คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1 :
เฮลโล้ ผมชื่อซิ่วหมินหรือจะเรียกสั้นๆว่ามินซอกก็ได้ …. แหนะ สงสัยหละสิว่ามันสั้นกว่ากันตรงไหน บอกเลยว่า กุก็ไม่รู้ครับ อยากเรียกไรก็เรียกละกัน
ผมกับพี่คริส พี่ชายของผม ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในตัวเมืองได้ซักพักแล้วครับ พ่อแม่ส่งมาขายน้ำเต้าหู้ประทังชีวิต ครอบครัวผมจนมากครับ ขนาดว่าถ้ากางเกงเป้าขาดนี่ต้องตัดเป็นกระโปรงแทน ไม่มีตังซื้อเข็มกับด้าย ละถ้าถามว่ารถมอเตอร์ไซต์ที่เกริ่นไว้เมื่อตอนที่แล้วหละมึงไปเอามาจากไหน ผมก็ไม่รู้นะ เห็นพ่อบอกว่าเห็นมีคนสตาทค้างแถวๆตลาดข้างถนนเลยลองขี่เล่น แล้วมันก็อยู่ที่บ้านผมเป็นมรดกตกทอดให้ได้ใช้จนถึงปัจจุบัน เอาหละ หลังจากที่ได้เข้ามาในตัวเมือง พวกเราก็ได้หาบ้านอยู่จนได้มาพบกันที่นี่ บ้านเช่าDaoLand Dangays มันออกจะเล็กและไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกมากนักซึ่งผมคิดว่ามันน่าจะประหยัดค่าใช้จ่ายดีเลยตัดสินใจอยู่ แต่ ว้าย พี่ผมที่หล่อแต่เกิดมาโง่นั้น ดันลืมกระเป๋าเงินที่ใส่เงินไว้ถึงยี่สิบบาทถ้วนหายไป แต่ต่อให้โชคร้ายแค่ไหนก็โชคดีได้ถ้าเกิดมาหน้าตาดี เพราะคุณเจ้าของบ้านเช่าคนนี้มันดันตกหลุมรักพี่ผมตั้งแต่วันแรกที่เจอ ทำให้ผมกับพี่ได้เข้ามาอยู่ฟรีถึงเจ็ดเดือน โดยไม่เสียซักกะบาท แบ๊วๆ
ถ้าพูดถึงความสุขมันก็ไม่มีอะไรยาวนานหรอกนะ เมื่อตอนนี้ผมได้รับข่าวที่ร้ายยิ่งกว่านายกออกมาขัดตอนที่กำลังดูเจมส์จิอยู่แบบนี้ พี่คริส พี่ชายของผมจะต้องย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดโดยปล่อยให้ผมอยู่กับบ้านเช่าที่แสนสะพรึงคนเดียว ผมแทบอยากจะgrowlใส่เบ้าหน้าสักดอกแต่ติดว่าสูงไปกุไม่ถึง แต่ปัญหาสูงสุดตอนนี้คือไอ้เจ้าของบ้านบอกให้ผมจ่ายค่าเช่าที่เหลือหกเดือนมา ไม่งั้นจะถูกไล่ออก
What the fox say? Ringdingdingdingdingeringeding
ในขณะที่ผมกำลังร้องไห้อย่างหนักเพราะไม่มีตังจ่ายนั้น เสียงริงโทนเส็งเคร็งที่พี่ผมตั้งให้เพื่อเสริมสิริมงคลก็ดังขึ้น
เมื่อเห็นว่าใครโทรมาผมจึงรีบกดรับทันที
