ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [King.]รักนี้ขอคว้าใจยัยโอตาคุ

    ลำดับตอนที่ #3 : ชายสามคน หญิงสาวสามคน

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ย. 56


    เช้าวันต่อมา

    “อาการเป็นยังไงบอกหมอสิ ปีปี้”มาร์ดี้เอาพัดมาพัดปีปี้เพราะปีปี้นั้นโลหิตจางระหว่างเรียนเพราะคืนเมื่อวานดันไปดูโดจินYที่เล่นเอาเลือดกำเดาพุ่งสุดๆ

    “บอกแล้ววันหลังอย่านอนดึกนะ”แคนดี้

    “ช่วยไม่ได้นี้ก็เพราะว่าโดจิน!! อุ๊บ!”ปีปี้โดนแคนดี้กับมาร์ดี้ปิดปากเพราะตกลงกันไว้ว่าจะเก็บความลับที่พวกเราเป็นโอตาคุไว้

    “วันหลังอย่าให้เป็นโลหิตจางอีกล่ะ”แคนดี้

    “จ้า~~”ปีปี้

    “หืม~เพื่อนของแม่แกะน้อยน่าสนใจดีนะ”โคที่นั่งอยู่โผล่มาข้างหลังมาร์ดี้โดยจับไหล่มาร์ดี้ไว้

    “ค โค!”มาร์ดี้เห็นโคแล้วก็เดินถอยหลังไป16ก้าวและหลบหน้าโคทันที

    “อ้าว หลงในความหล่อของผมจนไม่กล้าสบตาเลยหรอ”โคพูดเดินไป

    “ยินดีที่ได้รู้จักนะชื่อไรหรอ แม่แมวน้อย”โคเดินไปทักทายแคนดี้

    “เออ...แคนดี้ค่ะ..”แคนดี้พูดหลบหน้าโค

    “ทำไมถึงหลบหน้าฉันล่ะ”โคถามแคนดี้อย่าง งงๆ

    “ป เปล่าค่ะ”แคนดี้

    “นายเจ้าชู้อย่ามาใกล้เพื่อนฉันนะ อ๊า อ๊อดดังแล้วไปนั่งที่ ไปนั้งที่”มาร์ดี้พูดและดันปีปี้กับแคนดี้ไปนั่งที่โต๊ะ

    “หึ คงจะไม่ยอมให้จีบสินะ”โคพูดและแสยะยิ้ม

    เวลาเที่ยง

    “อ๊า~เซ็งจังทั้งสองคนนั้นไปทำธุระส่วนฉันว่างอยู่คนเดียว เฮ้อ~เข้าห้องสมุดดีกว่า”ปีปี้พูดและเดินเข้าห้องสมุด

    ณ ห้องสมุด

    “ก๊าก ว่ะ ฮ่า ฮ่า ตลกชะมัดเลย ฮ่า ฮ่า”ปีปี้

    “ชู่!

    “อุ๊ย ขอโทษค่ะ”ปีปี้พูดและอ่านหนังสือ(ตลก)อย่างเงียบๆทันที

    “สนุกชะมัดหนังสือเล่มนี้”ปีปี้พูดและเดินเอาหนังสือไปเก็บและเหมือนจะไปเหยียบบางอย่างเข้า

    “หืม หนังสือ? หนังสือไรเนี้ยหนาชะมัด อี้~สกปรกชะมัด”ปีปี้พูดและเอาหนังสือขึ้นมาดู

    “บังอามากที่มาเหยียบหนังสือคนอื่นแล้วว่าสกปรก”ปราชญ์โผล่มาด้านหลังปีปี้และเอาสั่นหนังสือมาฟาดหัวปีปี้

    “แอ๊ก!

    “ทำไรของนายเนี้ยนายหอยไป๋หลอย”ปีปี้พูดและเริ่มพิธีส่วนตัวนั้นคือ“ทะเลาะ” หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันนานจนหมดเวลาเที่ยง

    ที่ห้องเรียนคาบต่อไป

    “ปีปี้หายไปไหนเนี้ย?”แคนดี้

    “อ๊ะ เดี๋ยวฉันไปตามให้นะ”มาร์ดี้พูดและเดินออกจากห้องไปหาปีปี้ทันทีและระหว่างเดินลงบันไดก็เจอกับมรณะที่กำลังเดินขึ้นมาพอดีและภาพเมื่อตอนนั้นก็ลอยขึ้นมาพอดี

    “ไง แผลดีขึ้นยัง”มรณะพูดและดูเหมือนจะพยายามหลบตามาร์

    “เออ...ก็ดีขึ้นนะ อ๊า!จริงด้วยฉันต้องไปหาคนนะ”มาร์ดี้พูดและเดินไป

    “หาปีปี้ใช่ไหม”มรณะ

    “อ๊ะ อืม ทำไมนายถึงรู้ล่ะ”มาร์

    “ก็นะพอดีเห็นยัยนั้นอยู่ห้องพยาบาลนะ”มรณะพูด

    “หา! ทำไมถึงได้ไปที่ห้องพยาบาลล่ะ”มาร์พูดอย่างตกใจ

    “ก็นะดูเหมือนว่าจะโดนอะไรกระแทกหัวจนแตกนิดๆนะ”มรณะ

    “หา!!มรณะพอฉันไปหายัยนั้นที”มาร์

    “อืม”มรณะพูดและจูงมือมาร์ไป

    ที่ห้องเรียน

    “ฮ้าว~มาร์ช้าจังเลย”แคนดี้

    “งั้นมาคุยฆ่าเวลากับผมไหมล่ะ”โคขยับมาหาแคนดี้ทันที

    “ไม่ล่ะ”แคนดี้ลุกขึ้นเดินตามหามาร์และปีปี้ทันที

    “เดี๋ยวก่อนสิ”โคเดินตามแคนดี้ทันที

    ที่ห้องพยาบาล

    “อ อ อ๋อย~.....”ปีปี้

    “สมน้ำหน้าหาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ”ปราชญ์พูดและลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินกลับห้อง

    ที่ทางเดิน

     

    พึ่งเคยจับมือกับผู้ชายจริงๆนะเนี้ยใหญ่และอุ่นจัง

    มาร์คิดและลูบมือของมรณะ

     

    น่ารัก เวลามาลูบมือเราทำไมน่ารักอย่างงี้เนี้ย!

     

    มรณะคิดและเขินอายสุดๆ

    ที่บันได

    “นี้ไม่คุยกันหน่อยหรอ แม่แมวน้อย”โค

    “ไม่และฉันชื่อแคนดี้ไม่ใช่แม่แมวน้อย!”แคนดี้เร่งสปีดทันที

    “เฮ้ย! รอฉันด้วยสิ”โค

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×