คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : พบหมอครั้งที 15
พบหมอรั้ที่ 15
วัน
อะ
ไร
เนี๊ย!!!!!!!!!
ผมไ้แ่รีร้อในใหลัาที่โนนใำทิ้ไว้ลาห้า
ยิ่ไปว่านั้นือระเป๋าัผมอยู่
บนรถพี่มาร์หน่ะสิ!!! ฮืออออออออออออออออ ็พี่มาร์บอไม่้อเอาลไปหรอ
ผม็เลย
เอาวาทิ้ไว้ในรถ
อนนี้ผม็ัวเปล่ามีแ่ไอโฟนที่แบหม..ฮื่ออออออออออออออออออ
แล้วผมะทำยัไเนี๊ยยยยยยยย T^T
ผมเลยเลือที่ะมานั่นิ่ๆรที่นั่ที่เิม่อนที่นใำะทิ้ผมแล้วหันหลัลับไป
โร่
“ฮื่อออ หิว้าว”
“พี่มาร์นใำ!”
“พี่มาร์นใร้าย!”
“พี่มาร์ไอ้นบะ..!”
ผมที่ำลัว่าอีน็้อลืนำลอแทบไม่ทันเมื่อเห็นปลายรอยเท้าทีุ่้นเยหยุอยู่รหน้าผมที่นั่อยู่ ผมเลื่อนสายาึ้นไปมอ็เอ
น!
ใ!
ำ!
นนึ ่อนที่ผมะบุยปาใส่
ิ!
“ไม่ไ้มา้อ”
“..”
“แ่ลัวมีเ็ี้อนแถวนี้หิวาย็แ่นั้น”
“ไม่หิวายหรอหน่า
อยาลับ็ลับไปเลย ิ่ว!” พูบผม็ออแล้วสะบัหน้าหนีอีน
ทันที
ฮึ่ย! มันน่าโมโหริๆ
“ิน้าวมั้ยหมอ?”
“ไม่ิน”
“ั้นลับบ้าน”
“ไม่!” ูนเราสิ้ มา้อแล้วยัทำเสียุใส่อี ฮื่ออออออออ
หมอเียัย!
“หมอ”
“..” ไม่้อมาเรียะให้ยาเลย!
“หมอรับ”
“..” ไม่ใอ่อนให้หรอ!
“แบมแบม..”
“..”เสียทีู่อ่อนลทำให้ใมันสั่นๆเนอะ..แ่ยัไ็ไม่หายหรอหน่า!
“แบมแบมะ..”
าย
ไป
เลย
ว๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่มาร์ ฮื่ออออออออออ
ใรใ้ให้พูแบบนี้ แ๊
นิ่ไว้แบม ฮึ่บไว้ ห้ามใอ่อนนะ
ห้ามๆๆๆๆๆๆ
“เฮ้อ” และแล้วผม็ไ้พี่มาร์ถอนหายใออมา
วามเสียใ็พุ่ึ้นมาเยหน้าะไปอาละวา
ใส่อีนะหน่อยแ่แล้ว..
พรึ่บ.
พี่มาร์นั่ลย่อัวให้เท่าับผมที่นั่อยู่่อนะ
“เป็นอะไระ”
แม่..
แม่ฮะ..
หัวใแบมแบมะระเ็นออมาแล้วฮะแม่..
พี่มาร์ที่นั่ย่ออยู่้าหน้าผมพร้อมับเอามือมาวาบนหัวผมแล้วออแรโยเบาๆ
“อนอะไรพี่บอไ้มั้ยะ
หืม..”
“เปล่า”
“หน้าบึ้แบบนี้
ไม่น่ารัเลยรู้เปล่า?”
“็ไม่ไ้น่ารัอยู่แล้วนี่”
“อแไปอี เ็เอ้ย” พี่มาร์พู่อนะยีผมอย่าหมันเี้ยวแล้วยืนัวรทำให้ผมไ้แ่มอ
าม่อนที่พี่แะยื่นมือมารหน้าผม
“..”
“พาไปิน้าวหน่อย พี่หิวแล้ว”
“็ไปสิ พี่บะ..” ผมที่พูยัไม่ทันบอีน็ว้ามือผมไปุมไว้แล้วออแรึทำให้ัวผมไ้
แ่ลุแล้วเินามไป
“ปล่อยมือหมอเี๋ยวนี้เลยนะ”
“ไม่ปล่อย”
“บอให้ปล่อยไ”
“ถ้าปล่อยมือแล้วหมอหายไป
พี่ะทำยัไหล่ะ?”
ถ้าปล่อยมือแล้วหมอหายไป
พี่ะทำยัไหล่ะ?
ถ้าปล่อยมือแล้วหมอหายไป
พี่ะทำยัไหล่ะ?
ถ้าปล่อยมือแล้วหมอหายไป
พี่ะทำยัไหล่ะ?
