คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : IN THE DARK
[EXO][KRISTAO] KISS ME DEMON
BY: MY XIA
4
IN THE DARK
พรึบ !
ความมืดมาเยือนโดยกะทันหัน ผมที่กำลังอาบน้ำอย่างสบายใจหยุดกึกเหมือนกดปุ่มสต๊อป
พระเจ้า…ผมบอกแล้วใช่มั้ยว่ากลัวความมืด ไอ้พี่คริสต้องแกล้งผมแน่ๆ TOT
ผมพยายามปรับสายตาในความมืด หยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมทับ แสงเลือนรางจนแทบมองไม่เห็นข้างหน้า
ผมเอื้อมมือไปเปิดประตู ลูกบิดเย็นเจี๊ยบจนผมเกือบจะสะบัดมือตามสัญชาติญาณแต่ก็ตั้งสติไว้ได้ก่อน ไอ้อู๋อี้ฟาน อย่าให้เจอนะแม่จะถีบให้หนำใจเลย T^T***
ประตูห้องน้ำเปิดออกมาแล้ว ในห้องทั้งมืดและเงียบสนิทจนได้ยินเสียงลมหายใจตัวเอง ผมมองไปที่ระเบียงที่อยู่หลังหน้าต่างกระจกบานใหญ่ เงาของใครบางคนยืนอยู่ตรงนั้น ผมสาวเท้าเข้าไปหาอย่างเร่งรีบกลัวก็กลัวแค้นก็แค้น แต่สิ่งที่พอจะเป็นที่พึ่งได้อย่างเดียวในตอนนี้ก็คือเขาเท่านั้น
“พี่คริส” ผมเปิดหน้าต่างกระจกนั้นออก เดินออกไปหมายจะถีบอีกคนที่อยู่อีกฟากของระเบียง
ตุ้บ!
ผมหันหลังขวับมองตามเสียงที่ดังมาจากในห้อง ความมืดที่ทำให้ผมมองไม่เห็นสิ่งใดๆยิ่งทำให้ผมกลัว ผมหันหลังกลับมาทางระเบียงหมายจะวิ่งไปถีบพี่คริส แต่พอหันกลับมาก็ไม่เจอใครนอกจากผมคนเดียวในระเบียง อะไรกันไอ้พี่คริสแกล้งผมอีกแล้วสิเนี่ย - -***
ผมตัดสินใจปิดหน้าต่างล๊อกไว้อย่างดี แล้วเข้ามาในห้อง สมน้ำหน้าพี่คริสชอบแกล้งผม เข้ามาไม่ได้แน่ กร๊ากกก
ตึก ตึก ตึก
ผมตัดสินใจเดินไปหาเตียง ไม่ต่งไม่แต่งมันแล้วตัว นอนไปเลย - -*
หมับ!
อะ…อะไรจับขาผมอ่ะ TOT สัมผัสเย็นๆทำให้ผมขนลุก แต่จะวิ่งก็ได้ตัวมันแข็งไปหมดแล้ววววววว
วูบ !
บางอย่างที่เคยจับขาผม ตอนนี้โถมมาทับจนผมล้มโครมไปบนพรมนุ่มนิ่ม รับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นอยู่ข้างแก้ม เลื่อนมาเรือยๆจนรู้สึกถึงสัมผัสอุ่นที่ริมฝีปากของผม ระยะห่างที่น้อยลงทำให้ผมได้รู้ซักทีว่าอะไรจับขาผมและกำลังทับผมอยู่ทั้งตัวในตอนนี้
พลั่ก !
“ไอ้พี่คริสส ใครให้เล่นอะไรแบบนี้ห้ะ!!!” ผมถีบไปสุดแรงจนพี่คริสหงายหลังล้มไป ตอนนี้ผมต้องหน้าแดงมากแน่ๆ เล่นอะไรก็ไม่รู้ ไอ้คนไม่รู้จักโต กร๊าซซซ //พ่นไฟ
“โห่ ไม่เห็นต้องถีบพี่เลยอ่ะ -3-” ไอ้พี่คริสบ่นทำปากยู่เหมือนเด็ก น่ารักตาย ! แต่ก็น่ารักอ่ะ = =
“ไม่ต้องพูด ไปเปิดไฟเลย !”ผมสั่ง ขาก้าวไปหาพี่คริส ทำไมรู้สึกเย็นๆนะ
พรึ่บ !
