คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : BACK TO HOME
[EXO][KRISTAO] KISS ME DEMON
BY: MY XIA
3
BACK TO HOME
การหนีออกมาข้างนอกนี่สบายใจจริงเชียว พอไอ้คริสเฮงซวยออกไป ผมก็เปิดหน้าต่างโดดทันที ชั้น3ก็บ่ยั่น 555 >__<
แต่ว่าคริสดูจะแก่กว่าผมนะ ต่อไปก็เรียกว่าพี่แล้วกัน จะได้ไม่เสียชื่อตระกูลหวางที่สุดแสนเรียบร้อย กร๊ากก
ฮึ้บบ ฮ้า ในที่สุดก็ถึงพื้นอย่างปลอดภัย ผมมองไปรอบๆอย่างตกตะลึง ไอ้คุณคริสนี่รวยดีจัง สวนหลังบ้านยังสวยอ่ะ อยากเอาหมีแพนด้ามาปล่อยจัง >__< (ดูความคิดมัน =__=)
ผมเดินไปตามทางเดิน ยิ่งเดินก็ยิ่งดูเหมือนมันจะลึกขึ้นทุกที
ไอ้พี่คริสจะสร้างกว้างไปไหนวะ ผมหาทางออกไม่เจออออ ยิ่งเวลาผ่านไปนานท้องฟ้าก็ยิ่งมืด ผมบอกรึยังว่านอกจากกลัวผีแล้ว ผมก็กลัวความมืดด้วย T___T
แซ่ก แซก
อ้า พระเจ้าช่วยด้วย จู่พุ่มไม้ก็สั่น คงไม่มีอะไรอยู่ข้างหลังพุ่มไม้ใช่มั้ย ไม่มี๊ ไม่มี //หลอกตัวเอง
แซก แซก!
อ๊ากกกก อย่าเข้ามานะ ม่ามี๊คร้าบบ ผมกลั๊ววววว T_______T
แซก แซก ผลุบ !
ผมตกใจล้มลงกับพื้น อะไรหลุดออกมาจากพุ่มไม้ มีอะไรถูๆตัวผมมม มันคือเอเลี่ยนใช่มั้ยยย รึว่าเป็นผีแพนด้า ไว้เค้าจะเผาต้นไผ่ไปให้กินนะ อย่ามาหลอกหลอนกันเลย อ๊ากกกกกกช่วยด้วย T___T
“อ๊ากกกกกกกกกกก!!!” ผมร้องอย่างไม่ลืมหูลืมตา คลื่นเสียงแปดร้อยเดซิเบลความรุนแรงขนาดทำให้กระจกแตกกลายเป็นเศษทรายแก้วชิ้นเล็กๆ (เวอร์และมั่วมาก = =)
“โฮ่ง ๆ” ดูดิ ผีมันร้องด้วยอ่า เฮ้ย ผีที่ไหนร้องโฮ่งๆ
ผมลืมตาขึ้นมาดู ตรงหน้าผมเป็นหมาตัวสีขาวขนฟูน่ารัก ตาสีดำขลับกำลังมองผมตาแป๋ว
“-[]-!!”
“โฮ่งๆ” มันเห่า แล้วเดินเข้ามาเหยียบตัวผม สองเท้าหน้าของมันกดอยู่ที่หน้าอกผม แล้วมันก็แลบลิ้นออมาเลียหน้าผม แหวะ สกปรกอ่ะ
“อย่าเข้ามาไกล้นะ” ผมสั่งแต่ดูเหมือนมันไม่ได้สนใจ จากสองเท้าในตอนแรกไต่ขึ้นมาทั้งตัว ปากก็เลียผมอยู่ได้ หมาโรคจิตเอ้ย - -**
“เฮ้ยยยย หยุดนะ !!! โอ้ย !!” ผมพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ได้แค่แปปเดียวก่อนที่มันจะกระโดดตะปบจนผมล้มลงกับพื้นอีกที เจ็บตูดอ่ะ T^T
ผมอ้าปากจะได้ด่ามันเสียงตะโกนของใครสักคนก็ดังขัดขึ้นซะก่อน
“ หวางจื่อเทา!!” พร้อมกับการปรากฏตัวของ
“O__Oคริส!!” ผม
“หวางจื่อเทา”
ผมมองภาพตรงหน้าอย่างช๊อกสายตา กังจงอยู่กับจื่อเทา มันกัดกันรึยังเนี่ย -[]-!!