“ พี่คริสสสสสสสสสส ทำไงดี ซอกโดนไล่ออกจากบ้าน เค้าไม่ให้ผมอยู่แล้ว ฮือออออ ” มินซอกจัดการฟ้องยกใหญ่
เมื่อลู่หานได้ยินจึงตรงไปแย่งออกมาโทรศัพท์มาทันที
“ ป่าวนะคริส หานไม่ได้ตั้งใจ คือว่า....ตอนนี้มีผู้เช่ารายใหม่เข้ามา แถมบ้านเช่ามันก็เต็มหมดแล้ว แล้วก็มีแค่มินซอกเท่านั้นที่ยังไม่จ่าย หานก็ไม่รู้จะทำยังไง คริสเข้าใจหานนะ TT ”
“ อืม งั้นหรอครับ.................. งั้นดีเลยผมจะได้ฟิคค่าหอไว้แค่หกเดือน ชืนให้ซอกอยู่ต่อมันต้องติดยืดเยื้อแน่ๆ ”
“ ขอบคุณที่เข้าใจหานนะคริส TT ”
“ เอาเป็นว่า ผมจะให้ซอกไปอยู่กับคุณแล้วกัน ให้มันเป็นคนขับรถหรือคนเช็ดบันไดหรืออะไรก็ได้นะ แล้วผมจะรีบหาเงินมาจ่ายให้ครบ ”
คริสะกดเสียงอ่อยเล็กน้อยและพูดต่อว่า
เมื่อลู่หานได้ยินก็ถึงกับระทวย ทำอะไรไม่ถูก “ เอ่อ....แต่ว่า ”
“ ขอบคุณมากเลยนะ จุ้บๆ ”
ลู่หานที่ตอนนี้ช็อคเรื่องที่จะต้องรับเด็กนรกมาอยู่ด้วยและโดนคริสจุ้บใส่ ถึงกับเข่าทรุดและปล่อยโทรศัพท์ร่วงลงพื้น
มินซอกที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่ รู้สึกตกใจมาก เมื่อ iphone7 เครื่องสามพันห้าของเขาร่วงลงมาด้วยความเร็วสองไมล์ต่อวินาที เขาจึงสไลด์ตัวไปรับไว้โดยทันท่วงที ว้าวววว ชั่งเท่อะไรอย่างนี้
“ พี่คุยอะไรกันอ่ะ ”
“ ตกลงแล้วนะ คืนนี้แกก็เก็บข้าวของออกมาได้เลย ”
“ เห้ย แล้วพี่จะให้ซอกไปอยู่ไหน ซอกอโลนนะ ซอกเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะ ซอก.... ”
“ หุบปาก!!! ฟังให้จบก่อนได้มะ อย่าพูดจาไร้สาระยืดยาว รู้ไหมมันเปลืองค่าโทรศัพท์ กว่าจะหาเงินมาได้แต่ละบาทเพื่อมาเติมเงินโทรศัพท์หาแกนั้น ฉันต้องขายน้ำเต้าหู้วันละสี่ร้อยถุง กว่าจะตักกว่าจะมัดยาง มันเหนื่อยนะ มันลำบาก มันเพลีย ” (ใครกันแน่พูดมาก)
“ พี่จะพูดต่อได้ยัง”
“ เออ ฉันจะฝากแกไว้บ้านลู่หาน ทำตัวดีๆหละมีงานอะไรช่วยเขาได้ก็ช่วยไป ตัดหญ้า ตัดขนหมาไรก็ทำไป ตอนเย็นๆค่อยไปขายของก็ได้ ตกลงนะ พอละ คุยกับแกแล้วเปลืองตังชิบหาย มีไรไม่ต้องโทรมา มีไรฉันจะโทรไปเอง รักนะน้องรัก จุ้บตูด ” ตู๊ดๆๆๆๆๆ ..................
อิพี่คริสมันตัดสายผมไปแล้ว ..
