ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ► Anime Lyrics Thai :: By Anima ◄

    ลำดับตอนที่ #11 : Vocaloid :: roku chou-nen to ichiya monogatari [Porpora]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 408
      1
      23 ม.ค. 57









    Cover :: Porpora

     

    มันคงเป็นนิทานไม่มีใครได้เจอ

    คือเด็กชายที่แม้ยังไม่มีตัวตน

    เขาคงอยู่หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่มันไม่เคยมีนาม

    เมื่อในวันที่เขานั้นได้ลืมตามา

    บุตรวายร้ายเช่นเขาก็มีแต่คนชัง

    ไม่ว่าใครต้องช่วยลงทัณฑ์ นี่มันมากเกินจะทน

    ไม่เคยมีเรื่องราวมากมาย  มาให้ใจเขาต้องเจ็บช้ำ

    ยืนอยู่กลางแสงอาทิตย์ส่องทำให้กายมันโดนแผดเผา

    ไม่เคยรู้  ไม่เคยรู้  ผมไม่เคยที่จะรู้เลย

    ความอ่อนโยนที่ได้รับหลังจากที่โดนว่าร้าย

    ความอุ่นไอจากฝ่ามือ  ที่เปียกปอนหลังสายฝนซา

    แต่ว่า จริงนะ จริงนะ จริงนะ จริงนะ มีไอที่ช่างเหน็บหนาว

    ทำไมนะ ทำไมนะ  ทำไมตัวผมจึงไม่ตาย

    เมื่อความฝันไม่เคยเห็นแม้อะไรเลยสักนิด

    เมื่อสุดท้ายนิทานนี้  ที่ไม่มีผู้ใดรู้จัก

    ก็ถูกแสงอาทิตย์อัสดงกลืนกินเข้าไปแล้วพลันสลาย

    ในยามเช้าทุกวันเขาต้องโดนชิงชัง

    ด้วยแววตาที่มันช่างแสนดูรังเกียจ

    แม้ไม่เคยจะรู้สึกตัว  เห็นเธอที่ยืนลำพัง

    เธออยากถามรู้ดีว่าไม่ควรจะเอ่ยปาก

    ตัวเธอนั้น  นั้นมี ชื่ออะไรกัน

    ผมเอ่ยบอก ว่าขออภัย  ผมมันไม่เคยมีนาม

    เมื่อตัวผมไม่มีที่จะให้ย้อนเดินหวนไปอีกครั้ง

    อยากให้เดินด้วยกันนะเธอ

    เธอเอ่ยมาพาผมออกไป

    ไม่เคยรู้  ไม่เคยรู้  ผมไม่เคยที่จะรู้เลย

    ทั้งเรื่องราวที่เธอนั้นไม่ได้เป็นเด็กเลยสักนิด

    ความอุ่นไอจากฝ่ามือที่ตัวผมไม่เคยรู้จัก

    แต่ว่า นี่น่ะ นี่น่ะ นี่น่ะ นี่น่ะ นี่นะนั้นคือเรื่องจริง

    ไม่หยุดยั้ง ไม่หยุดยั้ง เพราะอะไรเธอจึงไม่หยุด

    ถ้าเรานั้นโดยจับขังก็อาจจะโดนฆ่าเอานะ

    เมื่อไอฝนหยุดลงแล้ว เด็กสองคนที่โดนรังเกียจ

    ก็ถูกแสงอาทิตย์อัสดงกลืนกินเข้าไปแล้วพลันสลาย

    อันค่ำคืนผันไปจนจะรุ่งสาง

    เราเล่นด้วยกันจนเหนื่อยล้าและโดนจับไว้

    บนโลกที่มี แค่ตัวผมและก็เธอ

    ผู้คนอยากให้หายไปหมดและมันคงจะดี

    ผู้คนอยากให้หายไปหมดและมันคงจะดี!

    ไม่เคยรู้ ไม่เคยรู้ เสียงที่ผมไม่เคยรู้จัก

    ไม่ใช่ผมและเธอนั้นแต่มันเป็นของมวลมนุษย์

    ตัวผมนั้นไม่อาจขัดขืนไม่ให้เขานั้นพาผมไป

    ก็ถูกแสงอาทิตย์อัสดงกลืนกินเข้าไปแล้วพลันสลาย

    ไม่เคยรู้  ไม่เคยรู้  ผมไม่เคยที่จะรู้เลย

    ทั้งเรื่องราวต่อจากนี้หรือแม้จะเป็นชื่อเธอนั้น

    แต่ว่าเป็นอยู่ตอนนี้  แบบนี้มันก็ดีแล้วละ

    ผมน่ะ คิดอย่างนั้น คิดอย่างนั้น คิดอย่างนั้น คิดอย่างนั้น คิดจริงเลยนะ

    ไม่เคยรู้ ไม่เคยรู้ ดั่งกับเสียงที่ดังข้างใน

    ได้ถูกแสงอาทิตย์อัสดงกลืนกินเข้าไปแล้วพลันสลาย





    + naru

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×