คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SF : สาเหตุของความหงุดหงิด Part2 (Jooheon x I.M) #จูเอ็ม
"เฮ้ย!!
ูฮอน" เสียที่มาพร้อมับฝ่ามือที่วาลลาหัวผมัป้าป
เ็บนะเว้ยวอนโฮฮยอ
"โอ๊ยย
เ็บนะฮยอฟาผมทำไม"
"อ้าวเห็นแอินับารแ่มาไปเลยเรียสิ"
"อินับรายารอะไรวะ"
"อ้าวแไม่ไ้อินับารแ่ันนเห็นอีทีมเป็นศัรูไปเหรอวะ
เห็นมอฮยอวอนอย่าับมันมาแย่แฟนแั้นอ่า" โหู
ูฮยอมันเปรียบเทียบะเห็นภาพเลย แ่เี๋ยวทำไมเมื่อี้เหมือนรู้สึว่าใ่วะ
"ผมมอั้นริิฮยอ"
"เออิ
แถมยัปล่อยรัสีอำมหิออมาะนอวอนมันไม่ล้าเ้ามาเรียแไปปะุมันเลย้อมาเรียแทนเนี่ยะ"
พอพี่มันพูบผมหันไปมออวอนที่นั่แอบอยู่หลัีฮยอนฮยอ
็ว่าทำไมวันนี้น้อมันเียบๆนี้ผมเป็นอะไรวะ
"แล้วนี้เป็นอะไรวะ"
นั้นิผมเป็นอะไรไปวะ่วนี้
"ไม่รู้อ่าฮยอแ่หุหิอ่า
่วนี้หุหิ่ายมาฮยอเยเป็นปะ?"
"หืม?
ประำเือนมาไม่ปิเหรอ๊ะสาวน้อย"
นั้นใ้อะไริวะฮยอผมเป็นผู้ายนะเว้ย
ผม่าฮยอมันผ่านสายา และสีหน้า
แน่นอนสิ่ที่ไ้ลับมาือเสียหัวเราะสะใและมือหนาที่ยี้หัวผมนเละ
"หยุ!!
หัวผมเละแล้ว แล้วนี้ะประุมทีมใ่ไหมะไ้ไปเรียายุน้วย
เอาแ่นั่หัวเราะับฮยอวอนฮยออยู่นั้นหละ
ลืมไปแล้วมั้ว่าัวเออยู่ทีมไหน"
ปัมือไอ้พี่บ้านั้นออพร้อมลุะเินไปเรียเ้าเ็นั้น
แ่ประโยอวอนโฮฮยอทำเอาาผมโนแ่แ็ พร้อมวามร้อมที่เห่อึ้นมาเ็มหน้าทันที
"หืมมมมม
หึเหรอรับอีูฮอน"
"ห๊ะ....ใร
ใรฮยอใรหึใร" แทบะหาเสียอบลับไม่เอ ใรหึไม่มี๊
"็นายไ
อีูฮอน นายหึายุนที่เอาแ่ัวิหนึบับพี่ฮยอวอนใ่ไหมหละ ฮ่าๆๆๆ"
ไปเอาวามิอุศลนี้มาไ้ไใรมันะไปหึเ็นั้นัน ำว่าหึเาใ้ับนที่รัันนะเว้ยฮยอ
"ผมไม่ไ้หึ
แ่..เออ..แ่.." แ่ไรวะิสิวะิ
แไม่ไ้หึเ้าเ็นั้นแแ่เออ....อ่าใ่แล้วเป็นห่ว
"ผมแ่เป็นห่วเยๆ"
"หืมมม
เป็นห่ว เป็นห่วทำไมรับฮยอวอนมันไม่ใ่โรินะเว้ย" โริิอยู่ๆ็มาึเ้าเ็นั้นไปอรทาเิน
ิแล้ว็หุหิอีวะ
"เราอยู่ในารแ่ันนะฮยอ
แ่เ้าเ็นั้นันไปสนิทับอีทีมมาว่าทีมัวเอไ้ไ
ารทำานเป็นทีมมัน้อเป็นทีมเวิร์ิ
แล้วนี้เ้านั้นมาทีหลัแทนที่ะสนิทับในทีมันไปสนิทับอีทีมแทน"
อืมพูีมีเหุผลวะ็เป็นแหะผมหนะ
"แ่ารที่น้อมันสนิทับหลายๆน็ีแล้วนะ
หมายวามว่านอื่นเริ่มยอมรับน้อมันแล้ว
ีออะายนายไม่ไ้อยาให้ใร่อใรยอมรับน้อมันเหรอ"
ริๆารที่น้อมันสนิทับนอื่น็ี แ่ว่านี้มันะสนิทเินไปไหม
"สนิทมาไป็ไม่ี
ยัไมัน็วรสนิทับนในทีมมาว่าปะ"
"ในทีมนี้ใร
หมายถึพวเราทั้ลุมหรือแ่...นาย"
"แ่ผม
เฮ้ย ผมหมายถึน้อมันสนิทับแ่ผมไวรสนิทับฮยอ ีฮยอนฮยอ อวอน้วยิ"
ใ่ๆ้ออย่านี้
"อ้อ
แล้วแรู้ไ้ไว่าันับุุ๊ี่ ไม่สนิทัน" หืมใรวะุุ๊ี่
"อะไรือุุ๊ี่วะฮยอ"
"มันเป็นื่อหมาอันนะ
ันเรียมันอย่านี้เพราะเวลาน้อมันอ้อนแล้วน่ารัเหมือนลูหมาี"
เอาื่อหมามาั้ื่อนนี้้อสิไม่ีนาไหนถึทำ เี๋ยวนะอ้อนไอ้เ็นั้นอะนะ
"อ้อน?
