คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : STAY BY MY SIDE
[EXO][KRISTAO] KISS ME DEMON
BY: MY XIA
10
STAY BY MY SIDE
“พี่คริสคร้าบ ปล่อยได้แล้ว” ผมดิ้นเบาๆในกอดของพี่คริส ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ไม่ว่าตอนกลางคืนผมจะพยายามนอนห่างจากพี่คริสแค่ไหน ตอนเช้าพี่คริสก็ต้องมานอนกอดผมเสมอๆ และไม่รู้ทำไมตอนที่ตื่น ผมเองก็กอดพี่คริสไว้เหมือนกัน =///=
“พาผมกลับบ้านหน่อยสิ”ผมบอกพี่คริสที่ยังคงนอนไม่รู้เรื่อง คนอะไรจะขี้เซาได้ขนาดนี้
“อืม ”พี่คริสครางเบาๆ มือใหญ่ยังกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย
“พี่คริสคร้าบบ ผมจะไปอาบน้ำ”ผมผลักพี่คริสเบาๆ แต่ยิ่งผลักพี่คริสยิ่งกอดแน่นขึ้น จะหายใจไม่ออกแล้วคร้าบบ =__=
“อาบให้พี่ด้วยได้มั้ยอ่า”ผมตีป้าบเข้าไปอีกที ว่าแต่ตั้งแต่มาที่นี่ผมตีพี่คริสไปกี่รอบแล้ว เอ๊ะหรือว่าผมเป็นคนชอบซาดิตส์ =.,=
“พอเลยๆ ลุกเลยนะพี่คริส”ผมเด้งตัวขึ้นมานั่งกับเตียงนุ่ม ตีป้าบที่เอวคนที่ยังหลับ
พี่คริสลืมตาขึ้นมองผม แขนแกร่งกระชากผมลงไปกอดแน่น
“จูบได้มั้ย”พี่คริสมองตาผม แขนแกร่งโอบรัดจนร่างกายแนบชิด นิ้วร้อนลากไปตามแผ่นหลังจนผมรู้สึกแปลกๆ
“ยังไม่ได้แปรงฟันเลยนะ”
“ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย”สายตาพี่คริสเหมือนมีมนต์สะกด สมองสั่งให้ผมลุกขึ้นและหนีไป แต่ร่างกายกลับหยุดนิ่งไม่ขัดขืน
“อือ”ไม่นานเกินรอปลีกปากนุ่มก็ถูกบดขยี้โดยใครอีกคน สัมผัสที่หวานไม่เคยเปลี่ยน ร่างสูงกว่าพลิกขึ้นมาคร่อมคนตัวบาง แขนเรียวโอบรอบคอแกร่ง ส่งต่อสัมผัสหวานต่อกันไม่รู้จบ
“พอแล้วๆ”เทารีบห้ามเมื่อผมทำท่าจะถอดเสื้อเทาอีกแล้ว รอยแดงที่ผมทำไว้ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่หายไป ผมอยากจะทำเพิ่มจัง
“อ้ะ!”เสียงหวานครางประท้วงเบาๆ เมื่อผมกดจูบลากรอยแดงที่ต้นคอ ผิวขาวบางจนทุกที่ที่ผมสัมผัสเต็มไปด้วยรอยแดง
“พี่คริสหยุดน่า”มือบางเอื้อมมาผลักผมออก
“พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ”ผมจุดยิ้มเบา ไม่ลืมที่จะทิ้งรอยรักสีกุหลาบไว้ทั่วเนินอกบาง
“พอแล้วน่า พี่จะกินผมรึไง”เทาเริ่มโวยวายเมื่อผมละจากผิวสีขาว ไปขบเบาๆที่ใหล่บางจนเป็นรอย
“จะให้กินมั้ยล่ะJ”ผมพูดยียวน รั้งเอวของเจ้าตัวให้ลุกขึ้นมาพร้อมๆกัน
“แน่นอนว่าไม่มีทาง”เทาทุบปั้กที่อกผมอีกรอบ ผละจากกอดของผมแล้วเดินตรงเข้าไปอาบน้ำทันที
เอาน่า ไว้ทบต้นทบดอกตอนแต่งงาน ^ ^
ผมและพี่คริสขับรถไปเรื่อยๆตามถนน จุดหมายปลายทางคือบ้านของผมที่ไม่ได้กลับไปตั้งหลายวัน แน่นอนว่าตอนนี้ผมไม่มีเสื้อผ้าจะใส่จนต้องเอาเสื้อเชิ้ตสีอ่อนกับกางเกงขาสั้นสีดำของพี่คริสมาใส่อีก ผมก็สงสัยเหมือนกันนะ คนบ้าอะไรตู้เสื้อผ้ามีแต่เสื้อเชิ้ตเต็มไปหมด ไม่มีเสื้อชนิดอื่นเลยซักตัว =__=
