คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Love Dramatic [HunDae] : เมื่อความจริงปรากฏ END
เมื่อความจริงปรากฏ
ย้อนกลับไปก่อนที่จงแดและเซฮุนจะกลับมา
“นี่เซฮุนนายจะพาฉันมาที่นี่ทำไมเนี่ย”ที่นี่ที่จงแดพูดถึงคือดาดฟ้าของบริษัทห่างจากพื้นดินไปสิบชั้นนี่ถ้าโดนผลักลงไป ศพไม่สวยเลยนะเนี่ย
“มาเคลียร์เรื่องทุกอย่างระหว่างผมกับฮยอง”
“ฉันไม่มีอะไรจะเคลียร์กับแก”
“แต่ผมมี ฮยองช่วยฟังผมหน่อยได้ไหม”เซฮุนพูดเสียงอ่อนลงหวังให้ร่างบางฟังสิ่งที่เขาจะพูดบ้าง
“อืม พูดมาสิ”เมื่อเห็นคนตรงหน้ามีท่าทีอ่อนลงเซฮุนก็เข้ากอดจากด้านหลังเอาคางเกยไหล่บาง แม้ว่าคนตัวเล็กจะดิ้นเท่าไหร่แต่เซฮุนก็ไม่ยอมปล่อย
“ฮยองคงแปลกใจทำไมบทซิสคอมมันถึงได้คล้ายชีวิตจริงเราอย่างนี้ ทำไมตัวละครหลักถึงต้องเป็นพวกเราสี่คน ทั้งนี้ก็เพราะว่าคนเขียนบทเรื่องนี้คือท่านประธานกับลู่ฮยองไงหล่ะ ฮยอง ตอนนั้นที่ฮยองเห็นนะมันเป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งนั้นเลยนะ ผมไม่ได้เป็นคนโน้มคอลู่ฮยองมาจูบ แต่เป็นลู่ฮยองเองที่จับให้มือผมเป็นอย่างนั้น ผมไม่ได้เคะ ไม่ได้ตุ๊ด เหมือนอย่างที่ฮยองเข้าใจ ลู่ฮยองมาบอกผมในวันที่เขายอมปล่อยผมไปว่า วันนั้นเขารู้ว่าฮยองจะมาบอกรักผม ลู่ฮยองเลยชิงตัดหน้าบอกก่อน แถมพอเห็นว่าพี่มาพอดีก็จัดการจัดฉากให้ดูเหมือนว่าผมโน้มคอลู่ฮยองมาจูบ ให้ดูว่าผมเคะ ผมเป็นตุ๊ด แถมตอนที่ผมปฏิเสธลู่ฮยอง เขาขู่ผมว่าจะไปฮยอง ว่าผมนะรักฮยอง เพราะตอนนั้นเขาบอกว่าฮยองนะคบกับจงอิน เหมือนข่าวที่ออกมา แต่ผมมันโง่ไง ผมไม่รู้ว่าฮยองเองก็รักผม ฮยองผมรักฮยองนะ โอเซฮุนรักคิมจงแดนะครับ”จงแดที่ตอนนี้อึ้งไปแล้วกับคำสารภาพของรุ่นน้อง อะไรกันนี่พ่อเขารู้เรื่องหมดทุกอย่างเลยหรือไง เซฮุนไม่ได้ตุ๊ดแถมยังรักเขาอย่างนั้นหรอก
“ทำไม ทำไมถึงพึ่งมากัน ทำไมถึงมาพูดคำว่ารักตอนนี้”
“เพราะผมหาฮยองไม่เจอไง ตั้งแต่วันนั้นฮยองก็เอาแต่หลบหน้าผม ผมไม่รู้ว่าฮยองหลบหน้าผมทำไม จนกระทั่งลู่ฮยองมาสารภาพความจริงนั้นแหละ ฮยองรู้ไหม พอผมรู้ความจริง ผมตามหาฮยองมากแค่ไหน ผมหาฮยองทั่วมหาลัยที่ฮยองอยู่ ไปรออยู่ที่หน้าคณะทุกวัน จนผมได้ยินเพลงๆหนึ่งเข้า เสียงฮยองผมจำได้ดี