“O___Oคริส!!!” เทาเรียกผมเสียงดัง จากที่นั่งอยู่กับพื้นก็เด้งตัวลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็วด้วยความตกใจ
“นายตามฉันเจอได้ยัง!!” คนตัวบางพ่นคำถามใส่ผม
“นี่มันหลังบ้านฉัน -__-”
“แต่ฉันหนีมาใกลแล้วนะ -[]-”
“แต่นี่ก็เป็นหลังบ้านของฉัน -___-” หน้าตาหวางจื่อเทาดูเหวออย่างแรง 5555
“โฮ่งๆๆๆๆ” เสียงกัมจงเห่าเรียกความสนใจจากเรา หันไปมองก็พบว่ามันกำลังวิ่งไล่ชาลยอนอยู่
“ว๊ากกกก เอากัมจงออกไปเร็วไอ้ห่าคริสสส” ชาลยอลกรีดร้องหมดมาดมาเฟียวิ่งหนีกัมจงสุดชีวิต ลูกน้องมันบางคนก็อยู่บนต้นไม้บางคนก็วิ่งตามเจ้านายอยู่
“กัมจง มานี่” ผมเรียกเบาๆกัมจงก็วิ่งมา แต่พอมาถึงมันกลับไม่วิ่งมาหาผม มันกลับวิ่งไปหาหวางจื่อเทาที่นั่งอยู่ข้างๆผม
แทน เทาก้มลงกอดมัน
“อ๊ากก หมาบ้าอย่าเลียสิ” ภาพของกัมจงหยอกล้อกับหวางจื่อเทาทำให้ผมอึ้งกิมกี่ กัมจงไม่กัดคนแล้วเหรอ เอ้าแต่เมื่อกี้ก็วิ่งไล่ไอ้เอ๋ออยู่ เห้ยย นี่มันอะไรกัน คนหล่องง @__@!
หนีไปได้แปบเดียวผมก็โดนจับมาห้องมืดๆนี่อีกแล้ว ตอนกลับมามีใครไม่รู้ตามมาเยอะแยะ ถามพี่คริสก็ถึงได้รู้ว่าเป็นลูกน้องของพี่ ‘ชานยอล’ เพื่อนของพี่คริส บางคนวิ่งหนีหมาน้อยที่ผมเจอในป่าด้วย อ้อ ! มันมีชื่อด้วยนะ มันชื่อกัมจง น่ารักทีเดียว มันขี้อ้อนมากๆเลย >__<
พี่คริสหยิบโทรศัพท์โทรหาใครสักคนคุยกันประมาณว่ามาตัดสวนหลังบ้านให้หน่อย ก่อนจะเดินมากดผมให้นั่งลงกับเตียง แล้วเจ้าตัวก็นั่งลงด้านตรงข้ามผม
“หนีออกไปทำไม” นั่นไง ผมว่าแล้วว่ามันต้องถาม แล้วผมจะเอาอะไรตอบล่ะครับนอกจากแก้ตัวน้ำขุ่นๆ -__-
“ก..ก็สวนสวยดี เลยลงไปดู….”สมองผมคิดเหตุผลได้แค้นี้แหละ =__=
“ลงไปด้วยการโดดชั้น 3 เนี่ยนะ!!” พี่คริสตะโกนเสียงดัง มือก็มาบีบต้นแขนผมจนเจ็บ
“ก็….” ผมพยายามคิดคำแก้ตัวที่ดีกว่านี้ สมองผมมีอะไรบ้างนอกจากหมีแพนด้าเนี่ย =__=!
