คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : OS Unrequited Love (Hyungwon x I.M) #ฮยองไอ
ุเยแอบรัใรสันไหม
ผมเยนะ ไม่สิใ่ำว่าเยไม่ไ้เพราะอนนี้ผมยัแอบรันๆนั้นอยู่เลย
รัเาทั้ๆที่รู้ว่าเรื่ออเราไม่มีทาเป็นไปไ้
รัเาทั้ๆที่รู้ว่าเาไม่มีทามอผมเป็นอย่าอื่นนอา "น้อาย"
"ยุนอาา
ไปินเนื้อย่าัน" เสียทุ้มที่มาพร้อมน้ำหนับาอย่าโถมเ้าใส่ัวผม
"ฮยอวอนฮยอ
หนั!!!" ผมแล้โวยวายไปั้นทั้ๆที่พี่แไม่ไ้หนัอะไรเลย
แ่ารที่พี่แมาอันอย่านี้มันไม่่อยีับหัวใผมเท่าไหร่หนันะสิ
"ย่าห์!!!
เ้าเ็นี้ฮยอเบาว่านายอีะไปหนัไ้ยัไ อ่อนแอะริ
ว่าแ่ะไปินไหมเนื้อย่านะ"
"ินรับิน
ั้นเี๋ยวผมไปเรียูฮอนฮยอ่อนรายนั้น็บ่นว่าหิวมาั้แ่รึ่ั่วโมที่แล้วหละ"
พูเสร็ผม็สะบัไอ้พี่ท่านให้ออาัวเพื่อะลุไปเรียพี่ายาีไปิน้าว้วยัน
แู่เหมือนแฮยอวอนะบรรลุวิามือุ๊แไปแล้วผมถึไ้สะบัยัไ็ไม่หลุ
"ทำไม้อวนมัน้วย
พี่มาวนนายนะ ไม่ไ้วนไอู้ฮอนถ้าอยาวนมันไป้วยพี่ะมาวนนายเียบๆทำไม"
"..."
ให้ายเถอะายุนหยุใเ้น
นาย้อรู้ว่าพี่มันแ่รำาเสียพีู่ฮอนไม่ไ้อยาไปับนายแ่สอนะหน่อย
"เออ..แ่ถ้าไม่อยาไปันแ่สอน
นาย..เออ..นายไปวนีฮยอนมาสิ"
บรับไอ้ใที่เ้นแรไปปืนลเมื่อี้หายไปหม
เหลือเพียแ่วามเหวเหวใน่ออ
อยู่ๆ็รู้สึเหมือนมีใรยืนมือมาบีบหัวใผมไว้แน่น เ็บไปหมริๆ
นายน่าะหัำบ้านะ อิมายุน ว่าแฮยอวอนเอ็มีนที่เาแอบอบอยู่นั้น็ือ
ฮีฮยอน มันยิ่ว่านิยายอีรับเรื่ออผมนะ ผมเริ่มอบแฮยอวอนมาั้แ่่ว No
Mercy าแ่อบไม่รู้เมื่อไหร่ที่มันพันามาเป็นำว่ารั
เราสอนนับวันยิ่สนิทันมาึ้น
ปรึษา หรือพูุยันไ้ทุเรื่อไม่เว้นแม้แ่เรื่อหัวใ
แ่แน่นอนพี่มันไม่รู้ว่าผมแอบรั เพราะผมไม่เยบอ ไม่แสอาารอะไรออไป
แ่ที่ผมรู้เรื่ออพี่มันเพราะ พี่มันเอที่เป็นนบอผมยัำประโยนั้นไ้ี
