ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO] LIGHTER CB

    ลำดับตอนที่ #3 : # 1.50

    • อัปเดตล่าสุด 9 ธ.ค. 56




    LIGHTER

    #1.50

    ความสุขที่ยิ่งใหญ่..จากรอยยิ้มเล็กๆ

     

     

    นี่..ถ้ากินไม่ไหวก็ไม่ต้องกินนะแพคฮยอน -_-”

     

    คนตัวสูงที่นั่งตรงข้ามผมมองผมอย่างเอือม  หลังจากที่ผมเพิ่งกินสปาเก็ตตี้จานโต พร้อมเค้กส้มไป และตอนนี้กำลังจัดการกับไอศกรีมแก้วเบ้อเร่อ

     

    ไหวอยู่ -3-”

     

    มูมมาม  เคี้ยวก่อนค่อยตอบดิ -*-”

     

    “-3-”

     

    เด็กบ๊องเอ้ย -_-”

     

    เง้อเด็กที่ไหนล่ะ ฉันเกิดก่อนนายนะ

     

    แต่แพคฮยอนเด็กกว่าไง

     

    เด็กตรงไหนกันฮะ -3-”

     

    ผมจ้องอีกคนตาเขียว

    ตอบไม่ดีมีโดน  ผมออกจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว -3-

     

    ถามว่ามีตรงไหนเป็นผู้ใหญ่ดีกว่ามั้ย?  นิสัยก็เด็ก  หน้าก็เด็ก  ผิวก็นิ่มเหมือนเด็ก ปากก็นุ่มเหมือนเด็ก เรื่องบนเตียงก็…”

     

    เฮ้ยๆ ตาบ้า พอแล้ว -_-//////”

     

    ผมรีบเอามือปิดปากจงอินเอาไว้ โต๊ะข้างๆเริ่มมองหน้าผมอย่างไม่ไว้วางใจ

    อีตาบ้าเอ้ยยยย!!  พูดยังกะว่าได้นอนกับผมแล้ว  แพคฮยอนคนนี้หวงเนื้อหวงตัวนะเว้ยย T___T////

     

    ผมพยอนแพคฮยอนปีนี้ก็จะยี่สิบห้าแล้วนะ ส่วนนายคิมจงอินบ้านั่นแค่ยี่สิบสองเอง 

    เห็นมั้ย ผมเป็นพี่ชัดๆ -3-

     

     

    เรื่องอายุเขาวัดกันที่เรื่องบนเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่กันเล่า -3-”

     

    ผมยู่ปากอย่างงอนๆ 

     

     

    นั่นน่ะดีแล้ว เพราะถ้าวัดอายุด้วยเรื่องบนเตียง แพคฮยอนคงจะอายุแค่สามขวบ ฮ่าฮ่าฮ่า

     

     

     

    _____________________

     

     

     

    เมื่อผมสาวาปามมื้อดึกเสร็จเรียบร้อย  ด้วยความตะกละทำให้ผมในตอนนี้อิ่มจนแทบจะเดินไม่ได้เลยทีเดียว  ไม่น่าตะกละเลย งื้อ

     

    จงอินขับรถมาส่งผมที่บ้าน เหมือนที่เคยทำมาตลอดสามปี

    สามปีที่เราคบกันมา

     

     

    ล็อคบ้านดีๆล่ะ

     

    จงอินว่าพลางขยี้หัวผมจนฟู  ผมยิ้มให้เขาอย่างน่ารักก่อนจะหอมแก้มคนใจดี

    ทั้งเลี้ยงข้าว ทั้งขับรถมาส่ง แบบนี้น่าให้รางวัลน้อยซะที่ไหน >__<

     

    ทำแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ได้เข้าบ้านหรอก -_-”

     

    ฮ่าฮ่าฮ่า  ไปล่ะนะ

     

    ผมโบกมือลา ก่อนจะเดินเข้าไปในตัวบ้าน

     

    ไฟทุกดวงในบ้านปิดสนิท เงียบเหมือนบ้านร้างกันเลยทีเดียว

    ผมอยู่ที่นี่คนเดียวครับ  พ่อแม่ประสพอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน  พี่ชายผมก็เพิ่งไปทำธุรกิจส่วนตัวกับแฟนที่ต่างประเทศ ตอนนี้เลยเหลือผมอยู่ที่นี่คนเดียว

     

    ผมอาบน้ำชำระล้างร่างกาย  นี่ก็ดึกมากแล้วเป็นเวลาปกติที่คนควรจะนอนกัน นั่นรวมถึงผมด้วย

     

    ก่อนที่ผมจะหลับตาลง  เมจเสจก็เด้งขึ้นมาซะก่อน

     

    ไค : ฝันดีนะ

     

    ข้อความสั้นๆตามประสาคนพูดไม่เก่ง  ทำไมผมรู้สึกดีขนาดนี้ล่ะ >__<

     

    แพคฮยอน : อื้อ  ฝันดีเหมือนกันนะ

     

     

     

    _______________________________

     

    Talk T

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×