ายุนอ่านะฮยอ ละเมอเหรออย่ามันนอา่า มอแร
แล้วมีมุมอ้อน้วย"
"หึหึหึหึ นายไม่รู้อะไรเ้าเ็นั้นนะ น่ารัมาเลยนะเวลาอ้อนออะไรนะ"
นที่อบไม่ใ่วอนโฮฮยอแ่เป็นีฮยอนฮยอที่เินมา้าหลัั้แ่เมื่อไหร่ไม่รู้
พี่แหย่อนัวลนั่โยมีอวอนนั่อยู่รลาระหว่าแับวอนโฮฮยอ
เี๋ยวนะไม่ใ่แ่วอนโฮฮยอ ีฮยอนฮยอ็เยโนเ้าเ็นั้นอ้อน แล้วผมหละ ิ
"่ายยย
อย่าอนนั้นอ่านะฮยอ ผมื้อาร์ูนเรื่อใหม่มา
ายุนอยาอ่านเลยมาอยืมผมแ่พี่อนฮียืมอยู่ไ พี่แเลยบอว่าให้ายุนอแบบน่ารัๆ
แล้วแะให้ยืม่อ อนแรายุน็ไม่ยอมทำอะนะ
โวยวายว่ามันเป็นอผมทำไม้อทำามพี่อนฮี ผมเลยผสมโรว่าให้ทำถึะยอมให้ยืม
ายุน็เลยยอม อนเินเ้าไปอ้อนอแบบบน่ารัมาอ่าพี่
ผมเห็นพี่อนฮีหน้าแเลยอ่า ฮ่าาๆๆๆ"
อืมหืมแม้ระทั้อวอนับอนฮี้วย
ไอ้าร์ปอน ไอ้เพือ่นั่ว!!!
เี๋ยวแล้วผมะ่าอนฮีมันทำไมวะแ่น้อมันอ้อนอนฮีแ่ไม่อ้อนผมเท่านั้นเอ๊
ฮึ๊ยไอ้ที่ว่าะวันเิะื้ออวัเอร์ไพร์สไม่เอาแล้ว
เอาแ่ลูอมไปเม็เียว็พอไอ้อนฮี โอยหุหิๆ
"ฮยอ.....ทำไมทำหน้าน่าลัวอย่านั้นอ่า"
หืมผมทำหน้าไวะทำไมอวอนมันถึไ้มอผมเหมือนเห็นผีั้น
"หึไอวอน
มันำลัหึุุ๊ี่" ใรหึไม่มีแ่หุหิเยๆ
"เอ๋
พี่อบายุนเหรอ" ห๊ะ อบ เออ็อบแบบ น้อาบ อ่านะ
ริๆเฮ้ยหน้าหยุร้อนิ
"แหนะหน้าแแสว่าริ"
"ไม่ใ่ะหน่อยฮยอ
อาาศมันร้อนเหอะ" ใ่ร้อนโยเพาะหน้าผมเนี้ยะร้อนมาเพราะไรวะ
"ฮยอร้อนทั้ๆทีในห้อเปิแอร์ที่
20 อศาหนะนะ"
"เออใ่ร้อนมา"
อย่ามอผม้วยสายาอย่านั้นิวะ ็ร้อนริๆนิหน้าผมเนี่ยะ
"ั้นเี๋ยวนายไ้ร้อนไปถึใเลยหละ
ูนั้น"
ีฮยอนฮยอที่เียบมานานพู้วยรอยยิ้มประุมารร้าย่อนะี้ให้ผมูอะไรบ้าอย่า
ที่ทำให้ผมร้อนนเือเลย
สิ่ที่ีฮยอนฮยอี้ือายุนที่อแนฮยอวอนฮยอแล้วเอาหัวทุยๆอมันไถไปมา
่อนะ้อนา้อฮยอวอนฮยอ ปาบาที่เม้มแน่นเหมือนำลัอลั้นอะไรบาอย่า
ฮยอวอนฮยอมอารรัทำอน้าัว้วยสายาที่ใรไม่โ่็บอไ้ว่าเอ็นูมา
ไม่สิน่าะมาว่าเอ็นูอี ปาอะีถึหูอยู่แล้ว
"อ่าาา
นั้นไฮยอายุนเวลาอ้อนน่ารัเนอะ ฮยอวอนฮยอทำไอะให้ายุนอ้อนไ้นานั้น
นี้ๆวอนโฮฮยอสอนเหมือนแฟนันเลยเนอะ"
ถ้าแเียบ็ไม่มีใรหาว่าเป็นใบ้หรอหนะอวอน
"...."
