คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : LOSE IN LOVE 02
LOSE IN LOVE
EXO SEHUN-LUHAN
MYXIA
CHAPTER 1 Who are you??
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!”
“เหี้ย! ร้องห่าไร เงียบ!”
เงียบบ้านฟาเธอมึงสิ ดูสิว่าข้างหน้าผมเป็นอะไร ไอ้บ้าที่ไหนพาขับรถลงบันได หน้าจะทิ่มพื้นแล้วเว้ยย TOT
“หยุดรถ! จอดๆๆๆๆ เดี๋ยวนี้”
ผมตะโกนสั่ง พึ่งรู้ตัวว่าเมื่อกี้โดนหอบขึ้นมาบนรถมอไซ นั่งข้างหน้าแถมโดนไอ้คนขับล้วงกระโปรง แค่นั้นยังไม่พอ ตอนนี้ผมกำลังขับมอไซแหกตลาดสดโดยมีมอไซที่ตามมาด้านหลังอีกเป็นพรวน โอ้พระเจ้ามันยอดมากเลยจอจ! ป้า ผักป้าสดจริงๆ ถ้าผมรอดผมจะแวะมาซื้อนะ TOT
“อยากโดนยิงรีไง อยู่นิ่ง เกาะไว้ดีๆ”
“ไอ้บ้านี่แกจะยิงฉันเหรอ!”
“ยิงห่าอะไรปืนกูไม่มี ข้างหลังนู้น! ถ้าไม่อยากตายก็เกาะแน่นๆ คนห่าอะไรไปยืนขวางถนนวะ!”
หะ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาพูดอะไรนะ ถนน ปืน ประตู? เจอภาษาเกาหลียิงรัวแบบนี้สมองน้อยๆของลู่ก็พรุนสิครับ =.=
“เดี๋ยว ฉันไม่เข้าใจ -.-”
“เหี้ย นอกจากบ้าไปขวางถนนยังต่างด้าวด้วย กูหอบภาระใส่ตัวอีกแล้ว!”
เดี๋ยวนะ เขาพูดอะไร คล้ายๆจะด่าผมว่าเป็นเอเลี่ยน ไมได้มาจากต่างดาว ฉันมาจากปักกิ่งเว้ย!
ผมพยายามจะสื่อสารกับเขาอีกรอบแต่ก็พูดกันไม่เข้าใจ จนสุดท้ายผมเลยนั่งนิ่งๆและโดนรถที่หมอนั่นขับอย่างเร็วเหวี่ยงไปมาจนมึน ทั้งตลาดสด ร้านค้า ข้างทาง หน้าห้าง ป้ายรถเม มันก็ขับไปหมด นี่มึงเป็นบ้าอะไรของมึง! =.=
“ฉันจะอ้วก!”
ผมตะโกนแข่งลม เหมือนจะมีผักกาดสดๆจากตลาดติดหัวมาด้วย =.=
“ห้ะ! น้ำร้อนลวก!”
“ฉันจะอ้วก!”
“ห้ะ! แขนโดนลวก เดี๋ยวพาไปโรงบาล”
แขนโดนลวกอะไรของมึง ถ้ามึงไม่จอดรถมึงได้อ้วกกูลวกแขนแน่ = =;
“จอดรถ ฉันจะอ้วก!”
“ก็บอกว่ารอแปปนึงจะพาไปโรงบาล!”
“ไอ้บ้า อ้วกก! แหวะ!!”
“เฮ้ย อ้วกใส่แขนฉันทำไม! ขยะแขยงว่ะ -[]-”
“ก็ฉันบอกว่าฉันจะอ้วก =.=”
“เหี้ย!”
โครม!!
เวรกรรม เถียงกับมังจนมันไม่มีสมาธิ สอยท้ายรถกระบะ ตัวผมกำลังลอย เวิ้งว้างในอากาศ โอ้พระเจ้า ใต้กระโปรงของผมมันสีชมพู..
ในขณะที่ผมกำลังเข้าสู่ความเงว้างอันไกลโพ้น จู่ๆ ข้อเท้าก็ถูกคว้าไว้ ก่อนที่เสี้ยววินาทีต่อมาผมจะกระแทกตกถึงพื้นโดยมีร่างใครบางคนกอดไว้เป็นเกราะไม่ให้ผมโดนพื้นถนนจังๆ มันก็คือไอ้คนขับรถที่ลากผมมาด้วยนั่นเอง
เมื่อทุกอย่างสงบลงผมก็พบว่าตัวเองกองอยู่บนถนน ร่างกายผมไม่ผิดปกติ แต่เขาไม่ขยับตัวเลย ผมเขย่าตัวเขาไปมา ที่ไหล่เขามีเลือดออกด้วยอ่า ทำไงเนี่ย! -[]-
“นะ..นาย นาย”
ผมเขย่าไหล่เขา ตบหน้า หยิกที่แขน ทำไมมึงไม่ฟื้นวะ!
และแล้วผมก็จับมือเขาขึ้นมา ก่อนจะ.
.
.
.กัด -.-
“อ๊ากก!! นี่เธอจะมากัดฉันทำไมวะ เจ็บนะเว้ยกัดมาได้ ฟันคนใช่ใหมเนี่ย!!”