ให้ตายสิแล้วผมจะอยู่ยังไงเนี่ย ให้ไปอยู่กับเคะแก่นั่นหรอ ไม่นะ ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆ ซึลพอฮาจีมาโนๆๆๆๆ
ในขณะที่ผมกำลังเซ็งกับยถากรรมที่ตัวเองจะต้องเผชิญในอนาคต ผมก็สังเกตเห็นใครซักคนกำลังร้องไห้แบบพระเอกในละครช่องเจ็ดสีทีวีเพื่อคุณอยู่ เข้าใจท่าป่ะ แบบคุกเข่าขวา ชันเข่าซ้าย มือซ้ายไขว้หลัง เอากำปั้นมือขวาชกลงพื้น แหม่ เท่ชิบหาย
“ ร้องไห้ไรของนาย ” ผมถามกลับมั่ง
เขาจึงเงยหน้าขึ้นมาช้าๆแบบหนังผี นี่ถ้าไม่ติดว่าท่านั่งมึงเท่นี่กุวิ่งแล้วนะ
“ ฉัน.... ฉันต้องอยู่กับคนอย่างแก.... อย่างงั้นหรอ ” พูดจบ ก็ระเบิดน้ำตาอีกมาอีกสามลิตรครึ่ง
นี่ก็กะว่าจะวิ่งกลับไปเอาถังน้ำในบ้านมากรองไว้ดีมั้ยนะ จะได้ไม่เสียเงินซื้อ
“ ในเมื่อคุณไล่ผม ผมก็ไม่มีทางเลือกนี่ หรือจะเปลี่ยนใจหละ ” ผมหลอกถามดู
“ ไม่ได้ ในเมื่อคริสตั้งใจจะฝากนายไว้กับฉันแล้ว ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่ทำให้คริสเสียใจ หึ ” ว่าแล้ว เขาก็ยันตัวขึ้นมา แล้วเอามือล้วงกางเกงแบบพระเอกเพลงวูฟ ผมว่าเขาหล่อใช้ได้เลยนะ อ้าย เคยดูอยู่ครั้งนึง หล่อshiftหาย หู้ยยย น้องซอกอยากฟัด
“ แต่มีข้อแม้นะ............ ”
“ ไม่ต้องมาทำเป็นยิ้มมุมปากแบบคิดว่าตัวเองหล่อ อยากจะให้เป็นคนใช้ใช่มั้ย ด๊าย เงินเดือนไม่ต้องให้ แค่อย่าเก็บเงินค่าอยู่ค่ากินก็พอ ”
“ คนใช้ ? คนใช้อะไรหละ คนใช้ในบ้านน่ะ ฉันมีเยอะจนอยากจะไล่ออกอยู่ละ อย่างแกอ่ะ ต้องเป็นคนใช้ของ น้องเหี่ยว อีกัวน่าแสนรักของฉันเท่านั้น ” ลู่หานยิ้มเยาะ
“ คนใช้อีกัวน่า ? O.O ” มินซอกรู้สึกตกใจจนเบ้าตาแทบจะกลิ้งหลุนๆลงภูเขาเขียว
ประเด็นคือกุรู้สึกสนใจในชื่อมันมาก ทำไมถึงตั้งชื่อได้เหมือนเจ้าของแบบนี้
“ ถูก!!! แกต้องพามันไปเดินเล่น อึ ฉี่ ให้อาหาร ให้น้ำ อาบน้ำ ถูสบู่ สระขน ขัดผิว ทำสปา หาคู่ให้มันด้วย ”
ตอนนี้มินซอกได้ทำลูกตาตกลงไปแล้ว เขาจึงรีบเก็บมาใส่ไว้ที่เดิม ก่อนใครจะรู้ความจริงว่าเขาคือผี แฮ่~ ….. ไม่ใช่ละ
“ ตกลงหรือเปล่าหละจ้ะ ”
“ หึ ผมขอเวลาสองนาที........................... ไปเก็บกระเป๋า ”
ลู่หานที่ตอนนี้เป็นฝ่ายตกใจแทนเพราะข้อเสนอที่แสนจะอุบาทว์ของเขา ถูกอนุมัติโดยเด็กนี่เรียบร้อยแล้ว อุตส่าห์ว่าจะให้มันเงิบ แล้ววิ่งจากไปอย่างสดีดสดิ้งเหมือนที่มันทำอยู่ตอนนี้ ดูดิ ตูดแม่งส่ายระดับสิบ มองไกลๆนึกว่าโอ่งแดงกำลังกระเด็นไปในที่ราบ
