่าโดนอีกฝ่ายออนท็อป อิอิ วันนี้คงโดนคยองลงโทษ”
“แล้วลูกมี๊ล่ะโดนลงโทษด้วยหรือเปล่า”
“มามี๊อ่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้”
“เห็นไหมเชื่อมามี๊แล้วเป็นอย่างไง ผู้ชายอ่ะนะต่อให้เคยเคะแค่ไหน ถ้าเจอลูกอ้อนลูกเอาใจ กับของวับๆแวมๆตอนเมานิดหน่อย โอ๊ย คร้านที่จะเปลี่ยนใจมาเมะให้”
“มี๊รู้ได้ไงอ่ะ เก่งจัง”
“อ้าว ก็มี๊ทำมาแล้วไง ไม่งั้นน้องฟานกับน้องเฉินจะเกิดมาหรอ”
“อ๊ะ มามี๊แค่นี้ก่อนนะครับ พี่แบคมาแล้ว”
“จ้าๆ อย่าลืมนะลูกเป็นเคะต้องหัดเอาใจ เป็นแม่บ้านแม่เรือน สามีจะได้รักได้หลงไม่ไปหานังชะนีที่ไหน แต่ก็อย่ายอมให้มาก เล่นตัวไว้หน่อยจะได้ดูไม่ง่าย”
“ฮะแม่ แค่นี้นะครับบาย”
“บายลูกเฉิน”
อิอิ ไอดอลน้องเฉินเองแหละ มามี๊คิมเซฮุน ลองเอาไปทำตามดูนะฮะ
คุยกับตูน
อ๊ากกกก หลบข้าวของที่ทุกคนปามา 5555 เรื่องนี้ทุกคน reverse หมดเลย เมะเป็นเคะ เคะเป็นเมะ นั่งเล่นเกมไปเรื่อยเปื่อยอยู่ดีๆคำว่า กินพวกเดียวกัน มันก็ผุดขึ้นมาซะงั้น ทนไม่ไหวต้องรีบพิมพ์เลยทีเดียว 555 ตอนนี้ทุกคนรักมามี๊ฮุนไหมค่ะ ตูนรักมามี๊ฮุนจัง ถ้าไม่ได้นางก็ไม่บังเกิดคู่แบคเฉิน กับคยองคริสนะเนี่ย 555 สองพี่น้องได้เลือดแม่มาเต็มๆ
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์นะค่ะ แม้ว่าช่วงนี้มันจะไม่ขึ้นเลยก็ตาม ตูนหายไปนานเอง ทุกคอมเม้นท์เป็นกำลังให้ตูนแต่งต่อไป อิอิ อยากแต่ง3p อีกแล้วค่ะ เอาน้องเฉินกับใครดีค่ะ เม้นท์มาบอกกันเร็ว
ความคิดเห็น