ประโยที่รีหัวใยิ่ว่าำว่าร้ายำไหน
"ายุน
ทำยัไีันิว่า ันอบีฮยอนนะ"
ำพูสั้นๆแ่ประโยเียวแ่ทำให้โลอผมพัลมาไ้
อนนั้นไ้แ่นิ่ฟัที่พี่มันพล่ามเี่ยวับว่ามันอบเาไ้ยั เริ่มารไหน
และปิท้าย้วยารหันมาอร้อให้ผม่วยพี่มันีบีฮยอนฮยอุิูสิรับ
แ่ฮยอวอนฮยอบอว่าอบีฮยอนว่าเ็บแล้ว
แล้วารที่พี่มันุมมือผมมอาอย่าอ้อนวอนเพื่ออให้ผม่วยนั้นมันะเ็บแ่ไหน
อนนั้นทุอย่ามันพัทลายแล้วหูอื้อาพร่าอยาร้อออมาสุเสียแ่ทำไม่ไ้ สิ่เียวที่ทำไ้ือหน้าที่น้อที่ี
"ฮยอไม่้อห่วผมะ่วยฮยอเอ"
ำพูประโยเียวอผมทำให้ฮยอวอนฮยอยิ้มแ้มแึผมไปอพร้อมพูแ่ำว่าอบใไม่หยุ
ผมทำไ้เพียแ่ลั้นน้ำาและแล้ยินีไปับแฮยอวอน
"ยุน
ายุน เป็นอะไรไปนิ่เียว"
เสียฮยอวอนฮยอึผมลับมาปัุบันที่เ็บปวไม่แพ้ในวามทรำ
"ผมแ่ำลัิว่าฮยอวนีฮยอไป้วยแ่ไม่ยอมให้ผมวนูฮอนฮยอไป
แล้วให้ผมไปนั่เป็น้าทำไมวะ"
"เห้ย
้าอะไรนายมันผู้่วยั้นีนะ นายสัาับันแล้วนะว่าะ่วยนายะทิ้ันเหรอ"
"ไอ้่วยนะ่วยแน่
แ่ารที่ฮยอไปิน้าวันสอนแล้วเอาไปนัู่พวฮยอหยอันไปหยอันมานะ
ไม่ิบ้าเหรอว่าผมรู้สึเหมือนเป็นส่วนเิน" แล้วิไหมว่าผมะเ็บนาไหน
้ออทนนาไหน
"ฮยอไม่เยิว่านายเป็นส่วนเินเลยนะ"
"แ่ารระทำมันทำให้ผมิ!!"
พอผมพูบฮยอวอนฮยอ็ปล่อยแนที่โอบผมอยู่ล
้มหน้าทำหน้าสำนึผิถ้ามีหูหรือหาเห็นว่ามันลู่แล้วหละ
ริมฝีปาหน้าเม้นเ้าหาันอย่ารู้สึผิ มีเสียพึมพำเบาๆมาว่าอโทษ
ให้ายเถอะเาทำอย่านี้ผมะใแ็ไ้ยัไ
"ถ้าอยาให้ผมไปหาใรไปเพิ่ใอีสันสิ
อย่าน้อยให้ผมมีเพื่อนุยบ้า" พอผมพูบฮยอวอนฮยอ็รีบเยหน้าึ้นมา
ใบหน้าที่บ่บอวามยินีอย่าปิไม่มีนั้น
ทำให้ผมอยาเ้า้าัวเอว่าผมสำันเาาผมไม่ไ้
ทั้ๆที่เาแ่้อารใร็ไ้ไปเป็นำลัใเท่านั้น
"ไม่เอาูฮอนนะ
หมอนั้นเสียัแถมยัอบวนีฮยอมุยอี ั้นเี๋ยวพี่ไปวนอีนนาย
เออไป.."