แต่ในเมื่อมันเก็ท ผมก็โอเค ............. หึหึหึหึ
ผมวิ่งเข้าบ้านด้วยขาอันสั้นที่แสนน่ารักของผม บางทีก็สงสังสัยนะว่า เอ๊ะ กุกับพี่นี่พ่อแม่คนเดียวกันรึปล่าว ทำไมพี่ถึงได้สูงกว่าถึงขนาดนี้ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใดเพราะความหล่อไม่มีผลในแนวตั้ง ประเด็นหลักๆตอนนี้อยู่ที่ผมกำลังจะเก็บข้าวของเข้าไปอยู่ในบ้านของเจ้าของบ้านเช่า ฮิฮิ คิดหรอว่าแค่ได้ไปเป็นคนใช้อีน่ากัว จะทำให้ผมยอม แม้ว่าผมจะกลัวสัส!เลื้อยคลานตั้งแต่จิ้งจกไปถึงเหี้ยก็ตาม แต่อย่างว่าแหละผมเลือกไม่ได้แล้วนี่นา จะให้ไปไหนก็ไม่ได้ รถก็ลืมไว้ที่บขส. แล้วนี่จะให้ผมไปขายของยังไง โอ้ย
" ทำไมชักช้านักวะ ชักเร็วๆหน่อยได้มะ "
ลู่หานที่รอข้างนอกไม่ไหวแล้ว อากาศมันช่างหนาวจับใจ จึงเดินเข้ามารอในบ้าน
ในเมื่อมาขนาดนี้แล้ว ผมจึงตัดสินใจบอกถึงปัญหาของผม ที่ตอนนี้คงพึ่งใครไม่ได้นอกจากเค้า
" พี่ลู่คนแมนครับ "
" อะไรเนี่ย พูดปกติเถอะ สะพรึง"
"อ่าๆ เอาดีๆก็ได้ เนี่ยผมลืมรถไว้ที่บขส. ไม่รู้จะกลับไปเอายังไง ไกลก็ไกล"
" แล้วแกไปลืมไว้อิท่าไหนหละวะ "
" ท่าไหนแล้วจะอยากรู้ไปทำไม อยากลองหรอ "
กุว่าคนละท่าละ
" แล้วจะให้ทำไง จะให้ฉันเดินไปเอาให้รึไง "
" พี่ก็อย่าเกิดมาโง่ดิ พี่ก็แค่ไปส่งผมที่บขส. แค่เนี้ยเอง เดะขับกลับมาเองได้ "
นอกจากจะใช้กุแล้วยังด่ากุอีก -.-
" นี่แก................. เรียกฉันว่าพี่เป็นครั้งแรกป่ะเนี่ย "
ลู่หานรู้สึกตกใจกับสรรพนามใหม่ ที่อยู่กันมาเกือบปี เด็กนี่ไม่เคยเรียก
" สนใจอ่ะไรเนี่ย สรุปว่าตกลงใช่ไหม ป่ะ งั้นไปกันเลย "
มินซอกหลังจากเก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว ก็เดินจ้ำอ้าวออกมาจากบ้าน โดนไม่ลืมบอกลู่หานว่า 'อย่าลืมปิดไฟ ปิดประตู ล็อคบ้านด้วย' นี่เอ๊ะ ทำไมกุต้องมารับใช้มัน แต่ก็เอาเหอะ ผมยังมีเวลาเอาคืน อีกนาน............... ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
_____________________________________________________________________________
Chap แรกเรานี่สั้นไปรึปล่าว ว้า เค้าเขียนกันยังไงเนี่ย555555555555555555555555555
ขอบคุณทุกคนอีกครั้ง แทงๆๆๆๆๆ(thank)รัวๆๆๆ
มีใครสงสัยมะว่าเอ๊ะ มันจะไคฮุนได้ไงดอก นี่ก็เห็นอยู่แค่สามตัว ก็บอกเลยว่า โปรดติดตามตอนต่อไป.............
ความคิดเห็น