คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ~ห้องสมุดทำไมต้องเงียบ~
ห้อสมุทำไม้อเียบ
“เฮ้อ …” ฮยอแหันไปมอนาฬิาเป็นรอบที่ 100 สายาหวานมอไปรอบๆ้ำแล้ว้ำเล่า
“ฮยอแ !! ทำไมมานั่นเียวละ” เสียทุ้มัมา่อนัว ฮยอแหันหน้าไปมอ้วยสายาเอือมๆ นยูฮยอนหัวเราะ
“ทำหน้าบูเป็นูไ่เลย อนใรมาละเนี่ย”
“ไม่ไ้อนใรทั้นั้นแหละ ป่ะ !! ไปห้อสมุัน” ยัไม่รอฟัำอบายูฮยอน ฮยอแ็ระา้อมือหนามา้วยันแล้ว
“เฮ้ ! อนใรเนี่ย ๆ” ยูฮยอนพูออมาอย่ารู้ทัน ฮยอแพอลมที่แ้มแล้วเินละลิ่วไปไล
“ฮยอ ๆ ฮยอแรอ้วย ๆ” ยูฮยอนวิ่ไปออร่าบาแล้วเินไปห้อสมุ้วยัน้วยรอยยิ้ม
“ฮึ่ย !! อ่านอะไร็ไม่เ้าหัวเลย !!” ฮยอแระแทหนัสือเ้าไปในั้นหนัสือ้วยวามหุหิ
แอ๊ ๆ เสียอไม้โยไปมาฟัแลูน่าลัว นทั้ห้อสมุที่เียบันหันหน้ามามอร่าบา้วยสีหน้าิั
…ทำไมห้อสมุเียบน่านอนแบบนี้วะ !!... ยูฮยอนสบถในใพลาหันไปมอร่าบาที่ระแทหนัสือ้ำแล้ว้ำเล่าไม่สนใปลววที่ำลัินไม้อย่าเอร็อร่อยเลยทีเียว = =!!
“ฮยอแ เียวนาย็โนไล่ออไปาห้อสมุหรอ” ยูฮยอนระิบพลาเอาหนัสือมาปิหน้าบบัวามผิอนสุฤทธิ์
“ไม่หรอ !” ฮยอแหันหน้ามาอบร่าสูที่หน้าห่าันเพียืบ ทั้สอ้าั่วะแล้วหันหน้าหนี ฮยอแหยิบเล่มให่ๆใล้ัวแล้วเปิออมา
“หนัสือนิพนธ์ ?? นายอ่าน้วยเหรอ” ยูฮยอนเอามือป้อปา้วยวาม่ว มือบาไล่ไปามหนัสือ้าๆ
“นั่นิ ูาสารบั็ไม่น่าอ่านแล้ว” ฮยอแระแทหนัสือเหมือนเิมเนื่อาเบื่อหน่าย
แอ๊ ๆๆ แ๊ ๆๆ ปึ !!
ร่าบามอู้หนัสือที่่อยๆล้มลมาหาัวเอ้วยวามใ าไม่ยอมเลื่อนไหว มือบาำเ้ามาหันแน่นพลา้มหน้าล้า ๆ
“ฮยอแ !!” เสียทุ้มัึ้น่อนที่ทุอย่าะับไป
……
“นี่ยัยเ่า เ็บมาไหม ?” เฮถามึ้นเบาๆ เยอที่เอามือปิแผลที่แ้มบวมๆอัวเอสะบัมือลแล้ววาเฮ
“ไอ้ปลาหน้าเน่า !! เ็บะเป็นะายแล้ว โอ๊ย ๆๆ แ้ม้านนนนT[]T!!” เยอนิ่วหน้า้วยวามเ็บปว มือบาปัป่ายไปทั่ว ับแ้ม็เ็บไปหม ะทำไีวะ !!
“ไอ้หน้าเ่า!! ย๊า ! โอ๊ยๆๆ” เฮที่โนเยอวิ่ไล่วิ่หนี้วยวามใ ร่าบาแ้มป่อ็วิ่ไล่นเหนื่อยแล้วมาหยุที่หน้าห้อพยาบาล
“เ้าไปหน่อยไหม ?”
“เ้าไปทำอะไร !!”