“เข้าไปข้างในกันก่อนเถอะ”ผมจับมือพี่คริสแล้วลากเข้าไปในบ้าน มือใหญ่จัง เอ๊ะ แล้วผมมาจับมือพี่คริสทำไม คิดได้ดังนั้นผมก็สลัดมือของพี่คริสหลุดออกทันที
เป็นอะไรไปหวงจื่อเทา =__=;;;
“อะไร”ผมถามคนตัวสูงเมื่อผมสะบัดมือพี่คริสออก พี่คริสก็มาจับมือผมไว้เสียเองแถมยังจับแน่นจนสลัดไม่หลุด
“ก็ปล่าว”พี่คริสพูดลอยหน้าลอยตา มือใหญ่ที่จับมือผมอยู่ตอนนี้อุ่นมากๆเลย ผมจี๊ปากเล็กน้อยก่อนจะจับมือพี่เขาเหมือนกัน เอร๊ยยเขินนะเว้ย =///=
“อ้าวจื่อเทา”ผมเดินเข้าไปในบ้านก็พบกับพ่อทั้งจิบชาอยู่กับแม่ใหญ่ เธอทักผมด้วยรอยยิ้ม
แม่ใหญ่ก็ไม่ใช่ใครหรอก……ก็คนที่ร่วมมือกับแม่สองแกล้งแม่ผมจนต้องฆ่าตัวตายนั่นแหละ !
“สวัสดีครับคุณหวง คุณนาย”พี่คริสสวัสดีพ่อกับแม่ใหญ่ แล้วสะกิดผมให้ไหว้ด้วย
เฮอะ คนแบบนั้นไม่ต้องไปใหว้ให้เปลืองมือหรอก !
“เดี๋ยวผมมานะ”ผมบอกพี่คริสเบาๆ เดินอย่างรวดเร็วขึ้นไปบนห้องของผม ไม่อยากเห็นหน้าคนแบบนี้อีกแล้ว!
“เฮ้อ เป็นแบบนี้อีกแล้วสินะ”คุณหวงได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ เมื่อลูกชายของเขาแสดงกริยาไม่น่ารักออกมา แต่เขาก็เข้าใจดีว่านั้นอาจจะเกิดจากเหตุการณ์เรื่องแม่ของเขา
“มีธุระอะไรอี้ฟาน”
“คุณหวงผมมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”คริสพูดขึ้นมาก่อนจะนั่งลงกับโซฟา พอดีกับที่คุณนายหวงไปเอาชาเพิ่ม ตอนนี้จึงเหลือแค่คริสกับคุณหวงเพียงสองคน
“เรื่องจื่อเทาล่ะสิ”
“ครับ” ผมเว้นช่วงเล็กน้อยให้อีกฝ่ายตั้งตัว เดาว่าถ้าผมพูดคำต่อไปเมื่อไหร่ แก้วชานั่นคงจะลอยลัดฟ้ามาที่หัวผมแน่นอน “ผมจะขอจื่อเทาได้มั้ยครับ”
“อะไรนะ!”คุณหวงวางแก้วกับโต๊ะอย่างแรง “นี่เอาลูกฉันไปอยู่ด้วยแล้วยังจะมาขออะไรอีกล่ะ!”
“ผมรักเทา”ผมคิดว่าผมพร้อมแล้วที่จะทำแบบนี้
ช่วยไม่ได้ ก็ไปรักเขาเอง…
“ฉันไม่ห้ามเธอหรอกนะอี้ฟาน แต่บางทีเธออาจต้องการจะฟังบางอย่างจากฉัน”
นั่นหมายความว่าผมแต่งงานกับเจ้าตัวได้แล้วสินะ…
“ครับ”
“จำเรื่องคดีที่มีคนมาที่บ้านหลังนี้แล้วฆ่าลูกน้องฉันไปเกือบหมดได้มั้ย”
ผมเดินขึ้นมาบนห้องตัวเอง แต่ก่อนจะเดินไปถึงมันต้องผ่านห้องๆหนึ่ง ห้องที่ไม่ว่านานแค่ไหนผมก็ไม่เคยลืม
แอ๊ด…
เสียงประตูฝืดเพราะขาดคนดูแล สภาพห้องยังเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด การจัดห้องอย่างมีระเบียบที่สอนให้ผมทำบ่อยๆ
หนังสือที่เรียงตามความสูง เสื้อผ้าที่จัดตามความเข้มของสี
ผมไล้นิ้วไปกับตู้หนังสือเก่าคร่ำครึ ฝุ่นที่ติดมือบอกผมว่าไม่มีใครเข้ามาในนี้เป็นเวลานาน แต่ก็ดีแล้วไม่มีใครมารบกวนที่ที่ ‘สำคัญ’ของผม
ผมเบนสายตาไปมองที่เพดานห้อง เชือกในลอนสีขาวที่ถูกผูกไว้กับคานเหล็กเหนือฝ้าเพดานเริ่มเก่าไปตามกาลเวลา
จากที่เคยเป็นสีขาวก็เป็นสีดำ เหมือนกับจิตใจของผม ที่เคยขาว ก็กลายเป็นดำ
ใช่
นี่คือห้องของแม่ผมเอง
และเป็นห้องที่แม่ผมฆ่าตัวตายนั่นแหละ!