ผมรู้ได้เลยว่าฮยองเป็นคนร้อง ผมรีบไปที่ชมรมกระจายเสียง เพื่อไปดูว่าเป็นฮยองหรือเปล่าที่ร้องเพลงแต่กลับพบว่ามันเป็นการเปิดเพลงจากซีดี และนั่นถึงทำให้ผมรู้ว่าฮยองเป็นนักร้องแล้ว ตอนนั้นผมคิดอย่างเดียวจะต้องทำอย่างไงถึงจะเจอฮยองได้ แล้วผมก็นึกได้ว่าจงอินเองก็นายแบบในค่ายของพี่ ผมเลยไปปรึกษาจงอิน จงอินบอกว่า ทางเดียวที่ผมจะได้เจอพี่ ผมต้องเป็นไอดอลเหมือนกัน พี่รู้ใช่ไหมว่าผมเคยถูกทาบทามจากบริษัทมาก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว คราวนี้ผมยอมไปอ้อนขอให้ท่านประธานรับผมเป็นเทรนนี่ในบริษัทท่าน ท่านก็ถามว่าทำไม ผมบอกเรื่องราวไปทุกๆอย่างๆ แล้วผมก็ได้รู้ว่าทำไมฮยองถึงได้ยอมมาเป็นนักร้องทั้งๆที่ฮยองเองก็เคยปฏิเสธมาแล้วเหมือนกัน ท่านยอมรับให้ผมมาเป็นเทรนนี่และท่านก็รับปากว่าจะช่วยให้ผมได้เจอฮยอง ตอนนั้นแค่รู้ว่าจะได้เป็นเทรนนี่ จะได้เจอฮยองแล้วผมดีใจมากนะ ผมต้องเรียนการแสดงอย่างหนัก ผมแอบไปมองตอนฮยองซ้อมร้องเพลงด้วยนะ หลายครั้งที่ผมอยากเข้าไปหา แต่เพราะท่านประธานสั่งเอาไว้ถ้าผมยังไม่ได้เดบิวต์ห้ามไปให้ฮยองเจอเด็ดขาดไม่งั้นท่านจะทำให้ผมไม่มีวันได้พบฮยองอีกเลย เรียนผมก็ต้องเรียน เทรนก็ต้องเทรน ผมพยายามอย่างมากที่จะเดบิวต์ให้ได้เร็วๆ เพราะผมอยากเจอ อยากพูดคุยอธิบายให้ฮยองฟังเหลือเกิน ผมอยากให้ตัวเองเหมาะสมกับฮยองทุกๆด้าน จนกระทั่งวันที่ท่านประธานบอกว่าจะให้ผมเดบิวต์ เป็นพระเอกเอ็มวีของฮยอง ผมดีใจมากเลยนะ แต่พอเจอกันฮยองกลับทำเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกัน ซ้ำยังว่าผมเป็นเด็กตุ๊ดอีก รู้ไหม ผมน้อยใจฮยองนะ พอตอนที่แสดงละครผมถึงเล่นนอกบทตลอด เพราะผมอยากเห็นฮยองมุมอื่นบ้างที่ไม่ได้เกลียดผม”
“ฉันไม่ได้เกลียดนาย ฉันไม่ได้เกลียดนายนะเซฮุน ฮึก”จงแดที่ตอนนี้เริ่มร้องไห้เพราะไม่นึกเลยว่าเซฮุนจะทำให้ตัวเองถึงขนาดนี้
“แต่ผมไม่รู้นิ ผมน้อยใจเป็นนะฮยอง ท่านประธานพยายามให้เราสองคนร่วมงานกันตลอด ก่อนที่จะเล่นละครด้วยกันรู้ไหมครับท่านประธานบอกผมว่ายังไง ท่านบอกว่าท่านยอมรับผมแล้ว จะช่วยให้ผมคืนดีกับพี่ให้ได้ ตอนนั้นผมดีใจมากเลยนะ แต่พอเห็นฮยองทำแบบนั้น คนมันก็น้อยใจเป็น ซิสคอมเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะท่านอยากให้พวกเราคืนดีกันท่านถึงให้ตอนแรกตอนนี้เป็นแบบนี้ไงให้ผมได้อธิบายให้ฮยองฟัง ให้ผมได้คืนดีกับฮยอง แล้วผมก็พึ่งรู้ว่าแผนการทุกอย่างเป็นแผนการของลู่ฮยอง เพราะผมพึ่งโทรไปถามท่านว่าทำไมอยู่ดีๆก็เป็นลู่ฮยองมาเล่นได้ เพราะว่าลู่ฮยองขอไว้เพราะกลัวว่าพวกเราจะไม่ตกลงเล่น ลู่ฮยองยอมเป็นตัวร้ายเพื่อให้พวกเราได้คืนดีกันนะครับ ฮยอง ผมรักฮยองนะ แล้วฮยองยังรักผมอยู่ไหม”
“ฮึก ไอ้เด็กตุ๊ดบ้า ไม่รักแล้วจะยอมทำงานด้วยหรอ คิดว่าแค่พ่อบังคับแล้วจะยอมทำหรอไง ไม่รักแล้วจะยอมให้จูบหรอ ไม่รักแล้วจะคิดถึงหรอ ไม่รักแล้วจะ อื้อ”เสียงหวานหายไปเพราะถูกอีกคนจุมพิตไว้ ทั้งอ่อนโยน โหยหาและคิดถึง
“ผมรักฮยอง เรามาเป็นแฟนกันจริงๆเถอะนะครับ”
“อื้อ ฉันรักนายนะ เด็กตุ๊ดของฉัน”
“ผมก็รักยายแก่ของผมเหมือนกัน”
- ËÑÐÎÑĠ –
ก่อนปิดม่าน
“อ้าว เซฮุนกับจงแดฮยองไปไหนหรอฮะ ซีวอนฮยอง”
“ฮยองก็ไม่รู้ แต่เห็นเซฮุนบอกว่าขอตัวไปข้างนอกแป๊บหนึ่งเดี๋ยวกลับมา”ทันทีที่พูดจบคนที่จงอินพูดถึงอยู่ก็เข้ามา ใบหน้าของจงแดดูจะแดงขึ้นมา ริมฝีปากก็ดูบวมเจ่อขึ้น ส่วนเซฮุนก็หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสไม่เหมือนตอนเช้าเลย
“มาแล้วครับ พอดีง้อแฟนนิดหน่อยนะครับพี่ซีวอน”
“เออ ตามสบาย ตอนนี้ฮยองพักกองก่อน ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้พักกองกันเลย ใกล้เที่ยงแล้วด้วย กินข้าวกันก่อนเดี๋ยวตอนบ่ายค่อยถ่ายต่อ”
“เห็นไหม ตัวร้ายก็มีประโยชน์นะ หึ”ลู่ฮานเข้ามาตบไหล่จงอินก่อนทีจะเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า โดยมีเซฮุนและจงแดตามเข้าไปด้วย ทิ้งให้จงอินยืนงงอยู่อย่างนั้น
“ลู่ฮยอง ผมขอโทษที่เคยเข้าใจฮยองผิด”จงแดเข้าไปขอโทษอดีตพี่รหัสหน้าหวานแต่นิสัยโคตรแมน
“ไม่เป็นไรน่า ทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากความเห็นแก่ตัวของฮยองเอง ตอนนี้พวกนาย เข้าใจกันดีแล้วใช่ไหม”
“ครับ ผมสองคนเข้าใจกันแล้วครับ”
“งั้นพวกนายก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า กินข้าวกันเถอะ อีกสามสิบนาทีต้องถ่ายต่อแล้ว”
