ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic SS501 วุ่นนัก รักนายคนนี้

    ลำดับตอนที่ #14 : CHAPTER 12

    • อัปเดตล่าสุด 23 ส.ค. 53


    “นี่ ฮยอนจุง เลขาคนใหม่แกอยู่ไหนวะ” คยูจงกับจองมินวิ่งเข้ามาหาฮยอนจุงหน้าตาตื่น ทำอย่างกับมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ
    “อะไรนักหนาวะ เลขาฉันคนเดียวนี่ทำพวกแกปั่นป่วนเลยหรอ”
    “ก็มีคนบอกว่าน่ารักอ่ะ” จองมินตอบ
    “ใช่ แกจะเก็บไว้คนเดียวหรอ แกมันตายด้ายแล้วนะเว้ย”
    “ปากแกนี่มันวอนจริงๆเลยว่ะ ว่าแต่มากัน 2 คนหรอ แล้ว 2 คนพี่น้องนั่นล่ะ” ฮยอนจุงถามถึงฮยองจุนกับคิบอม
    “เถียงกันอยู่ข้างนอกนั่นแหละ”
    “อีกแล้วหรอ เมื่อคืนยังไม่พอรึไงนะ” ฮยอนจุงพูดแล้วเดินออกไปดู ก็เห็นทั้ง 2 คนยืนเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
    “นาย 2 คนทะเลาะอะไรกันอีกล่ะ”
    “คุณฮยอนุจงมาพอดีเลย ผมมีเรื่องอยากให้ช่วยน่ะครับ” คิบอมรีบแย่งพูดทันที
    “ว่ามาสิ”
    “ก็ผมไม่อยากให้พี่ฮยองจุนเค้าทำงานน่ะครับ”
    “ทำไมล่ะ”
    “พี่เค้าเป๋อจะตาย”
    “นายว่าฉันหรอคิบอม” ฮยองจุนบีบคอน้องชายตัวแสบอย่างเมามัน
    “โอ๊ย ไอ้พี่บ้า ฉันเจ็บนะ” คิบอมพูดพลางพยายามแกะมือของฮยองจุนออก
    “ก็นายว่าฉันเป๋อนิ ฉันไม่เป๋อโว้ยย” ฮยองจุนพูดแล้วก็บีบคอคิบอมแรงขึ้นอีก ทันทีที่จองมินและคยูจงออกมาเห็นก็รีบเข้าไปแยกทัพทันที (ส่วนฮยอนจุงยืนดูอยู่ตั้งนานดันไม่ยอมช่วย)
    “นาย 2 คนจะอะไรนักหนา เห็นทะเลาะกันตั้งแต่ออกจากบ้านแล้วนะ” จองมินถามแล้วดึงคิบอมออกจากฮยองจุนอีก
    “ก็ไอ้พี่บ้ามันบีบคอฉันอ่ะ! นายจะให้ฉันยืนให้เค้าบีบคอฉันรึไง” คิบอมหันมาตะโกนใส่จองมิน
    “ถามดีๆทำไมต้องตะโกนด้วยเล่า นายนี่มันน่าจับปิดปากจริงๆเลย”
    “ยังไงฉันก็ไม่หุบปากเว้ย”
    “นายพูดเองนะ” จองมินพูดแล้วก้มลงจูบคนที่อยู่ในอ้อมกอดทันที แม้จะไม่ได้จูบแบบลึกล้ำอะไรแต่ก็สามารถทำให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดและคนอื่นตกใจจนค้างไปทันที
    “จองมิน นายทำอารายน้องช้านนนนนนนน!” ทันทีที่ตั้งสติได้ฮยองจุนก็โวยขึ้นมาทันที
    “นายนี่ก็ ไปขัดจังหวะมันทำไมคนเค้ากำลังเข้าฉากเลิฟซีน” คยูจงพูดขัด
    “แต่นั่นน้องฉันนะ น้องฉันโดนคนขโมยจูบต่อหน้าฉันเลยนะ นายจะให้ฉันเฉยหรอ!”
    “จะอะไรนักหนา กะอีแค่จูบ” คยูจงพูดเหมือนกับเป็นเรื่องธรรมดา
    “สำหรับนายมันเป็นเรื่องเล็กแต่สำหรับฉันมันเป็นเรื่องใหญ่นะ ก็ใช่น่ะสิ พวกนายมันมีแต่ได้กับได้นิ พวกฉันมีแต่เสียกับเสีย นายจะพูดยังไงก็ได้นิ”
    “นายรู้ไหม เมื่อคืนฉันคิดว่านายน่ารักมาก แต่ตอนนี้ฉันว่ามันไม่ใช่แล้วแหละนะ”
    “รู้แล้วก็ดี แต่นายรู้ไหม พอฉันเจอนายฉันก็มองว่านายมันไม่ใช่คนดีเลย”
    “นายรู้ได้ไงว่าดีไม่ดี ทั้งที่นายยังไม่ได้ลอง” ประโยคสุดท้ายคยูจงก้มลงมากระซิบข้างๆหูร่างบาง ทำเอาร่างบางขนลุกได้ไม่น้อย
    “ปล่อยได้แล้ว” ร่างบางไม่พูดเปล่า เค้าใช้ศอกกระแทกเข้าไปที่ท้องคยูจง ทำให้คยูจงต้องปล่อยเค้าออก
    “กลับเร็วคิบอม ก่อนที่พี่จะระเบิดไปมากกว่านี้” ฮยองจุนพูดแล้วลากคิบอมที่กำลังเถียงกับจองมิน เรื่องจูบอยู่ออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว
    “เฮ้อ น่ารักชะมัด” จองมินพูดแล้วยิ้ม
    “ถ้าน้องล่ะก็น่าจะพอไหว แต่ถ้าเป็นพี่ล่ะก็ไม่ใช่อย่างแรง คนบ้าอะไรไม่รู้โตแล้วยังมานั่งเถียงเป็นเด็กไปได้” คยูจงบ่นเป็นต่อยหอยทันทีที่พูดถึงฮยองจุน
    “แล้วไอ้ฮยอนจุงมันไปไหนวะ” จองมินมองหาฮยอนจุงที่ไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิม
    “อ้าว มันไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” คยูจงเกาหัวอย่างมึนงง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×