ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : CHAPTER 10
“พอดีเมื่อกี๊นี้ผมเดินชนคุงตะเข้านะครับเลยหกหมด” ยองแซงพูดอย่างเป็นทางการเพราะว่าอยู่ต่อหน้าคนในออฟฟิตจะทำสนิทสนมกับเจ้านายไม่ได้
“ก็ไปชงมาใหม่สิ”
“ครับ” ยองแซงรับคำแล้วเดินกลับไปชงกาแฟมาใหม่ แล้วยกไปให้ฮยอนจุงในห้อง
“กาแฟได้แล้วนะ” ยองแซงเดินมาวางกาแฟไว้บนโต๊ะแล้วเดินออกไป แต่ฮยอนจุงก็เรียกไว้ก่อน
“เดี๋ยวสิ จะรีบไปไหนน่ะ” ฮยอนจุงเดินมาหายองแซงไกล้ๆ
“ไปทำงานไง ถามแปลกๆ”
“เมื่อกี๊ไปทำอะไรมา”
“ชงกาแฟให้นายไง”
“แล้วทำไมเข้ามาช้าจัง”
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันเดินชนคังตะเค้า ก็เลยยืนคุยกันนิดหน่อย”
“คุยเรื่องอะไร”
“แล้วนายจะรู้ไปทำไม นี่มันเรื่องส่วนตัวนะ”
“หรอ แล้วนายรู้ไหมว่าการที่ให้เจ้านายรอนานมีความผิด” ฮยอนจุงพูดแล้วสาวเท้าเข้ามาไกล้ยองแซงเข้าไปอีก
“ระ...รู้สิ”
“แล้วรู้การลงโทษรึเปล่า”
“มะ...ไม่รู้”
“เดี๋ยวบอกให้เลยนะว่ามันจะต้องเจอแบบนี้” ฮยอนจุงพูดแล้วเข้าไปประกบปากยองแซงทันที เรียวลิ้นของฮยอนจุงควานหาความหวานภายในนั้น ร่างบางที่พยายามขัดขืนถึงกับเข้าอ่อน ไม่ว่าฮยอนจุงจะทำอย่างนี้กี่ครั้งเค้าก็ไม่ชินซักที
“คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ” ฮยอนจุงคาดโทษไว้
“นายรู้ไหม นายผิดสัญญาอีกแล้ว”
“ครั้งนี้ไม่นับเพราะนายมาสายเจ้านายก็ต้องทำโทษ”
“แล้วฉันจะจำไว้ แล้วอย่าลืมเรื่องเมื่อเช้าซะล่ะ” ยองแซงพูดแล้วทำท่าจะเปิดประตูออกไปแต่ก็ต้องชักมือออกเพราะความแสบที่โดนกาแฟหกใส่ ฮยอนจุงเห็นดังนั้นจึงเดินเข้าไปจับมือยองแซงมาดู แต่ยองแซงก็ชักมืออกไม่ให้ฮยอนจุงดู
“มือนายเป็นอะไร” ฮยอนจุงพยายามดึงมืออกมาแต่ยองแซงก็ยังยื้อไว้
“ไม่ได้เป็นอะไร ปล่อยได้แล้วฉันจะไปทำงาน”
“เอามือมาดูก่อนสิ”
“ไม่เอา ไม่ได้เป้นอะไรจะดูทำไม”
“ก็ได้ ไปทำงานได้แล้วไป” ฮยอนจุงยอมปล่อยมือยองแซง ทำให้ยองแซงแปลกใจไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอยองแซงหันหลังปุ๊บฮยอจุงก็คว้ามือยองแซงมาดูทันที
“ทำไมมันแดงขนาดนี้ล่ะ”
“น้ำแดงหกใส่แล้วสีมันล้างไม่ออก”
“ฉันอยากจะเชื่อนายอยู่หรอกนะ แต่พอดีฉันไม่โง่ขนาดนั้น โดนน้ำร้อนหรอ”
“ใช่”
“ทำไมไม่บอกล่ะ เจ็บมากไหมเนี่ย” ฮยอนจุงดึงมือยองแซงมาดูไกล้ๆ
“ไม่เป็นไรมากหรอก”
“มาทายาก่อนมาเร็ว” ฮยอนจุงพายองแซงมานั่งที่โซฟาแล้วหยิบกล่องยามาทำแผลให้ยองแซงอย่างชำนาญ
“นายพกของอย่างนี้ด้วยหรอ”
“แต่ก่อนมีคนซุ่มซ่ามคนนึงชอบมีแผลอยู่เรื่อยๆฉันเลยต้องมีติดไว้น่ะ”
“เสร็จยัง ฉันจะไปทำงานแล้ว”
“เสร็จแล้ว ออกไปได้แล้ว แต่อย่าเพิ่งพิมพ์งานนะเดี๋ยวมันจะแสบหนักกว่าเดิม”
“อือ-///-”
ยองแซงเดินออกมานั่งที่โต๊ะแล้วเปิดเอกสารดูคร่าวๆ ไม่รู้ทำไมเค้าต้องทำตามที่ฮยอนจุงบอกด้วยนะ เค้าไม่ยอมพิมพ์งานเลยจริงๆ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น