"เี๋ยวผมไปวนีฮยอนฮยอเอ"
ผม่อประโยอฮยอวอนฮยอเสร็็ลุึ้นเินไปเพื่อวนีฮยอนฮยอทันที
ไม่อยาอยู่ับเาสอนนานว่านี้ เพราะเท่านี้หัวใผม็ทำานหนัมาแล้ว
สุท้าย็มีแ่พวผมสามนอยู่ีให้ายเถอะทำไมผม้อมานั่อยู่ในสถานาร์อย่านี้้วยวะ
สอนฝั่ร้ามนัุ่ยันระหนุ่ระหนิ
ฮยอวอนฮยออยีบเนื้อเิมในานอีฮยอนไม่า
ีฮยอนฮยอ็เอาแ่นั่ยิ้มอย่ามีวามสุ
ส่วนผมนะเหรอมีหน้าที่ย่าเนื้อยัไหละเหอๆ
มานัู่นที่แอบรัหวานับนอื่นไม่พอ ยั้อมาอยบริารอาหารให้อีใระสรอเท่าผมไม่มีแล้ว
ผมไ้แ่นั่ย่าเนื้อไปแอบลอบมอฮยอวอนฮยอไป
เาูมีวามสุมาริๆ มีมาว่าอนอยู่ับผมเสียอี
ีฮยอนฮยอเอ็ูะมีใให้ฮยอไม่น้อยอย่านี้เาสมหวัแน่
อ่าผมวระีใับเาสินะรับ แ่ทำไมผมถึไ้รู้สึแย่อย่านี้
ทำไมหัวใมันถึเหมือนโนอะไรทิ่มอยู่ลอเวลาอย่านี้ให้ายเถอะ
"ยุน
ยุนอาา อิมายุน เนื้อะไหม้หมแล้ว"
"ห๊ะ!
เหวอโทษทีฮยอ" อ่าามั่วแ่เหม่อลืมมอเนื้อเลยแหะ
"มาๆๆ
เอามาเี๋ยวพี่ย่าเอ นายนะินะบ้าไม่ใ่เอาแ่ย่าเนื้ออย่านี้"
ีฮยอนฮยแย่ทีีบไปามือผมเพื่อย่าเนื้อเอ ่อนะะหยิบเนื้อใส่ามผมะพูนาน
อ่าทำไมพี่ถึไม่เป็นนใร้ายะหน่อยละรับผมะไ้ทำัวเลวับพี่ไ้
ทำไมฮยอ้อเป็นนี้วย
"ินสิหมูมอหน้าีฮยอนทำไม
ันหึนะเว้ย"
"เี๋ยวเถอะฮยอวอนไปว่าน้อว่าหมูไ้ยัไห๊ะ"
ีฮยอนที่เินหน้าแหันไปแว๊ใส่ฮยอวอนทันที หึั้นเหรอพูไ้ัเนีนะรับ
ฮ่าๆ ผมวรแวออไปไหม แ่ทำไมผมถึไม่มีแรแม้แ่ะยิ้มหละ
"อ่าินแล้วนะรับ"
ผมไ้แ่้มหน้า้มาินเพื่อะไ้ไม่้อมอพวเาสอนที่เอาแ่อน้อันอยู่
นี้นาเาแ่ีบันผมยัทรมานนานี้แล้วถ้าพวเาสอนลบันหละผมะเ็บนาไหน
ผมั้หน้าั้าินไปเรื่อยๆนท้อผมมันประท้วว่าให้พอผมึยอมหยุิน
แล้วเยหน้ามามาอีสอนที่ร่วมโ๊ะ พวเาสอนวาะเียบไปนานแล้ว
อ่าาไ้ลับหอแล้วสินะผมะไ้หลุพ้นะที
"ผมอิ่มแล้วรับ
ฮยออิ่มันแล้วนิรับีเลย่ายเินันเลยไหมรับเริ่มะเย็นมาแล้ว"
ผมพูรัวเร็วทำท่านะเรียพนัานมาิเินแ่ฮยอวอนฮยอว้าแนผมไว้ะ่อน
"เี๋ยว่อนายุน
.... เออพวพี่มีเรื่อะพูับนายนะ" หืมับผม
ฮยอวอนฮยอหันหน้าไปหาีฮยอนฮยอเหมือนัสินใอะไรบาอย่า
อย่าบอนะว่าพวเา...