ความเจ็บปวดยังคงอยู่แม้เวลาจะผ่านไปนานหลายปี ความเจ็บปวดนี้แหละที่ฝังลึกอยู่ในหัวใจผม
รูปถ่ายใบใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง ในรูปคือผู้หญิงตาคมสีดำกับผมสีเดียวกันยาวถึงกลางหลัง แววตาที่ทั้งเศร้าและสิ้นหวังนั้นยิ่งทำให้ผมเสียใจ เสียใจจริงๆที่ปกป้องแม่ไว้ไม่ได้เพราะในตอนนั้นผมเป็นแค่เด็กขี้โรคที่ไม่มีแม้แต่แรงจะลุกจากเตียง
และบาดแผลนี้เองที่ทำให้ผมแข็งแกร่ง………อย่างน้อยก็มากกว่าเมื่อก่อนละนะ
“คุณหวงอนุญาติให้เราแต่งงานกันแล้วนะ”ผมบอกจื่อเทาทันทีที่ขึ้นรถ ใบหน้าหวานหันขวับมาหาผมด้วยความตกใจ ตาโตสีดำเบิกกว้าง
“อะไรตอนไหนผมรู้เรื่องเลยนะ!”คนตัวบางแหวลั่นเพราะว่าตอนที่เจ้าตัวลงมาจากห้องพ่อของเทาก็ออกไปนอกบ้านจึงไม่ได้เล่าเรื่องนี้กัน
“คุณพ่ออนุญาตแล้ว คิดสิว่าเราจะแต่งงานกันวันไหนดี^ ^”ผมยิ้มอย่างอารมณ์ดี ไม่มีอะไรทำให้ผมมีความสุขมากกว่านี้อีกแล้วล่ะ
“ทำไมผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย!”เทาแหวลั่น ตากลมโตยังเบิกกว้างอย่างน่ารัก มือบางเอื้อมมาเขย่าผมเหมือนจะเค้นหาความจริง
“ช่างเหอะ เดี๋ยวเราจะได้ใช้ชีวิตด้วยกันซักที มีลูกกันซักโหลดีมั้ย มาตั้งทีมแข่งกับลิเวอร์พูล^ ^”ผมฮัมเพลงต่อสบายใจ ไม่สนใจคนที่ทั้งหน้าแดงทั้งแหวลั่น มือเรียวนั่นยังตีป้าบที่ไหล่ผมจนผมคิดว่ามันคงช้ำไปแล้ว
“พี่คริสอ่า สนใจผมเดี๋ยวนี้นะ”ช่วงติดไฟแดง เทาเอามือประคองหน้าผมให้หันไปทางเจ้าตัว ใบหน้าที่แดงจัดลามไปถึงใบหูจนไม่รู้ว่ากำลังโกรธหรือกำลังเขินกันแน่ ผมจึงใช้มือทั้งสองข้างบีบแก้มนั้นจนยืดออกมาทั้งสองข้าง
“แต่งงานกันนะ แต่งงานกันเหอะ แต่งงานกับพี่น้า”ผมยืดแก้มเทาพร้อมกับพูดเป็นจังหวะ มือนั่นตบป้าบอีก ช้ำแล้ว ใหล่พี่ช้ำแล้ว=__=
“จะบ้าเหรอพี่ ผมเป็นผู้ชายนะ พี่ทำสมองหล่นหายทีไหนเนี่ยห้ะ!” ผมรู้หรอกน่า หน้าแดงขนาดนี้ โวยวายแก้เขินล่ะสิ -_-++
“โอ้ยย นั่นไม่ใช่ปัญหา เค่รักพี่ก็พอ”ผมจับมือข้างนึงของเทามากุมไว้ ก่อนจะขับรถต่อเพราะสัญญาณไฟเปลี่ยนแล้ว
คนตัวบางข้างผมเงียบไป มันทำให้ผมรู้สึกว่าแผลเก่าในหัวใจจะปริออกมาอีกรอบแล้ว..
“ถ้าไม่ได้รักพี่ก็ไม่เป็นไรนะ ไม่แต่งก็ได้ ” คนตัวบางยังคงเงียบ เงียบสนิท
อา… แห้วอีกแล้วอู๋อี้ฟาน….
