คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : พบหมอครั้งที่ 16
พบหมอรั้ที่
16
“ับรถลับบ้านีๆนะฮะ”
ผม็พยัหน้าสอสามทีเป็นอันรู้เรื่อ
“ห้ามหลับในนะ”
“อืม”
“ับรถลาืนมันอันรายนะฮะ”
“วันนี้ลับบ้านไม่ไ้ลับหอ”
“อ่า..ั้นหมอไม่ห่วละ”
“..”
“บ้านพี่มาร์อยู่ห่าานี้แ่2อยเอนี่เนาะ”
เี๋ยวนะ..
ไอ้หมอ..
มึ
รู้
ไ้
ยั
ไ
ห้ะ!!!!!!!!!
รู้ยันบ้านเลย..ยอมใมึเลยรับหมอ..
“หมอเ้าบ้านละนะ บ๊ายบาย” ว่าแล้วแม่็บ๊ายบายแล้วเินถอยหลัเ้าบ้านไป ไอ้หมอมัน
็บ๊ายบายผมนประูบ้านมันปิไปนั่นแหละ
เบื่อัรับ..วามน่ารัอหมอมันเนี่ย..
บ้านผม็อยู่สออยถัไปอย่าที่ไอ้หมอมันว่าริๆอ่ะแหละ..แปลมั้ยที่ไอ้หมอมันรู้ แปลม๊า
ไลน์!
ไลน์!
ผมที่ลาเอาุแรถให้นรถเอารถไปเ็บ็หยิบโทรศัพท์ึ้นมาูารแ้เือน
หมอพี่แบม :
ถึบ้านอ้ะยั
หมอพี่แบม : นานแล้วหน่า
หึ..ไอ้หมอเอ้ยยยย
ผมยิ้มให้หน้าอ่อนะสไล์เปิเรื่อแล้วอบไป
Mark : ถึแล้วรับ
หมอพี่แบม : ีมาฮะ
Mark : รับผม
Mark : ไปอาบน้ำ นอนไ้แล้ว
หมอพี่แบม
:
หี ไล่หรอ
หมอพี่แบม
:พี่แบมยัไม่ไ้เปิอวัเลย
Mark : อืม ็เปิสิ
และแล้วไอ้หมอแม่็เปิอ่านแล้ว็ไม่อบ
รั้นี้ไม่โวยวายรับเพราะรู้ว่าแม่ำลัเปิ
อวัอยู่ ฮ่าๆ
รื
ไม่นานโทรศัพท์็สั่นึ้นผมรับโยไม่มอว่าใรโทรมาผมรู้อยู่แล้วว่า้อเป็นไอ้..
“ฮ๊ายยยย เพื่อนรัส์”
แ๊สัน
โพ่
“ไรมึ”
“ทำไมเพื่อนทำเสียผิหวัแบบนั้นหล่ะ”
ะใหู้อบว่า ูอยาให้นที่โทรมาเป็นไอ้หมอ
ลัวว่าะรไป..
“มีอะไรห้ะ!!!”
“แหมมม เินแล้วุ ููไม่ออเลยมั้”
“..”
“เป็นไบ้า?”
“อะไรเป็นไบ้า?”
“วิธี้อหมอทีู่ให้มึไปไ”
อีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มึ
พู
ึ้น
มา
อี
ทำ
ไม!!!!!!!!!!!!
ูเินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เหยเ้ T^T
“..”
“หมอหายอนมั้ย?”
“..”
“ไหนมึเล่าิ้ มึื้ออไปให้ไอ้หมอมัน้ะ?”
“อื้อ ื้อไป”
“แล้วหมอมันว่าไมั่?”
“ะ..็ปิ..มัน็บ่นๆ บ่นเยอะูรำา”
“มึ็เลย่อยไอ้หมอมันหรอ?!!!!”
ไอ้แ๊หวีเสียปรอทแนผม็เอาโทรศัพท์ออห่าหูรู่นึแล้วเอาเ้ามาใหม่
“เปล่า”
“แล้วมึทำไร? นันิ่ๆฟัไอ้หมอบ่นอ่ะนะ
โห แม่ไม่ะ..”
“ุ้บแม่เลย”
“เหี้ย!!!!!!!!!!!! ริิ?!!!!!!!”
“็เออ
ูรำานี่หว่าบ่นอยู่นั่น็เลยทำให้แม่หยุบ่น”
“หรา!!!!! ถ่อววววว
อีเพื่อนนนนนนนนนนนนนนน”
“ไม่มีไรใ่มั้ย แ่นี้นะ รำา!” ว่าบผม็ัสายแม่ทิ้ทันที
รื
อีเหี้ยนี่ ไม่เ็!! ไ้แ๊ไ้ ูัให้
“มึโทรมาทำเหี้ยไรห้ะ!!!!!”
“หมอ..โทรมาไม่ไ้หรอ..”
เหี้ยแล้วไ..เอ้อะ..
เสียหอยนานี้ อีเหี้ยยยยยย
อย่าอนู๊วววววววววววววววววววว
“อโทษๆิว่าไอ้แ๊มันอ่ะ”
“..”
ิบหาย เียบเลยู
“หมอ..”
“..”
“พี่ไม่ไ้ั้ใ”
“ิ”
อ่าว ไอ้นี่ หัวเราะเย..
“ำไร?”
“เปล๊า”
“..”
“หมอแะอวัแล้วน๊า”
“อืม..”