“O__O!!!” พี่คริส จ้องมาทางผมทำตาโตจนแทบจะถลนออกมา
“อะไร”พี่คริสที่นิ้วขึ้นมาชี้หน้าผม อะไรอีกเนี่ย
“ทะ..เทา O__O”ผมเดินไปจนถึงตัวพี่คริส ยกเท้าขึ้นมาถีบให้พี่คริสหยุดเหม่อสักที
พลั่ก
“เอ้าทำไมไม่หลบเล่า” ผมแทบจะกระโจนไปดูพี่คริสที่โดนผมถีบจนล้มไปกับพื้นดังโครม
“เฮ้ยย เลือดออกเลยอ่ะ!”ผมนั่งลงคร่อมตัวพี่คริส เอามือประคองหน้าหล่อที่ตอนนี้มีเลือดกำเดาใหลออกมาเต็มไปหมด ตายังคงเบิกโพลงจนแทบถลนออกมา
“เทา..ส…เสื้อ” พี่คริสพูดไม่เป็นภาษาจนผมต้องขมวดคิ้ว อ๋อ ให้เอาเสื้อมาเช็ดเลือด ผมมองเสื้อพี่คริสที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อ จะเอาอะไรเช็ดวะ ! เอาวะ เสื้อผมก็ได้
“……”
ผมเอามือจับตรงหน้าอกตัวเอง แต่ก็ต้องแปลกใจ ไม่มีเสื้อ ?..... แล้วชุดคลุมล่ะ….
ผมก้มลงมองตัวเอง ชุดคลุมที่มีแค่เชือกไว้ผูกที่เอวตอนนี้ปมมันหลุดแล้ว เสื้อตัวบางก็เลยหลุดจากใหล่ผมทั้งสองข้าง แหวกลงจนแทบเห็นสะดือแต่ยังพอปิดช่วงกลางตัวไว้ได้อย่างวาบหวิว
“……”
“……”
ท่ามกลางความเงียบของเราทั้งคู่ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าทำไมผมรู่สึกเย็นๆ…….
3
2
1
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จบสิ้นแล้วววว !!!!! TTOTT
“……..”
ในห้องเงียบไปในทันที เมื่อคนตัวบางลุกจากตัวผมเดินไปแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนกระโดดขึ้นเตียงคลุมโปงไปเรียบร้อย โดยที่ผมยังนอนเลือดกำเดาใหลเต็มหน้าเป็นหนังผีเกรดบีกองอยู่กับพื้น
“จื่อเทา” ผมเลือกที่จะนอนลงข้างๆกัน มือข้างนึงสะกิดร่างที่อยู่ในผ้าห่มนั่นเบาๆ แต่เจ้าตัวยังนิ่งไม่ขยับ
“จื่อเทา เมื่อกี้พี่ไม่เห็นอะไรเลยนะ” จากมือที่สะกิดของผมเลื่อนไปกอดเจ้าตัวจากด้านหลังแทน
“ถ้าไม่เห็นแล้วพี่เลือดกำเดาใหลทำไม!” คนตัวบางหัวมา หน้าหวานที่โผล่ออกมาจากผ้าห่มแดงเถือก
“ก็โดนถีบไง” อันที่จริงเพราะขาวมาก เฮ้ยไม่ใช่ ! =.,=
“ผมไม่คุยกับพี่แล้ว !!” ผมสอดมือข้างหนึ่งเข้าไปตรงช่องว่างระหว่างหมอนกับคอของร่าบางบาง อีกข้างดึงรั้งไม่ให้เอวบางนั้นหนีไปไหน
“ปล่อยผมนะ!” คนตัวบางแหวใส่เมื่อตอนนี้ตกอยู่ในอ้อมกอดผมอย่างสมบูรณ์ ร่างนั้นดิ้นไปมาพร้อมกับริมฝีปากที่พ้นตำด่าออกมาไม่หยุด
“ขอจูบหน่อยสิ”
“ห้ะ!”