ผมกลับรถไปยังทิศทางที่ผ่านมาในตอนแรก จุดหมายปลายทางคือบ้านของเทา
ในเมื่อเขาไม่ต้องการ ก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกันให้เสียจายยย TT^TT
“ไปไหนน่ะ”เทาถาม
“กลับบ้าน”
“บ้านพี่ไม่ใช่ทางนี้”
“ไม่ใช่บ้านพี่ บ้านเทา”
“ไปทำไม ผมเอาของมาแล้วนะ” เทาทำหน้างงๆ
“ไปส่งไง”
“พี่จะไปส่งผมทำไม”
“ก็ไม่รักไม่ใช่รึไง ก็ไปส่งเลยจะได้ไม่ต้องเกี่ยวข้องกัน” จะได้ไม่ต้องเสียใจ…
เพี๊ยะ!
หน้าผมชาวูบไปข้างนึง แรงตบที่มาจากคนคุ้นเคย
มือหนักนะเนี่ย…
“ตบพี่ทำไมอ่ะ”ผมลูบหน้าข้างที่ถูกตบ รู้สึกชาหนึบไปทั้งซีกหน้า
“พี่คิดว่าผมไม่รักพี่เหรอ” เทาพูดออกมา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเศร้าและสิ้นหวัง ตากลมโตมีน้ำใสที่ปริ่มพร้อมจะไหลออกมาทุกเวลา
“ก็ไม่เห็นตอบ”ผมจอดรถกับข้างทาง คิดว่าการคุยครั้งนี้คงนาน
“พี่คิดว่าการที่ผมยอมไปเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับพี่เนี่ย คิดว่าผมไม่รักพี่เหรอ” เทาเริ่มสะอื้น น้ำใสที่เคยปริ่มตอนนี้ไหลอาบแก้ม
“พี่คิดเหรอว่าผมหนีพี่ไม่ได้ ถ้าผมไม่อยากอยู่กับพี่ผมหนีไปนานแล้ว”
เฮ้ บางทีผมคิดว่าตอนนี้ผมกำลังดีใจอยู่อ่ะ…
“พี่มันโง่อ่ะ พี่โง่เหมือนใส้เดือนทะเล TT^TT” ผมรวบเอวนั่นมากอดไว้ ร่างนั้นสะอื้นจนตัวโยน อาตอนนั้นผมเป็นปลิงทะเล เป็นปลาสลิดน้ำเค็ม เป็นวัฒนธรรมลุ่มแม่น้ำหวงเหอ คราวนี้ผมเป็นใส้เดือนทะเล =__=
“ขอโทษ ขอโทษ ”ผมกอดร่างนั้น สัมผัสเปือกชื้นที่หน้าอกฟ้องว่าเจ้าตัวกำลังร้องไห้อย่างหนัก
“พี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ยังไม่ไม่มีวิวัฒนาการใช่มั้ย พี่ควรจะกินต้นไผ่แทนข้าว TT^TT”เทาร้องไห้ มือเล็กทุบอกผมรัว ปากบางยังพ่นคำด่าที่ผมไม่อาจเข้าใจได้ ฟังดูเหมือนผมเป็นมนุษต่างดาวเลย =__=
“ขอโทษๆ สรุปว่าแต่งงานกับพี่นะ”
“ก็เออสิ!”เทากอดผมแน่น เช่นเดียวกับผมที่กอดร่างนั้นแน่นไม่แพ้กัน เสียงสะอื้นที่ยังดังไม่ขาด ผมปลอบประลอมร่างนั้นด้วยจูบที่แผ่วเบาแต่อ่อนโยน การตอบสนองที่ไร้เดียงสาจนผมต้องสอน รสชาติที่หวานไม่เคยเปลี่ยนยิ่งทำให้ผมต้องการเทามากขึ้น
มากขึ้น และมากขึ้น
ผมไม่คิดจะทนแล้วล่ะ….
ไม่รู้ว่าผมกับจื่อเทากลับมาถึงบ้านกันตอนไหน ไม่รู้ว่าผมอุ้มจื่อเทาขึ้นมาบนห้องเมื่อไหร่
รู้ตัวอีกที ก็เป็นรสหวานเอกลักษณ์ของเทาที่ผมกำลังลิ้มรสอยู่ในตอนนี้
ผมวางร่างนั้นลงกับเตียงนุ่ม ตาเรียวปรือขึ้นมาเล็กน้อยอย่างเซ็กซี่
ผมชักจะควบคุมคัวเองไม่ใหวแล้ว
“ขอนะ” ผมกระซิบเบาๆพร้อมกับงับใบหูนั้น เสียงครางแผ่วๆเหมือนเป็นคำตอบตกลงให้ผม
MY XIA : ไปเเต่ง NC ก่อน ฮ่าาาา
ความคิดเห็น