“อ๊า นายฟื้นแล้ว -[]-”
“ฟื้นสิวะ ถ้าไม่ฟื้นต่อไปเธอคงกัดไข่ฉันแน่ -*-”
บะ…บ้า ไข่เขาไม่ได้มีไว้กัด -///-
“ไหล่นายเลือดออก -.-”
“รู้แล้ว เอาไหล่ไถลถนนไม่เลือดออกก็เทพเกิน ลุกขึ้น”
เขาลุกขึ้นยืนก่อนจะฉุดผมขึ้นไปด้วย
“ไปไหน”
“หนีดิ๊ อยากโดนพวกนั้นเอาปืนยิงหัวไง๊ -*-”
ไอ้บร้า! ไอ้อึด ไอ้สลัด รถล้มไหล่เลือดท่วมแล้วมึงยังจะหนีต่อได้อีกนะ เล่นจริงเจ็บจริงนะเมิงงงง T[]T
(#######)
“แฮก แฮก!”
สวดเด ตอนนี้ท่านผู้ชมผู้ฟังผู้ใหญ่ผู้น้อยกำลังอยู่กับผม ลู่หาน และตอนนี้เราจะมาตามติดสถานการณ์หนีตาย และข่าวต่อไปคือพยากรอากาศ ถุ้ย! -*-
อย่าสงสัยว่าใครมาพล่ามอะไรแถวนี้ ผมลู่หานเองครับ แต่ถ้าคุณเห็นสภาพตอนนี้ของผมคุณอาจจะไม่รู้ว่าผมเป็นลู่หานก็ได้ เพราะลู่น้อยหน้ามนคนงามอย่างผมดั๊นถูกไอ้อึดหน้าหล่อลากให้วิ่งหนีไปด้วย ตอนนี้ชุดนักเรียนหญิงที่ผมเกลียดนักเกลียดหนาก็เลอะนู้นเลอะนี่จนแทบไม่เหลือเค้าเดิม รวมถึงหน้าผมก็เละตามไปด้วย -*-
“นี่นายจะพาฉันวิ่งไปถึงไหนฮะ!”
ผมแว้ดใส่เขาทันทีที่ตั้งตัวได้ แขนยาวๆนั่นลากผมเข้าไปในตรอกที่เป็นทางตัน มือแข็งแรงนั่นบีบข้อมือผมจนเจ็บไปหมด จะแรงควายแรงกระบือไปไหนฮะ -*-
“ถามมาได้ ฉันจะไปรู้เรอะ -.-”
“ละ..แล้วที่นายลากฉันมาอ่ะ -[]-”
“เธอติดมือฉันมา-.-”
-[]-!!
ผมยืนมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่องแต่ผู้ชายคนนั้นกลับปีนขึ้นไปบนกำแพง เขาคิดจะออกจากซอยตันนี่ด้วยการปีนหนีงั้นเรอะ -[]-
“ยืนนิ่งทำไม รีบขึ้นมาเร็ว -.-”
แม่นยังกะถูกหวย ทำไมเวลาซื้อมันไม่ถูกเด๊ะๆแบบนี้นะ -*-
“ฉันใส่กระโปรงนะ -.-”
ใช่ๆ ถึงผมจะเป็นผู้ชาย แต่มาอ้าขาแบบนี้ก็อายเป็นนะ -///-
“ถอดออกดิ -.,-”
“ไอ้บ้า! -.-”
เขาหัวเรอะผมยกใหญ่ ก่อนที่เสียงมอไซต์ไกล้เข้ามา วินาทีนั้นผมจับมือของเขาทันที ซึ่งเขาเองก็พยายามจะยกผมขึ้นไปจนสุดท้ายเราทั้งคู่ก็นั่งอยู่เหนือกำแพง
แต่ราวกับสวรรแกล้ง ไอ้พวกบ้านั่นตามมาทันพอดี TOT
“เฮ้ย! ไอ้เซฮุน แดกเมียกูแล้วคิดจะหนีเหรอสัส มึงหยุด!”
ผมหูผึ่งกับคำพูดของเขา นี่ผู้ชายที่ลากผมมาชื่อเซฮุนแถมยังเป็นกิ๊กกับเมียชาวบ้าน -..-
“เมียมึงสมยอมกูเองสัส -.-”
อื้อหือ ความรับผิดชอบของเซฮุนเยอะแยะจริงๆ แมนมากนะเนี่ยไม่ยอมโทษผู้หญิง (ประชด)
“ไอ้จัญไร! มึงลงมาเดี๋ยวนี้”
“ลงให้โง่ดิ ไปละ -.-”
อื้อหือ เซฮุนเป็นคนดีไปลามาไหว้ พอจบประโยคลาปุ๊บเขาก็คว้าแขนผมแล้วโดดลงกำแพงไปอีกฝั่ง ไอ้บ้า มึงลงไปคนเดียวดิ ลากลู่ลงไปด้วยทำไม TOT
“โอ้ย!”
แต่สุดท้ายเขาก็เป็นคนกอดผมไว้ไม่ให้โดนพื้นจังๆอยู่ดี
แต่ประเด็นจริงๆมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น ประเด็นคือสาวๆนุ่งน้อยห่มน้อยที่มามุงรอบผมกับเซฮุนนี่คืออะไร? ผมรีบเขย่าเซฮุนอีกครั้ง ดูเขาจะเจ็บหลังไม่น้อยเลยทีเดียว ตอนเช้าเจ็บไหล่ตอนบ่ายเจ็บหลัง ผมทำเขาเจ็บตัวบ่อยจริงๆ
“ขอโทษนะ ที่นี่ที่ไหนเหรอ”
ผมถามหญิงที่อยู่ไกล้ตัว ใบหน้าใต้เครื่องสำอางของเธอฉีกยิ้มกว้าง
“สวรรณจ๊ะ ^ ^”
-{}-!! นี่ผมตายแล้วเหรอ
รอดจาดรถชนมาตกกำแพงตายเนี่ยนะ???
เรื่องนี้จบเเล้ว นางเอกตาย ฮ่าๆๆๆๆ
ความคิดเห็น