“ไม่ต้องมาแก้ตัว รู้มั้ยว่าข้างล่างมันตรายน่ะ !!” อ๊ากก จะตะโกนทำไมเล่า
“ก็มันน่ากลัว อยู่ในห้องบ้า ๆมืดๆ บรรยากาศเหมือนบ้านผีสิงเนี่ย ใครจะไปอยากอยู่เล่า T___T” ในที่สุดผมก็งัดไม้ตายสุดท้ายออกมา ร้องไห้ซะเลย วะฮ่าฮ่า
“เฮ้ ๆ อย่าร้องไห้ดิ เฮ้ย อย่า ๆๆ ฉันปลอบคนไม่เป็น” หึหึ ผมบอกแล้วว่ามันใช้ได้ ฮ่าๆๆ หน้าพี่คริสเสียไปเลย ฮ่าๆๆๆ
“ไอ้คริสบ้า ออกไปเลยนะออกปายยยย กอดทำไมเล่าปล่อยดิ T__T” ผมยังแกล้งร้องไห้อยู่ ไอ้พี่คริสก็เขยิบมากอดผม
ไอ้บ้าตัวมีแต่เลือดเสื้อผมเปื้อนหมดพอดี
“เฮ้ยย ! ไปเอาเลือดมาจากไหนเนี่ย !?!” ผมพึ่งจะรู้สึกตัว ปาดน้ำตาเสแสร้งเมื่อกี้ออก เอามือขยุ้มเสื้อตรงหน้าอกที่ดูจะเปื้อนกว่าส่วนอื่นๆ
“โอ้โหยยย ไม่รู้ตัวชาติหน้าเลยละ-__-”
“ไม่รู้ล่ะ อย่านอกเรื่องพี่ไปทำอะไรมา - -!” ผมถามย้ำ
พี่คริสตัวโชกเลือดเลย ไม่ใช่ว่ากอดกันเมื้อกี้เสื้อผมก็เปื้อนด้วยหรอกนะ-__-
“ทำงานมา อ้อใช่เมื่อยมากเลยนวดให้หน่อยสิ”
“งานอะไรของพี่ ทำไมมีแต่เลือด”
“มาเฟียทำงานอะไรล่ะ หวางจื่อเทา”
“…” มาเฟียทำงานอะไรงั้นเหรอ..
“เทานวดให้พี่ทีสิ” พี่คริสอ้อน ในสภาพเลือดโชกนั่นแหละ ดูดีมากกก
“ไม่ ไปอาบน้ำเลย ตัวมีแต่เลือดไปเลยๆ” ผมผลัดพี่คริสเข้าห้องน้ำ ไม่นานก็ได้ยินเสียงน้ำดัง
จะว่าไป ตั้งแต่มาผมก็ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะเนี่ย ตัวเหม็นเป็นอุนจิค้างคืนแล้วมั้งเนี่ย
คิดได้ดังนั้นผมก็เลย ถอดเสื้อออกเปลี่ยนเป็นชุดคลุมอาบน้ำเตรียมตัวอาบน้ำต่อจากพี่คริส พอหย่อนก้นลงบนเตียงปุ๊บ ไอ้พี่คริสก็ออกมาปั๊บ
“……..”พี่คริส
“……..” ผม
“เฮ้ยย พี่คริสจะทำอะไรน่ะ !” จู่ไอ้พี่คริสก็เดินมากดผมลงกับเตียง หยดน้ำหล่นใส่ผมเต็มไปหมด
“เอ้า เห็นถอดเสื้อผ้านึกว่ารอจะทำซัมธิง”
พลั่ก !
“โอ้ย !”
“ไอ้พี่คริสบ้า คิดอะไรอยู่เนี้ยห๊า !” ผมถีบพี่คริสตกเตียงไป สมน้ำหน้า คนโรคจิต - -*!
จื่อเทาน้อยเดินปึงปังเข้าห้องน้ำไป อะไรกันผมไม่ผิดนะเทายั่วผมเองอ่ะ - 3-
ผมเดินไปทั่วห้องอย่างเบื่อหน่ายระหว่างรอเทาอาบน้ำ มองไปข้างนอกหน้าต่างกระจกบานใหญ่ บรรยากาศมืดสนิทด้านนอกทำให้สมองส่วนชั่วร้ายของผมทำงาน แล้วความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมา หึ หึ หึ
Talk
จะบอกว่าท่าคริสหัสเราะแลดูโรคจิตมาก (ก็แกแต่งเอง =__=)
จื่อเทาน้อยของเราก็เปรี้ยวซะ (ก็แกแต่งเองอีก =__=)
มีคนถามมาว่า ทำไมกัมจงตัวสีขาว ทำไมหมาสีขาวชื่อกัมจง ถามว่าอะไรนี่แหละ ลืมแล้ว =__=
แน่นอนว่าทุกอย่างต้องมีที่มาที่ไป หึหึหึ
ขอบคุณที่ติดตาม ขอบคุณที่ติชม และขอบคุณแฟนคลับที่มีเพียงคนเดียว กร๊ากกก (อนาถแท้ =__=)
ตอนต่อไปก็ไปลุ้นกันว่าสมองส่วนชั่วร้าย(?)ของท่านคริสคิดอะไรอยู่
จื่อเทา ระวังพี่คริสของแกเอาไว้น้า >______<
ความคิดเห็น