หมอบอว่าแะอวั แล้วูเินอะไรวะเนี่ยยยย
โอ้ยยยยยยยย
“อบุน๊า”
มึ
อย่า
เสีย
สอ
ู
ใ
สั่น
ไอ้หมอออออออออออออออออ
ว๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เสียปิมึู็ะายห่าอยูแล้วววววววว
มาเสียสอทำาอัลล๊ายยยยยยยยยยยยยย
“อบมั้ยหล่ะ?”
“อบสิ พี่มาร์รู้ใหมอมาเลย
หมออบิน็อโแลมาๆเลย”
“ไม่ใ่”
“หืม..”
.
.
.
.
.
.
“หมายถึ อบพี่มั้ยหล่ะ?”
หวายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไปไม่เป็นเลยสิ วันนี้เล่นูเยอะนะหมอ
ทำูเินเยอะมา โนะหน่อย
านนี้ มาร์้วน วิ..น
“อื้อ อบ”
วินเี่ยอะไรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
ูลอสอีแล้ววววววววว
ูแพ้มึลอเลยหมอ!!!!!!!!!!
“ไปนอนไ้แล้ว” ผมบออีน้วยน้ำเสียนิ่ๆ
“ไล่อีละ ไป็ไ้”
“..”
“แ่นี้นะ”
ยั..ยัอี..
“ะแ่นี้ริๆนะ”
หึ ไอ้หมอแม่..
มึะน่ารัไปไหนวะ
“ไปละน๊า..”
โอเ ูยอมละ
.
.
.
.
“อาบน้ำเสร็แล้วทัมานะรับ
เี๋ยวรอ”
“โอเฮับ!”
ู๊ๆ
นั่นไ ัสายูเยยยยยยยยยยยยย
หมอแม่น่ารำาหว่ะ.. รอยยิ้มูนี่็น่ารำาเ่นัน อีิบหายะยิ้มอะไรนัหนาห้ะ!!!!
ับไอ้แ่หมอัวเล็ๆน่ารัๆนเียวเนี่ย!!!
ผมเินึ้นห้อมา่อนที่ะถอเสื้อนอออวาพาที่เียแล้วเินเ้าไปในห้อเล็ใน
ห้อนอนอีทีที่ผมใ้เป็นห้อทำาน่อนที่ผมะย้ายไปอยู่อนโ
ผมเินมาหยุที่หน้าโ๊ะ
เียนหนัสือ
ผมมอรอบรูปทำให้ผมนึถึเรื่อเมื่อลาวันอนที่ผมเอเวนี้..
.
.
.
“มาร์ใ่มั้ย?”
“เอ้า เวนี้”
“สบายีมั้ย ไม่เอันนานเลยนะ”
“สบายีิ้”
“ูผอมลเยอะนะ” เวนี้พูพร้อมับแนผมเบาๆ
“่วนี้ทำานหนัหน่ะ”
“ผอมแ่หล่อเหมือนเิมนะนายหน่ะ”
“เธอ็สวยนะ
แ่น้อยว่าเมื่อ่อน ฮ่าๆ”
“ย๊า! เอ้อะ”
“อะไรอ่อ?”
“นั่นน้อัน์หรือเปล่า?
แมาับน้อัน์หรอ?”
ัน์ไหนวะ..ุ้นิบหาย..แ่นึไม่ออ..
“ัน์ไหนอ่ะ?”
“ัน์ไ
เ็ัวอ้วนๆที่อบเธออ่ะ!”
“หืมมมม?”
“เ็อ้วนำห้อ10ที่นายอบไป่วยอนน้อเาถูรัแอ้ะ!”
“บ้า..ใ่ที่ไหน”
ไอ้น้อัน์ เ็อ้วนนนั้นมันะลายเป็นไอ้หมอนี่ไ้ไวะ
เป็นไปไม่ไ้หรอ
“สายาันเยผิหรอแ อ้าว!
น้อเาเินไปแล้ว”
“อ้าวเห้ย! ไป่อนนะ” เมื่อผมเห็นไอ้หมอมันเินไปผมเลยรีบลาเพื่อนอผมทันทีแล้ววิ่ถือ
อามไอ้หมอัวเล็มา
อนแรผม็ไม่ไ้ะหิๆอะไรหรอ แ่พอผมเห็นหน้ามันใล้ๆ
อนที่ผมย่อนั่อยู่้าหน้ามัน..
เออหว่ะ..หน้าแม่เหมือนไอ้เ็ัน์ริๆ้วย
ทำไมผมไม่สัเวะ..
และมันทำให้ผมิถึหลายๆเหุาร์ที่ทำให้ผมะหิไ้หลายอย่า..เ่น..
‘หมอรู้ว่าพี่มาร์อบ’
‘เยเห็นอนหมออ้วนรึไ’
‘บ้านพี่มาร์อยู่ห่าานี่สออยเอ’
พอเอาทุๆอย่ารวมันมัน็ไ้มาเป็นหน้าไอ้เ็อ้วนที่อยู่ในรอบรูปที่ผมถือูอยู่อนนี้
“โึ้นนะไอ้ลูหมู”
น้อัน์ ไอ้หมูอพี่มาร์..
mark_tuan ไอ้อ้วนเอ้ย
#พี่มาร์นอนไม่หลับ
โอ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย นแ่ะายแล้ว่า 55555555555555555
นอ่านโอเมั้ยะ ไรท์แ่ไม่แย่ใ่มั้ย
ฮื่ออออออออออ
เราะผ่านวามเลี่ยนไป้วยัลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
ความคิดเห็น