ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อดีต 1
บทที่1 อดีต1
วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ ฉันตั้งใจจะทำช็อกโกเลตริชชาร์ด ที่ได้รับความนิยมในปารีสมากที่สุดมาให้ แฮงค์ หนุ่มหล่อที่สุดในโรงเรียน ผู้ที่มีผมสีช็อกโกแลต ดวงตาสีน้ำตาล จมูกโด่งเป็นสัน และผิวขาวยิ่งกว่าไข่ต้มสะอีก บ้านรวยเว่อร์ๆ และเป็นคนที่มีอิทธิพลล้นหลาม พวกตำรวจทำอะไรเขาไม่ได้หรอก (ไม่ค่อยต่างจากพวกมาเฟียเท่าไหร่เลย) นั่นไงๆ เขาเดินเข้ามาในโรงเรียนเเล้ว >-< ไว้หลังเลิกเรียนแล้วค่อยเอาให้เค้าดีกว่า ^///^ ฉันเดินเอาของไปใส่ที่ล็อกเกอร์ แต่เอ๊ะ! อะไรเนี้ย ดอกกุลง ดอกกุหลาบ ช็อกโกลง ช็อกโกเเลต จดมง จดหมาย (จะลง จะมง ไปทำเพื่อ?) ทำไมมาอยู่ในล็อกเกอร์ของฉันล่ะเนี้ย อ้อ!ฉันก็ฮอตกับเค้าเหมือนกันเหรอเนี้ย คิๆ เขิน -///- แต่เอาไว้ก่อน ตอนนี้ต้องรีบเข้าเรียนเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน เอ๊ะ! ใครมาเตะของของฉันล่ะเนี้ย ฮึ่ย!"นี่นาย! เดินมาไม่เห็นรึงัยว่ามีของวางอยู่บนพื้น เนี้ย!ห๊ะ!"
"ก็เธอวางของเกะกะ ทางเดินเองหนิ"นี่มันแฮงค์นี้หว่า แต่ทำนิสัยแบบนี้ เจเปน คนนี้รับไม่ได้!! อย่างน้อยฉันต้องด่าเขาบ้างล่ะ
"ฮะ...แฮงค์ นายมัน...!!!!" โอ๊ย~ ทำไมฉันด่าไม่ออกล่ะเนี้ย
"โอ๊ะ นี่มันกล่องช็อกโกแลตใช่ไหม เธอจะเอามาให้ฉันเหมือนกับเด็กผู้หญิงคนอื่นๆใช่ไหมล่ะ แต่ฉันบอกไว้อย่างหนึ่งเลยนะ ฉันไม่รับหรอก แค่นี้มันก็เต็มล็อกเกอร์ของฉันเเล้ว เธอเก็บไว้เอาไปให้คนอื่นเถอะ ^^" มาเป็นชุด ตอนแรกชอบนะ แต่ตอนนี้เกลียดเข้าเส้นเลือดดำเลยอ่ะ
"นี่!!นายอย่ามาสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย ฉันไ่ม่ได้เอามาให้นายหรอกนะ มีคนอื่นที่ฮอตแบบนายเหมือนกันแหละ อย่าคิดว่าบ้านรวยอย่างคุณตัน แล้วจะมีคนมาชอบทุกคน แต่หนึ่งในนั้นไม่มีฉันแน่นอน จำไว้เลยด้วยว่า ฉันเกลียดนาย เกลียดที่สุดเลยด้วย!!!"เหอะ!!กล้าเดินหนีเจเปนคนนี้ได้ยังไง กล้าไปแล้ว
พลั่ก!! เสียงรองเท้าฉันเองแหละ โฮะๆ เต็มๆหลังเขาเลย อ๊ะ เสื้อเลอะรึเปล่านะ ฮ่าๆ ^3^
"นี่เธอ!!! เธอชื่ออะไร!!!!" "ไม่บอก อยากรู้ก็ไปสืบเอาเองสิ รวยไม่ใช่เหรอ ทำได้ทุกอย่างหนิ" ทำไมฉันกวนพระบาทแบบนี้เนี้ย แต่สะใจฉันคนเดียวก็พอ โฮะๆ
"นี่เธอ ยัยตัวแสบของจริง ฮึๆ" โรคจิตป่ะว่ะเนี้ย
"ฉันจะจำไว้ ว่าเธอด่าอะไรฉันบ้าง ยัยตัวแสบ"
"กลัวตายแหละ :P" แล้วเขาก็เดินออกไป เฮ้ย! ตายเเล้ว เข้าเรียนไม่ทันแหงๆ หน้าห้องเรียน ของดิฉันเอง -*-