ก่อนที่จื่อเทาจะได้ด่าอีกรอบ ผมก็จัดการปิดปากด้วยปาก ร่างบางตกใจปล่อยให้ผมเข้าไปชิมความหอมหวานได้อย่างง่ายดาย ลิ้นร้อนไล้ไปตามโพรงปากบาง เก็บเกี่ยวความหอมหวานอย่างไม่สิ้นสุด ร่างบางจูบตอบอย่างไประสีประสา
แต่นั้นเป็นสิ่งที่ยืนยันได้อย่างดีว่าผมเป็นคนแรก ถึงแม้จะเป็นจูบครั้งที่สองแล้วก็ตาม
“อื้อ!”เสียงประท้วงทำให้ผมต้องผละออกมาอย่างเสียดาย
ผมปล่อยให้ร่างนั้นได้กอบโกยอากาศเพียงชัวครู่ ก่อนจะชิมความหอมหวานจากริมฝีปากนั้นอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง….
ถ้าทำได้ ผมก็อยากจะจูบไปให้ถึงเช้าวันพรุ่งนี้เลย
ผมลุกขึ้นมาจากเตียงอย่างเบามือ กลัวจะปลุกร่างบางที่กำลังหลับลึกเพียงแค่จูบไม่กี่ครั้ง เปิดหนังสือการประชุมของวันพรุ่งนี้ขึ้นมาอ่านให้เข้าใจ เพื่อวันพรุ่งนี้ทุกอย่างจะได้ไม่มีปัญหา
เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่ทราบ ผมรู้สึกได้ว่ามีคนอยู่ข้างหลังหันไปก็เห็นว่าจื่อเทากำลังเดินมาด้วยตาปรือๆแบบคนพึ่งตื่น
“พี่คริสนอนได้แล้ว”คนตัวบางเดินเข้ามือใกล้ เอามือฉุดผมให้ลุกจากเก้าอี้
“เดี๋ยวพี่อ่านตรงนี้แป๊บเดียวก็นอนแล้ว”
“ไม่เอา! พี่ไปนอนได้แล้ว” จากที่ฉุดผมด้วยมือเดียว ตอนนี้ก็ใช้มือทั้งสองข้างดึงผมจนต้องเดินตามอย่างช่วยไม่ได้
“นอนแล้วๆ” ผมนอนลงกับเตียงเมื่อเห็นว่าร่างบางยู่ปากด้วยความไม่พอใจ
“หือ?” ผมสุดจะแปลกใจ เมื่อจู่ๆเทาก็ล้มลงมานอนข้างๆผม แถมยังจับแขนข้างนึงของผมไปกอดเจ้าตัวเอาไว้อีก
“อะไร” ผมถามเมื่อจื่อเทาเบียดตัวเข้ามาจนแทบจะแย่งอากาศกันหายใจ
“กอดผมด้วย”
“ทำไม?”
“กลัวผี” ได้ยินแบบนั้นผมแทบจะหลุดหัวเราะ กระชับกอดให้แน่นยิ่งกว่าเดิม จนเราทั้งสองหลับไปด้วยกัน
Talk
ไม่ค่อยจะว่างเลย เวลาว่างที่เคารพรักของกระผมหายไปไหนกันวะครับ T^T
วันนี้แอบมาอัพตอนดึกๆให้นักอ่านที่ยังถ่างตาเล่นคอมอยู่ กร๊ากกกกก
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะเจ้าคะ
จื่อเทาเอ้ยยยยย อากาศเย็นดีจริงๆนะ คิกคิกคิก =.,=
ความคิดเห็น