ผมไ้แ่หลับำหนลมหายในับหนึ่ถึพันอยู่ โอยหุหิ
อยาะเินเ้าไประาเ้าเ็นั้นออมาาฮยอวอนฮยอ
แ่็ทำไ้แ่นั่ำมือเพราะหาเหุผลที่ะทำอย่านั้นไม่ไ้นี้สิ
"ฮยอ!!
แล้ผม ผมอนฮยอแล้ว"
เสียทุ้มอายุนัระแ้วระอเ้ามาในโสประสาทารไ้ยินอผม
นายไม่เยใ้เสียอย่านี้ับันเลยนะายุน
"อโทษๆ
อนฮีบอพี่ว่ายุนเวลาอ้อนน่ารัมาพี่็แ่อยาเห็นเยนะ"
ามมาิๆ้วยเสีย้ออพี่ฮยอวอน
"เฮ้ย
เ็บไหมฮยออยู่ๆมาึผมเลยโนผมทับเลย"
หืมทับเี๋ยวนะ
พอลืมาเท่านั้นผม็รู้เลยว่าโริผิที่ลืมาึ้นมา ไอ้ที่ายุนบอว่าทับ
แถวบ้านผมเรียนั่ั ใ่ายุนำลันั่ัฮยอวอนฮยออยู่
และนั้นทำให้ผมไ้ยินเสียเหมือนอะไรในหัวผมาล ผมไม่รับรู้อะไรแล้วอนนี้
แ่อยาไปารนี้ ไปาสอนนั้น ไม่อยาเห็นายุนับฮยอวอนฮยออยู่้วยัน
ไม่อยาไ้ยินเสียายุนอ้อนนอื่นอี
ผมเินระแทเท้าเ้าห้อนอนพร้อมระาประูปิเสียัลั่น
ไ้ยินเสียยอนูฮยอบ่นไล่หลัมาแ่็เท่านั้น
ผมไม่สนอะไรแล้วอนนี้ผมอยาหลับไปะ ไ้แ่เอาหน้าุหมอนำมืออย่าอลั้น
เมื่อี้ถ้าไม่เินเ้ามาผมเินไป่อยฮยอวอนฮยอ และระาายุนมาแน่ๆ
ถึนานี้แล้วถ้าไม่รู้ัวเอว่ารู้สึอย่านี้เพราะอะไร้อ่าว่าโ่แล้ว นี้ผมรู้สึับายุนแบบนี้ั้แ่เมื่อไหร่ เฮ้อ แ่ที่ผมลัวือผม อบ ายุนริ หรือแ่ หว้า เพราะเาไปสนิทับนอื่นมาว่าันแน่
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#Talk :
อนที่สอมาแล้ว่าาา อนนี้ไม่่อยมีาอ #ูเอ็มเลย แ่ #ฮยอไอ มาเ็ม แหะๆ เป็นอนที่ให้หมููอพี่เริ่มะเ้าใัวเอแล้ว แ่ว่าะรู้้อมีัว่วยบิ้วอ่านะ อิอิอิ อนหน้าอนบแล้วนะ่าาา เราว่าเราะเียนอนพิเศษเรื่อนี้เป็น OS วามรู้สึอฮยอวอนมีใรอยาอ่านไหมอ่า อาวเสียหน่อย
ความคิดเห็น