"อ้าว! เจเปนเธอก็มาสายเหมือนกันเหรอ" ว้าว มีเพื่อนมาสายด้วย ชีโตสนี่หว่า ชีโตสคือเพื่อนชายที่ฉันสนิทมากที่สุด มันไม่ใช่เกย์หรือกะเทยนะ
"ไงชีโตส หวังว่าอาจาร์ยอุษา ยังจะไม่เข้าห้องไปสอนก่อนนะ"
"ยังหรอก เหลืออีก 10 กว่านาที กว่าเจ๊อุษาจะมา"
"งั้น 1...2...3 เปิด!!" "เห็นไหม เชื่อรึยัง ^^"
"โอเคๆ เชื่อเเล้วๆ เออ...ชีโตสฉันทำช็อกโกแลตมาว่ะ กินช่วยหน่อยดิ ทำมาเยอะอ่ะ"
"ได้ๆ เอามาสิ" ฉันเอากล่องช็อกโกแลตมาให้ชีโตส (*0*) หน้าของชีโตสในขณะนี้ อยากกินขนาดนั้นเลยเรอะ
"โห้...อร่อยโคตรๆอ่ะ *0*" "จริงเหรอ ไว้วันหลังจะทำมาให้กินอีกนะ ^^"
"โอเคๆ แล้วแม่เธอ สบายดีไหม"
"อื้ม สบายดี แม่ยังถามถึงนายเลยนะ"
"จริงอ่ะ เอ้ย! วันนี้ฉันไปบ้านเธอดีกว่า จะได้ชิมเค้กฝีมือแม่เธออีก ขอบอกว่าอร่อยสุดๆอ่ะ"
"วันนี้ให้เอากลับบ้านกินเลย"
"โอ้ว แบบนี้ชีโตสไม่พลาดอยู่แล้ว ฮ่าๆ"
ปัง!!!!
"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ"
"สวัสดีค่ะ/ครับ"
"ในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ จะมีการประกวดเดือนและดาวโรงเรียน ครูขอให้นักเรียนเสนอชื่อคนที่จะมาเป็นตัวแทนห้องด้วยค่ะ"
"ผมขอเสนอ อนันเซีย ครับ"
"เฮ้ย!!! ไอ้ชีโตสแกนี่ ไอ้....ฮึ่ย!!!" ฉันพูดกับชีโตสเบาๆ ฮือๆด่ามันไม่ออกแล้ว ชิ!!
"ว่าไง อนันเซีย เธอจะมาเป็นตัวแทนห้องได้มั้ย"
"หนูปฏิเสธได้เหรอค่ะ"
"เป็นอันว่า ตกลง แล้วเดือนล่ะ"
"หนูขอเสนอ สุรศักดิ์ ค่ะ"
"เอาเป็นว่าตกลงนะ ตัวแทนห้องของเราคือ อนันเซีย และ สุรศักดิ์"แล้วอาจาร์ย็เดินจากไป
"ยัยเจเปน!!! แกตายแน่"
"ว๊ายๆ กลัวตายแหละ แกนั่นแหละตัวการเลย ไอ้ชีโตส" ฉันวิ่งหนีชีโตสออกไปนอกห้อง โอ๊ะ ใครมายืนแกะกะอีกล่ะเนี้ย -*-
"นี่เธอ/นาย" ไอ้แฮงค์ที่ฉันเถียงด้วยเมื่อเช้านี้หนิ เป็นเจ้ากรรมนายเวรฉันรึไง ห๊ะ
"ยัยตัวแสบ เจอกันอีกแล้วนะ^^"
"ตอนนี้ฉันไ่มีเวลามาเถียงกับนายหรอกนะ ฉันไปแหละ" ฉันไม่มีเวลามาคุยจริงๆนั่นแหละ เพราะต้องววิ่งหนี ไอ้ชีโตส
"เฮ้ย!!! อย่าหนีนะโว้ย ยัยเจเปน บอกว่าอย่าหนีไง" เฮ้ยตามมาแล้ว หนีก่อนดีกว่า ตุ๊บ!!! ฮือๆทำไมฉันซุ่มซ่ามเเบบนี้ว่ะเนี้ย สะดุดขาตัวเองล้ม "ฮ่าๆๆๆ ^^ สมน้ำหน้า ซุ่มซ่ามจริงๆ ไหนๆมาดูขาดิ"
"ฮือๆ ชีโตส...แกๆๆๆ พาฉันไปทำแผลที่ห้องพยาบาลเลย T^T"
"เออๆ ฮ่าๆๆๆ สะใจจริงๆเลยว่ะ" นี้มันวันซวยอ่ะไรของฉันเนี้ย!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น