ไม่นะอย่านะผมยัไม่พร้อมที่ะรับรู้อนนี้
ผมมอมืออีฮยอนฮยอที่ำลัุมมือับฮยอวอนฮยอไว้อย่าให้ำลัใ
ฮยอวอนฮยอสูลมหายใเ้า่อนะยิ้มและพูประโยที่ีหัวใผมให้แหลออมา
"ายุนอ่าันับีฮยอน
เราลบันแล้ว"
ฮยอวอนฮยอที่อนนี้ยิ้มอย่าสุใ
ีฮยอนฮยอที่้มหน้าลมอโ๊ะอย่าเินอายแ่ไม่อา่อนรอยยิ้มแห่วามสุไ้
เาสอนำลัมีวามสุ นที่ผมแอบรัเาำลัมีวามสุ
แล้วทำไมผมถึบเียนายอย่านี้ าผมเริ่มะพร่าะแล้ว ไม่ไ้ผมะร้อไม่ไ้
ผม้อยิ้มสิ ้อยินีับเาทัู้่
"ริๆวันนี้พี่ไม่ไ้ไปวนใรมาเพิ่มหรอนะ
ฮยอั้ใะมาันแ่สามนนะ เพราะฮยออยาบอเรื่อนี้ับนายเป็นนแรเลย
เพราะนายอย่วยฮยอเรื่อีฮยอนอยู่ลอเวลา"
"ฮยอวอนเล่าให้ฮยอฟัแล้ว
ว่าายุนนะเป็นนอยให้ำลัใและ่วยนเาล้ามาสารภาพับพี่นะ
อบุายุน"
ไม่ อย่าอบุผมเลยรับผมไม่ไ้่วยเพราะอยาที่ะ่วย ผม่วยเพราะแ่อยาเห็นฮยอวอนฮยอมีวามสุ แ่นี้อะไรฮยอมีวามสุแล้วแ่ผมลับไม่มี ผมมอใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอทั้สอ เป็นรอยยิ้มที่มีวามสุอย่าหาอะไรเปรียบไม่ไ้ริๆ
ผมอยาะทำัวเหมือนนาร้ายในละร
ลุึ้นทำลาย้าวอ หรือไม่็เ้าน้ำาที่ร้อไห้อร้อให้เาสอนอย่าบัน
แ่นั้น็ไ้แ่ิ
เพราะในวามริผมทำไ้เพียำมือให้เล็บิเ้าไปในเนื้อเพื่อเรียสิัวเอ พยายามลั้นน้ำาที่ำลัะไหลให้มันหยุ ฝืนเ้นรอยยิ้มทีมีออมาอย่าสุพลั
พยายามหาเสียอัวเอให้เอและเ้นมันออมาเป็นำที่วรพู
แ่ไม่เยเลยที่ะรู้สึว่าริมฝีปาหนัเท่าวันนี้มา่อน
ำพูที่เปล่ออาปาพร้อมับหัวใที่แหลลานอผม
"ยินี้วยรับ
อให้มีวามสุมาๆนะรับฮยอ"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#Talk :
สวัสี่าาทุนเราลับมาพร้อมับ OS #ฮยอไอ เป็นไบ้า่ะอบแนวนี้ันไหม เราสารภาพเลยว่าเราวาพล๊อู่นี้ไม่ลัวะทีเลยมา้าอย่านี้ ออภัยไว้ที่นี้้วย่าา อนแรอยาให้บแฮปปี้นะ แ่แบบอารมมันพาไปอ่า นแอบรัทุนใ่ว่าะสมหวันิ่ะ และสิ่ที่นแอบรัเ็บที่สุเป็นารที่ใรนนั้นมาอให้เรา่วยเลยลเอยแบบนี้ หวัว่าะอบันนะ่ะ
เอันใหม่อนหน้า่ะ
ความคิดเห็น