“ไปปล้ำ !!=..=”
“ไอ้ปลาหน้าหม้อ ไอ้ปลาหน้าระทะหมูอย่า ไอ้ปลาหน้าะหลิว >///o////<” เยอทำท่าะ่อยทเฮ แ่ทเฮับ้อมือบาแล้วลาเ้าไปนห้อ(?)ทันที
“อาารย์ร้าบ !! มารัษาเ่าบหน่อยสิฮะ” ทเฮระโนเสียัโยไม่สนในป่วย- -* สัพัรูนสวยประำห้อพยาบาล็ออมา
“เรียเสียัเียวนะลีเฮ อามา้าหวัว่าะไม่วีนใส่นะ” ุอาหมอนสวยอเฮโผล่ร่าายออมาให้เยม เยออ้าปา้า้วยวามลึในวามสวย เฮยิ้มที่มุมปาแล้วมือลไปที่แ้มบวมๆนั่นทันที
“อ๊า!!”
“ไอ้นี่ำลัแ้มะแ รัษาที” เฮี้ไปที่เยอที่ำลัร้อไห้้วยวามทรมายัับเ่าาน้ำ(?) อาารย์ห้อพยาบาลเินมาหาแล้วยิ้มสวยๆให้
“เป็นอะไรไป๊ะ … เ็บมาไหม ?” เยอมอหน้าอาารย์ห้อพยาบาลแล้วระเบิร้อไห้ออมา
“ฮือ ๆๆ ผมเ็บฮะ ฮือ ผมเ็บ ..” อาารย์ห้อพยาบาลยิ้มบาๆแล้วพาเ้าห้อ(?) ไปทำแผล ในะที่เฮหันหน้าไปมอประูห้อแล้วยิ้ม
…เ็ใ่ย่อยนะเนี่ย…
….
“ฮยอๆ” ร่าบา่อยๆลืมาึ้นท่ามลานที่มุอยู่เ็มไปหม
“…ัน”
“เฮ้อ ..” ทุนที่อยู่ในห้อสมุเวลานั้นถอนหายใออมาอย่าไม่อายลิ่นปา = =^
“รถ .. รถส้วมมาทำไมเหรอยู ?”
“เอ่อ … = =^ ทุท่านที่ถอนหายใเมื่อี๊่วยแยออ้วยรับ” ยูฮยอนหันไปพูับทุนในห้อสมุ และทุน็ออไปาสมุทันที ! ฮยอแ่อยๆลุึ้นแล้วมอไปทีู่้หนัสือ
“O[]O!!” ร่าบาถึับลึ เมื่อห้อสมุลายเป็นห้ออหนัสือ เพราะู้หนัสือล้มลทำให้หนัสือร่วลมาทั้หม แ่โร้ายไปนิทีู่เหมือนทิศทาารล้มะไปทาที่มีู้หนัสืออยู่ ึ่ฮยอแยืนอยู่นุู้หนัสือแถบสุท้าย
“็อนนั้นมันล้มลมา แล้วันำลัะหันหน้าไป่านาย นาย็สลบไปะั้น -*-“ ยูฮยอนหันไปแหย่ร่าบา ทำเอาฮยอแหน้าแ่ำ้วยวามอาย
“ลีฮยอแ !! โวยูฮยอน !!” เสียอบรราธิารอห้อสมุัึ้นทำเอาฮยอแนลุเรียวราว
“วันนี้ถ้าัไม่เสร็ไม่้อลับบ้าน !!” ฮยอแับยูฮยอนถึับนลุ้วยวามลัว
“เ้าใ !!!”
“รับ !!!ๆๆๆๆ” ฮยอแับยูฮยอนรีบวิ่ไปันั้นหนัสือึ้นทันที
“รูไปแล้วใ่ไหม ?” ยูฮยอนะเ้อหน้าไปมอา้านบน้วยวามสู ฮยอแพยายามเท่าไหร่็มอไม่เห็นอยู่ี (ว่าันเี้ย็ไ้มั้ /// ฮยอแ , ไม่อ่ะสสาร - -^ //// ไรเอร์)
“อื้ม แล้วเราะ้อ้าที่มหาลัยใ่ไหม ?”
“นั่นสินะ ันไม่น่าระแทหนัสือเลย ั้นนี่็เ่าั อายุเท่าๆับบรรนารัษ์เลยละมั้เนี่ย!!”