“งั้นพวกผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เดี่ยวมากินข้าวด้วย”แล้งจงแดและเซฮุนก็เดินออกไป ปล่อยให้ลู่ฮานยิ้มกับตัว
เองอย่างมีความสุข
***************
“เห็นไหม ในที่สุดพวกเขาก็คืนดีกันแล้ว ฮยองก็ควรที่จะกลับไปจีนเหมือนเดิม”
“ฉันไม่กลับ คุณพ่อเรียกให้ฉันมาอยู่ที่นี้ แล้วก็อีกอย่างการที่พวกเขาสองคนกลับมาคืนดีกันมันก็เป็นเพราะแผนที่ฉันคิด แล้วทำไมฉันต้องกลับหะ ไอ้กัมจง”
“หน้าสวยสีเปล่า แต่ทำไมปากเสียอย่างนี้ครับ ลู่นูนา”จงอินยิ้มอย่างกวนๆล้อคนที่หน้าหวานแต่ทำไมปากถึงเสียจนไอ้ดำอย่างเขาอยากปิดหูหนี
“ฉันเป็นผู้ชาย แถมยังแมนทั้งแท่ง แกกล้ามาเรียกฉันว่านูนางั้นหรอ”ลู่ฮานที่ตอนนี้ทั้งโกรธทั้งอาย หนอยไอ้ดำมาว่าฉันเป็นผู้หญิงได้ไง
“ลู่นูนา ลู่นูนา แบร่”จงอินที่เหมือนจะรู้ว่าถ้าขืนยังยืนอยู่ที่นี่อาจได้โดนพระบาทจากลู่ฮานก็รีบวิ่งหนีออกไป
“อ๊ากกก ไอ้ดามมมมมมมม”ภาพลู่ฮานที่กำลังวิ่งไล่ตามไปเตะคนผิวสีแทน เอาเอาคนทั้งกองต้องหัวเราะออกมา
“ฮ่าๆๆ ลู่ฮยองกับจงอิน ดูท่าจะแสดงเข้ากันได้ดีนะเซฮุน”
“ความจริงท่านประธานก็กะให้คู่นี้เป็นคู่จิ้นต่อไปนะฮยอง แต่เห็นอย่างนี้ไม่รู้ว่าจะเป็นคู่จิ้นหรือคู่กัดกันแน่”
“ห๊ะ คู่จิ้น กว่าจะจิ้นได้จงอินจะไม่ตายไปก่อนเหรอ ลู่ฮยองนะเห็นตัวเล็กบอบบางอย่างนี้ก็เถอะความจริงแรงเยอะมาก
เลยนะ”
“ก็ไม่รู้เหมือนกันนะฮยองแต่ท่านประธานพึ่งโทรมาบอกผม ให้เราสองคนทำให้สองคนกลายเป็นคู่จิ้นในจอและคนรักนอกจอกันให้ได้”
‘พ่อนะพ่อเอาเรื่องยากมาให้กันแล้ว แล้วอย่างนี้จะสำเร็จไหม’จงแดมองลู่ฮานที่ยังตามไปเตะจงอินแม้ว่าซีวอนจะสั่งคัทแล้วก็ตาม เฮ้อ เอาไว้ค่อยเริ่มถ่ายตอนหน้าก็แล้วกันนะ
แง เขาขอโทษที่ทำให้งง จากเม้นท์ที่ว่า >>ไรเตอร์ค่ ะ จำไรชื่อตอนเป็นHunDae ไม่ใช่HunChen หรือ Hun Dea เหรอค่ะ << เค้าอยากบอกว่าเค้าผิดเอง ชื่อเรื่องใหญ่เลยอ่ะ เค้าพิมพ์ผิด ความจริงต้อง JONGDAE แต่เค้าพิมพ์ผิดเอง แล้วที่ใช้ชื่อ HunDae มันเป็นความชอบค่ะ เค้าชอบชื่อจริงอ่ะ มาจาก SEHUN x JONGDAE ไง แต่ถ้าใช้ SEDAE มันแปลกๆ ฮุนแด แดฮุน ชอบชื่อนี้จริงๆนะ พึ่งเขียนเสร็จ ก็เลยเอาลงมาให้หมดเลย หวังว่าจะจิ้นกันได้นะทุกคน เจอกันอีกทีวันอาทิตย์หน้า พร้อมคู่ คริสเฉิน แบบโหดๆ
ความคิดเห็น