ถ้าปล่อยมือแล้วหมอหายไป
พี่ะทำยัไหล่ะ?
ถ้าปล่อยมือแล้วหมอหายไป
พี่ะทำยัไหล่ะ?
ำพูที่ทำให้ผมไ้แ่เินามพี่มาร์ไปเียบไม่พูอะไรอีเลย
ไม่ใ่โรธ ไม่ใ่อน..แ่หมอ
แ่เิน..
พูบ้าอะไรเล่า!!!!
ำวมมาเลย
ฮื่ออออออออออออออออออออออออออออออ
ในี่ะเ้นแรอะไรหนัหนาห้ะ
ป่านนี้หน้าผมแไปหมแล้วมั้เนี๊ยยยย แ
ผมเหมือนภาพัหลัาที่พี่มาร์พูำนั้นใส่ผม..ไม่รู้ัวอะไรเลยนระทั่
“หมอ!”
“ห้ะ” ผมสะุ้โหยเมื่อนร้ามเรียผมะัเลย
“พี่เรียเราหลายรอบแล้ว
เหม่ออะไร?”
“เปล่า”
“ั้นินอะไรี?”
“พี่มาร์ินสิ
หมอไม่หิว”
“อย่าื้อไ้มั้ย?”
“..”
“ผอมมาไปแล้วรู้ัวบ้าหรือเปล่า?”
“เยเห็นหมออนอ้วนหรือไ”
“อ่าว
หมอเยอ้วน้วยหรอ?”
ิบ
หาย
แล้ว
โอ้โห หลุเ็มๆ
ฮื่อออออออออออออออออออออ
“ไม่เ๊ยยย”
“หรอหมอ?”
“ไม่้อมาเนียนเลยนะ
หมอยัไม่หายอนที่พี่มาร์ทิ้หมอไปเมื่อี๊”
“็ลับมาหาหมอแล้วนี่ไรับ”
“ะ..ลับบ้าอะไรเล่า..็พี่มาร์ทิ้หมอ” โอ้โห เสียสั่นเวลสิบ หมอเอ้ยยย ฮื่อออออ อย่า
หวั่นไหวับประโยอพี่มาร์แบบนี้สิ้T^T
“ไม่ทิ้หรอ”
“..”
“อ่ะ” พี่มาร์พูพร้อมยื่นอบาอย่าที่ใส่ถุหิ้วมาให้
“อะไรอ่ะ?”
“ลับไปเปิที่บ้าน”
“หืม..”
“อย่าื้อ”
“นี่หมออนพี่มาร์อยู่นะ”
ผมพูออไปพี่มาร์็เอาแ่มอไปรอบๆ โ๊ะที่เรานั่มันอยู่ในสุ
อร้าน แล้วพี่แมออะไร..น็ไม่มี
“..”
“พี่มาร์ยัไม่้อหมอเลย”
“..”
“แล้วไหนยัะมาทำเสียุใส่หมออี”
“..”
“หมอะน้อยใพี่มาร์ริๆแล้วนะ”
“..”
“อโทษสัำ็ไม่มี”
“..”
“หมอไม่อยาอยู่ับพะ..”
ุ้บ
0.0!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ออมม่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พี่
มาร์
ุ้บ
หน้า
ผา
หมออออออออออออออออออออออออออ
ออมม๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!)(*&^%$#@$%^&*()_)(*&^%$#@$%^&*()
ผมยมือึ้นมาับหน้าผาอัวเอที่วามรู้สึอุ่นๆอริมฝีปาอีนที่เพิ่ผละออไปยั
ิอยู่…
หัวใะวายแล้วนะ..เอาริ..่อนที่พี่แะพู่ออี..ำพูที่ทำให้หมอนนี้้อลับไปเ็
หัวใัวเอริๆแล้วสิ..
่วนี้ใหมอะเ้นแรไปหรือเปล่านะ..
“อโทษนะะ นี”
#พี่มาร์นอนไม่หลับ
แหห่าทั้ลำเรืออออออออออออออออออออออออออ
แม่า พี่ม้า ว๊อยยยยยยยย
อลับบ้านไ้มรั้ยยย ฮรื่ออออออออออออ
ิา แลม.
สำหรับผู้โี 2 น นละ 2ใบ
-เพียแ่แปประโยแ่บอฟิ
#พี่มาร์นอนไม่หลับ ที่ัวเออบที่สุพร้อมให้เหุผล
แล้วิแท๊ #พี่มาร์นอนไม่หลับ ิา่ายๆแ่นี้
ไปเล่นันน๊า
ประาศผลวันที่ 10 มราม 2560
มีเวลาหลายวันนะะ
**ไม่ำัำนวนารส่นะะ นนึะแปเล่นรัวๆ็ไ้**
ความคิดเห็น