“ลีฮยอแ !!” ู่ๆบรรารัษ์็โผล่หน้าออมา ทำเอาฮยอแับยูฮยอนรีบวิ่หนี
“แฮ่ ๆๆ แามไม่ทันแล้วละ”
“นั่น แฮ่ สินะ แฮ่ๆ” ฮยอแับยูฮยอนยิ้มให้ัน่อนที่ะหัวเราะออมา
“ลับบ้านไป่อนนะ เี๋ยวะไ้เอาไปอาบน้ำแล้วเอาเ็นท์มา้วยเพราะเรา้อ้าที่นี่” ยูฮยอนลารถออมาอไว้เพื่อรอออัว ฮยอแเม้มปาแน่น
“นั่นสินะ เี๋ยวันไปเอาเ็นท์มา้วย” ฮยอแมอไปที่รถอบ้านที่มารับ้วยสีหน้าลำบาใ ยูฮยอนยิ้มบาแล้วโบมือบ๊ายบาย
“แล้วเอัน …”
“เออ … ยู … ยู้ฮู ยูฮยอน” ฮยอแ่อยๆ้าวเ้ามาในห้อสมุที่ิป้ายไว้้าหน้าึว่า ห้อสมุปิั่วราว ฮยอแเินเ้าไป้าใน มือบาอระเป๋าไว้แน่น
“ยัไม่มา .. เหรอ?” ฮยอแเปิประูเ้าไปในห้อที่ัวเอทำเละเอาไว้
“ทำเละน่าูเลยแหะ” ร่าบาวาระเป๋าลที่พื้น่อนะว้าเอาไอพออัวเอึ้นมาฟัเพล
“ฮยอ ….” ฮยอแสะุ้แล้วหันหลัไปมอระ้านหลััวเอ้วยวามใ
“ฮยอแ …” ฮยอแหันไปทา้ายบาวาบ้า มือบาออหนัสือแน่น ู่ๆ็มีมือมาวาแหมะไว้ที่ไหล่
“อ๊า!!” ฮยอแระโนออมา ทำเอาั้อไปทั้ห้อสมุ ยูฮยอนเอื้อมมือมาปิปาสีแสทันที
“ูว์ ๆ ันเอ ยูฮยอนๆ”
“ไอ้บ้ายู !!”
“เฮ้อ !! เหลออีรึ่นึ พรุ่นี้็มาเรียนรอบบ่าย”
“…” ยูฮยอนมอร่าบาที่บ่นอยู่นเียวแล้วยิ้มบาๆ
“นอน่อน็ไ้มั้” ยูฮยอนลาเ็นท์ออมา ฮยอแ็ลาออมาบ้า
ผ่านไป ห้านาที
ฮยอแลืมาึ้นแล้วมอไปที่เ็นท์้าๆทีู่เียบและมีเสียลมหายใเบาๆ นอนแล้ว …
ผ่านไป สิบห้านาที
ฮยอแยัไม่นอนและมอูเพานเ็นท์ สายาหวานมอไปมอมา ใเ้นไม่เป็นส่ำ
ผ่านไป ยี่สิบนาที
“ยูฮยอน ….” ฮยอแที่อหมอนและผ้าห่มพร้อมุ๊าหมี(?) ำลัเย่าประูเ็นท์ มอ้ายบ้าวาบ้า้วยวามลัว
“อะไรเหรอฮยอแ ?”
“…ัน นอนไม่หลับอ่ะ” ยูฮยอนหัวเราะเบาๆ แล้วหมุนเ็นท์อร่าบามาหาัวเอ
“หันหน้าเ็นท์นายมาหาัน” ฮยอแทำามอย่าว่า่าย ยูฮยอนเลื่อนเ็นท์อร่าบามานิัน
“เป็นไ สบายใึ้นรึยั”
“ับมือไ้ไหม ?” ฮยอแถามเสียเบา ยูฮยอนหัวเราะในลำอเล็น้อย ฮยอแเอื้อมมือไปับทั้ๆที่ยูฮยอนยัไม่ไ้เอ่ยปา้วย้ำ
“สบายใแล้ว็นอนะ”
“อื้ม ^^”
…ฝันีแน่ๆไอ้ยูฮยอน… ยูฮยอนิในใแล้วหลับาล
- - - - - - - - - -
ไรเอร์นนี้อโทษ T/T ที่มาอัพ๊า้า
พอีว่า่วนี้ลืมไปเยอะ ปวหัวและไม่สบาย้วย
ยัไ็เม้นให้เ้า้วยนะัวเอ
ไม่ั้นเ้าอนไม่ให้มยออัพไม่รู้้วยนะ
ความคิดเห็น